sacrosanctae ecclesiae confessionis augustanae preces

SACROSANCTAE ECCLESIAE 

CONFESSIONIS AUGUSTANAE 

PRECES 

edidit Benjamin T. G. Mayes, D. 

Editio 1.2 

Verbum Dei manet in aeternum.

Copyright © 2009 Benjamin T. G. Mayes, 4447 Taft Ave., St. Louis, MO 

63116. All rights reserved.

INDEX 

Foreword..........................................................................................................3 

Ordo Officii ad Matutinum...........................................................................7 

Ordo Officii ad Vesperas..............................................................................11 

Ordo Officii ad Completorium...................................................................14 

Toni Psalmorum............................................................................................18 

Cantica............................................................................................................19 

Psalterium......................................................................................................37 

In Adventu...................................................................................................138 

In Nativitate Domini...................................................................................142 

In festo Circumcisionis et Nominis Jesu..................................................145 

In Epiphania Domini..................................................................................147 

In Transfiguratione D.N.J.C.......................................................................151 

In Quadragesima / De Passione D.N.J.C................................................152 

Hebdoma Sancta.........................................................................................158 

In Resurrectionem Domini........................................................................164 

In Ascensione Domini................................................................................172 

In Dominica Pentecostes............................................................................175 

In Festo SS. Trinitatis..................................................................................179 

Tempus post Trinitatem.............................................................................183 

Proprium Sanctorum..................................................................................197 

Commune Sanctorum.................................................................................214 

In Festis Beatae Mariae Deiparae.....................................................214 

In Festis Apostolorum.......................................................................215 

In Festis Martyrum............................................................................217 

In Festis Confessorum.......................................................................218 

In Festis Doctorum.............................................................................219 

In Festis Episcoporum et Pastorum.................................................219 

In Festis Virginum Martyrum..........................................................219 

Hymni...........................................................................................................220 

De Evangelio.......................................................................................220 

De Sacramento Altaris.......................................................................220 

De Redemptore Nostro.....................................................................221 

De Ecclesia...........................................................................................223 

De S. Cruce..........................................................................................224 

Horae et Tempora..............................................................................224 

Hymni Matutini.................................................................................225 

Hymni Vespertini...............................................................................226 

De Bello Imminenti............................................................................227 

De Novissimis.....................................................................................228 

Preces............................................................................................................230 

Septem Psalmi Paenitentiales...........................................................230 

Litania..................................................................................................230 

Itinerarium..........................................................................................233 

Precatiunculae Officio Sacro seu Communioni Inserendae........235 

Preces Lutheri.....................................................................................238 

Collectae Pro Variis............................................................................245 

Preces Matutini...................................................................................249 

Preces Vespertini................................................................................250 

Oratio Salomonis................................................................................250 

Preces ex Enchiridione...............................................................................251 

Fontes Libelli Huius....................................................................................253 

3

FOREWORD 

"Quod de vernacula in ecclesiis evangel. usitata diximus, non 

intelligendum est sine ulla limentatione: Habemus enim Hebraeorum 

Halleluja, Amen, Hosianna etc., Graecorum Kyrie eleison, Latinorum 

Gloria, Credo, praefationes, antiphonas, hymnos, cantum figuralem 

latinum aliaque : Testamur iis venerationem matris Ecclesiae ex qua 

processimus Conjunctionemque cum ea, ut et Liturgiae nostrae 

venerandam canitiem....Ac eadem ratione plura Liturgica latina 

possent, quod tamen aliis displicet, restitui Ecclesiis nostris, dummodo 

quod loqueretur aut caneret sive Clerus sive Schola latine, id populus 

repeteret vernacula..." —Kaspar Calvör, Rituale ecclesiasticum. (Jena, 

1705) p. 581. 

Early Lutheranism preserved the use of the Latin language, not only in 

academic discussion, but also in the liturgy. "We retain the Latin 

language on account of those who are learning and understand Latin, 

and we mingle with it German hymns, in order that the people also 

may have something to learn, and by which faith and fear may be 

called forth. This custom has always existed in the churches" (Apology 

of the Augsburg Confession, XXIV, 3). In our day, this view is not so 

widespread. Latin is no longer used in the public liturgy of our 

churches. Latin is no longer learned and used by most Lutheran clergy. 

Although Latin was used as a language of theological instruction in 

Lutheran seminaries and universities well into the 19th century, it has 

been over 250 years since Lutheran service books were printed in 

Latin. Michael Endter's Officium Sacrum (Nürnberg, 1664) testifies to 

the practice of Matins and Vespers sung in Latin in the Lutheran city of 

Nürnberg in the latter half of the 17th century. Around 1700, the 

church in Dresden still sang the Benedicamus of Vespers in Latin. Far 

into the 18th century, Lutheran hymnals contained Latin Medieval 

hymns, such as Christus natus in Bethlehem, or In dulci jubilo. Latin was 

retained for the longest time especially in Matins and Vespers (P. 

Graff, Geschichte der Auflösung. [reprint: Waltrop, Germany: Hartmut 

Spenner, 1994] p. 167). 

For most Lutherans, even those in Germany, this aspect of Lutheran 

liturgical history is remote and inaccessible, locked away in dusty 

rooms in select German libraries. A modern-day Lutheran who would 

like to pray in Latin, as did Luther, the fathers of the Formula of 

Concord, and many others, may not know where to turn. To take 

liturgical elements from Roman Catholic sources without critical 

discernment is not an option for a biblical, confessional Lutheran. The 

Lutheran Church has a rich Latin liturgical heritage. Why not use it 

instead? 

A word should be said about the sources of this book. I have tried to 

do nothing original. The vast majority of the contents of this book are 

taken directly from 16th and 17th century Lutheran liturgical books. 

This is especially the case in the sanctoral section, where some 

expressions of the honores sanctorum seem foreign to this editor, but 

were quite normal during the first hundred years of Lutheranism. (See 

4 

FONTES LIBELLI HUIUS 

Agende für evangelisch-lutherische Kirchen und Gemeinden, 1. Band. Berlin: 

Lutherisches Verlagshaus, 1971. 

Bekenntnisschriften der evangelisch-lutherischen Kirche, 9th ed., pp. 521- 

523, 539. Göttingen: Vandenhoeck & Ruprecht, 1982. 

Endter, Michael. Officium Sacrum, quod in Aede D. Sebaldi 

Norimbergensium primaria, singulis anni diebus exhiberi solet: cum 

Introitibus, Tractibus, Responsoriis, et Antiphonis. Accesit Ordo Officii 

Sacri, S. Aedi Laurentianae consuetus; cum Hymnis Ecclesiasticis. 

Nürnberg, 1664. 

Evangelisch-Lutherische Kirchenagende, Band I. Hannover: Selbstständige 

Evangelisch-Lutherische Kirche, 1997. 

Evangelisch-Lutherisches Kirchengesangbuch. Groß Oesingen: Selbstständige 

Evangelisch-Lutherische Kirche, 1999. 

Martin Geier, Commentarius in psalmos Davidis, 3rd ed. Dresden: 

Johannes Jacob Winckler, 1697. 

Lossius, Lucas. Psalmodia, seu cantica sacra veteris ecclesiae selecta, quo 

ordine et melodiis per totivi anni curriculum cantari usitate solent in 

Templis de Deo, & de Filio eius IESU CHRISTO, & regno ipsius, docrina, 

vita, Passione, Resurrectione, & Ascensione, et de SPIRITU SANCTO. 

Item, de Sanctis, & eorum in Christum fide & cruce. Ad ecclesiarum et 

scholarum usum diligenter olim collecta, & brevibus ac piis Scholiis 

illustrata. Nunc autem recens accurata diligentia & fide recognita, & 

multis utilibus ac piis cantionibus aucta. Wittenberg: Ioh. Schwertelius, 

1569. 

Ludecus, Matthaeus. Vesperale Et Matvtinale. 1589. 

Major, George. Psalmi, seu Cantica ex sacris literis, in Eccleisa cantari 

solita, cum Hymnis et Collectis, seu orationibus Ecclesiasticis, in usum 

Pastorum, Diaconorum, et iuventutis scholasticae. (1568). 

Müller, Christian. Evangelisches Hirtenbuch, Bd. 2. Gotha: Gustav 

Schloeßmann, 1887). pp. 249-289. Müller profert Daniel Gresers, 

"Quotidianae et ordinariae preces," in: Historia Und beschreibunge 

des gantzen Lauffs und Lebens, wie nehmlich ich Daniel Greiser, 

Pfarr. und Superintendens in Dreßden, mein Curriculum vitae, vom 

1504. Jare an, bis ins jtzo lauffende 1587. Jar, als nunmehr ein 

83jähriger, durch Göttl. gnad geführt habe usw. Dresden: Gimel 

Bergen, 1587. 

The Lutheran Hymnal. St. Louis: Concordia Publishing House, 1941. 

Zoozmann, Richard. Laudate Dominum; Hymnos sacros antiquiores latino 

sermone et vernaculo. München: Georg Müller, 1928. 

253

SACROSANCTAE ECCLESIAE CONFESSIONIS AUGUSTANAE PRECES 

Quo pacto patresfamilias suam familiam benedictionem mensae et 

gratiarum actionem simplicissime docere debeant. 

BENEDICTIO MENSAE. 

Pueri una cum familia debent complicatis manibus, modestiam prae se 

ferentes, ad mensam acedere et sic orare: 

Oculi omnium in te sperant, Domine, et tu das escam illorum in 

tempore opportuno. Aperis tu manum tuam et imples omne animal 

benedictione. 

Scholion. Benedictio significat largam distributionem Dei, qui omnibus 

animantibus tantum cibi suppeditat, ut inde hilariter et iucunde vivere 

possint. Hanc benedictionem et laetitiam ac acquiescentiam impediunt 

sollicitudo prohibita, cura, avaritia, tenacitas. 

Deinde addant Orationem Dominicam cum oratione sequenti: 

Domine Deus, pater coelestis, benedic nobis et his donis tuis, quae de 

tua largitate sumimus, per Iesum Christum, Dominum nostrum. 

Amen. 

GRATIARUM ACTIO. 

Sic quoque post cibum sumptum ad eundem modum modeste complicatis 

manibus ad mensam assistant et dicant: 

Confitemini Domino, quoniam bonus, quoniam in aeternum 

misericordia eius, qui dat escam omni carni, qui dat iumentis escam 

ipsorum et pullis corvorum invocantibus eum. Non in fortitudine equi 

voluntatem habebit neque in tibiis viri beneplacitum erit ei. 

Beneplacitum est Domino super timentes eum et in eis, qui sperant 

super misericordia eius. 

Deinde addant Orationem Dominicam cum oratione sequenti: 

Gratias agimus tibi, Domine Deus Pater, per Iesum Christum, 

Dominum nostrum, pro universis beneficiis tuis, qui vivis et regnas in 

saecula saeculorum. Amen. 

252 

FOREWORD 

CA XXI, Ap. XXI; Reintraud Schimmelpfennig, Die Geschichte der 

Marienverehrung im deutschen Protestantismus, [Paderborn: Ferdinand 

Schöningh, 1952].) 

The sections of this book which do not come from 16th and 17th 

century Lutheran sources are accounted for as follows. Some sections 

are retranslations into Latin from modern Lutheran hymnals. For 

example, this is the case for the orders of Matins, Vespers and 

Compline at the beginning of this book. There are a few hymns which 

were not found in early Lutheran books, but rather in collections of 

Medieval hymns, for example, the hymn "Alpha et O, Magne Deus" in 

the Trinity section. There are only very few of these. Three versions of 

the Psalter were considered for this book : the old Vulgate, the 

Psalterium Pianum of Pius XII, and the Nova Vulgata. The version 

chosen is the Nova Vulgata. It was determined that this translation 

was the one most faithful to the original Hebrew text. Although the 

Lutheran Latin Psalters of the 16th century which we consulted were 

simply the traditional Vulgate text (e.g., Major's Psalterium), it was felt 

that a more correct translation, which still retains the spirit and 

wording of the old Vulgate wherever possible, was more in line with 

Lutheran theology. 

It should also be noted that the terms sacerdos, missa, and catholica are 

to be understood as they are used by the Confessions of the 

Evangelical Lutheran Church. (See the Augsburg Confession VIII, 1; 

XXIV, 1; conclusion of doctrinal articles, 1.) These are terms which 

until recently have been a normal part of the Lutheran church's 

vocabulary. 

I have tried to make this collection of Lutheran prayers as complete as 

possible for private use. The most complete usage would be as a book 

for daily Matins and Vespers. Within the orders of service, instructions 

are given as to how the antiphons, versicles, and collects are to be 

used. Within the Psalter, the marks * and † are regularly used. The 

asterisk * denotes the mid-point of the verse. When the verse is quite 

long, the dagger † divides the first half-verse. These marks are 

provided to facilitate the singing of the Psalmi. The marks will be 

familiar to German Lutherans and those accustomed to singing the 

ancient Gregorian Psalm tones. American Lutherans, more familiar 

with the modern tones provided in Lutheran Worship (LCMS), Lutheran 

Book of Worship (ELCA), or Christian Worship (WELS), can ignore the 

dagger † and pay attention to where each half-verse ends. Unlike 

Lutheran Worship, marks are not provided in this book at the point 

where the singer should move from the reciting tone (tuba) to the 

ending (mediatio or conclusio). One must instead be attentive to whether 

the second-last or third-last syllable of each half-verse is stressed. One 

can use any melody with the Psalms—Gregorian tones, or melodies in 

the style of Lutheran Worship. 

5


For those who want to learn Latin, or who would like to pray in this 

language, I pray that this collection of Latin prayers from Lutheran 

sources will prove helpful. Benedicat Dominus noster omnes, qui 

utuntur hunc libellum, per Jesum Christum! Amen. 

Benjamin T. G. Mayes 

Oberursel, Germany 

May 2002 

6 

PRECES EX ENCHIRIDIO 

De Sacro Baptismo 

Omnipotens, aeterne Deus, qui pro judicio tuo severo mundum 

infidelem diluvio perdidisti et fidentem Noah cum octo animabus pro 

tua magna misericordia custodivisti et Pharaonem induratum cum suo 

exercitu in mari rubro submersisti et populum tuum siccis pedibus 

traduxisti, quibus historiis lavacrum hoc baptismi praefigurasti, et 

baptismo tui dilectissimi filii, Domini nostri Jesu Christi, Jordanem 

omnesque alias aquas in salutare diluvium et copiosam ablutionem 

peccatorum consecrasti et instituisti, te oramus, ut ex inexhausta 

misericordia tua hunc N. propitus respicias veraque fide per spiritum 

sanctum dones, ut hoc salutari diluvio in ipso submergatur et intereat, 

quicquid ex Adam in ipsum propagatum est et ipsemet addidit, utque 

ex infidelium numero ereptus in arca sanctae ecclesiae tuae tutus 

conservetur, indesinenter spiritu fervens ac spe gaudens nomini tuo 

serviat, ut cum fidelibus omnibus juxta tuam promissionem vitam 

aeternam adipiscatur per Jesum Christum, Dominum nostrum. Amen. 

Quo pacto Patresfamilias suam familiam formam benedictionis, 

unam mane, alteram vesperi dicendam, simplicissime docere debeant. 

BENEDICTIO MANE DICENDA. 

Mane, cum surgis e lecto, signabis te signo sanctae crucis dicens: 

In nomine patris et filii et spiritus sancti. Amen. 

Deinde innitens genibus vel stans dicas symbolum et orationem Dominicam. 

Si vis, potes et hanc preculam addere: 

Gratias ago tibi, mi pater coelestis, per Jesum Christum, filium tuum 

dilectum, quod me hac nocte ab omnibus incommodis ac periculis 

conservasti. Oro te, ut velis me hac die quoque conservare a peccato et 

omnibus malis, ut tibi omnia mea facta atque adeo tota vita bene 

placeant. Quia ego me meumque corpus et animam ac omnia in manus 

tuas committo, tuus sanctus angelus sit mecum, ne diabolus ullum jus 

in me reperiat. 

Postea alacriter ad tua studia accedendum. 

BENEDICTIO VESPERI DICENDA. 

Vesperi, cum confers te cubitum, signabis te signo sanctae crucis dicens: 

In nomine patris et filii et spiritus sancti. Amen. 

Deinde innitens genibus vel stans dicas symbolum et orationem Dominicam. 

Si vis, potes et hanc preculam addere: 

Gratias ago tibi, mi pater coelestis, per Jesum Christum, filium tuum 

dilectum, quod me hac die gratuita misericordia custodivisti. Oro te, ut 

velis mihi condonare omnia peccata mea, quae injuste perpetravi, 

velisque me hac nocte tua gratia benigne conservare. Quia ego me 

meumque corpus et animam ac omnia in manus tuas committo, tuus 

sanctus angelus sit mecum, ne diabolus ullum jus in me reperiat. 

Amen. 

Atque ita tandem secure et tranquile dormiendum. 

251


Preces Vespertini 

Pacem tuam quaesumus, Domine, et pax tua, Christe, maneat in 

mentibus nostris, ut non timeamus a timore nocturno, sive diurno, 

sed semper vigilemus cunctis in operibus mandatorum tuorum. 

Vigila super nos, aeterne Salvator, / ne nos apprehendat ille callidus 

tentator, / quia tu nobis factus es sempiternus adiutor. Amen. 

Oratio Salomonis 

(Sapientiae, Cap. 9) 

Domine Deus patrum nostrorum et Domine misericordiae, da mihi 

sedium tuarum assistatricem sapientiae, et noli me reprobare a pueris 

tuis, quoniam servus tuus sum ego, homo infirmus et exigui temporis 

et minor ad intellectum judicii et legum. Tu autem elegisti me 

sacerdotem populo tuo et judicem filiorum tuorum et filiarum, jussisti 

me aedificare templum tibi et civitatem in habitationem tibi. Mitte ergo 

illam sapientiam de coelis sanctis tuis et a sede magnitudinis tuae, ut 

mecum sit et mecum laboret, ut sciam quid acceptum sit coram te. Scit 

enim illa omnia et intelligit, et deducet me in operibus meis sobrie, et 

custodiet me in sua potentia, et erunt tibi accepta opera mea, et 

disponam populum tuum juste, et dignus ero synedrio, in quo me 

collocasti, per Dominum nostrum Jesum Christum, Filium tuum, qui 

tecum vivit et regnat in unitate Spiritus sancti Deus per omnia 

saeculorum saecula. Amen. 

Proba me, Deus, et scito cor meum. Interroga me et cognosce semitas 

meas, et vide, si via iniquitatis in me est, et deduc me in via aeterna 

propter Christum filium tuum. Amen. 

Christe, Fili Dei vivi, qui sedes ad dexteram Patris, miserere nobis. 

Christe, Fili Dei vivi, qui sedes ad dexteram Patris, miserere nobis. 

Christe, Fili Dei vivi, qui sedes ad dexteram Patris, dona nobis pacem. 

Agne Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis. 

Agne Dei, qui tollis peccata mundi, miserere nobis. 

Agne Dei, qui tollis peccata mundi, dona nobis pacem. Amen. 

NUM. 6 

Locutusque est Dominus ad Mosen, dicens: Loquere Aaron et filiis eius: Sic 

benedicetis filiis Israel, et dicetis eis, 

Benedicat tibi DOMINUS, et custodiat te: Ostendat DOMINUS faciem 

suam tibi, et misereatur tui: Convertat DOMINUS vultum suum ad te, 

et det tibi pacem. 

Invocabuntque nomen meum super filios Israel, et ego benedicam eis. 

250 

ORDO OFFICII AD MATUTINUM 

INGRESSUS. 

℣. Domine, labia mea aperies. 

℟. Et os meum annuntiabit laudem tuam. 

℣. Deus, in adjutorium meum intende. 

℟. Domine, ad adjuvandum me festina. 

℣. Gloria Patri et Filio et Spiritui Sancto. 

℟. Sicut erat in principio, et nunc et semper, et in saecula saeculorum. 

Amen. Alleluia. 

Sic dicitur Alleluia ad omnes Horas, praeter quam a Vesperis Sabbati ante 

Dominicam I Quadragesimae usque ad Completorium Feriae IV Majoris 

Hebdomadae inclusive: tunc enim dicitur: Laus tibi, Domine, Rex aeternae 

gloriae. 

PSALMI. 

cum Antiphona prae primo Psalmo et post ultimam Gloria Patri. Antiphona 

possit et repitiri post omnem Gloria Patri. Ut Psalmus primus potest Ps. 95 

(Venite adoremus) dici. Post quemque Psalmum dicitur: 

Gloria Patri et Filio * et Spiritui Sancto. 

Sicut erat in principio, et nunc et semper, * et in saecula saeculorum. 

Amen. 

LECTIO EX SACRA SCRIPTURA. 

Post quamque lectionem dicitur: 

℣. Tu autem, Domine, miserere nobis. 

℟. Deo gratias. 

HYMNUS 

VERSICULUS DE TEMPORE SEU DE FESTO 

Vel Canticum Zachariae cum Antiphona ut supra, vel Te Deum dicitur. Te 

Deum non dicitur a Dominica I Quadragesimae usque ad Feriam VI 

Hebdomodae Majoris inclusive, i.e., non dicitur in tempus Quadragesimae. 

Antiphona et Gloria Patri non dicuntur cum cantico Te Deum. 

7


CANTICUM ZACHARIAE (LUC. 1) 

Benedictus Dominus, Deus Israel, * quia visitavit, et fecit 

redemptionem plebis suae: 

Et erexit cornu salutis nobis: * in domo David, pueri sui. 

Sicut locutus est per os sanctorum, * qui a saeculo sunt, Prophetarum 

eius: 

Salutem ex inimicis nostris, * et de manu omnium, qui oderunt nos: 

Ad faciendam misericordiam cum patribus nostris: * et memorari 

testamenti sui sancti. 

Jusjurandum, quod juravit ad Abraham, patrem nostrum, * daturum se 

nobis: 

Ut sine timore, de manu inimicorum nostrorum liberati, * serviamus 

illi. 

In sanctitate, et justitia coram ipso, * omnibus diebus nostris. 

Et tu, puer, Propheta Altissimi vocaberis: * praeibis enim ante faciem 

Domini parare vias eius: 

Ad dandam scientiam salutis plebi eius: * in remissionem peccatorum 

eorum: 

Per viscera misericordiae Dei nostri: * in quibus visitavit nos, oriens ex 

alto: 

Illuminare his, qui in tenebris, et in umbra mortis sedent: * ad 

dirigendos pedes nostros in viam pacis. 



Amen. 

vel: Te Deum 

Te Deum laudamus, te Dominum confitemur: * Te aeternum Patrem 

omnis terra veneratur. 

Tibi omnes angeli, tibi coeli et universae potestates: * Tibi Cherubim et 

Seraphim incessabili voce proclamant, 

Sanctus, Sanctus, Sanctus, Dominus Deus Sabaoth: * Pleni sunt coeli et 

terra maiestatis gloriae tuae. 

Te gloriosus Apostolorum chorus: * Te Prophetarum laudabilis 

numerus, 

Te Martyrum candidatus laudat exercitus: * Te per orbem terrarum 

sancta confitetur Ecclesia. 

Patrem immensae maiestatis; † Venerandum tuum verum et unicum 

Filium: * Sanctum quoque paracletum Spiritum. 

Tu Rex gloriae Christe: * Tu Patris sempiternus es Filius. 

Tu ad liberandum suscepturus hominem: * non horruisti Virginis 

uterum. 

Tu devicto mortis aculeo: * aperuisti credentibus regna coelorum. 

Tu ad dexteram Dei sedes in gloria Patris: * Judex crederis esse 

venturus. 

Te ergo quaesumus tuis famulis subveni: * quos precioso sanguine 

redemisti. 

Aeterna fac cum servis tuis: * nos gloria numerari. 

8 

PRECES 

Deus in quo vivimus, movemur et sumus, pluviam nobis tribue 

congruentem, ut praesentibus subsidiis adiuti, sempiterna fiducialius 

appetamus. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 

tecum vivit et regnat in unitate Spiritus sancti Deus, per omnia secula 

seculorum. Amen. 

PRO ERRANTIBUS. 

℣. Ad te levavi oculos meos 

℟. Qui habitas in coelis. 

Deus, qui errantibus, ut in viam possint redire justitiae, veritatis tuae 

lumen ostendis: da cunctis, qui christiana professione censentur, et illa 

respuere, quae hic inimica sunt nomini, et ea, quae sunt apta, sectari, 

per et propter Filium tuum Dominum nostrum Jesum Christum. 

Amen. 

PRO BENEFACTORIBUS. 

℣. Benefac, Domine, 

℟. bonis et rectis corde. 

Retributor omnium bonorum, Deus, retribuere dignare omnibus nobis 

benefacientibus, propter nomen sanctum tuum, vitam aeternam. Per 

Dominum nostrum Jesum Christum. Amen. 

AD CHRISTUM. 

O Christe, patris unice, qui humanam nostri causa formam assumsisti, 

refove supplices tuos, et quorum participem te fore dignatus es, Jesu, 

dignanter eorum suscipe preces, ut ipsos divinitatis tuae participes 

Deus facere digneris, unice Dei. Qui cum Patre et Spiritu Sancto vivis 

et regnas Deus, in secula seculorum. Amen. 

Preces Matutini 

Pacem tuam quaesumus, Domine, et pax tua, Christe, maneat in 

mentibus nostris, ut non timeamus a timore nocturno sive diurno, 


Vigila super nos, aeterne Salvator, / ne nos apprehendat ille callidus 

tentator, / quia tu factus es sempiternus adiutor. 

℣. Custodi nos, Domine, ut pupillam oculi, 

℟. Sub umbra alarum tuarum protege nos. 

Memento nostri, Domine, in beneplacito populi tui, visita nos in salute 

tua ad videndum bonitatem electorum tuorum, ad laetandum in 

laetitia gentis tuae, ut lauderis in haereditate tua. Amen. 

249


filium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus sancti Deus, 

per omnia secula seculorum. Amen. 

CONTRA ECCLESIAE ADVERSITATES. 

℣. Domine, exaudi orationem meam. 

℟. Et clamor meus ad te veniat. 

Ecclesiae tuae, quaesumus Domine, preces placatus admitte, ut 

destructis spiritu oris tui hostibus, et erroribus universis, secura et 

Christiana tibi serviat libertate. Per Dominum nostrum Jesum 

Christum filium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus 

sancti Deus, per omnia secula seculorum. Amen. 

ALIA. 

℣. Contere, Domine, fortitudinem inimicorum verbi tui et disperge eos 

in virtute tua. 

℟. Ut cognoscant, quia non est alius, qui pugnet pro nobis, nisi tu Deus 

noster. 

Quaesumus, Domine, preces nostras placatus admitte, et in protectione 

Ecclesiae tuae antiqua Brachii tui operare miracula, ut Antichristi, 

omniumque inimicorum elidas superbiam, et eorum audaciam 

Dexterae tuae virtute prosternas. Per eundem Dominum nostrum 

Jesum Christum filium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitate 

Spiritus sancti Deus, per omnia secula seculorum. Amen. 

PRO SERENITATE AERIS. 

℣. Ostende nobis, Domine, misericordiam tuam. 

℟. Et salutare tuum da nobis. 

Ad te nos Domine clamantes exaudi, et aeris serenitatem nobis tribue 

supplicantibus, ut qui juste pro peccatis nostris affligimur, 

misericordia tua praeveniente clementiam sentiamus. Per Dominum 

nostrum Jesum Christum filium tuum, qui tecum vivit et regnat in 

unitate Spiritus sancti Deus, per omnia secula seculorum. Amen. 

ALIA. 

℣. Dominus dedit benignitatem. 

℟. Et terra nostra dedit fructum suum. 

Ad te nos Domine clamantes exaudi, et aeris serenitatem nobis tribue 

supplicantibus, ut qui pro peccatis nostris juste affligimur, pro tui 

nominis gloria misericorditer liberemur. Per Dominum nostrum Jesum 



PRO PLUVIA. 

℣. Dominus dabit benignitatem. 

℟. Et terra nostra dabit fructum suum. 

248 

ORDO OFFICII AD MATUTINUM 

Salvum fac populum tuum Domine et benedic haereditati tuae: * Et 

rege eos et extolle illos usque in aeternum. 

Per singulos dies benedicimus te: * Et laudamus nomen tuum in 

seculum, et in seculum seculi. 

Dignare Domine die isto sine peccato nos custodire: * Miserere nostri 

Domine, miserere nostri. 

Fiat misericordia tua Domine super nos, quemadmodum speravimus 

in te: * In te Domine speravi, non confundar in aeternum. 

PRECES. 

Kyrie, eleison. * Christe, eleison. Kyrie, eleison. 

Pater noster qui es in coelis, * Sanctificetur nomen tuum, Adveniat 

regnum tuum, Fiat voluntas tua sicut in coelo et in terra, Panem 

nostrum quotidianum da nobis hodie, Et dimitte nobis debita nostra, 

sicut et nos dimittimus debitoribus nostris, Et ne nos inducas in 

tentationem, Sed libera nos a malo. Amen. 

["Credo" possit hic dici: Credo in Deum, * Patrem omnipotentem, 

creatorem coeli et terrae. Et in Jesum Christum, Filium eius unicum, 

Dominum nostrum, qui conceptus est de Spiritu sancto, natus ex Maria 

virgine, passus sub Pontio Pilato, crucifixus, mortuus et sepultus, 

descendit ad inferna, tertia die resurrexit a mortuis, ascendit ad coelos, 

sedet ad dexteram Dei Patris omnipotentis. Inde venturus est judicare 

vivos et mortuos. Credo in Spiritum sanctum, unam sanctam 

Ecclesiam catholicam, sanctorum communionem, remissionem 

peccatorum, carnis resurrectionem et vitam aeternam. Amen.] 

Preces sequentes usque "propter nomen tuum" omittuntur Dominicis et 

festis. 

[℣. Ego dixi: Domine, miserere mei. 

℟. Sana animam meam, quia peccavi tibi. 

℣. Convertere, Domine, usquequo? 

℟. Et deprecabilis esto super servos tuos. 

℣. Fiat misericordia tua, Domine, super nos. 

℟. Quemadmodum speravimus in te. 

℣. Sacerdotes tui induantur justitiam. 

℟. Et sancti tui exsultent. 

℣. Domine, salvam fac rem publicam. [VEL: salvam fac reginam / 

salvum fac regem] 

℟. Et exaudi nos in die, qua invocaverimus te. 

℣. Salvum fac populum tuum, Domine, et benedic hereditati tuae. 

℟. Et rege eos, et extolle illos usque in aeternum. 

℣. Momento Congregationis tuae. 

℟. Quam possedisti ab initio. 

℣. Fiat pax in virtute tua. 

℟. Et abundantia in turribus tuis. 

9


℣. Oremus pro fratribus nostris absentibus. 

℟. Salvos fac servos tuos, Deus meus, sperantes in te. 

℣. Pro afflictis et captivis. 

℟. Libera eos, Deus Israel, ex omnibus tribulationibus suis. 

℣. Mitte eis, Domine, auxilium de sancto. 

℟. Et de Sion tuere eos. 

℣. Domine, Deus virtutum, converte nos. 

℟. Et ostende faciem tuam, et salvi erimus. 

℣. Exsurge, Christe, adjuva nos. 

℟. Et libera nos propter nomen tuum.] 



Si vocatus et ordinatus minister ecclesiae preces ducit, sic dicitur: 

[℣. Dominus vobiscum. 

℟. Et cum spiritu tuo.] 

℣. Oremus. 

Collecta de Dominica seu de festo conveniens dicitur. Alii orationes dici 

possunt. 

ORATIO PRO GRATIA. 

Omnipotens Deus, coelestis Pater, qui nos ad principium huius diei, 

non nostris meritis, sed tua sanctissima gratia pervenire fecisti: tua nos 

salva virtute, et concede, ut in hac die ad nullum declinemus mortale 

peccatum nec ullum incurramus corporis et animae periculum, sed 

semper ad tuam sanctam justitiam faciendam nostra procedant 

eloquia, simul dirigantur cogitationes et opera. Per Dominum nostrum 

Jesum Christum, Filium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitate 

Spiritus Sancti Deus, per omnia saecula saeculorum. Amen. 

℣. Benedicamus Domino. 


Si vocatus et ordinatus minister ecclesiae adest, sic dicit: 

[Gratia Domini nostri Jesu Christi, et caritas Dei, et communicatio 

Sancti Spiritus cum omnibus vobis. 

℟. Amen.] 

10 

PRECES 

℣. Secundum multitudinem miserationum tuarum, Domine. 

℟. Dele iniquitates nostras. 

Omnipotens Deus, conservator animarum, qui quos diligis corripis, et 

quos corripis, pie ad emendationem coerces, gratias agimus tibi 

multiplices, et confisi de tua pietate gloriosa, precamur ut misereri 

digneris famulo tuo, ne praevaleat adversarius animae illius, sed haec 

transitum mereatur ad vitam aeternam. Per Dominum nostrum Jesum 



PRO INIMICIS. 



Deus pacis, charitatisque amator et custos, da omnibus inimicis nostris 

pacem, charitatemque veram, cunctorumque eis tribue remissionem 

peccatorum, et nos ab eorum insidiis potenter eripe. Per Dominum 



PRO CHARITATE. 

℣. Exurgat Deus, et dissipentur inimici. 

℟. Et fugiant qui oderunt eum a facie eius. 

Deus qui diligentibus te facis cuncta prodesse, da cordibus nostris 

inviolabilem charitatis affectum, ut desideria de tua inspiratione 

concepta, nulla possint malevola tentatione mutari. Per Dominum 



PRO CASTITATE. 

℣. Cor mundum crea in me, Deus. 

℟. Et spiritum rectum innova in visceribus meis. 

Ure igne sancti Spiritus renes nostros et cogitationes nostras, ut 

pudicitiae et sanctimoniae novitate reflorescente carne nostra, tibi casto 

corpore serviamus, et mundo corde placeamus. Per Dominum nostrum 


eiusdem Spiritus sancti Deus, per omnia secula seculorum. Amen. 

PRO HUMILITATE. 



Deus, qui superbis resistis, humilibus autem das gratiam, auge in 

nobis verae humilitatis virtutem, cuius formam in se credentibus 

Unigenitus tuus exhibuit, ut nunquam indignationem tuam 

provocemus elati. Per eundem Dominum nostrum Jesum Christum 

247


tuum, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus sancti Deus, per 

omnia secula seculorum. Amen. 

PRO AGNOSCENDA VERITATE. 

℣. Ad te levavi oculos meos. 


Infunde, quaesumus Domine, famulis tuis, spiritum veritatis et pacis, 

ut quae tibi placita sunt toto corde cognoscant, et agnita tota virtute 

sectentur. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



CONTRA ADVERSITATES. 

℣. Redime nos, Deus Israel. 

℟. Ex omnibus iniquitatibus nostris. 

Deus qui contritorum non despicis gemitum, et moerentium non 

spernis affectum, adesto precibus nostris, quas tibi pro tribulatione 

nostra effundimus, easque clementer suscipere dignare, ut quicquid 

contra nos diabolicae atque humanae moliuntur adversitates, ad 

nihilum redigatur, et consilio tuae pietatis allidatur, ut nullis 

insectationibus laesi in Ecclesia tua sancta tibi gratias reseramus. Per 

Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui tecum vivit et 

regnat in unitate Spiritus sancti Deus, per omnia secula seculorum. 

Amen. 

CONTRA SUBITANEAM MORTEM. 

℣. Qui regis Israel intende. 

℟. Qui ducis velut ovem Joseph. 

Omnipotens et misericors Deus, respice propitius populum tuum 

majestati tuae subjectum, et ne nos furor intempestivae mortis 

inveniat, dextera tua propitiationis custodiat. Per Dominum nostrum 



PRO CAPTIVIS. 

℣. Domine exaudi orationem meam. 


Deus, qui beatum Petrum Apostolum a vinculis absolutum illaesum 

abire fecisti, famulorum tuorum NN. in captivitate positorum vincula 

solve, nosque de illorum liberatione cito laetifices. Per Dominum 



PRO MORITURIS. 

246 

ORDO OFFICII AD VESPERAS 

INGRESSUS. 









gloriae. 

Psalmi cum Antiphona prae primo Psalmo et post ultimam Gloria Patri. 

Antiphona possit et repitiri post omnem Gloria Patri. Post quemque 

Psalmum dicitur: 


Sicut erat in principio, et nunc et semper,* et in saecula saeculorum. 

Amen. 

Lectio(nes) ex Sacra Scriptura (fortasse cum explicatione). 

Post quamque lectionem dicitur: 

℣. Tu autem, Domine, miserere nobis. 


HYMNUS. 

VERSICULUS DE TEMPORE SEU DE FESTO. 

CANTICUM BEATAE MARIAE VIRGINIS (LUC. 1:46-55) 

dicitur cum Antiphona convenienti. 

Magnificat * anima mea Dominum: 

Et exsultavit spiritus meus * in Deo, salutari meo. 

Quia respexit humilitatem ancillae suae: * ecce enim, ex hoc beatam me 

dicent omnes generationes. 

Quia fecit mihi magna qui potens est: * et sanctum nomen eius. 

Et misericordia eius a progenie in progenies * timentibus eum. 

Fecit potentiam in brachio suo: * dispersit superbos mente cordis sui. 

11


Deposuit potentes de sede, * et exaltavit humiles. 

Esurientes implevit bonis: * et divites dimisit inanes. 

Suscepit Israel, puerum suum, * recordatus misericordiae suae. 

Sicut locutus est ad patres nostros, * Abraham, et semini eius in 

saecula. 



Amen. 

PRECES. 







Preces sequentes usque "propter nomen tuum" omittuntur Dominicis et 

festis. 

[℣. Ego dixi: Domine, miserere mei. 

℟. Sana animam meam, quia peccavi tibi. 

℣. Convertere, Domine, usquequo? 

℟. Et deprecabilis esto super servos tuos. 



℣. Sacerdotes tui induantur justitiam. 

℟. Et sancti tui exsultent. 

℣. Domine, salvam fac rem publicam. [VEL: salvam fac reginam / 

salvum fac regem] 

℟. Et exaudi nos in die, qua invocaverimus te. 

℣. Salvum fac populum tuum, Domine, et benedic hereditati tuae. 

℟. Et rege eos, et extolle illos usque in aeternum. 

℣. Momento Congregationis tuae. 

℟. Quam possedisti ab initio. 



℣. Oremus pro fratribus nostris absentibus. 

℟. Salvos fac servos tuos, Deus meus, sperantes in te. 

℣. Pro afflictis et captivis. 

℟. Libera eos, Deus Israel, ex omnibus tribulationibus suis. 

℣. Mitte eis, Domine, auxilium de sancto. 

℟. Et de Sion tuere eos. 

℣. Domine, Deus virtutum, converte nos. 

℟. Et ostende faciem tuam, et salvi erimus. 

12 

PRECES 

2. Serva, Domine, populum tuum, jus, judicia, aequitatem et totam 

administrationem politicam, ut omnia justo ordine fiant, ne 

perturbetur per seditiones et intestina odia, ne diciplina 

confundatur aut deformetur. Amen. 

3. Gratias agimus tibi, Deus Pater, pro inexhausta tua erga nos 

benevolentia et amore, et rogamus, ut vere sic excolamur, ut et tibi 

tanquam horti amoeni placeamus et fructibus nostris fruantur 

homines, perquen os ad pietatem invitentur. Amen. 

SUSPIRIUM S. MARTINI TURONENSIS. 

Ah, Domine, si populo tuo adhuc utilis esse potero, non recuso diutius 

in hac terra vivere, sed tua fiat voluntas! 

Collectae Pro Variis 

PRO PECCATORUM REMISSIONE. 

℣. De profundis clamavi ad te Domine. 

℟. Domine exaudi vocem meam. 

Exaudi, quaesumus Domine, supplicum preces, et confitentium tibi 

parce peccatis, ut pariter nobis indulgentiam tribuas benignus et 

pacem. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



Parce, Domine, parce peccatis nostris et quamvis incessabiliter 

delinquentibus continua poena debeatur, praesta, quaesumus, ut quod 

ad perpetuum meremur exitium, a nobis transeat ad correctionis 

auxilium. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



PRO SALUTE PROXIMI. 

℣. Justus es Domine, et rectum judicium tuum. 

℟. Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam. 

Omnipotens Deus, miserere famulo tuo, et dirige eum secundum 

clementiam tuam in viam salutis aeternae, ut te donante tibi placita 

cupiat, et tota virtute perficiat. Per Dominum nostrum Jesum Christum 



PRO PACE. 



Omnipotens sempiterne Deus, qui coelestia simul et terrena moderaris, 

supplicationes populi tui clementer exaudi, et pacem tuam nostris 

concede temporibus. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium 

245


reservaveris ecclesiam, quin eorum fueris habitaculum et portus, 

qui spem salutis in te habuerunt positam. Amen. 

2. Sanctificetur nomen tuum, hoc est, da sanctos et pios doctores in 

ecclesia, qui nomen tuum patefaciant mundo, quod sis misericors et 

propter Filium tuum pro nobis crucifixum peccata condonare et 

vitam aeternam donare velis, ut omnes homines in misericordia tua 

confidant et te invocent, te praedicent, tibi gratias agant. 

3. Veniat regnum tuum, hoc est, da Spiritum sanctum, qui nos gubernet, 

et serva nos, ne relabamur in regnum satanae, qui verbum, fidem, 

cultum Dei omnem conatur abolere. Amen. 

4. O Domine, nos quidem libenter docebimus, sed tu quoque nos 

adjuva; spem hanc habemus in tanto successu et tanta celeritate 

propagandae impiae doctrinae, ut quod cito fit, etiam cito pereat: 

nulla enim haeresis ad extremum vicit, sed mansit victoria verbi. 

Amen. 

5. O aeterne Pater Domini et liberatoris nostri Jesu Christi, sentimus, 

quae tuae ecclesiae in hac vita sit fortuna, et quam exerceatur varie a 

satana et mundo: rogamus igitur te per unigenitum Filium tuum, ut 

primum Spiritu tuo sancto nostros confirmes animos, ne tot 

periculis succumbamus; deinde, ut hostium conatus non solum 

impedias, sed fido et mirando auxilio tuo toti mundo declares, 

ecclesiam tuam tibi curae esse, eamque regas, tuearis et salves, qui 

vivis et regnas, aeternus Deus, Deus Pater, Deus Filius, Deus 

Spiritus sanctus, in saecula saeculorum. Amen. 

6. Domine, memineris verbi tui, parce populo tuo, nec id solum, sed 

haereditati tuae. Hic amplius urget promissionem: sumus 

haereditas et pars tua, quam tu tibi delegisti: Certe non dissenties a 

te, non renovabis verbum tuum. Quem enim alium habebis 

populum, si nos abjeceris? sumus portio et haereditas tua, quam tu 

excoluisti lege tua, cultu tuo. Sinesne nos a gentibus possideri? 

Sinesne tuum tibi eripi ab iis, qui te blasphemant, oderunt, 

criminantur, persequuntur? Considera igitur primum tuum 

periculum, quod tua haereditas tibi peribit, deinde etiam tuam 

gloriam. Nullus enim alius populus est, qui nomen et cultum tuum 

habeat. Si igitur nos abjeceris, non solum de nobis actum erit, sed 

etiam de tua gloria. Amen. 

7. Aeterne Deus, Pater Domini nostri Jesu Christi rogamus te, ut his 

miseris et periculosissimis temporibus per Spiritum (sanctum) tuum 

corda nostra ad veram poenitentiam excites, ut attendentes verbo 

caveamus scandala et serio cogitemus de emendanda vita. Amen. 

PRO GUBERNATIONE SPIRITUALI ET SAECULARI. 

1. Tibi gratias, O Deus, qui nos conservas in verbo, fide et oratione, 

quod sciamus in humilitate et timore ambulandum esse coram te, 

neque praesumendum de sapientia, justitia, doctrina et fortitudine 

nostra, sed de virtute Christi, qui, cum nos infirmi sumus, potens 

est, et per nos infirmos semper vincit et triumphat, cui sit gloria in 

saecula. Amen. 

244 

ORDO OFFICII AD VESPERAS 

℣. Exsurge, Christe, adjuva nos. 

℟. Et libera nos propter nomen tuum.] 



Si vocatus et ordinatus minister ecclesiae preces ducit, sic dicitur: 



℣. Oremus. 

Collecta de Dominica seu de festo conveniens dicitur. Alii orationes dici 

possunt. 

ORATIO PRO PACE. 

Deus, a quo sancta desideria, recta consilia, et justa sunt opera: da 

servis tuis illam, quam mundus dare non potest, pacem, ut et corda 

nostra mandatis tuis sint dedita, et hostium sublata formidine sint tua 

protectione tranquilla. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium 

tuum, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, per 




Si vocatus et ordinatus minister ecclesiae adest, sic dicitur: 

[Gratia Domini nostri Jesu Christi, et caritas Dei, et communicatio 

Sancti Spiritus cum omnibus vobis. 

℟. Amen.] 

13

ORDO OFFICII AD COMPLETORIUM 

Lector (L): Jube, domne, benedicere. 

Pastor vel Hebdomadarius (H): Noctem quietam, et finem perfectum 

concedat nobis Dominus omnipotens. 

Alii (A): Amen. 

LECTIO BREVIS (1. PET. 5:8-9). 

L: Fratres: Sobrii estote, et vigilate: quia adversarius vester diabolus 

tamquam leo rugiens circuit, quaerens quem devoret / cui resistite 

fortes in fide. Tu autem, Domine, miserere nobis. 

A: Deo gratias. 

CONFESSIO IN CHORO. 

[H: Confiteor Deo omnipotenti et vobis, fratres: quia peccavi nimis 

cogitatione, verbo, et opere: mea culpa, mea culpa, mea maxima 

culpa. Ideo precor vos, fratres, orare pro me ad Dominum Deum 

nostrum. 

A: Misereatur tui omnipotens Deus / et, dimissis peccatis tuis, 

perducat te ad vitam aeternam. 

H: Amen. 

A: Confiteor Deo omnipotenti et tibi, pater (frater): quia peccavi nimis 

cogitatione, verbo, et opere: mea culpa, mea culpa, mea maxima 

culpa. Ideo precor te, pater (frater), ora pro nos ad Dominum Deum 

nostrum. 

H: Misereatur vestri omnipotens Deus / et, dimissis peccatis vestris, 

perducat vos ad vitam aeternam. 

A: Amen. 

Si vocatus et ordinatus minister ecclesiae adest, sic dicit : 

Indulgentiam, absolutionem, et remissionem peccatorum nostrorum 

tribuat nobis omnipotens et misericors Dominus. 

A: Amen.] 

VEL CONFESSIO EXTRA CHORUM. 

[A: Confiteor tibi, sancte Deus, quia peccavi nimis cogitatione, 

verbo et opere: mea culpa, mea culpa, mea maxima culpa. Memento 

mei non secundum delicta mea / sed secundum misericordiam 

14 

PRECES 

1. Domine Deus, tu constituisti me in ecclesia episcopum (pastorem): 

vides, quam sim ad tantum et tam difficile munus obeundum 

ineptus, et si absque tuo auxilio fuisset, jamdudum evertissem 

omnia. Ideo te invoco, ego quidem os et cor applicare volo, docebo 

populum, discam ipse et meditabor diligenter in verbo tuo, tu me 

instrumento tuo utere: tantum ne derelinquas me; si enim solus 

fuero, facile perdidero omnia. Amen. 

2. Domine Deus, tu constituisti me pastorem ecclesiae: ideo tu rege et 

doce, da mihi sapientiam et vires ad munus mihi demandatum 

obeundum feliciter. Amen. 

3. Jesu Christe, Fili Dei, qui es propitiatorium et thronus gratiae, 

episcopus animarum nostrarum, mitte Spiritum tuum in corda 

nostra, qui mecum laboret, seu potius, qui in me operetur et velle et 

perficere divina sua virtute. Amen. 

4. Tu Pater coelestis, adsis mihi, adjuva, rege et guberna me, ne 

sapientiae nostrae innitamur. Amen. 

5. Domine Deus, ego sum concionator, tuum autem est consilium 

omne, da mihi hanc gratiam et facultatem, ut sint felices actiones 

meae. Amen. 

6. Domine, sequar vocationem tuam, faciam igitur omnia in tuo 

nomine: tu guberna. Amen. 

7. Domine Deus, qui in nobis coepisti et haec postulare et affectare 

dedisti, comple et perfice studium et votum nostrum opere 

plenissimo et copiosissimo, in laudem gratiae et evangelii tui: tibi sit 

gloria in omnia saecula saeculorum. Amen. 

8. Domine Deus, si tibi placuerit, per me aliquid fieri in gloriam tuam, 

non in meam, non in ullius hominis: concede mihi misericordissime 

verum tuorum verborum intellectum. Amen. 

9. Da, Domine, ut verbum tuum recte intelligam, magis ut et faciam. 

Ecce, optime Domine Jesu, si non est hoc studium in gloriam tuam, 

ergo ne facias me ad syllabam intelligere: da autem mihi, quantum 

tibi videtur ad gloriam tuam in me peccatore. Amen. 

10.Domine Jesu Christe, justificator et salvator noster, qui dedisti mihi 

gratiam et facultatem enarrandi scripturam et auditoribus meis 

audiendi: conserva et confirma me et auditores, ut in dies magis 

crescamus in cognitione gratiae et in fide non simulata, 

irreprehensibiles et inculpati inveniamur in die redemptionis 

nostrae: tibi cum Patre et Spiritu sancto sit gloria in saecula 

saeculorum. Amen. 

11.Domine mi, doce tu me, ut recte administrem munus meum. 

Guberna tu, adsis tu mihi, ne qua impingam. Faciam enim, 

quantum in me est; si succedit, agnoscam donum tuum, et tibi agam 

gratias; si non succedit, patiar aequo animo. Tu enim es prima 

causa, ego sum secunda causa, tu es creator et factor, ego tantum 

sum instrumentum. Amen. 

PRECES LUTHERI PRO SUCCESSU REGNI CHRISTI. 

1. O Domine, quanquam merito irasceris nobis propter peccata nostra, 

tamen nunquam ita deseruisti genus humanum, quin semper tibi 

243


me infirmiorem, quam qui verbum tuum confiteri audeam, tot 

tantisque laboro vitiis: quare venio, ut sanes, consoleris et confirmes 

me. Amen. 

2. Bone Domine Jesu, vides quantum mihi adhuc desit, tu mihi te 

totum donas, non possum autem ego idem facere proximo meo. Fac 

igitur, ut et ego similem erga proximum benevolentiam praestare 

possim. Amen. 

3. Bone Domine Jesu, ego quidem ad sacramentum accedo, verum 

nullum ea ex re sentio fructum, semper idem maneo, sentio adhuc 

concupiscentiam, iram, invidiam etc., et manet apud me otiosus 

ingens ille thesaurus. Da igitur, ut fructum aliquem inde capiam, ac 

ut sentiam alios motus, item alias actiones ab hoc sacramento inseri 

animo meo. Amen. 

4. Domine Deus, tu me absolvisti per fratrem, baptizasti et cibasti me 

corpore et sanguine tuo, age, ut libet, cum servo tuo: non 

indignabor nec blasphemabo, sed quidvis patienter feram: nolo 

enim irritum fieri pactum tuum mecum initum in baptismo et coena 

Domini. Amen. 

5. O Deus, qui signum et verbum tuum mihi dedisti, ut certus essem, 

Christi vitam, gratiam et coelos, in quibus est, peccata, mortem et 

infernum meum sustulisse, sine dubio promissa facies, tanquam 

certus sum de iis verbis, quibus mihi peccata mea condonavit 

sacerdos, atque si Deum mecum loquentem audiissem. Si igitur Dei 

verba sunt, certo fient: hîc consisto, hac spe et fiducia mortem 

lubens obibo. Amen. 

6. Ecce, mi Domine Jesu Christe, miseriam meam respice, inops et 

pauper sum ego, et tamen adeo fastidiosus medicinae tuae, ut nec 

divitias gratiae tuae suspirem. Accende in me, Domine, desiderium 

gratiae tuae et fidem promissionis tuae, ut non offendam te, 

optimum Deum meum, perversa mea et incredulitate et saturitate. 

Amen. 

7. Gratias Deo ago: dedit mihi sacerdos corpus et sanguinem Jesu 

Christi, quod signum et promissio est, me in consortium Christi et 

omnium angelorum et sanctorum receptum esse, ut illi me 

redament, meique agant curam, orent pro me, meas afflictiones in se 

recipiant, confirment me, peccata mea portent et infernum una 

superent. Non autem est dubium, quin haec omnia sic sint eventura; 

signum enim a Deo datum nunquam me fallet neque quisquam erit, 

qui mihi illud eripiat. Et malim ego a toto mundo desciscere et a me 

ipso quoque, quam dubitare de hac promissione. Scio, Deum meum 

veracem ac certum esse: scio, quod neminem suo signo et 

promissione sua fallat, sive dignus sim sive indignus: hoc scio, esse 

me sanctae Christi ecclesiae membrum, cuius rei signum 

sacramentum hoc habeo: longe consultius est, me indignum esse, 

quam de Dei fide dubitare. Apage sis, satan, cum diversum 

suggeris. Amen. 

PRO MINISTERIO ECCLESIASTICO RITE ET RECTE OBEUNDO. 

242 


tuam magnam / et dimitte mihi culpam meam propter Jesum 

Christum. Amen. 

A: Si confiteamur peccata nostra, fidelis est Deus et justus / ut remittat 

nobis peccata nostra et emundet nos ab omni iniquitate. Amen.] 

H: Converte nos Deus salutaris noster. 

A: Et averte iram tuam a nobis. 

INGRESSUS. 









gloriae. 

PSALMODIA. 

Psalmi 4 (Cum invocarem), 91 (Qui habitat), et 134 (Ecce nunc benedicite) 

dicuntur cum Gloria Patri etc. sub una antiphona: 

Miserere mihi Domine, * et exaudi orationem meam. 

(In tempore Paschae loco prioris dicitur: Alleluia, Alleluia, Alleluia.) 

CAPITULUM (JER. 14:9). 

L: Tu autem in nobis es, Domine: et nomen sanctum tuum invocatum 

est super nos / ne derelinquas nos, Domine, Deus noster. 

A: Deo gratias. 

RESPONSORIUM BREVE. 

In manus tuas, Domine * commendo spiritum meum. 

℟. In manus tuas, Domine commendo spiritum meum. 

℣. Redemisti nos, Domine, Deus veritatis. 

℟. Commendo spiritum meum. 


℟. In manus tuas, Domine commendo spiritum meum. 

HYMNUS . 

Hic vel alius de nocte dicitur. 

1. Te lucis ante terminum / Rerum creator poscimus, / Ut solita 

clementia / Sis praesul ac custodia. 

2. Procul recedant somnia / Et noctium phantasmata, / Hostemque 

nostrum comprime, / Ne polluantur corpora 

3. Praesta, Pater piissime, / Patrique compar unice / Cum Spiritu 

paracleto / Nunc et per omne saeculum. Amen. 

15


VERSICULUM. 

℣. Custodi nos Domine ut pupillam oculi. 

℟. Sub umbra alarum tuarum protege nos. 

CANTICUM SIMEONIS (LUC. 2:29-32). 

Antiphona : Salva nos Domine, vigilantes, * custodi nos dormientes: ut 

vigilemus cum Christo, et requiescamus in pace. 

Nunc dimittis servum tuum Domine: * secundum verbum tuum in 

pace. 

Quia viderunt oculi mei: * salutare tuum. 

Quod parasti: * ante faciem omnium populorum. 

Lumen ad revelationem gentium: * et gloriam plebis tuae Israel. 



Amen. 

Antiphona repetitur. 

PRECES. 







["Credo" possit hic dici: Credo in Deum, * Patrem omnipotentem, 

creatorem coeli et terrae. Et in Jesum Christum, Filium eius unicum, 

Dominum nostrum, qui conceptus est de Spiritu sancto, natus ex Maria 

virgine, passus sub Pontio Pilato, crucifixus, mortuus et sepultus, 

descendit ad inferna, tertia die resurrexit a mortuis, ascendit ad coelos, 

sedet ad dexteram Dei Patris omnipotentis. Inde venturus est judicare 

vivos et mortuos. Credo in Spiritum sanctum, unam sanctam 

Ecclesiam catholicam, sanctorum communionem, remissionem 

peccatorum, carnis resurrectionem et vitam aeternam. Amen.] 

℣. Dignare, Domine, nocte ista. 

℟. Sine peccato nos custodire. 

℣. Miserere nostri, Domine. 

℟. Miserere nostri. 






16 

PRECES 

11.Deus, pauperculus ego, plenus omni peccato, qui de me meisque 

operibus et viribus despero, nihil habeo, quod agam, nisi quod 

orem et implorem misericordiam tuam per Dominum nostrum 

Jesum Christum. Amen. 

12.O Deus, totum quod sum, vivo, ago, loquor, tale est, ut mortale sit 

et damnabile. Miserere mei. Amen. 

13.Domine Deus, adjuva me in hac calamitate, libera nos ab hoc vel 

alio malo. Vide, o Pater coelestis, ut praesto fueris populo tuo 

omnibus temporibus. Non discedam nec desinam pulsare, sed 

clamabo et pulsabo usque ad finem vitae meae. Amen. 

14.Domine, ne in furore tuo arguas me, et in ira tua ne corripias me: 

argue, non recuso, etiam me ut corripias, libenter feram: modo absit 

ira et furor. Amen. 

15.O Domine, si ita mecum agis, feram patienter, et fatero atrociora me 

esse meritum. Miserere igitur mei. Si non vis, me esse haeredem, 

fac, ut maneam servus. Amen. 

16.O Domine, habeo tuam promissionem, quod ex sola misericordia sit 

justitia, quae justitia nihil aliud est quam tua ignoscentia, id est, 

quod non vis observare iniquitates. Amen. 

17.Domine, redemisti de captivitate, redime amplius; remisisti peccata, 

remitte amplius; occidisti diabolum, occide amplius; sustulisti 

legem (maledictum legis), tolle amplius. Amen. 

18.O Deus, prohibe tu, ne succedat impiorum conatus. Amen. 

19.Christe Jesu, tolera nos, et libera nos tandem etiam a nobis ipsis 

quoque. Amen. 

20.Domine, non sunt bona tua in manu mea: instrumentum sum; 

quantum omnino possum, facio, laboro, curo, mando, vigilo. Tu, 

Domine, in cuius manu omnia haec sunt, da successum, alioqui 

frustra est omnis conatus, labor omnis. Amen. 

21.Scio, Domine, additurum te mihi angelum, qui gubernet omnia; ego 

addam manum, linguam et quae mearum partium sunt, faciam, 

reliqua tibi curae erunt. Amen. 

22.Ah, Domine Deus, ignosce infirmitate meae, nam haec beneficia, 

quae praestas per me tot animabus, nullis lacrimis aut singultibus, 

nulla cruce potui promereri: tu Deus es, qui ultra das, quam potui 

sperare aut comprehendere. Amen. 

23.Domine Deus, serva me per Christum, ne oriatur blasphemia illa: 

“tu mentiris”: contrarium quidem sentio: sed verbum tuum habeo, 

quod non fallit, imo est mihi omnia in omnibus. Amen. 

24.Gratias ago tibi, Christe, Fili Dei, qui me in tam sancta causa pati 

dignum judicaveris! 

25.Gratias, Christe, tibi ago, qui me sine reliquiis sanctae crucis non 

derelinquis. Amen. 

PRECES LUTHERI DE CONSOLATIONE E SACRAMENTIS. 

1. Domine Jesu, ideo a te hoc sacramentum institutum est et ad nos 

transmissum, ut remissionis peccatorum per id certificaremur. 

Sentio autem, quam sacramento opus habeam. In magna peccata 

sum prolapsus, metuo igitur judicium tuum, et paene deficio, sentio 

241


generi in Adamo inflixit, nempe peccatum et mortem aeternam. 

Post hoc tuum opus venimus etiam nos cum nostro opere, quando 

sic justificati sumus, et sancte vivimus in obedientia verbi tui, idque 

tibi placet et gratum est. Sed tamen hoc quoque est ex gratia tua, et 

procedit ex primo opere tuo. Sis igitur, Domine Deus noster, 

jucundus super nos, ut placeamus tibi, postquam per mortem Filii 

tui sumus tecum reconciliati. Amen. 

SUSPIRIA LUTHERI, SEU PRECES JACULATORIAE IN MAGNIS 

CALAMITATIBUS ET TENTATIONIBUS FUNDENDAE. 

1. O Deus, oppressisti nos calamitatibus, dedisti hanc primam 

sapientiam, ut agnosceremus iram: jam, mi Deus, desine. Satis 

occidisti, satis oppressisti, satis humiliasti nos: convertere tandem, 

et esto nobis propitius; ostende nobis etiam, quam benignus et 

misericors sis, ut habeamus, quo in his terroribus consolari corda 

nostra possimus. Amen. 

2. Sumus vexati peccatis et oppressi morte, fuimus turpissima 

mancipia daemonium: redde itaque tu nobis tuum opus contra illud 

satanae opus, quo supplantavit nos et per peccatum nos ex vita 

conjecit in mortem. Contra hoc opus satanae venisti, Domine Jesu 

Christe, cum tuo opere, et destruxisti mortem ac vitam illuminasti. 

Sunt enim haec vere divina opera: justificare, vivificare, salvare. 

Amen. 

3. Domine Deus, ego sum in tua obedientia: faciendum est mihi hoc 

vel illud auctoritate et jussu tuo. Sed vide, quantum 

impedimentorum objiciatur: redactus sum in has angustias et 

difficultates, unde meis viribus et consiliis non possum eluctari: 

ergo opus est mihi tuo auxilio. Amen. 

4. Domine Deus, non mea temeritate incidi in hanc calamitatem nec 

ullius vel sapientis vel stulti consilio, sed tu dixisti, tu jussisti. Recte 

igitur feci, et jam tua res agitur, tua promissio et veritas laborant, 

tua fides liberanda est, non mea. Amen. 

5. O Domine, ecce hîc tribulatio et angustia, ego hîc periclitor, ille 

frater meus sic periclitatur, sic vexatur a satana: non patitur tempus, 

ut de me cogitem, simne bonus an dignus: adjuva me in tempore 

secundum verbum tuum. Amen. 

6. Domine Deus, respice afflictum illum hominem—et promissum 

tuum. Amen. 

7. Oramus, Domine, ne nos inducas in tentationem, ut, si non 

possumus iram tuam retundere, tamen differre possimus, ut saltem 

aliqui ex futuro incendio eripiantur, quod propter peccata nostra 

toti Germaniae impendet. Amen. 

8. “Ne inducas nos in tentationem,” Pater coelestis, da potius ecclesiae 

victoriam, ne deficiat fides nostra, ne confundatur spes nostra, 

perfice bonum opus, quod coepisti in nobis. Amen. 

9. O Domine Jesu, quoties et quam graviter peccavi, tu vides, ego non 

possum omnia videre: ignosce! Amen. 

10.O Domine, dedisti nobis Filium tuum, hoc donum nobis conserva! 

Amen. 

240 




H: Oremus. Visita, quaesumus, Domine, habitationem istam, et omnes 

insidias inimici ab ea longe repelle: Angeli tui sancti habitent in ea, qui 

nos in pace custodiant / et benedictio tua sit super nos semper. Per 

Dominum nostrum Jesum Christum, Filium tuum: qui tecum vivit et 

regnat in unitate Spiritus Sancti Deus / per omnia saecula saeculorum. 

A: Amen. 






Benedicat et custodiat nos omnipotens et misericors Dominus: Pater, et 

Filius, et Spiritus Sanctus. 

℟. Amen. 

17

TONI PSALMORUM 

I Bvvfvvgvvùùvv(vvòvvgb


Ad benedictionem: 

Dominus Deus, qui coepisti benedicere servum tuum et populum 

tuum, perge benedicere; ut te benedicente benedicti simus in 

perpetuum. Amen. 

COMMUNIO EUCHARISTIAE. 

Post peractam Communionem: 

Deus misericors, qui nos miseros mortales non dedignatus es, etiam in 

hac hora stare in conspectu tuo ad te glorificandum pariter ac 

praedicandum: condona mihi in ipso precationis huius tempore 

commissa errata sive per occupationem sive per mentis atque 

cogitationis in absurda desideria inductionem, uti ne glorietur 

inimicus meus adversum me, quod ne in ipso quidem tempore 

doxologiae, confessionis atque synaxeos a peccatis mihi caverim. 

Memor beneficiorum tuorum et immensae clementiae tuae dico et 

devoveo tibi omnia opera mea. Credo tibi et in te spero ac toto corde te 

diligo, o Deus meus, veritas mea, misericordia mea et refugium meum 

et omnia. Amen. Amen. 

Dum eluuntur et commundantur vasa sacra etc., dic: 

Adoro te, Domine Jesu Christe, qui hospes noster fueris in benignitate 

et humanitate. 

Gratias ago tibi, Domine Salvator, quod ad me (nos) tam indignum 

(indignos) venire dignatus sis, et pro omnibus tuis beneficiis. 

Da mihi (nobis) Domine, te recte tractare, praebendo tibi omnia, quae a 

me (nobis) desideras, detestando omnia, quae odisti, renovando 

interiora per Spiritum sanctum, proponendo facere semper, quod 

tibi placet, offerendo me (nos) paratum (paratos) ad omnem crucem 

et molestiam. 

O Rex, qui omnia potes, praebe omnibus, pro quibus preces effundere 

obstrictus sum (obstricti sumus) quidquid eis ad salutem aeternam 

necessarium est. 

Laus tibi, Christe! Amen. 

Preces Lutheri 

PRO REMISSIONE PECCATORUM. 

1. O Deus, quis similis est tibi, remittens iniquitatem et praeteriens 

peccata reliquiarum haereditatis tuae, qui non tenes iram tuam in 

aeternum, sed vis esse misericors, reversus es ad nos et misertus es 

nostri, pessumdedisti iniquitates nostras et projecisti in profundum 

maris omnia peccata nostra: hanc misericordiam nobis serva 

perpetuam, ut in lumine verbi tui ambulantes, omnia satanae et 

mundi pericula effugiamus, per Jesum christum, Filium tuum et 

liberatorem nostrum. Amen. 

2. O Domine, non possumus tecum in judicio contendere, non 

possumus de nostra justitia et peccato tecum disputare. Quod si vis 

iniquitates observare, si vis tanquam in judicio interrogare, an justi 

simus, periimus. Appellamus igitur ab hoc judicio ad thronum 

238 

CANTICA 

EXODUS 15:1–18 

[Irr] 1 “Cantemus Domino, gloriose enim magnificatus est: * equum et 

ascensorem eius deiecit in mare! 

[a] 2 Fortitudo mea et robur meum Dominus, * et factus est mihi in 

salutem. 

Iste Deus meus, et glorificabo eum; * Deus patris mei, et exaltabo eum! 

3 Dominus quasi vir pugnator; * Dominus nomen eius! 

4 Currus pharaonis et exercitum eius proiecit in mare; * electi 

bellatores eius submersi sunt in mari Rubro. 

5 Abyssi operuerunt eos, * descenderunt in profundum quasi lapis. 

6 Dextera tua, Domine, magnifice in fortitudine, * dextera tua, Domine, 

percussit inimicum. 

7 Et in multitudine gloriae tuae deposuisti adversarios tuos; * misisti 

iram tuam, quae devoravit eos sicut stipulam. 

8 Et in spiritu furoris tui congregatae sunt aquae; † stetit ut agger unda 

fluens, * coagulatae sunt abyssi in medio mari. 

9 Dixit inimicus: "Persequar, comprehendam, dividam spolia, * 

implebitur anima mea; 

evaginabo gladium meum, * interficiet eos manus mea!". 

10 Flavit spiritus tuus, et operuit eos mare; * submersi sunt quasi 

plumbum in aquis vehementibus. 

[a] 11 Quis similis tui in diis, Domine? * Quis similis tui, magnificus in 

sanctitate, terribilis atque laudabilis, faciens mirabilia? 

12 Extendisti manum tuam, * devoravit eos terra. 

13 Dux fuisti in misericordia tua populo, quem redemisti, * et portasti 

eum in fortitudine tua ad habitaculum sanctum tuum. 

14 Attenderunt populi et commoti sunt, * dolores obtinuerunt 

habitatores Philisthaeae. 

15 Tunc conturbati sunt principes Edom, † potentes Moab obtinuit 

tremor, * obriguerunt omnes habitatores Chanaan. 

16 Irruit super eos formido et pavor; * in magnitudine brachii tui fiunt 

immobiles quasi lapis, 

donec pertranseat populus tuus, Domine, * donec pertranseat populus 

tuus iste, quem possedisti. 

17 Introduces eos et plantabis in monte hereditatis tuae, † firmissimo 

habitaculo tuo, quod operatus es, Domine, * sanctuario, Domine, 

quod firmaverunt manus tuae. 

18 Dominus regnabit * in aeternum et ultra!”. 

19


DEUTERONOMIUM 32:1–18 

[VI] 1 “Audite, caeli, quae loquor; * audiat terra verba oris mei! 

2 Stillet ut pluvia doctrina mea, * fluat ut ros eloquium meum 

quasi imber super herbam * et quasi stillae super gramina. 

3 Quia nomen Domini invocabo: * date magnificentiam Deo nostro! 

[a] 4 Petra, perfecta sunt opera eius, * quia omnes viae eius iustitia. 

Deus fidelis et absque ulla iniquitate, * iustus et rectus. 

5 Peccaverunt ei non filii eius in sordibus suis, * generatio prava atque 

perversa. 

6 Haeccine redditis Domino, * popule stulte et insipiens? 

Numquid non ipse est pater tuus, qui possedit te, * ipse fecit et 

stabilivit te? 

7 Memento dierum antiquorum, * cogita generationes singulas; 

interroga patrem tuum, et annuntiabit tibi, * maiores tuos, et dicent 

tibi. 

8 Quando dividebat Altissimus gentes, * quando separabat filios 

Adam, 

constituit terminos populorum * iuxta numerum filiorum Israel; 

9 pars autem Domini populus eius, * Iacob funiculus hereditatis eius. 

10 Invenit eum in terra deserta, * in loco horroris et ululatu solitudinis; 

circumdedit eum et attendit * et custodivit quasi pupillam oculi sui. 

11 Sicut aquila provocans ad volandum pullos suos * et super eos 

volitans expandit alas suas 

et assumpsit eum * atque portavit super pennas suas. 

12 Dominus solus dux eius fuit, * et non erat cum eo deus alienus. 

13 Constituit eum super excelsam terram, * ut comederet fructus 

agrorum, 

ut sugeret mel de petra * oleumque de saxo durissimo, 

14 butyrum de armento et lac de ovibus, * cum adipe agnorum et 

arietum 

filiorum Basan et hircorum, † cum medulla tritici, * et sanguinem uvae 

biberet meracissimum. 

15 Incrassatus est dilectus et recalcitravit; * incrassatus, impinguatus, 

dilatatus 

dereliquit Deum factorem suum * et recessit a Petra salutari suo. 

16 Provocaverunt eum in diis alienis * et in abominationibus ad 

iracundiam concitaverunt. 

17 Immolaverunt daemonibus et non Deo, * diis, quos ignorabant; 

novi recentesque venerunt, * quos non coluerunt patres vestri. 

18 Petram, quae te genuit, dereliquisti, * et oblitus es Domini creatoris 

tui. 

DEUTERONOMIUM 32:19–43 

[Irr] 19 Vidit Dominus et sprevit, * quia provocaverunt eum filii sui et 

filiae. 

20 Et ait: “Abscondam faciem meam ab eis * et considerabo novissima 

eorum; 

generatio enim perversa est, * et infideles filii. 

20 

PRECES 

Veni sancte Spiritus, / Duc ducem, / Pasce pastorem, / Aperi 

aperturo, / Da daturo! Amen. 

COMMUNIO ORATIONIS. 

Ante orationem ecclesiae: 

Deus refugium nostrum et virtus, adesto piis ecclesiae tuae precibus, 

auctor ipse pietatis, et praesta, ut quod fideliter petimus, efficaciter 

consequamur. Per Christum Dominum nostrum. Amen. 

COMMUNIO CORPORIS ET SANGUINIS JESU CHRISTI. 

Ad Praefationem: 

Celsissime Deus, evehe, quaesumus, corda nostra a terrenis ad 

coelestia, ut te unum et cogitemus et loquamur, et tota vita 

exprimamur teque fruamur in aeternum. Amen. 

Ad elevationem s. hostiae: 

Salve, salutaris victima, pro me, pro mea ecclesia et toto genere 

humano in patibulo crucis oblata, salve! Amen. 

Ad elevationem s. calicis: 

Salve, nobilissime sanguis, pro me, mea ecclesia et toto genere humano 

in patibulo crucis profusus, salve! Ablue, sanctifica et custodi nos in 

vitam aeternam. Amen. 

Post elevationem: 

Sit tibi, Domine Deus, gloria, laus et honor pro inaestimabili caritate 

tua, quod Filio tuo unigenito non peperceris, sed pro nobis omnibus 

tradideris in mortem, mortem autem crucis. Da, ut non sit nobis mors 

eius inanis et vacua. Amen. 

Alia oratio. Memento. 

Domine Deus, Pater sancte, memento quaeso omnium credentium, qui 

hic ad mensam tuam hodie veniunt, memento mei, famuli tui indigni, 

memento fratrum, propinquorum et benefactorum nostrorum, ut te in 

hac terra et in aeternum benedicamus, laudemus et glorificemus, cui 

debetur omnis honor et gloria. Amen. 

Pro pace publica ecclesiae: 

Da pacem, Domine, in diebus nostris, quia non est alius, qui pugnet 

pro nobis, nisi tu Deus noster. 

℣. Fiat pax in virtute tua 

℟. et abundantia in turribus tuis. 

Ad et post Communionem: 

Deus, qui nobis in, cum et sub Sacramento mirabili passionis tuae 

memoriam reliquisti, tribue, quaesumus, ita nos corporis et sanguinis 

tui sacra mysteria venerari et sumere, ut redemptionis tuae fructum in 

nobis jugiter percipiamus. Qui vivis et regnas in saecula saeculorum. 

Amen. 

237


sequens, dignus sim, qui tibi ministrem. Per eundem Dominum 

nostrum etc. 

Ad Epistolam: 

Domine, da, quaesumus, ut salutaria dogmata et monita omnes, ex 

animo semper amplectamur, eisque mores et omnem vitam nostram 

serio conformare conemur. Amen. 

Ad Evangelium: 

Gloria tibi, Domine, qui natus es de Virgine, cum Patre et Spiritu 

sancto in sempiterna saecula. Amen. 

Post lectum Evangelium: 

Laus tibi, Christe, qui per te et apostolos tuos Evangelium orbi 

praedicare ac incredulos verae fidei luce illustrare dignatus es! 

Post Symbolum fidei: 

Deus praestet nobis suam gratiam per Jesum Christum et Spiritum 

sanctum, ut omnes in sincera huius sacrosanctae fidei christianae 

professione in finem usque perseveremus atque in ea ipsa certamen 

bonum certemus, quo post hanc vitam a justo judice coronam 

justitiae cum omibus electis percipiamus. Amen. 

Inter hymnum et sermonem: 

1. Domine Jesu Christe, aperi quaeso aures et oculos cordis mei, ut 

audiam atque intelligam sermones tuos et voluntatem tuam 

perficiam. Advena ego sum in his terris: ne quaeso abscondas a me 

praecepta tua, sed illumina oculos meos, ut cognoscam mirabilia tua 

ex lege tua. Amen. 

2. Jesu Christe, Fili Dei, qui es propitiator et episcopus animarum 

nostrarum, mitte Spiritum tuum in corda nostra, qui mecum 

laboret, seu potius, qui in me operetur et velle et perficere divina 

sua virtute. Amen. 

3. Domine Jesu Christe, justificator et salvator noster, qui dedisti mihi 

gratiam et facultatem enarrandi scripturam et auditoribus meis 

audiendi: conserva et confirma me et auditores, ut in dies magis 

crescamus in cognitione gratiae et in fide non simulata 

irreprehensibiles et inculpati inveniamur in die redemptionis 

nostrae. Tibi cum Patre et Spiritu sancto sit gloria in saecula 

saeculorum. Amen. 

Suggestum ascensurus: 

Veni Sancte Spiritus, veni dator munerum, dona mihi os et sapientiam 

ad annuntiandam laudem tuam, effice ne quod verbum mihi 

imprudenter excidat, quo possit aut nominis tui gloria aut conscientia 

mea laedi, sed ut cum fructu doceam. Da successum, accende corda 

auditorum, ut attente et magna cum reverentia verbum tuum audiant, 

atque inde emendentur. Amen. 

236 

CANTICA 

21 Ipsi me provocaverunt in eo, qui non erat Deus, * et irritaverunt in 

vanitatibus suis; 

et ego provocabo eos in eo, qui non est populus, * et in gente stulta 

irritabo illos. 

22 Ignis succensus est in furore meo * et ardebit usque ad inferni 

profundissima; 

devorabitque terram cum germine suo * et montium fundamenta 

comburet. 

23 Congregabo super eos mala * et sagittas meas complebo in eis. 

24 Consumentur fame * et devorabuntur febri et peste amarissima; 

dentes bestiarum immittam in eos, * cum veneno serpentium in 

pulvere. 

25 Foris vastabit eos gladius, * et intus pavor: 

iuvenem simul ac virginem, * lactantem cum homine sene. 

26 Dixi: Disperdam eos, * cessare faciam ex hominibus memoriam 

eorum!, 

27 sed arrogantiam inimicorum timui, * ne superbirent hostes eorum 

et dicerent: Manus nostra excelsa, * et non Dominus fecit haec omnia!’. 

28 Gens enim absque consilio est * et sine prudentia. 

29 Utinam saperent et intellegerent haec * ac novissima sua 

providerent! 

30 Quomodo persequatur unus mille, * et duo fugent decem milia? 

Nonne ideo, quia Petra eorum vendidit eos, * et Dominus tradidit 

illos?”. 

31 Non enim est petra eorum ut Petra nostra, * et inimici nostri sunt 

iudices. 

32 Vere de vinea Sodomorum vinea eorum * et de suburbanis 

Gomorrae; 

uva eorum uva fellis * et botri amarissimi; 

33 fel draconum vinum eorum * et venenum aspidum insanabile. 

34 Nonne haec condita sunt apud me * et signata in thesauris meis? 

35 Mea est ultio, et ego retribuam in tempore, * in quo labetur pes 

eorum! 

Iuxta est dies perditionis, * et adesse festinat sors eorum. 

36 Iudicabit Dominus populum suum * et in servis suis miserebitur; 

videbit quod infirmata sit manus, * et defecerint clausi ac liberati. 

37 Et dicet: “Ubi sunt dii eorum, * petra, in qua habebant fiduciam, 

38 de quorum victimis comedebant adipes * et bibebant vinum 

libaminum? 

Surgant et opitulentur vobis * et in necessitate vos protegant! 

39 Videte nunc quod ego sim solus, * et non sit Deus praeter me. 

Ego occidam et ego vivere faciam; † percutiam et ego sanabo; * et non 

est qui de manu mea possit eruere. 

40 Levabo ad caelum manum meam * et dicam: Vivo ego in aeternum! 

41 Si acuero ut fulgur gladium meum, * et arripuerit iudicium manus 

mea, 

reddam ultionem hostibus meis * et his, qui oderunt me, retribuam. 

42 Inebriabo sagittas meas sanguine, * et gladius meus devorabit 

carnes: 

21


de cruore occisorum et captivorum, * de capite ducum inimici!”. 

[a] 43 Laudate, gentes, populum eius, * quia sanguinem servorum 

suorum ulciscetur 

et vindictam retribuet in hostes suos * et propitius erit terrae populi 

sui”. 

I SAMUELIS 2:1–10 

[VII] “Exsultavit cor meum in Do mino, * exaltatum est cornu meum in 

Deo meo; 

dilatatum est os meum super inimicos meos, * quoniam laetata sum in 

salutari tuo. 

2 Non est sanctus ut est Dominus; † neque enim est alius extra te, * et 

non est fortis sicut Deus noster. 

3 Nolite multiplicare loqui sublimia gloriantes. * Recedant superba de 

ore vestro, 

quia Deus scientiarum Dominus est, * et ab eo ponderantur actiones. 

4 Arcus fortium confractus est, * et infirmi accincti sunt robore. 

5 Saturati prius pro pane se locaverunt, * et famelici non eguerunt 

amplius. 

Sterilis peperit plurimos, * et, quae multos habebat filios, emarcuit. 

6 Dominus mortificat et vivificat, * deducit ad infernum et reducit. 

7 Dominus pauperem facit et ditat, * humiliat et sublevat; 

8 suscitat de pulvere egenum * et de stercore elevat pauperem, 

ut sedeat cum principibus * et solium gloriae teneat. 

Domini enim sunt cardines terrae, * et posuit super eos orbem. 

9 Pedes sanctorum suorum servabit, † et impii in tenebris conticescent, 

* quia non in fortitudine sua roborabitur vir. 

10 Dominus conteret adversarios suos; * super ipsos in caelis tonabit. 

[a] Dominus iudicabit fines terrae † et dabit imperium regi suo * et 

sublimabit cornu christi sui”. 

I PARALIPOMENON 29:10–13 

[I] Benedictus es, Domine, Deus Israel patris nostri, * ab aeterno in 

aeternum. 

11 Tua est, Domine, magnificentia et potentia, † gloria, splendor atque 

maiestas. * Cuncta enim, quae in caelo sunt et in terra, tua sunt. 

[a] Tuum, Domine, regnum, * et tu elevaris ut caput super omnia. 

12 De te sunt divitiae et gloria, * tu dominaris omnium. 

In manu tua virtus et potentia, * in manu tua est magnificare et firmare 

omnia. 

13 Nunc igitur, Deus noster, confitemur tibi * et laudamus nomen 

tuum inclitum. 

ISAIAE 2:2–5 

2 Et erit in novissimis diebus * praeparatus mons domus Domini in 

vertice montium, 

et elevabitur super colles; * et fluent ad eum omnes gentes. 

3 Et ibunt populi multi et dicent: † “Venite, et ascendamus ad montem 

Domini, * ad domum Dei Iacob, 

22 

PRECES 

℣. Benedicat et custodiat nos omnipotens et misericors Dominus: 

Pater, et Filius, et Spiritus Sanctus. 

℟. Amen. 

Precatiunculae Officio Sacro seu Communioni Inserendae 

INTROITUS COMMUNIONIS. 

Dictum absolutionis et consolationis ex fonte vitae: 

Ego diligentes me diligo, et qui mane vigilaverint ad me, invenient me. 

(Prov. VIII.) 

Kyrie summum et Gloria in excelsis: 

Kyrie, fons bonitatis, Pater ingenite, a quo bona cuncta procedunt, 

Eleison. 

Kyrie, unice Dei Patris genite, quem de virgine nasciturum mundo 

mirifice sancti praedixerunt Prophetae, Eleison. 

Kyrie, ignis divine, pectora nostra succende, ut digni pariter te laudare 

possimus semper, Eleison. 

Et in terra pax etc. 

Grates nunc omnes reddamus Domino Deo, qui sua nativitate 

(passione, resurrectione) nos liberavit de diabolica potestate. Huic 

oportet, ut canamus cum angelis semper: Gloria in excelsis! 

In diebus rogationum. (Passionis.) 

Aufer a nobis, Domine, cunctas iniquitates nostras, ut possimus puris 

mentibus introire ad Sancta Sanctorum (Alleluia). Exaudi, exaudi, 

Domine, preces nostras per Jesum Christum Dominum nostrum 

(Alleluia). Miserere, miserere, miserere populo tuo, quem redemisti, 

Christe, sanguine tuo, ne in aeternum irascaris nobis (Alleluia). 

COMMUNIO VERBI DIVINI. 

Ante lectiones dominicales: 

O quam magnum et honorabile est officium sacerdotum, quibus 

datum est Dominum majestatis verbis sacris consecrare, magnalia 

eius labiis benedicere! 

Domine, tua me sapientia dirige, justitia contine, clementia solare, 

potentia protege. Offero tibi, Deus, cogitanda, ut sint ad te, dicenda, ut 

sint de te, facienda, ut sint secundum te, ferenda, ut sint propter te. 

Volo, quod vis, volo, quia vis, volo, quomodo vis, volo, quamdiu vis. 

Amen. 

℣. Verbum tuum, Domine, 

℟. manet in aeternum. 

Pater de coelis Deus, qui sic dilexisti mundum, ut Filium tuum 

unigenitum dederis, miserere mei: ut in ipsum credens, eumque 

235


Per diem sol non percutiet te, * neque luna per noctem. 

Dominus custodiet te ab omni malo; * custodiet animam tuam 

Dominus. 

Dominus custodiet introitum tuum et exitum tuum * ex hoc nunc et 

usque in saeculum. (Ps. 121) 



Amen. 

Ant. In viam pacis et prosperitatis dirigat nos omnipotens et misericors 

Dominus, * et Angelus suus comitetur nobiscum in via; ut cum 

pace, salute et gaudio revertamur ad propria. 

Kyrie eleison. * Christe eleison, Kyrie eleison. 






℣. Salvos fac servos tuos. 

℟. Deus meus, sperantes in te. 

℣. Benedictus Dominus die cotidie. 

℟. Prosperum iter faciat nobis Deus salutarium nostrorum. 

℣. Vias tuas, Domine, demonstra nobis. 

℟. Et semitas tuas edoce nos. 

℣. Angelis suis Deus mandavit de te. 

℟. Ut custodiant te in omnibus viis tuis. 





Oremus. Deus, qui filios Israel per maris medium sicco vestigio ire 

fecisti, quique Magis iter ad te stella duce pandisti: tribue nobis, 

quaesumus, iter prosperum tempusque tranquillum; ut, Angelo tuo 

sancto comite, ad eum quo pergimus locum, ac demum ad aeternae 

salutis portum pervenire feliciter valeamus. Per Dominum nostrum, 

Jesum Christum. Amen. 

Praesta, quaesumus, omnipotens Deus: ut familia tua per viam salutis 

incedat; et, beati Joannis Praecursoris hortamenta sectando, ad eum, 

quem praedixit, secura perveniat, Dominum nostrum Jesum Christum, 

Filium tuum: Qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus Sancti Deus, 

per omnia saecula saeculorum. Amen. 

℣. Procedamus in pace. 

℟. In nomine Domini. 

234 

CANTICA 

ut doceat nos vias suas, * et ambulemus in semitis eius”; 

quia de Sion exibit lex, * et verbum Domini de Ierusalem. 

4 Et iudicabit gentes * et arguet populos multos; 

et conflabunt gladios suos in vomeres * et lanceas suas in falces; 

non levabit gens contra gentem gladium, * nec exercebuntur ultra ad 

proelium. 

5 Domus Iacob, venite, * et ambulemus in lumine Domini. 


[VIII] “Confitebor tibi, Domine, † quoniam cum iratus eras mihi, * 

conversus est furor tuus, et consolatus es me. 

2 Ecce Deus salutis meae; * fiducialiter agam et non timebo, 

quia fortitudo mea et laus mea Dominus, * et factus est mihi in 

salutem”. 

[a] 3 Et haurietis aquas in gaudio * de fontibus salutis. 

4 Et dicetis in die illa: * “Confitemini Domino et invocate nomen eius, 

notas facite in populis adinventiones eius; * mementote quoniam 

excelsum est nomen eius. 

5 Cantate Domino, quoniam magnifice fecit; * notum sit hoc in 

universa terra. 

6 Exsulta et lauda, quae habitas in Sion, * quia magnus in medio tui 

Sanctus Israel”. 

ISAIAE 26:1–9, 12 

“Urbs fortis nobis in salutem; * posuit muros et antemurale. 

2 Aperite portas, et ingrediatur gens iusta, * quae servat fidem. 

3 Propositum eius est firmum; * servabis pacem, quia in te speravit. 

4 Sperate in Dominum in saeculis aeternis, * Dominus est petra 

aeterna. 

5 Quia evertit habitantes in excelso, * civitatem sublimem humiliabit; 

humiliabit eam usque ad terram, * detrahet eam usque ad pulverem. 

6 Conculcabit eam pes, pedes pauperis, * gressus egenorum. 

7 Semita iusti recta est; * rectum callem iusti complanas. 

8 Et in semita iudiciorum tuorum, Domine, speravimus in te; * ad 

nomen tuum et ad memoriale tuum desiderium animae. 

9 Anima mea desiderat te in nocte, * sed et spiritu meo in praecordiis 

meis te quaero. 

Cum resplenduerint iudicia tua in terra, * iustitiam discent habitatores 

orbis. 

12 Domine, dabis pacem nobis; * omnia enim opera nostra operatus es 

nobis. 

ISAIAE 33:13–16 

13 Audite, qui longe estis, quae fecerim, * et cognoscite, vicini, 

fortitudinem meam”. 

14 Conterriti sunt in Sion peccatores, * possedit tremor impios. 

Quis poterit habitare de vobis cum igne devorante? * Quis habitabit ex 

vobis cum ardoribus sempiternis? 

23


15 Qui ambulat in iustitiis et loquitur aequitates, † qui reicit lucra ex 

rapinis * et excutit manus suas, ne munera accipiat, 

qui obturat aures suas, ne audiat sanguinem, * et claudit oculos suos, 

ne videat malum: 

16 iste in excelsis habitabit, * munimenta saxorum refugium eius; 

panis ei datus est, * aquae eius fideles sunt. 

ISAIAE 38:10–20 

[II] 10 “Ego dixi: In dimidio dierum meorum vadam ad portas inferi; * 

quaesivi residuum annorum meorum. 

11 Dixi: Non videbo Dominum Deum in terra viventium, * non 

aspiciam hominem ultra inter habitatores orbis. 

12 Habitaculum meum ablatum est et abductum longe a me * quasi 

tabernaculum pastorum; 

convolvit sicut textor vitam meam; † de stamine succidit me. * De 

mane usque ad vesperam confecisti me. 

13 Prostratus sum usque ad mane, † quasi leo sic conterit omnia ossa 

mea; * de mane usque ad vesperam confecisti me. 

14 Sicut pullus hirundinis, sic mussitabo, * meditabor ut columba; 

attenuati sunt oculi mei * suspicientes in excelsum. 

Domine, vim patior, * sponde pro me. 

15 Quid dicam, aut quid respondebit mihi? * Ipse fecit! 

Incedam per omnes annos meos * in amaritudine animae meae. 

16 Domine, in te sperat cor meum; * vivat spiritus meus, 

sana me et vivifica me; * 17 ecce in pacem versa est amaritudo mea. 

Tu autem eruisti animam meam * a fovea consumptionis, 

proiecisti enim post tergum tuum * omnia peccata mea. 

18 Quia non infernus confitebitur tibi, * neque mors laudabit te; 

non exspectabunt, qui descendunt in lacum, * veritatem tuam. 

[a] 19 Vivens, vivens ipse confitebitur tibi, sicut et ego hodie; * pater 

filiis notam faciet veritatem tuam. 

20 Domine, salvum me fac, * et ad sonum citharae cantabimus 

cunctis diebus vitae nostrae * in domo Domini”. 


“Ecce Deus vester, † 10 ecce Dominus Deus in virtute venit, * et 

brachium eius dominatur: 

ecce merces eius cum eo, * et praemium illius coram illo. 

11 Sicut pastor gregem suum pascit, * in brachio suo congregat agnos 

et in sinu suo levat; * fetas ipse portat”. 

12 Quis mensus est pugillo aquas * et caelos palmo disposuit, 

modio continuit pulverem terrae † et libravit in pondere montes * et 

colles in statera? 

13 Quis direxit spiritum Domini? * Aut quis consilium suum ostendit 

illi? 

14 Cum quo iniit consilium, et instruxit eum * et docuit eum semitam 

iustitiae 

et erudivit eum scientiam * et viam prudentiae ostendit illi? 

24 

PRECES 

℣. Peccavimus, Domine, cum patribus nostris. 

℟. Injuste egimus et iniquitatem fecimus. 

Oremus. Deus, qui delinquentes perire non pateris, donec 

convertantur et vivant, debitam quaesumus, peccatis nostris suspende 

vindictam, et praesta propitius, ne dissimulatio cumulet ultionem, sed 

tua pro peccatis nostris misericordia semper abundet. Per Dominum 



V. 

℣. Invoca me in die tribulationis. 

℟. Et eruam te et tu honorificabis me. 

Oremus. Parce, Domine, parce peccatis nostris, et quamvis 

incessabiliter delinquentibus continua poena debeatur, praesta tamen 

quaesumus, ut quod ad perpetuum meremur exitium, transeat a nobis 

ad correctionis auxilium. Per Dominum nostrum Jesum Christum 



De Verbo Divino, post Litaniam 

1. Serva, DEUS! verbum tuum, / Et frange vires hostium: / Qui Filium 

tuum suo / Turbare conantur throno. 

2. Ostende nunc potentiam, / O Christe Rex regum! tuam. / Defende 

parvulum gregem, / Qui te fatetur Principem. 

3. Vivificator Spiritus! / Concordiam da cordibus; / Adsis 

periclitantibus, / Cum morte conflictantibus. 

4. Tu dissipa vafros dolos, / Et verte in illos, O Deus! / Fac, in 

foramen incidant, / Ecclesiae quod comparant. 

5. Sic fiet, ut et sentiant / DEUM verum, quem pernegant: / Qui 

fortiter nos adjuvas, / Regni superni convenas. 

—Martinus Lutherus, Erhalt uns Herr, versus 1-3. 

Pacem tuam te poscimus; / Concede nobis coelitus: / Nam nemo, 

praeter te, O Pater! / Vindex tuisque; est arbiter, / Victoriae et belli 

potens. 

Itinerarium 

Ant. In viam pacis et prosperitatis dirigat nos omnipotens et misericors 

Dominus, * et Angelus suus comitetur nobiscum in via; ut cum 

pace, salute et gaudio revertamur ad propria. 

Levabo oculos meos in montes: * unde veniet auxilium mihi? 

Auxilium meum a Domino, * qui fecit caelum et terram. 

Non dabit in commotionem pedem tuum * neque dormitabit, qui 

custodit te. 

Ecce non dormitabit neque dormiet, * qui custodit Israel. 

Dominus custodit te, * Dominus umbraculum tuum ad manum 

dexteram tuam. 

233


℣. Kyrie ℟. Eleison. 

℣. Christe ℟. Eleison. 

℣. Kyrie ℟. Eleison. Amen. 






I. 

℣. Domine non secundum peccata nostra facias nobis. 

℟. Neque secundum iniquitates nostras retribuas nobis. 

Oremus. Deus misericors Pater, qui contritorum non despicis 

gemitum, et moerentium non spernis affectum, adesto precibus 

nostris, quas in afflictionibus, quae jugiter nos premunt, coram te 

effundimus, easque clementer exaudi: ut hoc quod contra os 

Diabolicae ac humanae fraudes moliuntur, ad nihilum redigatur, 

consilioque tuae bonitatis dispergatur: ut nullis insectationibus laesi, in 

Ecclesia tua sancta tibi semper gratias agamus. Per Dominum nostrum 



II. 

℣. Adjuva nos Deus salutaris noster. 

℟. Et propter gloriam nominis tui libera nos, et propitius esto peccatis 

nostris propter nomen tuum. 

Oremus. Omnipotens aeterne Deus, cuius Spiritu totum corpus 

Ecclesiae sanctificatur et regitur, exaudi nos pro universis ordinibus 

supplicantes, ut dono gratiae tuae ab his omnibus pura fide tibi 

serviatur. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 

tecum vivit et regnat in unitate eiusdem Spiritus sancti Deus, per 


III. 

℣. Ne intres, Domine, in judicium cum servo tuo. 

℟. Quia non justificabitur in conspectu tuo omnis vivens. 

Oremus. Omnipotens Deus, qui nos in tantis periculis constitutos, 

propter humanam fragilitatem, scis non posse consistere, da nobis 

salutem mentis et corporis, ut ea, quae pro peccatis nostris nos 

affligunt, te adjuvante vincamus. Per Dominum nostrum Jesum 



IV. 

232 

CANTICA 

15 Ecce gentes quasi stilla situlae † et quasi momentum pulveris in 

statera reputantur; * ecce insulae quasi pulvis exiguus. 

16 Et Libanus non sufficiet ad succendendum, * et animalia eius non 

sufficient ad holocaustum. 

17 Omnes gentes, quasi non sint, coram eo; * quasi nihilum et inane 

reputantur ab eo. 

ISAIAE 45:15–25 

[I] 15 Vere tu es Deus absconditus, * Deus Israel, salvator. 

16 Confusi sunt et erubuerunt omnes, * simul abierunt in confusionem 

fabricatores idolorum. 

17 Israel salvatus est in Domino salute aeterna; * non confundemini et 

non erubescetis usque in saeculum saeculi. 

18 Quia haec dicit Dominus, qui creavit caelos, † ipse Deus, qui 

formavit terram et fecit eam, * ipse fundavit eam; 

non ut vacua esset, creavit eam, † ut habitaretur, formavit eam: * “Ego 

Dominus, et non est alius. 

19 Non in abscondito locutus sum, * in loco terrae tenebroso; 

non dixi semini Iacob: * “Frustra quaerite me”. 

Ego Dominus loquens iustitiam, * annuntians recta. 

20 Congregamini et venite et accedite simul, * qui salvati estis ex 

gentibus. 

Nescierunt, qui levant lignum sculpturae suae * et rogant deum non 

salvantem. 

21 Annuntiate et venite * et consiliamini simul. 

Quis auditum fecit hoc ab initio, * ex tunc praedixit illud? 

Numquid non ego Dominus, * et non est ultra Deus absque me? 

Deus iustus et salvans * non est praeter me. 

22 Convertimini ad me et salvi eritis, omnes fines terrae, * quia ego 

Deus, et non est alius. 

23 In memetipso iuravi: † Egressa est de ore meo iustitia, * verbum, 

quod non revertetur; 

quia mihi curvabitur omne genu, * et iurabit omnis lingua”. 

24 “Tantum in Domino” dicent * “sunt iustitiae et robur!”. 

Ad eum venient et confundentur * omnes, qui repugnant ei; 

[a] 25 in Domino iustificabitur et laudabitur * omne semen Israel. 

ISAIAE 61:10–62:5 

10 Gaudens gaudebo in Domino, * et exsultabit anima mea in Deo 

meo, 

quia induit me vestimentis salutis * et indumento iustitiae circumdedit 

me, 

quasi sponsum decoratum corona * et quasi sponsam ornatam 

monilibus suis. 

11 Sicut enim terra profert germen suum, * et sicut hortus semen suum 

germinat, 

sic Dominus Deus germinabit iustitiam * et laudem coram universis 

gentibus. 

62:1 Propter Sion non tacebo * et propter Ierusalem non quiescam, 

25


donec egrediatur ut splendor iustitia eius, * et salus eius ut lampas 

accendatur. 

2 Et videbunt gentes iustitiam tuam, * et cuncti reges gloriam tuam; 

et vocaberis nomine novo, * quod os Domini nominabit. 

3 Et eris corona gloriae in manu Domini, * et diadema regni in manu 

Dei tui. 

4 Non vocaberis ultra Derelicta, * et terra tua non vocabitur amplius 

Desolata; 

sed vocaberis Beneplacitum meum in ea, * et terra tua Nupta, 

quia complacuit Domino in te, * et terra tua erit nupta. 

5 Nam ut iuvenis uxorem ducit virginem, * ita ducent te filii tui; 

ut gaudet sponsus super sponsam, * ita gaudebit super te Deus tuus. 

ISAIAE 66:10–14 

10 Laetamini cum Ierusalem et exsultate in ea, * omnes, qui diligitis 

eam; 

gaudete cum ea gaudio, * universi, qui lugebatis super eam, 

11 ut sugatis et repleamini * ab ubere consolationis eius, 

ut mulgeatis et deliciis affluatis * ex uberibus gloriae eius. 

12 Quia haec dicit Dominus: † “Ecce ego dirigam ad eam quasi 

fluvium pacem * et quasi torrentem inundantem gloriam gentium. 

Sugetis, in ulnis portabimini, * et super genua blandientur vobis. 

13 Quomodo si quem mater consolatur, † ita ego consolabor vos; * et in 

Ierusalem consolabimini. 

14 Videbitis, et gaudebit cor vestrum, * et ossa vestra quasi herba 

germinabunt, 

et manifestabitur manus Domini in servis eius, * et indignabitur 

inimicis suis. 

JEREMIAE 14:17–21 

Deducant oculi mei lacrimam * per noctem et diem, et non taceant, 

quoniam contritione magna contrita est virgo filia populi mei, * plaga 

pessima vehementer. 

18 Si egressus fuero ad agros, * ecce occisi gladio; 

et, si introiero in civitatem, * ecce attenuati fame; 

propheta quoque et sacerdos * abierunt per terram nescientes”. 

19 Numquid proiciens abiecisti Iudam, * aut Sion abominata est anima 

tua? 

Quare ergo percussisti nos, * ita ut nulla sit sanitas? 

Exspectavimus pacem, et non est bonum, * et tempus curationis, et 

ecce turbatio. 

20 Cognovimus, Domine, impietates nostras, * iniquitates patrum 

nostrorum, quia peccavimus tibi. 

21 Ne des nos in opprobrium propter nomen tuum, † ne facias 

contumeliam solio gloriae tuae; * recordare, ne irritum facias foedus 

tuum nobiscum. 

26 

PRECES 

℣. Peccatores, ℟. Te rogamus audi nos. 

℣. Ut Ecclesiam tuam sanctam Catholicam regere et gubernare 

digneris, ℟. Te rogamus audi nos. 

℣. Ut cunctos Episcopos, Pastores, et ministros Ecclesiae in sano verbo 

et sancta vita servare digneris, ℟. Te rogamus audi nos. 

℣. Ut sectas et omnia scandala tollere digneris, ℟. Te rogamus audi 

nos. 

℣. Ut errantes et seductos reducere in viam veritatis digneris, ℟. Te 

rogamus audi nos. 

℣. Ut satanam sub pedibus nostris conterere digneris, ℟. Te rogamus 

audi nos. 

℣. Ut operarios fideles in messem tuam mittere digneris, ℟. Te 


℣. Ut incrementum verbi et fructum spiritus cunctis audientibus 

donare digneris, ℟. Te rogamus audi nos. 

℣. Ut lapsos erigere et stantes confortare digneris, ℟. Te rogamus audi 

nos. 

℣. Ut pusillanimes et tentatos consolari et adjuvare digneris, ℟. Te 


℣. Ut regibus et principibus cunctis pacem et concordiam donare 


℣. Ut Caesari nostro perpetuam victoriam contra hostes tuos donare 


℣. Ut principem nostrum cum suis praesidibus dirigere et tueri 


℣. Ut magistratui et plebi nostrae benedicere et custodire digneris, 

℟. Te rogamus audi nos. 

℣. Ut afflictos et periclitantes respicere et salvare digneris, ℟. Te 


℣. Ut praegnantibus et lactentibus foelicem partum et incrementum 

largire digneris, ℟. Te rogamus audi nos. 

℣. Ut infantes et aegros fovere et custodire digneris, ℟. Te rogamus 

audi nos. 

℣. Ut captivos liberare digneris, ℟. Te rogamus audi nos. 

℣. Ut pupillos et viduas protegere et providere digneris, ℟. Te 


℣. Ut cunctis hominibus misereri digneris, ℟. Te rogamus audi nos. 

℣. Ut hostibus, persecutoribus et calumniatoribus nostris ignoscere et 

eos convertere digneris, ℟. Te rogamus audi nos. 

℣. Ut fruges terrae dare et conservare digneris, ℟. Te rogamus audi 

nos. 

℣. Ut nos exaudire digneris, ℟. Te rogamus audi nos. 

℣. Agne Dei qui tollis peccata mundi, ℟. Miserere nobis. 

℣. Agne Dei qui tollis peccata mundi, ℟. Miserere nobis. 

℣. Agne Dei qui tollis peccata mundi, ℟. Dona nobis pacem. 

℣. Christe ℟. Exaudi nos. 

231

PRECES 

Septem Psalmi Paenitentiales 

Psalmi 6, 32, 38, 51, 102, 130, 143 dicuntur sub hac antiphona: 

Ant. Ne reminiscaris, Domine, delicta nostra vel parentum nostrorum: 

neque vindictam sumas de peccatis nostris. 

Latina Litania Correcta 


℣. Christe ℟. Eleison. 


℣. Pater de coelis Deus, ℟. Miserere nobis. 

℣. Fili redemptor mundi Deus, ℟. Miserere nobis. 

℣. Spiritus sancte Deus, ℟. Miserere nobis. 

℣. Propitius esto, ℟. Parce nobis Domine. 

℣. Propitius esto, ℟. Libera nos Domine. 

℣. Ab omni peccato, ℟. Libera nos Domine. 

℣. Ab omni errore, ℟. Libera nos Domine. 

℣. Ab omni malo, ℟. Libera nos Domine. 

℣. Ab insidiis Diaboli, ℟. Libera nos Domine. 

℣. A subitanea et improvisa morte, ℟. Libera nos Domine. 

℣. A peste et fame, ℟. Libera nos Domine. 

℣. A bello et caede, ℟. Libera nos Domine. 

℣. A seditione et simultate, ℟. Libera nos Domine. 

℣. A fulgure et tempestatibus, ℟. Libera nos Domine. 

℣. A morte perpetua, ℟. Libera nos Domine. 

℣. Per mysterium sanctae incarnationis tuae, ℟. Libera nos Domine. 

℣. Per sanctam nativitatem tuam, ℟. Libera nos Domine. 

℣. Per Baptismum, ieiunium et tentationes tuas, ℟. Libera nos Domine. 

℣. Per agoniam et sudorem tuum sanguineum, ℟. Libera nos Domine. 

℣. Per crucem et passionem tuam, ℟. Libera nos Domine. 

℣. Per mortem et sepulturam tuam, ℟. Libera nos Domine. 

℣. Per resurrectionem et ascensionem tuam, ℟. Libera nos Domine. 

℣. Per adventum Spiritus sancti paracleti, ℟. Libera nos Domine. 

℣. In omni tempore tribulationis nostrae, ℟. Libera nos Domine. 

℣. In omni tempore infoelicitatis nostrae, ℟. Libera nos Domine. 

℣. In hora mortis, ℟. Libera nos Domine. 

℣. In die judicii, ℟. Libera nos Domine. 

230 

CANTICA 

JEREMIAE 31:10–14 

[IV] 10 Audite verbum Domini, gentes, * et annuntiate in insulis, quae 

procul sunt, et dicite: 

“Qui dispersit Israel, congregabit eum * et custodiet eum sicut pastor 

gregem suum”. 

[a] 11 Redemit enim Dominus Iacob * et liberavit eum de manu 

potentioris. 

12 Et venient et laudabunt in monte Sion * et confluent ad bona 

Domini 

super frumento et vino et oleo * et fetu pecorum et armentorum; 

eritque anima eorum quasi hortus irriguus, * et ultra non esurient. 

13 Tunc laetabitur virgo in choro, * iuvenes et senes simul. 

“Et convertam luctum eorum in gaudium * et consolabor eos et 

laetificabo a dolore suo. 

14 Et inebriabo animam sacerdotum pinguedine, * et populus meus 

bonis meis adimplebitur”, ait Dominus. 

EZECHIELIS 36:24–28 

Tollam quippe vos de gentibus † et congregabo vos de universis terris 

* et adducam vos in terram vestram; 

25 et effundam super vos aquam mundam, † et mundabimini ab 

omnibus inquinamentis vestris, * et ab universis idolis vestris 

mundabo vos. 

26 Et dabo vobis cor novum * et spiritum novum ponam in medio 

vestri 

et auferam cor lapideum de carne vestra * et dabo vobis cor carneum; 

27 et spiritum meum ponam in medio vestri † et faciam, ut in 

praeceptis meis ambuletis * et iudicia mea custodiatis et operemini. 

28 Et habitabitis in terra, quam dedi patribus vestris, † et eritis mihi in 

populum, * et ego ero vobis in Deum. 

HABACUC 3:2–11 

[IV] Domine, audivi auditionem tuam * et timui, Domine, opus tuum. 

In medio annorum vivifica illud, * in medio annorum notum facies. 

Cum iratus fueris, * misericordiae recordaberis. 

3 Deus a Theman veniet, * et Sanctus de monte Pharan. 

Operit caelos gloria eius, * et laudis eius plena est terra. 

[a] 4 Splendor eius ut lux erit, † radii ex manibus eius: * ibi abscondita 

est fortitudo eius. 

5 Ante faciem eius ibit mors, * et egredietur pestis post pedes eius. 

6 Stetit et concussit terram, * aspexit et dissolvit gentes. 

Et contriti sunt montes saeculi, * incurvati sunt colles antiqui ab 

itineribus aeternitatis eius. 

7 In afflictione vidi tentoria Chusan; * turbantur pelles terrae Madian. 

8 Numquid in fluminibus iratus es, Domine, † aut in fluminibus furor 

tuus * vel in mari indignatio tua? 

Quia ascendes super equos tuos, * quadrigas tuas victrices. 

9 Suscitans suscitabis arcum tuum, * sagittis replevisti pharetram 

tuam. 

27


In fluvios scindes terram, * 10 viderunt te et doluerunt montes. 

Effuderunt aquas nubes, † dedit abyssus vocem suam, * in altum 

levavit manus suas. 

11 Sol et luna steterunt in habitaculo suo, † prae luce sagittarum 

tuarum discedunt, * prae splendore fulgurantis hastae tuae. 

HABACUC 3:12–19 

[VII] In fremitu calcabis terram, * in furore conteres gentes. 

13 Egressus es in salutem populi tui, * in salutem cum christo tuo. 

Percussisti caput de domo impii, * denudasti fundamentum usque ad 

petram. 

14 Confodisti iaculis tuis caput bellatorum eius, * venientium ut turbo 

ad dispergendum me; 

exsultatio eorum, * sicut eius, qui devorat pauperem in abscondito. 

15 Viam fecisti in mari equis tuis, * in luto aquarum multarum. 

16 Audivi, et conturbatus est venter meus, * ad vocem contremuerunt 

labia mea. 

Ingreditur putredo in ossibus meis, * et subter me vacillant gressus 

mei. 

Conquiescam in die tribulationis, * ut ascendat super populum, qui 

invadit nos. 

17 Ficus enim non florebit, * et non erit fructus in vineis; 

mentietur opus olivae, * et arva non afferent cibum; 

abscissum est de ovili pecus, * et non est armentum in praesepibus. 

18 Ego autem in Domino gaudebo * et exsultabo in Deo salvatore meo. 

[a] 19 Dominus Deus fortitudo mea † et ponet pedes meos quasi 

cervorum * et super excelsa mea deducet me. 

JUDITH 16:13–17 

[IV] Cantabo Deo meo hymnum novum: † Domine, magnus es tu et 

clarus, * mirabilis in virtute et insuperabilis. 

14 Tibi serviat omnis creatura tua, * quoniam dixisti, et facta sunt, 

[a] misisti spiritum tuum, et aedificata sunt, * et non est qui resistat 

voci tuae. 

15 Montes enim a fundamentis agitabuntur cum aquis, * petrae autem 

a facie tua tamquam cera liquescent. 

Illis autem, qui timent te, * propitius adhuc eris. 

16 Quoniam pusillum omne sacrum ad odorem suavitatis, * et 

minimus omnis adeps in holocaustum tibi. 

Qui autem timet Dominum, * magnus apud eum semper. 

17 Vae gentibus assurgentibus generi meo! † Dominus omnipotens 

vindicabit illos, in die iudicii visitabit eos, 

ut det ignem et vermes in carnes eorum, * et comburentur, ut sentiant 

usque in aeternum”. 

THOBIS 13:2–7 

[VII] “Benedictus Deus vivens in aevum, et regnum illius, * quia ipse 

flagellat et miseretur, 

28 

HYMNI 

17.Oro supplex et acclinis, / Cor contritum quasi cinis: / Gere curam 

mei finis. 

18.Lacrimosa dies illa, / Qua resurget ex favilla / Iudicandus homo 

reus: / Huic ergo parce, Deus! 

—Thomasius de Celano, 1190-1253 

229


8. Maior quippe tua gratia, Jesu, / Quam sit flagitii copia nostri, / 

Contritos nec enim maestaque corda / Clemens vel humiles 

spernere nosti. 

9. Salva ergo tua morte redemptos, / Salva suppliciter pacta 

petentes, / Disrumpe frameas, spicula frange, / Confringe clipeos 

bella volentum. 

10.Iam caelum gemitus scandat amarus, / Iam nubes penetret vox 

lacrimarum, / Votum, contritio plebis anhela; / Salvator placidus, 

iam miserere. 

—ca. 750 

De Novissimis 

Media vita in morte sumus. Quem quaerimus adiutorem nisi te, 

Domine, qui pro peccatis nostris iuste irasceris. 

Sancte Deus, Sancte fortis, Sancte et misericors Salvator: Amarae morti 

ne tradas nos! 

1. Dies irae, dies illa, / Solvet saeclum in favilla, / Teste David cum 

Sibylla. 

2. Quantus tremor est futurus, / Quando Iudex est venturus / Cuncta 

stricte discussurus. 

3. Tuba mirum spargens sonum / Per sepulcra regionum / Coget 

omnes ante thronum. 

4. Mors stupebit et natura, / Cum resurget creatura, / Iudicanti 

responsura. 

5. Liber scriptus proferetur, / In quo totum continetur, / Unde 

mundus iudicetur. 

6. Iudex ergo cum sedebit, / Quidquid latet, apparebit, / Nil inultum 

remanebit. 

7. Quid sum miser tunc dicturus, / Quem patronum rogaturus, / 

Cum vix iustus sit securus? 

8. Rex tremendae maiestatis, / Qui salvandos salvas gratis, / Salva 

me, fons pietatis. 

9. Recordare, Jesu pie, / Quod sum causa tuae viae: / Ne me perdas 

illa die. 

10.Quaerens me, sedisti lassus, / Redemisti crucem passus: / Tantus 

labor non sit cassus. 

11.Iuste Iudex ultionis, / Donum fac remissionis / Ante diem rationis. 

12.Ingemisco tamquam reus, / Culpa rubet vultus meus: / Supplicanti 

parce, Deus. 

13.Qui Mariam absolvisti, / Et latronem exaudisti, / Mihi quoque 

spem dedisti. 

14.Preces meae non sunt dignae, / Sed tu, Bone, fac benigne, / Ne 

perenni cremer igne. 

15.Inter oves locum praesta, / Et ab haedis me sequestra, / Statuens in 

parte dextra. 

16.Confutatis maledictis, / Flammis acribus addictis, / Voca me cum 

benedictis. 

228 

CANTICA 

deducit usque ad inferos deorsum † et reducit a perditione maiestate 

sua, * et non est qui effugiat manum eius. 

3 Confitemini illi, filii Israel, coram nationibus, † quia ipse dispersit vos 

in illis * 4 et ibi ostendit maiestatem suam. 

Et exaltate illum coram omni vivente, * quoniam Dominus noster, 

et ipse est pater noster, * et ipse est Deus noster in omnia saecula. 

5 Flagellabit vos ob iniquitates vestras * et omnium miserebitur 

vestrum 

et colliget vos ab omnibus nationibus, * ubicumque dispersi fueritis. 

6 Cum conversi fueritis ad illum in toto corde vestro et in tota anima 

vestra, * ut faciatis coram illo veritatem, 

tunc revertetur ad vos * et non abscondet a vobis faciem suam amplius. 

Et nunc aspicite, quae fecit vobiscum, * et confitemini illi in toto ore 

vestro. 

Benedicite Dominum iustitiae * et exaltate regem saeculorum. 

[a] Ego in terra captivitatis meae confiteor illi * et ostendo virtutem et 

maiestatem eius genti peccatorum. 

Convertimini, peccatores, et facite iustitiam coram illo. * Quis scit, si 

velit vos et faciat vobis misericordiam? 

7 Ego et anima mea regi caeli laetationes dicimus, * et anima mea 

laetabitur omnibus diebus vitae suae. 

SAPIENTIAE 9:1–11 

“Deus patrum meorum et Domine misericordiae, * qui fecisti omnia 

verbo tuo 

2 et sapientia tua constituisti hominem, * ut dominaretur creaturis, 

quae a te factae sunt, 

3 et disponeret orbem terrarum in sanctitate et iustitia * et in directione 

cordis iudicium iudicaret, 

4 da mihi sedium tuarum assistricem sapientiam * et noli me reprobare 

a pueris tuis, 

5 quoniam servus tuus sum ego et filius ancillae tuae, † homo infirmus 

et exigui temporis * et minor ad intellectum iudicii et legum. 

6 Nam, et si quis erit consummatus inter filios hominum, * si ab illo 

abfuerit sapientia tua, in nihilum computabitur. 

7 Tu elegisti me regem populo tuo * et iudicem filiorum tuorum et 

filiarum; 

8 dixisti me aedificare templum in monte sancto tuo * et in civitate 

habitationis tuae altare, 

similitudinem tabernaculi sancti, * quod praeparasti ab initio. 

9 Et tecum sapientia, quae novit opera tua, * quae et affuit tunc, cum 

orbem terrarum faceres, 

et sciebat quid esset placitum in oculis tuis * et quid directum in 

praeceptis tuis. 

10 Emitte illam de caelis sanctis tuis * et a sede magnitudinis tuae mitte 

illam, 

ut mecum sit et mecum laboret, * ut sciam quid acceptum sit apud te. 

11 Scit enim illa omnia et intellegit † et deducet me in operibus meis 

sobrie * et custodiet me in sua gloria. 

29


ECCLESIASTICUS 36:1–19 

[III] Miserere nostri, Deus omnium, et respice nos * et ostende nobis 

lucem miserationum tuarum; 

2 et immitte timorem tuum super gentes, * quae non exquisierunt te, 

ut cognoscant quia non est Deus nisi tu, * et enarrent magnalia tua. 

3 Alleva manum tuam super gentes alienas, * ut videant potentiam 

tuam. 

4 Sicut enim in conspectu eorum sanctificatus es in nobis, * sic in 

conspectu nostro magnificaberis in eis, 

5 ut cognoscant, sicut et nos cognovimus, * quoniam non est Deus 

praeter te, Domine. 

6 Innova signa et itera mirabilia, * 7 glorifica manum et firma brachium 

dextrum, 

8 excita furorem et effunde iram, * 9 tolle adversarium et afflige 

inimicum. 

10 Festina tempus et memento praefinitionis, * et enarrentur mirabilia 

tua. 

11 In ira flammae devoretur, qui salvatur; * et, qui pessimant plebem 

tuam, inveniant perditionem. 

12 Contere caput principum inimicorum * dicentium: “Non est alius 

praeter nos!”. 

13 Congrega omnes tribus Iacob * et hereditabis eos sicut ab initio. 

[a] 14 Miserere plebi tuae, super quam invocatum est nomen tuum, * et 

Israel, quem coaequasti primogenito tuo. 

15 Miserere civitati sanctificationis tuae, * Ierusalem, loco requiei tuae. 

16 Reple Sion maiestate tua * et gloria tua templum tuum. 

17 Da testimonium his, qui ab initio creaturae tuae sunt, * et suscita 

praedicationes, quas locuti sunt in nomine tuo. 

18 Da mercedem sustinentibus te, * ut prophetae tui fideles 

inveniantur. 

Et exaudi orationes servorum tuorum, * 19 secundum beneplacitum 

super populo tuo, 

et dirige nos in viam iustitiae, * et sciant omnes, qui habitant terram, 

quia tu es Deus saeculorum. 

DANIELIS 3:26–28, 34–41 

26 “Benedictus es, Domine, Deus patrum nostrorum, * et laudabilis et 

gloriosum nomen tuum in saecula, 

27 quia iustus es in omnibus, quae fecisti nobis, * et universa opera tua 

vera, 

et viae tuae rectae, * et omnia iudicia tua veritas. 

28 Iudicia enim vera fecisti iuxta omnia, quae induxisti super nos * et 

super civitatem sanctam patrum nostrorum Ierusalem, 

quia in veritate et in iudicio induxisti omnia haec * propter peccata 

nostra. 

34 Ne, quaesumus, tradas nos in perpetuum propter nomen tuum * et 

ne dissipes testamentum tuum 

30 

HYMNI 

4. Te cordis ima concinant, / Te vox canora concrepet, / Te diligat 

castus amor, / Te mens adoret sobria. 

5. Ut cum profunda clauserit, / Diem caligo noctium, / Fides tenebras 

nesciat, / Et lux fidei luceat. 

6. Dormire mentem ne sinas, / Dormire culpa noverit, / Castos fides 

refrigerans, / somni vaporem temperet. 

7. Exuta sensu lubrico, / Te cordis alta somnient, / Ne hostis invidi 

dolo, / Pavor quietos suscitet. 

8. Christum rogemus et Patrem, / Christi Patrisque Spiritum, / Unum 

potens per omnia, / Fove precantes Trinitas. Amen. 

1. Christe, qui lux es et dies, / Noctis tenebras detegis. / Lucisque 

lumen crederis, / Lumen beatum praedicans. 

2. Precamur, sancte Domine, / Defende nos in hac nocte, / Sit nobis in 

te requies, / Quietam noctem tribue. 

3. Ne gravis somnus irruat, / Nec hostis nos surripiat, / Nec caro illi 

consentiens / Nos tibi reos statuat. 

4. Oculi somnum capiant, / Cor semper ad te vigilet, / Dextera tua 

protegat, / Famulos, qui te diligunt. 

5. Defensor noster, aspice, / Insidiantes reprime. / Guberna tuos 

famulos, / Quos sanguine mercatus es. 

6. Memento nostri, Domine, / In gravi isto corpore, / Qui es defensor 

animae, / Adesto nobis, Domine. 

7. Deo Patri sit gloria / Eiusque soli Filio / Cum Spiritu paracleto, / Et 

nunc et in perpetuum. Amen. 

(Ad Completorium in Quadragesima.) 

De Bello Imminenti 

1. Tristes nunc populi, Christe Redemptor, / Pacem suppliciter cerne 

rogantes, / Threnos et gemitus, cerne dolorem, / Maestis auxilium 

desuper offer. 

2. Dira namque fremens, en, furor atrox / Gentis finitimae arva 

minatur / Saeve barbarico murmure nostra / Vastari, perimens ut 

lupus agnum. 

3. Defensor quis erit, ni prius ipse / Succurras miserans, auctor 

Olympi? / Humano generi crimina parcas, / Affectis veniam dones 

amare. 

4. Abram praesidio perculit olim / Reges quinque tuo, Conditor 

aevi, / Haud multis pueris nempe parentem / Prostratis reducens 

hostibus atris. 

5. Moyses gelidi aequora ponti / Confidens populum torrida 

carpens / Deduxit refluens undaque hostem / Extemplo rapiens 

occulit omnem. 

6. Trecentisque viris Amalecitas / Deiecit Gedeon iussus adire, / 

Oppressum populum vindice ferro / Liberavit ope fretus opima. 

7. Hoc tu cunctipotens, omnia solus, / In cuius manibus sunt 

universa, / In te nostra salus, gloria in te, / Occidis iterum 

vivificasque. 

227


1. Rerum Deus tenax vigor, / Immotus in te permanens / Lucis 

diurnae tempora / Successibus determinans: 

2. Largire clarum vespere, / Quo vita nusquam decidat, / Sed 

praemium mortis sacrae / Perennis instet gloria. 

3. Deo Patri sit gloria / Eiusque soli Filio / Cum Spiritu paracleto, / 

Nunc et per omne saeculum. Amen. 

—Ambrosius. 

Hymni Vespertini 

1. Iam sol recedit igneus, / Tu, lux perennis, Unitas / Nostris beata 

Trinitas, / Infunde amorem cordibus! 

2. Te mane laudum carmine, / Te deprecamur vespere; / Digneris, ut 

te supplices / Laudemus inter caelites. 

3. Patri simulque Filio, / Tibique, Sancte Spiritus, / Sicut fuit, sit 

iugiter / Saeclum per omne gloria. 

—ca. 550-575 

1. Christe, qui lux es et dies, / Noctis tenebras detegis, / Lucisque 

lumen crederis / Lumen beatum praedicans. 

2. Precamur Sancte Domine, / Defende nos in hac nocte, / Sit nobis in 

te requies, / Quietam noctem tribue. 

3. Ne gravis somnus irruat, / Nec hostis nos surripiat, / Nec caro illi 

consentiens / Nos tibi reos statuat. 

4. Oculi somnum capiant, / Cor ad te semper vigilet, / Dextera tua 

protegat / Famulos qui te diligunt. 

5. Defensor noster aspice, / Insidiantes reprime, / Guberna tuos 

famulos, / Quos sanguine mercatus es. 

6. Memento nostri, Domine, / In gravi isto corpore, / Qui es defensor 

animae, / Adesto nobis Domine. 

7. Praesta, Pater piissime, / Patrique compar Unice, / Cum Spiritu 

Paraclito, / Regnans per omne saeculum. 

—Aurelius Ambrosius, ca. 340-397 

1. Te lucis ante terminum, / Rerum Creator, poscimus, / Ut solita 

clementia / Sis praesul et custodium. 

2. Procul recedant somnia / Et noctium phantasmata, / Hostemque 

nostrum comprime, / Ne polluantur corpora. 

3. Praesta, Pater omnipotens, / Per Jesum Christum Dominum, / Qui 

tecum in perpetuum / Regnat cum Sancto Spiritu. 

—Gregorius Magnus, ca. 540-604 

1. Deus creator omnium, / Polique rector, vestiens / Diem decoro 

lumine, / Noctem soporis gratia. 

2. Artus solutos ut quies / Reddat laboris usui, / Mentesque fessas 

alevet, / Luctusque solvat anxios. 

3. Grates, peracto iam die, / Et noctis exortu preces / Votis (reos ut 

adiuves) / Hymnum canentes solvimus. 

226 

CANTICA 

35 neque auferas misericordiam tuam a nobis * propter Abraham 

dilectum tuum 

et Isaac servum tuum * et Israel sanctum tuum, 

36 quibus dixisti quod multiplicares semen eorum sicut stellas caeli * et 

sicut arenam, quae est in litore maris; 

37 quia, Domine, imminuti sumus plus quam omnes gentes † 

sumusque humiles in universa terra * hodie propter peccata nostra; 

38 et non est in tempore hoc princeps et propheta et dux † neque 

holocaustum neque sacrificium * neque oblatio neque incensum 

neque locus primitiarum coram te, * ut possimus invenire 

misericordiam; 

39 sed in anima contrita et spiritu humilitatis suscipiamur * sicut in 

holocausto arietum et taurorum 

40 et sicut in milibus agnorum pinguium; * sic fiat sacrificium nostrum 

in conspectu tuo hodie, 

et perfice subsequentes te, * quoniam non est confusio confidentibus in 

te. 

41 Et nunc sequimur te in toto corde * et timemus te et quaerimus 

faciem tuam. 

DANIELIS 3:52–56, 89 

[VIII] “Benedictus es, Domine, Deus patrum nostrorum, * et laudabilis 

et superexaltatus in saecula; 

et benedictum nomen gloriae tuae sanctum * et superlaudabile et 

superexaltatum in saecula. 

53 Benedictus es in templo sanctae gloriae tuae * et superlaudabilis et 

supergloriosus in saecula. 

54 Benedictus es in throno regni tui * et superlaudabilis et 

superexaltatus in saecula. 

55 Benedictus es, qui intueris abyssos sedens super cherubim, * et 

laudabilis et superexaltatus in saecula. 

56 Benedictus es in firmamento caeli * et laudabilis et gloriosus in 

saecula. 

[a] 89 Confitemini Domino, quoniam bonus, * quoniam in saeculum 

misericordia eius. 

DANIELIS 3:57–90 CUM DOXOLOGIA 

[VIII] Benedicite, omnia opera Domini, Domino, * laudate et 

superexaltate eum in saecula. 

58 Benedicite, caeli, Domino, * laudate et superexaltate eum in saecula. 

59 Benedicite, angeli Domini, Domino, * laudate et superexaltate eum 

in saecula. 

60 Benedicite, aquae omnes, quae super caelos sunt, Domino, * laudate 

et superexaltate eum in saecula. 

61 Benedicat omnis virtus Domino, * laudate et superexaltate eum in 

saecula. 

62 Benedicite, sol et luna, Domino, * laudate et superexaltate eum in 

saecula. 

31


63 Benedicite, stellae caeli, Domino, * laudate et superexaltate eum in 

saecula. 

64 Benedicite, omnis imber et ros, Domino, * laudate et superexaltate 

eum in saecula. 

65 Benedicite, omnes venti, Domino, * laudate et superexaltate eum in 

saecula. 

66 Benedicite, ignis et aestus, Domino, * laudate et superexaltate eum 

in saecula. 

67 Benedicite, frigus et aestus, Domino, * laudate et superexaltate eum 

in saecula. 

68 Benedicite, rores et pruina, Domino, * laudate et superexaltate eum 

in saecula. 

69 Benedicite, gelu et frigus, Domino, * laudate et superexaltate eum in 

saecula. 

70 Benedicite, glacies et nives, Domino, * laudate et superexaltate eum 

in saecula. 

71 Benedicite, noctes et dies, Domino, * laudate et superexaltate eum in 

saecula. 

72 Benedicite, lux et tenebrae, Domino, * laudate et superexaltate eum 

in saecula. 

73 Benedicite, fulgura et nubes, Domino, * laudate et superexaltate 


74 Benedicat terra Dominum, * laudet et superexaltet eum in saecula. 

75 Benedicite, montes et colles, Domino, * laudate et superexaltate eum 

in saecula. 

76 Benedicite, universa germinantia in terra, Domino, * laudate et 


77 Benedicite, maria et flumina, Domino, * laudate et superexaltate 


78 Benedicite, fontes, Domino, * laudate et superexaltate eum in 

saecula. 

79 Benedicite, cete et omnia quae moventur in aquis, Domino, * 

laudate et superexaltate eum in saecula. 

80 Benedicite, omnes volucres caeli, Domino, * laudate et superexaltate 


81 Benedicite, omnes bestiae et pecora, Domino, * laudate et 


82 Benedicite, filii hominum, Domino, * laudate et superexaltate eum 

in saecula. 

83 Benedic, Israel, Domino, * laudate et superexaltate eum in saecula. 

84 Benedicite, sacerdotes Domini, Domino, * laudate et superexaltate 


85 Benedicite, servi Domini, Domino, * laudate et superexaltate eum in 

saecula. 

86 Benedicite, spiritus et animae iustorum, Domino, * laudate et 


87 Benedicite, sancti et humiles corde, Domino, * laudate et 


32 

HYMNI 

6. De cruce deponitur / Hora Vespertina, / Fortitudo latuit / In mente 

divina. / Talem mortem subiit / Vitae medicina: / Heu corona 

gloriae / Iacuit supina. 

7. Hora Completorii / Datur sepulturae / Corpus Christi nobile, / Spes 

vitae futurae. / Conditur aromate, / Complentur scripturae, / Iugis 

sit memoriae / Mors est mihi curae. 

8. Has horas canonicas / Cum devotione / Tibi Christe recolo / Pia 

ratione, / Ut qui pro me passus es / Amoris ardore, / Sis mihi 

solatium / In mortis agone. 

Hymni Matutini 

1. Somno refectis artubus / Spreto cubili surgimus, / Nobis, Pater, 

canentibus / Adesse te deposcimus. 

2. Te lingua primum concinat, / Te mentis ardor ambiat, / Ut actuum 

sequentium / Tu sancte sis exordium. 

3. Cedant tenebrae lumini / Et nox diurno sideri, / Ut culpa quam nox 

intulit / Lucis labascat munere. 

4. Precamur idem supplices, / Noxas ut omnes amputes, / Ut ore te 

canentium / Lauderis in perpetuum. 

5. Deo Patri sit gloria, / Eiusque soli Filio, / Cum Spiritu paracleto, / 

Nunc et per omne saeculum. Amen. 

1. Iam lucis orto sidere / Deum precemur supplices, / Ut in diurnis 

actibus, / Nos serves a nocentibus. 

2. Linguam refrenans temperet, / Ne litis horror insonet: / Visum 

fovendo contegas, / Ne vanitates hauriat. 

3. Sint pura cordis intima, / Absistat et vecordia, / Carnis terat 

superbiam, / Potus cibique parcitas. 

4. Ut cum dies abscesserit, / Noctemque sors redaxerit, / Mundi per 

abstinentiam / Ipsi canamus gloriam. 

5. Deo Patri sit gloria, / Eiusque soli Filio / Cum Spiritu paracleto / 

Nunc et per omne saeculum. 

—Ambrosius. 

1. Nunc sancte nobis Spiritus / Unum Patri cum Filio, / Dignare 

promptus ingeri / Nostro refusus pectori. 

2. Os, lingua, mens, sensus, vigor / Confessionem personent, / 

Flammescat igne caritas, / Accendat ardor proximos. 


paracleto / Nunc et per omne saeculum. 

—Ambrosius. 

1. Rector potens, verax Deus, / Qui temperas rerum vices, / 

Splendore qui mane instruis / Et ignibus meridiem: 

2. Exstingue flammas litium, / Aufer calorem noxium / Confer 

salutem corporum, / Veramque pacem cordium. 


paracleto / Nunc et per omne saeculum. Amen. 

—Ambrosius. 

225


5. Decus Parenti debitum / Sit usquequaque altissimo, / Natoque 

Patris unico / Et inclyto Paraclito, / Cui laus, potestas, gloria / 

Aeterna sit per saecula. 

—ca. 725 

De S. Cruce 

1. Recordare sanctae Crucis, / Qui perfectam vitam ducis / Delectare 

iugiter. / Sanctae Crucis recordare, / Et in ipsa meditare / 

Insatiabiliter. 

2. Quum quiescas aut laboras, / Quando rides, quando ploras / Doles 

sive gaudeas, / Quando vadis, quando venis, / In solatiis, in poenis 

Crucem corde teneas. 

3. Crux in omnibus pressuris, / Et in gravibus et duris / Est totum 

remedium. / Crux in poenis et tormentis / Est dulcedo piae 

mentis / Et verum refugium. 

4. Crux est porta Paradisi, / In qua Sancti sunt confisi, / Qui vicerunt 

omnia. / Crux est mundi medicina, / Per quam bonitas divina / 

Facit mirabilia. 

5. Crux est salus animarum, / Verum lumen et praeclarum, / Et 

dulcedo cordium. / Crux est vita beatorum / Et thesaurus 

perfectorum, / Et decor et gaudium. 

6. Crux est speculum virtutis, / Gloriosae dux salutis, / Cuncta spes 

fidelium. / Crux est decus salvandorum, / Et solatium eorum / 

Atque desiderium. 

7. Crux est arbor decorata, / Christi sanguine sacrata, / Cunctis plena 

fructibus. / Quibus animae feruntur, / Cum supernis nutriuntur / 

Cibis in coelestibus. 

8. Crucifixe, fac me fortem / Ut libenter tuam mortem / Plangam 

donec vixero. / Tecum volo vulnerari, / Te libenter amplexari / In 

cruce desidero. 

—Bonaventura, 1221-1274 

Horae et Tempora 

1. Patris sapientia, / Veritas divina, / Deus homo captus est / Hora 

Matutina. / A suis discipulis / Cito derelictus / Iudaeis est 

traditus, / Venditus, afflictus. 

2. Hora Prima ductus est / Jesus ad Pilatum. / Falsis testimoniis / 

Multum accusatum. / In collum percutiunt / Manibus ligatum, / 

Vultum Dei conspuunt, / Lumen coeli gratum. 

3. Crucifige clamitant / Hora Tertiarum. / Illusus induitur / Veste 

purpurarum. / Caput eius pungitur / Corona spinarum, / Crucem 

portat humeris / Ad locum poenarum. 

4. Horo Sexta Jesus est / Cruci conclavatus / Et est cum latronibus / 

Pendens deputatus; / Prae tormentis sitiens / Felle saturatus: / 

Agnus crimen diluit / Sic ludificatus. 

5. Hora Nona Dominus / Jesus exspiravit; / Heli clamans animam / 

Patri commendavit. / Latus eius lancea / Miles perforavit: / Terra 

tunc contremuit / Et sol obscuravit. 

224 

CANTICA 

88 Benedicite, Anania, Azaria, Misael, Domino, * laudate et 

superexaltate eum in saecula; 

quia eruit nos de inferno et salvos fecit de manu mortis † et liberavit 

nos de medio fornacis ardentis flammae * et de medio ignis eruit 

nos. 

89 Confitemini Domino, quoniam bonus, * quoniam in saeculum 


90 Benedicite, omnes, qui timetis Dominum, Deo deorum; * laudate et 

confitemini ei, quia in saecula misericordia eius”. 

Doxologia: Benedicamus Patrem et Filium cum Sancto Spiritu: * 

laudemus et superexaltemus eum in saecula. 

Benedictus es, Domine, in firmamento caeli: * et laudabilis, et 

gloriosus, et superexaltatus in saecula. 

[Hic non dicitur Gloria Patri, neque Amen.] 

AD EPHESIOS 1:3–10 

3 Benedictus Deus et Pater Domini nostri Iesu Christi, * qui benedixit 

nos in omni benedictione spiritali in caelestibus in Christo, 

4 sicut elegit nos in ipso ante mundi constitutionem, * ut essemus 

sancti et immaculati in conspectu eius in caritate; 

5 qui praedestinavit nos in adoptionem filiorum † per Iesum Christum 

in ipsum, * secundum beneplacitum voluntatis suae, 

6 in laudem gloriae gratiae suae, * in qua gratificavit nos in Dilecto, 

7 in quo habemus redemptionem per sanguinem eius, † remissionem 

peccatorum, * secundum divitias gratiae eius, 

8 quam superabundare fecit in nobis * in omni sapientia et prudentia, 

9 notum faciens nobis mysterium voluntatis suae, * secundum 

beneplacitum eius, quod proposuit in eo, 

10 in dispensationem plenitudinis temporum: † recapitulare omnia in 

Christo, * quae in caelis et quae in terra, in ipso. 

AD PHILIPPENSES 2:6–11 

Christus Jesus, cum in forma Dei esset, * non rapinam arbitratus est esse 

se aequalem Deo, 

7 sed semetipsum exinanivit formam servi accipiens, * in 

similitudinem hominum factus; 

et habitu inventus ut homo, † 8 humiliavit semetipsum factus 

oboediens usque ad mortem, * mortem autem crucis. 

9 Propter quod et Deus illum exaltavit * et donavit illi nomen, quod est 

super omne nomen, 

10 ut in nomine Iesu omne genu flectatur * caelestium et terrestrium et 

infernorum, 

11 et omnis lingua confiteatur “Dominus Iesus Christus!”, * in gloriam 

Dei Patris. 

AD COLOSSENSES 1:12–20 

Gratias agamus Patri, * qui idoneos vos fecit in partem sortis sanctorum 

in lumine; 

33


13 qui eripuit nos de potestate tenebrarum * et transtulit in regnum 

Filii dilectionis suae, 

14 in quo habemus redemptionem, * remissionem peccatorum; 

15 qui est imago Dei invisibilis, * primogenitus omnis creaturae, 

16 quia in ipso condita sunt universa in caelis et in terra, * visibilia et 

invisibilia, 

sive throni sive dominationes * sive principatus sive potestates. 

Omnia per ipsum et in ipsum creata sunt, * 17 et ipse est ante omnia, 

et omnia in ipso constant. 

18 Et ipse est caput corporis ecclesiae; * qui est principium, 

primogenitus ex mortuis, 

ut sit in omnibus ipse primatum tenens, * 19 quia in ipso complacuit 

omnem plenitudinem habitare 

20 et per eum reconciliare omnia in ipsum, † pacificans per sanguinem 

crucis eius, * sive quae in terris sive quae in caelis sunt. 

I PETRI 2:21–24 

21 In hoc enim vocati estis, quia * et Christus passus est pro vobis, 

vobis relinquens exemplum, * ut sequamini vestigia eius: 

22 qui peccatum non fecit, * nec inventus est dolus in ore ipsius; 

23 qui cum malediceretur, non remaledicebat; * cum pateretur, non 

comminabatur, commendabat autem iuste iudicanti; 

24 qui peccata nostra ipse pertulit * in corpore suo super lignum, 

ut peccatis mortui iustitiae viveremus; * cuius livore sanati estis. 

APOCALYPSIS 4:11; 5:9–10, 12 

4:11 “Dignus es, Domine et Deus noster, * accipere gloriam et honorem 

et virtutem, 

quia tu creasti omnia, * et propter voluntatem tuam erant et creata 

sunt”. 

5:9 “Dignus es accipere librum * et aperire signacula eius, 

quoniam occisus es et redemisti Deo in sanguine tuo * ex omni tribu et 

lingua et populo et natione; 

10 et fecisti eos Deo nostro regnum et sacerdotes, * et regnabunt super 

terram”. 

“Dignus est Agnus, qui occisus est, accipere virtutem et divitias et 

sapientiam * et fortitudinem et honorem et gloriam et 

benedictionem”. 

APOCALYPSIS 11:17–18; 12:10–12A 

11:17 “Gratias agimus tibi, * Domine, Deus omnipotens, 

qui es et qui eras, * quia accepisti virtutem tuam magnam et regnasti. 

18 Et iratae sunt gentes, * et advenit ira tua, et tempus mortuorum 

iudicari 

et reddere mercedem servis tuis prophetis et sanctis * et timentibus 

nomen tuum, pusillis et magnis, 

et exterminare eos, * qui exterminant terram”. 

12:10 “Nunc facta est salus et virtus et regnum Dei nostri * et potestas 

Christi eius, 

34 

HYMNI 

Hinc manna verum Israelitis, veris veri Abrahae filiis, admirantibus 

quondam Mosi quod typus figurabat, iam nunc remoto velo datur 

perspici, Ora Christe nos illo tuo pane semper dignos effici. 

Fac igni sancto Patrisque verbo, quo luces ut flamma, densa nocte 

septos ac peccatis, quae tu procul pellis exutos, tibi mundis labiis 

cordeque puro propinquare. 

Fac fontem dulcem, quem in deserto Petra praemonstravit, te gustare 

Christe sana fide, renesque constringi, lotos in mari, Anguem 

aeneum in cruce speculari. 

Audi nos, Jesu, pro quibus tetram mortem pertulisti. 

Salva nos Christe redemptor, et peccati condonator. 

Da fontem boni visere, da puros fidei oculos in te defigere. 

Quo haustu sapientiae saporem vitae valeat mens intelligere. 

Et Christianismi fidem operibus redimere, beatoque fine ex huius 

incolatu seculi queamus ad te venire. 

—Sequentia ad Christum, correcta a M. Hermanno Bono 

De Ecclesia 

1. Caelestis urbs Ierusalem, / Beata pacis visio, / Quae celsa de 

viventibus / Saxis ad astra tolleris, / Sponsaeque ritu cingeris / 

Mille Angelorum millibus! 

2. O sorte nupta prospera, / Dotata Patris gloria, / Respersa sponsi 

gratia, / Regina formosissima, / Christo iugata Principi, / Caelo 

corusca civitas. 

3. Hic margaritis emicant / Patentque cunctis ostia, / Virtute namque 

praevia / Mortalis illuc ducitur, / Amore Christi percitus / 

Tormenta quisquis sustinet. 

4. Scalpri salubris ictibus / Et tunsione plurima, / Fabri polita 

malleo / Hanc saxa molem construunt, / Aptisque iuncta nexibus / 

Locantur in fastigio. 

5. Decus Parenti debitum / Sit usquequaque altissimo, / Natoque 

Patris unico / Et inclyto Paraclito, / Cui laus, potestas, gloria / 

Aeterna sit per saecula. 

—ca. 725 

1. Alto ex Olympo vertice / Summi parentis Filius, / Ceu monte 

desectus lapis / Terras in imas decidens, / Domus supernae et 

infimae / Utrumque iunxit angulum. 

2. Sed illa sedes caelitum / Semper resultat laudibus; / Deumque 

Trinum et Unicum / Iugi canore praedicat; / Illi canentes 

iungimur / Almae Sionis aemuli. 

3. Haec templa, Rex caelestium, / Imple benigno lumine; / Huc, o 

rogatus, adveni / Plebisque vota suscipe / Et nostra corda iugiter / 

Perfunde caeli gratia. 

4. Hic impetrent fidelium / Voces precesque supplicum / Domus 

beatae munera / Partisque donis gaudeant, / Donec soluti 

corpore / Sedes beatas impleant. 

223


1. Iuste Iudex, Jesu Christe, / Regum rex et Domine, / Qui cum Patre 

regnas semper / Et cum Sancto flamine, / Nunc digneris preces 

meas / Dignanter suscipere. 

2. Tu de caelis descendisti / Virginis in uterum, / Unde sumens 

veram carnem / Visitasti saeculum / Tuum plasma redimendo / 

Sanguinem per proprium. 

3. Tua, quaeso, Deus meus / Gloriosa passio / Me defendat 

incessanter / Ab omni periculo, / Ut valeam permanere / In tuo 

servitio. 

4. Assit mihi tua virtus / Semper et defensio, / Mentem meam ne 

perturbet / Hostium incursio, / Ne damnetur corpus meum / 

Fraudulenti laqueo. 

5. Dextra forti, qua fregisti / Acherontis ianuas, / Frange meos 

inimicos / Nec non et insidias, / Quibus volunt occupare / Cordis 

mei semitas. 

6. Tu Protector et Defensor, / Tu sis mihi clipeus, / Ut resistam te 

rectore / Mihi detrahentibus / Et iisdem superatis / Gaudeam 

diutius. 

7. Sanctae Crucis tuae signum / Sensus meos muniat / Et vexillo 

triumphali / Me victorem faciat, / Ut devictus inimicus / Viribus 

deficiat. 

8. Mitte sanctum de supernis / Sedibus Paraclitum, / Suo meum qui 

illustret / Splendore consilium, / Odientes me repellat / Et eorum 

odium. 

9. Miserere mei, Jesu, / Vivi Dei genite, / Miserere deprecanti, / 

Angelorum Domine, / Esto semper memor mei, / Dator 

indulgentiae. 

10.Deus Pater, Deus Fili, / Deus alme Spiritus, / Qui semper es unus 

Deus / Dicerisque Dominus, / Tibi virtus sit perennis / Honorque 

perpetuus. 

Ave praeclarum mundi Lumen in lucem gentium Rex Christe divinitus 

orte. 

Tu es coeli scala, quam vidit Jacob: veritatis lumen, per te Solem 

justiciae, assumpta carne venit in orbem. 

Tu es salus mundi, per quem oportet omnes, qui gravantur, et peccatis 

onerati sunt, justificari. 

Te olim juxta promissum ex Davidis stirpe, nasciturum priores 

desideraverunt Patres et Prophetae. 

Tandem Virgo mater, sancto rorante Pneumate, te clausum utero 

peperit, posteaquam signavit Gabriel. 

Tu Agnus Dei, Rex atque terrae dominator es, impietati gentes 

addictas, ad montem filiae Sion perduxisti. 

Nam tu furentem Leviathan serpentis, tortuosique cervicem collidens, 

damnoso crimine mundum liberasti. 

Hinc gentium nos reliquiae, Christum Dominum confitemur, et 

credimus nobis factum esse propiciationis Agnum, regnantem coelo 

aeternaliter, qui per Verbum exhibetur semper edendus 

mysterialiter. 

222 

CANTICA 

quia proiectus est accusator fratrum nostrorum, * qui accusabat illos 

ante conspectum Dei nostri die ac nocte. 

11 Et ipsi vicerunt illum propter sanguinem Agni * et propter verbum 

testimonii sui; 

et non dilexerunt animam suam * usque ad mortem. 

12 Propterea laetamini, caeli * et qui habitatis in eis. 

APOCALYPSIS 15:3–4 

“Magna et mirabilia opera tua, * Domine, Deus omnipotens; 

iustae et verae viae tuae, * Rex gentium! 

4 Quis non timebit, Domine, * et glorificabit nomen tuum? 

Quia solus Sanctus, * quoniam omnes gentes venient 

et adorabunt in conspectu tuo, * quoniam iudicia tua manifestata 

sunt”. 

APOCALYPSIS 19:1–2A, 5–7 

Alleluia! Salus et gloria et virtus Deo nostro, * 2 quia vera et iusta 

iudicia eius; 

5 Alleluia! Laudem dicite Deo nostro, omnes servi eius * et qui timetis 

eum, pusilli et magni!”. 

6 “Alleluia, quoniam regnavit Dominus, Deus noster omnipotens. * 

7 Gaudeamus et exsultemus et demus gloriam ei, 

Alleluia, quia venerunt nuptiae Agni, * et uxor eius praeparavit se. 

SYMBOLUM ATHANASII 

Quicunque vult salvus esse, * ante omnia opus est, ut teneat 

catholicam fidem. 

Quam nisi quisque integram inviolatamque servaverit, * absque dubio 

in aeternam peribit. 

Fides autem catholica haec est, † ut unum Deum in Trinitate, * et 

Trinitatem in unitate veneremur, 

Neque confundentes personas, * neque substantiam seperantes. 

Alia est enim persona Patris, * alia Filii, alia Spiritus Sancti. 

Sed Patris, et Fili, et Spiritus Sancti una est divinitas, * aequalis gloria, 

coeterna maiestas. 

Qualis Pater, talis Filius, * talis Spiritus Sanctus. 

Increatus Pater, increatus Filius, * increatus Spiritus Sanctus. 

Immensus Pater, immensus Filius, * immensus Spiritus Sanctus. 

Aeternus Pater, aeternus Filius, * aeternus Spiritus Sanctus; 

Et tamen non tres aeterni, * sed unus aeternus, 

Sicut non tres increati, nec tres immensi, * sed unus increatus, et unus 

immensus. 

Similiter omnipotens Pater, omnipotens Filius, * omnipotens Spiritus 

Sanctus; 

Et tamen non tres omnipotentes, * sed unus omnipotens. 

Ita Deus Pater, Deus Filius, * Deus Spiritus Sanctus; 

Et tamen non tres Dii sunt, * sed unus est Deus. 

Ita Dominus Pater, Dominus Filius, * Dominus Spiritus Sanctus; 

Et tamen non tres Domini, * sed unus est Dominus. 

35


Quia, sicut singillatim unamquamque personam Deum ac Dominum 

confiteri * christiana veritate compelimur, 

Ita tres Deos aut tres Dominos dicere * catholica religione prohibemur. 

Pater a nullo est factus, * nec creatus, nec genitus. 

Filius a Patre solo est, * non factus, nec creatus, sed genitus. 

Spiritus Sanctus a Patre et Filio, * non factus, nec creatus, nec genitus, 

sed procedens. 

Unus ergo Pater, non tres Patres; † unus Filius, non tres Filii; * unus 

Spiritus Sanctus, non tres Spiritus Sancti. 

Et in hac Trinitate nihil prius aut posterius, * nihil maius aut minus; 

Sed totae tres personae coaeternae sibi sunt * et coaequales, 

Ita ut per omnia, sicut iam supra dictum est, * et Trinitas in unitate et 

unitas in Trinitate veneranda sit. 

Qui vult ergo salvus esse, * ita de Trinitate sentiat. 

Sed necessarium est ad aeternam salutem, * ut incarnationem quoque 

Domini nostri Iesu Christi fideliter credat. 

Est ergo fides recta ut credamus et confiteamur, * quia Dominus noster 

Iesus Christus, Dei Filius, Deus et homo est: 

Deus ex substantia Patris ante saecula genitus, * et homo est ex 

substantia matris in saeculo natus. 

Perfectus Deus, perfectus homo, * ex anima rationali et humana carne 

subsistens. 

Aequalis Patri secundum divinitatem, * minor Patre secundum 

humanitatem. 

Qui, licet Deus sit et homo, non duo tamen, * sed unus est Christus. 

Unus autem non conversione divinitatis in carnem, * sed assumptione 

humanitatis in Deum. 

Unus omnino, non confusione substantiae, * sed unitate personae. 

Nam sicut anima rationalis et caro unus est homo, * ita Deus et homo 

unus est Christus. 

Qui passus est pro salute nostra, † descendit ad inferos, * tertia die 

resurrexit a mortuis, 

Ascendit ad caelos, † sedet ad dexteram Dei Patris omnipotentis, * Inde 

venturus est iudicare vivos et mortuos. 

Ad cuius adventum omnes homines resurgere habent cum corporibus 

suis * Et reddituri sunt de factis propriis rationem, 

Et qui bona egerunt, ibunt in vitam aeternam; * qui vero mala, in 

ignem aeternum. 

Haec est fides catholica; * quam nisi quisque fideliter firmiterque 

crediderit, salvus esse non poterit. 

36 

HYMNI 

1. Adoro te devote, latens deitas, / Quae sub his figuris vere latitas. / 

Tibi se cor meum totum subiicit, / Quia te contemplans totum 

deficit. 

2. Visus, tactus, gustus in te fallitur, / Sed auditu solo tuto creditur. / 

Credo quidquid dixit Dei Filius, / Nil hoc veritatis verbo tutius. 

3. In Cruce latebat sola deitas, / At hic latet simul et humanitas. / 

Ambo tamen credens atque confitens / Peto quod petivit latro 

poenitens. 

4. Plagas sicut Thomas non intueor, / Deum tamen meum te confiteor, 

/ Fac me tibi semper magis credere, / In te spem habere ac diligere. 

5. O memoriale mortis Domini, / Panis vivus, vitam praestans homini. 

/ Praesta meae menti de te vivere / Et te illi semper dulce sapere. 

6. Pie Pelicane, Jesu Domine, / Me immundum munda tuo 

sanguine. / Cuius una stilla salvum facere / Totum mundum quit 

ab omni scelere. 

7. Jesu, quem velatum nunc adspicio, / Oro, fiat illud quod tam 

sitio, / Ut te revelata cernens facie / Visu sim beatus tuae gloriae! 

1. Sancti venite, Christi corpus sumite / Sanctum bibentes, quo 

redempti, sanguinem. / Salvati Christi coropore et sanguine, / A 

quo refecti laudes dicamus Deo. / Hoc sacramento corporis et 

sanguinis / Omnes exuti ab inferni faucibus. 

2. Dator salutis, Christus Filius Deo / Mundum servavit per Crucem 

et Sanguinem. / Pro universis immolatus Dominus, / Ipse sacerdos 

exstitit et hostia. 

3. Lege praeceptum imolari hostias, / Qua adumbrantur Divina 

mysteria. / Lucis Indultor et Salvator omnium / Praeclarum sanctis 

largitus est gratiam. 

4. Accedant omnes pura mente creduli, / Sumant aeternam salutis 

custodiam. / Sanctorum Custos, Rector quoque Dominus, / Vitam 

perennem largitur credentibus. 

5. Celestem panem dat esurientibus, / De fonte vivo praebet 

sitientibus. / Alpha et Omega ipse Christus Dominus / Venit 

venturus iudicare homines. 

—ca. 750 

De Redemptore Nostro 

Laetemur in Christo redemptore: Alleluia! 

Quia, quem percussit Pater ob scelus populi sui: Alleluia! 

Resurrexit, (coelos ascendit, Spiritum misit,) sicut dixit. Alleluia! 

Ora pro nobis, Christe! qui ad dexteram DEI Patris locatus es victor 

peccati, mortis, inferni. Unus es nobis conciliator, Pontifex, Ecclesiae 

caput. 

O Rex pie! fac nos tecum surgere. Alleluia! 

O Rex pie! mitte nobis Sanctum Spiritum. Alleluia! 

—Urbanus Regius 

221

HYMNI 

De Evangelio 

1. Sacrata libri dogmata / Portantur Evangelici, / Cunctis stupenda 

gentibus / Et praeferenda laudibus. 

2. Mundemus omnes corpora / Sensusque cordis simplici / Purgantes 

conscientia / Verba pensemus mystica. 

3. Vultus declini pariter / Clausa tenentes stomata / Stemus intentis 

auribus, / Ut decet, ante Dominum. 

4. Nec sat videtur sonitus / Auditu solo capere, / Ni cor purgatum 

teneat / Factisque iussa compleat. 

5. Sic mandat ipse maximus / Magister, summi filius, / Sensus 

nostrorum pectorum / Arvis diversis comparans. 

6. Sunt, ait, rura plurima, / Quis semen frugis spargitur, / Censu sed 

multum dispari / Reddunt accepta foenora. 

7. Quaedam saxorum stramine / Replentur nimis pessimo, / 

Frugemque necat maximus / Ardor solaris luminis. 

8. Quaedam siccato germine / Replentur spinis horridis, / Viarum 

strata plurimis / Officiunt seminibus. 

9. Ast qui felices fertili / Glebas fecundat germine, / Illum laetantem 

cumulat / Fructus laboris centuplex. 

10.Sic voluntatis integrae / Perfecta nitent opera, / Terraque cordis 

optimi / Centenum refert numerum. 

—Hartmannus junior, ca. 860-925 

De Sacramento Altaris 

1. Verbum supernum prodiens, / Nec Patris linquens dexteram, / Ad 

opus suum exiens / Venit ad vitae vesperam. 

2. In mortem a discipulo / Suis tradendus aemulis, / Prius in vitae 

ferculo / Se tradidit discipulis. 

3. Quibus sub bina specie / Carnem dedit et Sanguinem, / Ut duplicis 

substantiae / Totum cibaret hominem. 

4. Se nascens dedit socium, / Convescens in edulium, / Se moriens in 

pretium, / Se regnans dat in praemium. 

5. O salutaris Hostia, / Quae caeli pandis ostium; / Bella premunt 

hostilia, / Da robur, fer auxilium! 

6. Uni trinoque Domino / Sit sempiterna gloria, / Qui vitam sine 

termino / Nobis donet in patria. 

—Thomas Aquinas, ca. 1224-1274 

220 

PSALTERIUM 

Post quemque Psalmum dicitur: 


Sicut erat in principio et nunc et semper * et in saecula saeculorum. 

Amen. 

PSALMUS 1—BEATITUDO VERA. PIUS UT ARBOR FLORET. 

[I] 1 Beatus vir, qui non abiit in consilio impiorum † et in via 

peccatorum non stetit * et in conventu derisorum non sedit, 

[a] 2 sed in lege Domini voluntas eius, * et in lege eius meditatur die ac 

nocte. 

3 Et erit tamquam lignum plantatum secus decursus aquarum, * quod 

fructum suum dabit in tempore suo; 

et folium eius non defluet, * et omnia, quaecumque faciet, 

prosperabuntur. 

4 Non sic impii, non sic, * sed tamquam pulvis, quem proicit ventus. 

5 Ideo non consurgent impii in iudicio, * neque peccatores in concilio 

iustorum. 

6 Quoniam novit Dominus viam iustorum, * et iter impiorum peribit. 

PSALMUS 2—REX ZION. MESSIAS REX AETERNUS. TYRANNI RESIPISCITE. 

[I] 1 Quare fremuerunt gentes, * et populi meditati sunt inania? 

2 Astiterunt reges terrae, † et principes convenerunt in unum * 

adversus Dominum et adversus christum eius: 

3 “Dirumpamus vincula eorum * et proiciamus a nobis iugum 

ipsorum!”. 

4 Qui habitat in caelis, irridebit eos, * Dominus subsannabit eos. 

5 Tunc loquetur ad eos in ira sua * et in furore suo conturbabit eos: 

6 “Ego autem constitui regem meum * super Sion, montem sanctum 

meum!” 

7 Praedicabo decretum eius. † Dominus dixit ad me: “Filius meus es tu; 

* ego hodie genui te. 

8 Postula a me, et dabo tibi gentes hereditatem tuam * et possessionem 

tuam terminos terrae. 

9 Reges eos in virga ferrea * et tamquam vas figuli confringes eos”. 

10 Et nunc, reges, intellegite; * erudimini, qui iudicatis terram. 

[a] 11 Servite Domino in timore * et exsultate ei cum tremore. 

12 Apprehendite disciplinam, ne quando irascatur, * et pereatis de via, 

cum exarserit in brevi ira eius. * Beati omnes, qui confidunt in eo. 

37


PSALMUS 3—ADJUTORIUM À DOMINO. DORMI SECURE. AB HOSTE LIBERATIO. 

1 PSALMUS. David, cum fugit a filio suo Absalom. 

[II] 2 Domine, quid multiplicati sunt, qui tribulant me? * Multi 

insurgunt adversum me, 

3 multi dicunt animae meae: * “Non est salus ipsi in Deo”. 

4 Tu autem, Domine, protector meus es, * gloria mea et exaltans caput 

meum. 

5 Voce mea ad Dominum clamavi, * et exaudivit me de monte sancto 

suo. 

6 Ego obdormivi et soporatus sum, * exsurrexi, quia Dominus suscepit 

me. 

[a] 7 Non timebo milia populi circumdantis me. * Exsurge, Domine; 

salvum me fac, Deus meus; 

8 quoniam tu percussisti in maxillam omnes adversantes mihi, * dentes 

peccatorum contrivisti. 

[a] 9 Domini est salus, * et super populum tuum benedictio tua. 

PSALMUS 4—MIRIFICATIO SANCTORUM. SACRIFICIA JUSTITIAE. 

1 Magistro chori. Fidibus. PSALMUS. David. 

[VIII] [a] 2 Cum invocarem, exaudivit me Deus iustitiae meae. † In 

tribulatione dilatasti mihi; * miserere mei et exaudi orationem 

meam. 

3 Filii hominum, usquequo gravi corde? * Ut quid diligitis vanitatem et 

quaeritis mendacium? 

4 Et scitote quoniam mirificavit Dominus sanctum suum; * Dominus 

exaudiet, cum clamavero ad eum. 

5 Irascimini et nolite peccare; † loquimini in cordibus vestris, * in 

cubilibus vestris et conquiescite. 

6 Sacrificate sacrificium iustitiae * et sperate in Domino. 

7 Multi dicunt: “Quis ostendit nobis bona?” * Leva in signum super 

nos lumen vultus tui, Domine! 

8 Maiorem dedisti laetitiam in corde meo, * quam cum multiplicantur 

frumentum et vinum eorum. 

9 In pace in idipsum dormiam et requiescam, * quoniam tu, Domine, 

singulariter in spe constituisti me. 

PSALMUS 5—JUSTUS JUDEX. JEHOVA ODIT MALUM. 

1 Magistro chori. Ad tibias. PSALMUS. David. 

[VIII] [a] 2 Verba mea auribus percipe, Domine; * intellege gemitum 

meum. 

3 Intende voci clamoris mei, * rex meus et Deus meus. 

4 Quoniam ad te orabo, Domine, † mane exaudies vocem meam; * 

mane astabo tibi et exspectabo. 

5 Quoniam non Deus volens iniquitatem tu es; † neque habitabit iuxta 

te malignus, * 6 neque permanebunt iniusti ante oculos tuos. 

7 Odisti omnes, qui operantur iniquitatem, † perdes omnes, qui 

loquuntur mendacium; * virum sanguinum et dolosum 

abominabitur Dominus. 

38 

COMMUNE SANCTORUM 

Euge serve bone, in modico fidelis: Intra in gaudium Domini tui. 

(Super Psalmos.) 

Os justi meditabitur sapientiam, et lingua eius loquetur judicium: Lex 

Dei eius in corde ipsius. (Introitus.) 

℣. Justum deduxit Dominus per viam rectam. 

℟. Et ostendit illi regnum Dei. 

Similabo eum viro sapienti: Qui aedificavit domum suam supra 

petram. (Super Canticum). 

Beatus ille servus, quem cum venerit Dominus eius, et pulsaverit 

januam: Invenerit vigilantem. (Super Canticum.) 

Exaudi Domine preces nostras, quas in sancti N. confessoris tui 

festivitate deferimus, ut qui tibi digne meruit famulari in terris, per 

illius ad te exempla gradiamur. Per Dominum nostrum Jesum 



In Festis Doctorum 

Psalmi. 1, 2, 3, 4, 5, 8, 15, 21, 24, 110, 111, 112, 113, 117 

Evangelium (ad Matutinum). Matthaei 5:13-19 

Epistula (ad Vesperas). Isaias 50:4-11 

In Festis Episcoporum et Pastorum 

Psalmi. 34:11-22; 37:30-40; 1, 2, 3, 4, 5, 8, 15, 21, 24 


Epistula (ad Vesperas). Jeremias 1:4-9 

In Festis Virginum Martyrum 

Psalmi. 8, 19, 24, 45, 46, 48, 96, 97, 98 


Epistula (ad Vesperas). 1 ad Corinthios 7:25-40 

Prudentes Virgines, aptate lampades vestras: Ecce sponsus venit, exite 

obviam ei. (Super Psalmos.) 

Loquebar de testimoniis tuis in conspectu regum, et non confundebar: 

Et meditabar in mandatis tuis, quae dilexi nimis. (Introitus.) 

℣. Specie tua et pulchritudine tua. 

℟. Intende prospere procede et regna. 

Haec est Virgo sapiens: Quam Dominus vigilantem invenit. (Super 

Canticum.) 

Ista est speciosa: Inter filias Jerusalem. (Super Canticum.) 

Omnipotens Deus, qui infirma mundi eligis, ut fortia quaeque 

confundas, quaeque inter caetera potentiae tuae miracula, etiam in 

fragili sexu victoriam martyrii contulisti, exaudi nos quaesumus, ut 

sicut de beatae virginis N. festivitate gaudemus, ita piae in te 

devotionis erudiamur affectu. Per Dominum nostrum Jesum Christum 



219


Praesta quaesumus omnipotens Deus, ut qui gloriosos martyres fortes 

in sua confessione cognovimus, in aeterna laeticia de illorum societate 

gaudeamus. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



Hymni 

1. Rex gloriose Martyrum, / Corona confitentium, / Qui es in te 

credentium / Via, Vita et Veritas. 

2. Aurem benignam protinus, / Appone nostris precibus, / Esto nobis 

propicius, / Ignosce quod deliquimus. 

3. Tu vincis in Martyribus / Mundi furentis impetum, / Et donas illis 

animum / Constantem in periculis. 

4. Velut infirma vascula, / Ictus inter lapideos, / Videntur sancti 

Martyres, / Sed fide durant fortiter. 

5. Non fidunt suis meritis, / Sed sola tua gratia, / Agnoscunt se 

persistere, / In tantis cruciatibus. 

6. Sic cohaeredes gaudii, / Sunt passionum socii, / Et membra dolent 

pariter, / Exemplo sui capitis. 

7. Quicunque vere pii sunt, / Illos oportet ingredi, / Per cruces et 

molestias, / In vitae aeternae requiem. 

8. Debentur Deo gratiae, / Quod Verbum sui Filii, / Confirmat in 

Martyribus, / Virtute sancti Spiritus. 

9. Deo Patri sit gloria, / Eiusque soli Filio, / Cum Spiritu Paracleto, / 

Et nunc et in perpetuum. Amen. 

—Correctus a M. Hermanno Bono. 

1. O Beata beatorum Martyrum solennia. / Studiose recolenda 

Victorum certamina. / Nam sunt bona verae piis exempla 

patientiae. 

2. Ut nos quoque patiamur pro Christi Evangelio. / Fide vera, corde 

toto adhaeserunt Domino. / Et invicti sunt addicti atroci martyrio. 

3. Carcerati, trucidati pertulerunt plurima. / Igne laesi, ferro caesi 

tormentorum genera. / Dum sic torti, cedunt morti carnis per 

interitum, 

4. Ut electi sunt adepti Beatorum praemia. / Per contemptum 

mundanorum et per bella fortia, / Sunt ingressi Angelorum 

Victores consortia. 

5. Atque facti cohaeredes Christo in coelestibus. / Ipsum ergo toto 

corde, flagitamus precibus: / Ut post finem huius vitae et post 

transitoria, / In perenni nobis donet habitare gloria. 

—Sequentia de Martyribus. 

In Festis Confessorum 

Psalmi. 1, 2, 3, 4, 5, 8, 15, 21, 24, 110, 111, 112, 113, 132 

Evangelium (ad Matutinum). Lucae 12:35-44 

Epistula (ad Vesperas). Proverbia 2:1-22 

218 

PSALTERIUM 

[a] 8 Ego autem in multitudine misericordiae tuae introibo in domum 

tuam; * adorabo ad templum sanctum tuum in timore tuo. 

9 Domine, deduc me in iustitia tua propter inimicos meos, * dirige in 

conspectu meo viam tuam. 

10 Quoniam non est in ore eorum veritas, * cor eorum fovea; 

sepulcrum patens est guttur eorum, * molliunt linguas suas. 

11 Iudica illos, Deus; * decidant a cogitationibus suis; 

secundum multitudinem impietatum eorum expelle eos, * quoniam 

irritaverunt te, Domine. 

12 Et omnes, qui sperant in te, laetentur, * in aeternum exsultent. 

Obumbrabis eis, et gloriabuntur in te, * qui diligunt nomen tuum; 

13 quoniam tu benedices iusto, Domine, * quasi scuto, bona voluntate 

coronabis eum. 

PSALMUS 6—ANIMA PERTERRITA. DUO LEGATI, PRECATIO & POENITENTIA. MISER 

GEMIT. 

1 Magistro chori. Fidibus. Super octavam. PSALMUS. David. 

[I] 2 Domine, ne in furore tuo arguas me * neque in ira tua corripias 

me. 

3 Miserere mei, Domine, quoniam infirmus sum; * sana me, Domine, 

quoniam conturbata sunt ossa mea. 

4 Et anima mea turbata est valde, * sed tu, Domine, usquequo? 

[a] 5 Convertere, Domine, eripe animam meam; * salvum me fac 

propter misericordiam tuam. 

6 Quoniam non est in morte, qui memor sit tui; * in inferno autem quis 

confitebitur tibi? 

7 Laboravi in gemitu meo, † lavabam per singulas noctes lectum 

meum; * lacrimis meis stratum meum rigabam. 

8 Turbatus est a maerore oculus meus, * inveteravi inter omnes 

inimicos meos. 

9 Discedite a me, omnes, qui operamini iniquitatem, * quoniam 

exaudivit Dominus vocem fletus mei. 

10 Exaudivit Dominus deprecationem meam, * Dominus orationem 

meam suscepit. 

11 Erubescant et conturbentur vehementer omnes inimici mei; * 

convertantur et erubescant valde velociter. 

PSALMUS 7—INNOCENTIA JUSTI. JUDICA IMPIOS. DEUS JUSTI CAUSAM JUDICAT. 

1 Lamentatio David, quam cantavit Domino propter Chus Beniaminitam. 

[VI] [a] 2 Domine Deus meus, in te speravi; * salvum me fac ex 

omnibus persequentibus me et libera me, 

3 ne quando rapiat ut leo animam meam * discerpens, dum non est qui 

salvum faciat. 

4 Domine Deus meus, si feci istud, * si est iniquitas in manibus meis, 

5 si reddidi retribuenti mihi mala * et exspoliavi inimicum meum 

dimittens inanem, 

6 persequatur inimicus animam meam et comprehendat † et conculcet 

in terra vitam meam * et gloriam meam in pulverem deducat. 

39


7 Exsurge, Domine, in ira tua † et exaltare contra indignationem 

inimicorum meorum * et exsurge, Deus meus, in iudicio, quod 

mandasti. 

8 Et synagoga populorum circumdabit te, † et super hanc in altum 

regredere: * 9 Dominus iudicat populos. 

[VII] Iudica me, Domine, secundum iustitiam meam * et secundum 

innocentiam meam, quae est in me. 

10 Consumatur nequitia peccatorum; † et iustum confirma: * scrutans 

corda et renes Deus iustus. 

11 Adiutorium meum apud Deum, * qui salvos facit rectos corde. 

12 Deus iudex iustus, * fortis, irascens per singulos dies. 

13 Nonne iterum gladium suum exacuit, * arcum suum tetendit et 

paravit illum? 

14 Et paravit sibi vasa mortis, * sagittas suas ardentes effecit. 

15 Ecce parturiit iniustitiam, * concepit dolorem et peperit iniquitatem; 

16 lacum aperuit et effodit eum * et incidit in foveam, quam fecit. 

[a] 17 Convertetur dolor eius in caput eius, * et in verticem ipsius 

iniquitas eius descendet. 

18 Confitebor Domino secundum iustitiam eius * et psallam nomini 

Domini Altissimi. 

PSALMUS 8—DOMINUS DOMINATOR. DEUS MIRABILIS IN REGNÔ POTENTIAE & 

GRATIAE. ADMIRABILE NOMEN DOMINI. 

1 Magistro chori. Ad modum cantici " Torcularia... ". PSALMUS. 

David. 

[IV] 2 Domine, Dominus noster, quam admirabile est nomen tuum in 

universa terra, * quoniam elevata est magnificentia tua super caelos. 

3 Ex ore infantium et lactantium perfecisti laudem propter inimicos 

tuos, * ut destruas inimicum et ultorem. 

4 Quando video caelos tuos, opera digitorum tuorum, * lunam et 

stellas, quae tu fundasti, 

5 quid est homo, quod memor es eius, * aut filius hominis, quoniam 

visitas eum? 

6 Minuisti eum paulo minus ab angelis, † gloria et honore coronasti 

eum * 7 et constituisti eum super opera manuum tuarum. 

Omnia subiecisti sub pedibus eius: † 8 oves et boves universas, * 

insuper et pecora campi, 

9 volucres caeli et pisces maris, * quaecumque perambulant semitas 

maris. 

[a] 10 Domine, Dominus noster, * quam admirabile est nomen tuum in 

universa terra! 

PSALMUS 9—ASYLUM PAUPERUM. LIBERATUS ORAT. 

1 Magistro chori. Ad modum cantici " Mut labben ". PSALMUS. David. 

[II] 2 Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo, * narrabo omnia 

mirabilia tua. 

3 Laetabor et exsultabo in te, * psallam nomini tuo, Altissime. 

40 


6. Hi sunt, Marcus et Matthaeus, / Lucas et quem Zebedaeus / Pater 

misit tibi, Deus, / Dum laxaret retia. 

7. Formam viri dant Matthaeo, / Quia scripsit sic de Deo, / Sicut 

descendit ab eo, / Quem plasmavit hominem. 

8. Lucas Bos est in figura, / Ut praemonstrat in Scriptura, / Hostiarum 

tangens jura, / Legis sub velamine. 

9. Marcus Leo per desertum / Clamans rugit in apertum, / Iter fiat 

Deo certum, / Mundum cor a crimine. 

10.Sed Johannes ala bina / Charitatis, aquilina / Forma fertur in 

Divina / Puriori lumine. 

11.Quatuor describunt isti / Quadriformes actus Christi, / Et figurant 

ut audisti, / Quisque suam formulam. 

12.Natus Homo declaratur, / Vitulus sacrificatur, / Leo mortem 

depraedatur, / Et ascendit Aquila. 

13.Ecce forma bestialis, / Quam Scriptura prophetalis / Notat, sed 

materialis / Haec est impositio. 

14.Currunt rotis, volant alis, / Nisus sensu spiritualis, / Rota gressus 

est aequalis, / Ala contemplatio. 

15.Paradysus his rigatur, / Viret, floret, foecundatur, / His abundat, 

his laetatur, / Quatuor fluminibus. 

16.Fons est Christus, hi sunt rivi, / Fons est altus, hi proclivi, / Ut 

saporem fontis vivi / Ministrent fidelibus. 

17.Horum rivo ebriatis, / Sitis crescat charitatis, / Ut de fonte 

pietatis / Satiemur plenius. 

18.Horum trahat nos doctrina / Viciorum de sentina, / Sicque ducat 

ad divina, / Ab imo superius. 

—Adamus de Sancto Victore, Sequentia de Quatuor Evangelistis, sumpta ex 

1. et 10. cap. Ezechielis, et Apocal. 4. 

In Festis Martyrum 

Psalmi. 1, 2, 3, 4, 5, 8, 11, 15, 16, 21, 24, 33, 34, 46, 79, 110, 111, 112, 113, 

116 


Epistula (ad Vesperas). Ad Romanos 8:12-39 

Absterget Deus omnem lacrimam ab oculis Sanctorum; et jam non erit 

amplius neque luctus, neque clamor, sed nec ullus dolor: quoniam 

priora transierunt. (Super Psalmos.) 

Sancti tui, Domine, benedicent te: Gloriam regni tui dicent, Alleluia, 

Alleluia. (Introitus.) 

℣. Visi sunt oculis insipientium mori. 

℟. Illi autem sunt in pace. 

Istorum est enim regnum caelorum, qui contempserunt vitam mundi, 

et pervenerunt ad praemia regni: Et laverunt stolas suas in sanguine 

Agni. (Super Canticum.) 

Gaudent in caelis animae Sanctorum, qui Christi vestigia sunt secuti: 

Et qui pro eius amore sanguinem suum fuderunt, cum Christo 

exsultant sine fine. (Super Canticum). 

217


Thoma, Bartholomaee, Johannes, Philippe, Simon, Jacobique pariles. 

Andrea, Thadaee, Dei bellatores inclyti. 

In vos Oriens et Occidens, imo totus mundi circulus, se patres habere 

gaudet et expectat judices. 

Et idcirco mundus omnis laudem vobis et honorem 3 sanctis debitum 

semper impendit. 

—Sequentia in diebus Apostolorum 

1. Exultet vera Ecclesia, / Magnis in fide gaudiis, / Apostolorum 

quoties / Sacra canit sollenia. 

2. Nam sine ipsorum meritis, / Christus ex mera gratia, / Vocavit illos 

simplices, / Ad sui Verbi studium. 

3. Ut per ipsos confunderet, / Humanam sapientiam, / Et homines 

pertraheret / Ad fidei justiciam. 

4. Hos statuit pro Patribus, / Per totum orbem Principes, / Ad 

subjugandum impios, / Virtute Verbi Spiritus. 

5. Docebant Christum igitur, / Esse, per quem oporteat / Servari nos 

ab Inferis, / Vitamque aeternam consequi. 

6. Quapropter multa passi sunt, / Tormenta et opprobria, / Ab impiis 

hominibus, / In hoc praesenti seculo. 

7. Sed nunc vivunt perpetuo / In coelis, et cum venerit / Christus in 

fine temporum, / Tunc erunt Mundi Judices. 

8. Precamur ergo supplices, / Te Christe, ut nos integros, / In simplici 

retineas, / Apostolorum dogmate. 

9. Ne nostras mentes operum / Falsa doctrina capiat, / Vel scandala 

absterreant, / A vero Evangelio. 

10.Ut cum Judex adveneris, / In fine huius seculi, / Nos sempiterni 

gaudii / Facias esse compotes. Amen. 

—Correctus a M. Hermanno Bonno. 

1. Jocundare plebs fidelis, / Cuius Pater est in coelis, / Recolens 

Ezechielis / Prophetae praeconia. 

2. Est Johannes testis Christi, / Scribens in Apocalypsi, / Vere vidi, 

vere scripsi / Vera testimonia. 

3. Circa thronum majestatis / Cum spiritibus beatis, / Quatuor 

diversitatis, / Astant animalia. 

4. Formam primum Leoninam, / Et secundum Aquilinam, / Sed 

Humanam et Bovinam, / Duo gerunt alia. 

5. Formae formant figurarum / Formas Evangelistarum, / Quibus 

imber doctrinarum / Stillat in Ecclesia. 

3 Honos immediate debitus ac proprius Christo est reconciliatio et 

intercessio. Quia is solus iram aeterni patris adversus nostra peccata, 

placavit sua oboedientia, et solus motus cordium intuetur, Ideo solus 

invocandus est iuxta Psalm. 49, Invoca me in die tribulationis, et ego 

eripiam te, et tu glorificabis me. Laus autem et honor debitus Apostolis et 

caeteris sanctis, non est adorationis, intercessionis, et invocationis, sed 

dilectionis, et imitationis virtutum eorum, fidei, timoris Dei, dilectionis, 

castitatis, patientiae, constantiae, in confessione verae doctrinae, etc. 

216 

PSALTERIUM 

4 Cum convertuntur inimici mei retrorsum, * infirmantur et pereunt a 

facie tua. 

[a] 5 Quoniam fecisti iudicium meum et causam meam, * sedisti super 

thronum, qui iudicas iustitiam. 

6 Increpasti gentes, perdidisti impium; * nomen eorum delesti in 

aeternum et in saeculum saeculi. 

7 Inimici defecerunt, solitudines sempiternae factae sunt; † et civitates 

destruxisti: * periit memoria eorum cum ipsis. 

8 Dominus autem in aeternum sedebit, * paravit in iudicium thronum 

suum; 

9 et ipse iudicabit orbem terrae in iustitia, * iudicabit populos in 

aequitate. 

10 Et erit Dominus refugium oppresso, * refugium in opportunitatibus, 

in tribulatione. 

11 Et sperent in te, qui noverunt nomen tuum, * quoniam non 

dereliquisti quaerentes te, Domine. 

[I] 12 Psallite Domino, qui habitat in Sion; * annuntiate inter gentes 

studia eius. 

13 Quoniam requirens sanguinem recordatus est eorum, * non est 

oblitus clamorem pauperum. 

14 Miserere mei, Domine; † vide afflictionem meam de inimicis meis, * 

qui exaltas me de portis mortis, 

15 ut annuntiem omnes laudationes tuas in portis filiae Sion, * 

exsultem in salutari tuo. 

16 Infixae sunt gentes in fovea, quam fecerunt; † in laqueo isto, quem 

absconderunt, * comprehensus est pes eorum. 

17 Manifestavit se Dominus iudicium faciens; * in operibus manuum 

suarum comprehensus est peccator. 

18 Convertentur peccatores in infernum, * omnes gentes, quae 

obliviscuntur Deum. 

19 Quoniam non in finem oblivio erit pauperis; * exspectatio 

pauperum non peribit in aeternum. 

[a] 20 Exsurge, Domine, non confortetur homo; * iudicentur gentes in 

conspectu tuo. 

21 Constitue, Domine, terrorem super eos; * sciant gentes quoniam 

homines sunt. 

PSALMUS 10 (VG 9, 22-39)—INSOLENS IMPIUS. ANTICHRISTUS. IMPIUS 

GRASSATUR. 

[VIII] [a] 1 LAMED. Ut quid, Domine, stas a longe, * abscondis te in 

opportunitatibus, in tribulatione? 

2 Dum superbit, impius insequitur pauperem; * comprehendantur in 

consiliis, quae cogitant. 

3 Quoniam gloriatur peccator in desideriis animae suae, * et avarus sibi 

benedicit. 

4 NUN. Spernit Dominum peccator in arrogantia sua: * “Non requiret; 

non est Deus”. 

41


5 Hae sunt omnes cogitationes eius; * prosperantur viae illius in omni 

tempore. 

Excelsa nimis iudicia tua a facie eius; * omnes inimicos suos 

aspernatur. 

6 Dixit enim in corde suo: “Non movebor; * in generationem et 

generationem ero sine malo”. 

7 PHE. Cuius maledictione os plenum est et fraudulentia et dolo, * sub 

lingua eius labor et nequitia. 

8 Sedet in insidiis ad vicos, * in occultis interficit innocentem. 

9 SADE. Oculi eius in pauperem respiciunt; * insidiatur in abscondito 

quasi leo in spelunca sua. 

Insidiatur, ut rapiat pauperem; * rapit pauperem, dum attrahit in 

laqueum suum. 

10 Irruit et inclinat se, et miseri cadunt * in fortitudine brachiorum 

eius. 

11 Dixit enim in corde suo: “Oblitus est Deus; * avertit faciem suam, 

non videbit in finem”. - 

[a] 12 COPH. Exsurge, Domine Deus, exalta manum tuam, * ne 

obliviscaris pauperum. 

13 Propter quid spernit impius Deum? * Dixit enim in corde suo: “Non 

requires”. 

14 RES. Vidisti: tu laborem et dolorem consideras, * ut tradas eos in 

manus tuas. 

Tibi derelictus est pauper, * orphano tu factus es adiutor. 

15 SIN. Contere brachium peccatoris et maligni; * quaeres peccatum 

illius et non invenies. 

16 Dominus rex in aeternum et in saeculum saeculi: * perierunt gentes 

de terra illius. 

17 TAU. Desiderium pauperum exaudisti, Domine; * confirmabis cor 

eorum, intendes aurem tuam 

18 iudicare pupillo et humili, * ut non apponat ultra inducere timorem 

homo de terra. 

PSALMUS 11 (10)—FALSI DOCTORES. JEHOVA STAT À PARTE PIORUM. DEI OCULUS 

VINDEX. 

1 Magistro chori. David. 

[II] In Domino confido, quomodo dicitis animae meae: * “Transmigra 

in montem sicut passer! 

2 Quoniam ecce peccatores intenderunt arcum, † paraverunt sagittas 

suas super nervum, * ut sagittent in obscuro rectos corde. 

3 Quando fundamenta evertuntur, * iustus quid faciat?”. 

4 Dominus in templo sancto suo, * Dominus, in caelo sedes eius. 

Oculi eius in pauperem respiciunt, * palpebrae eius interrogant filios 

hominum. 

5 Dominus interrogat iustum et impium; * qui autem diligit 

iniquitatem, odit anima eius. 

6 Pluet super peccatores carbones ignis et sulphur; * et spiritus 

procellarum pars calicis eorum. 

42 


In Festis Apostolorum 

Psalmi. 19, 34, 45, 47, 61, 64, 75, 97, 99, 110, 113, 116, 126, 139 

Evangelium (ad Matutinum). Marci 6:7-13 


Estote fortes in bello, et pugnate cum antiquo serpente: Et accipietis 

regnum aeternum, dicit Dominus. (Super Psalmos.) 

In omnem terram exivit sonus eorum: et in fines orbis terrae, verba 

eorum. (Ps. 18 Coeli enarrant.) 

Mihi autem nimis honorati sunt amici tui Deus: nimis confortatus est 

principatus eorum. (Ps. 139, Introitus.) 

℣. Exultate, justi, in Domino. 

℟. Et opera manuum eius annunciat firmamentum. 

Ecce ego mitto vos, sicut oves in medio luporum: Estote ergo 

prudentes sicut serpentes, et simplices sicut columbae. (Magnificat.) 

Hoc est praeceptum meum: ut diligatis invicem, sicut dilexi vos. 

(Benedictus.) 

Da nobis quaesumus aeterne Deus, beati N. Apostoli tui solennitate 

gloriari, ut illius fidei confessionem congrua devotione sectemur. Per 



Amen. 

Hymni 

1. Aeterna Christi munera, / et Apostolorum gloriam / laudes 

canentes debitas, / laetis canamus mentibus. 

2. Ecclesiarum principes / Belli triumphales duces. / Coelestis aulae 

milites, / Et vera mundi lumina. 2 

3. Devota sanctorum fides, / Invicta spes credentium, / Perfecta 

Christi caritas, / Mundi triumphat principem. 

4. In his paterna gloria, / In his voluntas Filii / Exultat in his 

Spiritus, / Coelum repletur gaudiis. 

5. Te nunc redemptor quaesumus / Ut ipsorum consortio / Iungas 

precantes servulos / in sempiterna secula. Amen. 

—Gregorii Magni 

Clare sanctorum senatus Apostolorum, princeps orbis terrarum, 

rectorque regnorum. 

Ecclesiarum mores et vitam moderare. 

Quae per doctrinam tuam fideles sunt ubique. 

Antiochus et Remus concedunt tibi Petre regni solium. 

Tyrannidem tu Paule, Alexandrinam invasisti Graeciam. 

Aethyopes horridos Matthaee agnelli vellere, 

Qui maculas nesciat aliquas vestiti candido. 

2 sc: quià Christum τὸ φῶς ἐκ φωτὸς annunciaverunt & ab eo sunt 

illuminati. Matth. 5. Vos estis lux mundi. Sunt autem haec verba 

µεθεκτικῶς intelligenda. Nam vera lux, quae illuminat omnem hominem 

venientem in mundum Christus est. Ioh. 1. 

215


In Festis Beatae Virginis Mariae 

Psalmi. 8, 19, 24, 45, 46, 87, 96, 97, 98, 110, 113, 122, 127, 147 



Hymni 

1. Fit porta Christi pervia / Referta plena gratia, / Transitque Rex et 

permanet, / Clausa ut fuit per secula. 

2. Genus superni luminis, / Processit aula virginis, / Sponsus, 

redemptor, conditor, / Suae gigas Ecclesiae. 

3. Honor matris, et gaudium, / Immensa spes credentium, / Per atra 

mortis pocula, / Resoluit nostra crimina. 

4. Deo Patri sit gloria, / Eiusque soli Filio, / Cum Spiritu paraclito, / 

Et nunc et in perpetuum. 

1. Quod Esaias dixerat, / Intacta virgo concipit, / Ut Semen illud 

conterens / Caput Draconis prodeat. 

2. Laetum salutis Angelus / Perfert adeptae nuncium, / Promissa 

spes, Emanuel, / Nascetur orbi, psallite. 

3. Hic magnus est, et Filius / Altissimi vocabitur, / Patrisque regnum, 

termino / Carens in aevum, proferet. 

4. Hoc Christe regnum plurimo / Quod astruisti vulnere, / Ne 

dissipari hoc ultimo / Sinas ab hoste, tempore. 

5. Ut tu colaris cum tuo / Patre atque sancto Spiritu, / Cui cultus et 

laus, omnibus / Debetur uni, seculis. Amen. 

—Georgius Fabricius 

Haec est dies, quam fecit Dominus: 

Hodie Dominus afflictionem populi sui respexit, et redemptionem 

misit. 

Hodie mortem, quam foemina intulit, foeminae semen sugavit. 

Hodie Deus homo factus. 

Id, quod fuit permansit, et quod non erat assumpsit. 

Ergo exordium nostrae redemptionis devote recolamus, et exultemus, 

dicentes: Gloria tibi Domine. 

Hodie Deus homo factus. Hodie Deus. Hodie Deus homo factus. 

214 

PSALTERIUM 

[a] 7 Quoniam iustus Dominus et iustitias dilexit, * recti videbunt 

vultum eius. 

PSALMUS 12 (11)—CORRUPTELISTARUM FUROR. MUNDUS SPELUNCA LATRONUM. 

LINGUA SUPERBA. 

1 Magistro chori. Super octavam. PSALMUS. David. 

[IV] 2 Salvum me fac, Domine, quoniam defecit sanctus, * quoniam 

deminuti sunt fideles a filiis hominum. 

3 Vana locuti sunt unusquisque ad proximum suum; * in labiis dolosis, 

in duplici corde locuti sunt. 

4 Disperdat Dominus universa labia dolosa * et linguam magniloquam. 

5 Qui dixerunt: “Lingua nostra magnificabimur, † labia nostra a nobis 

sunt; * quis noster dominus est?”. 

6 “Propter miseriam inopum et gemitum pauperum, † nunc exsurgam, 

dicit Dominus; * ponam in salutari illum, quem despiciunt ”. 

[a] 7 Eloquia Domini eloquia casta, † argentum igne examinatum, 

separatum a terra, * purgatum septuplum. 

8 Tu, Domine, servabis nos et custodies nos * a generatione hac in 

aeternum. 

In circuitu impii ambulant, * cum exaltantur sordes inter filios 

hominum. 

PSALMUS 13 (12)—DESERTIO GRATIAE. OBLIVISCERE? ILLUMINA. 

1 Magistro chori. PSALMUS. David. 

[VIII] 2 Usquequo, Domine, oblivisceris me in finem? * Usquequo 

avertes faciem tuam a me? 

[a] 3 Usquequo ponam consilia in anima mea, † dolorem in corde meo 

per diem? * Usquequo exaltabitur inimicus meus super me? 

4 Respice et exaudi me, Domine Deus meus. * Illumina oculos meos, ne 

quando obdormiam in morte, 

5 ne quando dicat inimicus meus: “Praevalui adversus eum!”; * neque 

exsultent, qui tribulant me, si motus fuero. 

6 Ego autem in misericordia tua speravi. † Exsultabit cor meum in 

salutari tuo; * cantabo Domino, qui bona tribuit mihi. 

PSALMUS 14 (13)—HOMO ANIMALIS. SPECULUM ATHEISMI. DEUM NEGAT 

INSIPIENS. 

1 Magistro chori. David. 

[VIII] Dixit insipiens in corde suo: “Non est Deus”. † Corrupti sunt et 

abominationes operati sunt; * non est qui faciat bonum. 

[a] 2 Dominus de caelo prospexit super filios hominum, * ut videret si 

est intellegens aut requirens Deum. 

3 Omnes declinaverunt, simul corrupti sunt; * non est qui faciat 

bonum, non est usque ad unum. 

4 Nonne scient omnes, qui operantur iniquitatem, * qui devorant 

plebem meam sicut escam panis? 

Dominum non invocaverunt; † 5 illic trepidaverunt timore, * quoniam 

Deus cum generatione iusta est. 

6 Vos consilium inopis confundetis, * Dominus autem spes eius est. 

43


7 Quis dabit ex Sion salutare Israel? † Cum converterit Dominus 

captivitatem plebis suae, * exsultabit Iacob, et laetabitur Israel. 

PSALMUS 15 (14)—CIVIS COELESTIS. INTEGER ORE, CORDE. 

1 PSALMUS. David. 

[V] Domine, quis habitabit in tabernaculo tuo? * Quis requiescet in 

monte sancto tuo? 

[a] 2 Qui ingreditur sine macula et operatur iustitiam, * qui loquitur 

veritatem in corde suo, 

3 qui non egit dolum in lingua sua † nec fecit proximo suo malum * et 

opprobrium non intulit proximo suo. 

4 Ad nihilum reputatus est in conspectu eius malignus, * timentes 

autem Dominum glorificat. 

Qui iuravit in detrimentum suum et non mutat, * 5 qui pecuniam suam 

non dedit ad usuram 

et munera super innocentem non accepit. * Qui facit haec, non 

movebitur in aeternum. 

PSALMUS 16 (15)—CHRISTUS TRIUMPHANS. NE CORRUMPE. 

1 Miktam. David. 

[I] [a] Conserva me, Deus, quoniam speravi in te. † 2 Dixi Domino: 

“Dominus meus es tu, * bonum mihi non est sine te”. 

3 In sanctos, qui sunt in terra, inclitos viros, * omnis voluntas mea in 

eos. 

4 Multiplicantur dolores eorum, qui post deos alienos acceleraverunt. † 

Non effundam libationes eorum de sanguinibus * neque assumam 

nomina eorum in labiis meis. 

5 Dominus pars hereditatis meae et calicis mei: * tu es qui detines 

sortem meam. 

6 Funes ceciderunt mihi in praeclaris; * insuper et hereditas mea 

speciosa est mihi. 

7 Benedicam Dominum, qui tribuit mihi intellectum; * insuper et in 

noctibus erudierunt me renes mei. 

8 Proponebam Dominum in conspectu meo semper; * quoniam a 

dextris est mihi, non commovebor. 

9 Propter hoc laetatum est cor meum, † et exsultaverunt praecordia 

mea; * insuper et caro mea requiescet in spe. 

10 Quoniam non derelinques animam meam in inferno * nec dabis 

sanctum tuum videre corruptionem. 

11 Notas mihi facies vias vitae, † plenitudinem laetitiae cum vultu tuo, 

* delectationes in dextera tua usque in finem. 

PSALMUS 17 (16)—PROVOCATIO AD JUSTUM JUDICEM. REGE NOS VERBÔ. 

1 Precatio. David. 

[III] [a] Exaudi, Domine, iustitiam meam, * intende deprecationem 

meam. 

Auribus percipe orationem meam, * non in labiis dolosis. 

2 De vultu tuo iudicium meum prodeat; * oculi tui videant aequitates. 

44 

PROPRIUM SANCTORUM 

Justorum autem animae in manu Dei sunt: Et non tanget illos 

tormentum maliciae. (Ps. 116 Laudate Dominum omnes gentes.) 

Lauda, Jerusalem, Dominum qui posuit fines tuos pacem: Et benedixit 

filiis tuis in te. (Ps. 147 Lauda Jerusalem.) 

℣. Exultent justi in conspectu Dei. 

℟. Et delectentur in laeticia. 

O quam gloriosum est regnum, in quo cum Christo gaudent omnes 

sancti: Amicti stolis albis sequuntur agnum quocunque ierit. (Super 

Canticum.) 

Absterget Deus omnem lachrymam ab oculis sanctorum: Et iam non 

erit amplius necque luctus necque clamor, sed nec ullus dolor, 

quoniam priora transierunt. (Super Canticum.) 

Omnipotens sempiterne Deus, qui nos omnes sanctos tuos sub una 

tribuisti celebritate venerari, quaesumus, ut desideratam nobis tuae 

propitiationis abundantiam multiplicatis fidei et virtutum exemplis 

largiaris. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



IN DIE ANIMARUM (DIE 2 NOVEMBRI). 

℣. Justorum animae in manu Dei sunt. 

℟. Et non tanget illos tormentum malitiae. 

Deus, qui nos per os sancti Pauli Apostoli tui de obdormientibus in 

Christo non contristandos docuisti, praesta quaesumus, ut cum 

omnibus fidelibus defunctis adveniente Filio tuo Domino nostro Jesu 

Christo, ad aeterna gaudia foeliciter perducamur. Per eundem 



Amen. 

213


6. Quapropter eius maximam, / In nos miremur gratiam, / Bonique 

simus filii, / Patris nostri tam optimi. 

7. Quem mente pura colere, / Nitamur summis viribus, / Ne 

consequamur praemia, / Cum perditis spiritibus. 

8. Jesum patronum optimum, / Nobis adesse petimus, / Quo nos pro 

sua gratia, / Perducat ad coelestia. Amen. 

IN DIE SANCTI LUCAE EVANGELISTAE (DIE 18 OCTOBRI). 

Psalmi. 45, 19, 34, 67, 84, 87, 117 


Epistula (ad Vesperas). 2 ad Timotheum 4:5-15 

℣. In omnem terram exivit sonus eorum. 

℟. Et in fines orbis terrae verba eorum. 

Praesta quaesumus omnipotens Deus, ut sicut devotae populus tuus 

Sancti Lucae Apostoli et Evangelistae temporalem solennitatem 

observat, ita perfruatur aeterna, et quod votis amantissime celebrat, 

pio comprehendat affectu. Per Dominum nostrum Jesum Christum 



IN DIE SS. SIMONIS ET JUDAE APOSTOLORUM (DIE 28 OCTOBRI). 

Psalmi. 1, 7, 20, 36, 80, 92, 138 

Evangelium (ad Matutinum). Joannis 15:17-21 

Epistula (ad Vesperas). 1 Petri 1:3-9 

℣. Constitues eos principes super omnem terram. 

℟. Memores erunt nominis tui Domine. 

Deus, qui nos per beatos Apostolos tuos Simonem et Judam ad 

agnitione tui nominis venire tribuisti, da nobis eorum gloriam 

sempiternam et proficiendo celebrare, et celebrando proficere. Per 



Amen. 

IN FESTO OMNIUM SANCTORUM (DIE 1 NOVEMBRI). 

Psalmi. 1, 4, 8, 15, 24, 32, 34, 61, 97 


Epistula (ad Vesperas). Apocalypsis 7:2-17 

Gaudent in coelis animae sanctorum, qui Christi vestigia sunt secuti: Et 

quia pro eius amore sanguinem suum fuderunt, ideo cum Christo 

regnabunt sine fine. (Super Psalmos.) 

Domine, qui operati sunt justiciam, habitabunt in tabernaculo tuo: Et 

requiescent in monte sancto tuo. (Super Ps. 14 Domine quis habitabit, 

& Ps. 33 Benedicam Dominum.) 

212 

PSALTERIUM 

3 Proba cor meum et visita nocte; * igne me examina, et non invenies in 

me iniquitatem. 

4 Non transgreditur os meum ad opera hominum, * propter verba 

labiorum tuorum custodivi me a viis violenti. 

5 Retine gressus meos in semitis tuis, * ut non moveantur vestigia mea. 

6 Ego ad te clamavi, quoniam exaudis me, Deus; * inclina aurem tuam 

mihi et exaudi verba mea. 

7 Mirifica misericordias tuas, * qui salvos facis ab insurgentibus 

sperantes in dextera tua. 

8 Custodi me ut pupillam oculi, † sub umbra alarum tuarum protege 

me * 9 a facie impiorum, qui me afflixerunt. 

Inimici mei in furore circumdederunt me, † 10 adipem suum 

concluserunt; * os eorum locutum est superbiam. 

11 Incedentes nunc circumdederunt me, * oculos suos statuerunt 

prosternere in terram. 

12 Aspectus eorum quasi leonis parati ad praedam * et sicut catuli 

leonis recubantis in abditis. 

13 Exsurge, Domine, praeveni eum, supplanta eum; * eripe animam 

meam ab impio framea tua, 

14 a mortuis manu tua, Domine, * a mortuis, quorum defecit portio 

vitae. 

De reconditis tuis adimpleas ventrem eorum, * saturentur filii et 

dimittant reliquias parvulis suis. 

[a] 15 Ego autem in iustitia videbo faciem tuam; * satiabor, cum 

evigilavero, conspectu tuo. 

PSALMUS 18 (17)—LIBERATOR POTENS. DEUS PETRA. DEFENSUS LAUDAT. 

1 Magistro chori. David, servi Domini, qui locutus est ad Dominum verba 

huius cantici, quando Dominus eum liberaverat e potestate omnium 

inimicorum suorum 2 et e manu Saul. Dixit igitur: 

[IV] [a] Diligam te, Domine, fortitudo mea. * 3 Domine, firmamentum 

meum et refugium meum et liberator meus; 

Deus meus, adiutor meus, et sperabo in eum; * protector meus et cornu 

salutis meae et susceptor meus. 

4 Laudabilem invocabo Dominum, * et ab inimicis meis salvus ero. 

5 Circumdederunt me fluctus mortis, * et torrentes Belial 

conturbaverunt me; 

6 funes inferni circumdederunt me, * praeoccupaverunt me laquei 

mortis. 

7 In tribulatione mea invocavi Dominum * et ad Deum meum clamavi; 

exaudivit de templo suo vocem meam, * et clamor meus in conspectu 

eius introivit in aures eius. 

8 Commota est et contremuit terra; † fundamenta montium concussa 

sunt * et commota sunt, quoniam iratus est. 

9 Ascendit fumus de naribus eius, † et ignis de ore eius devorans; * 

carbones succensi processerunt ab eo. 

10 Inclinavit caelos et descendit, * et caligo sub pedibus eius. 

11 Et ascendit super cherub et volavit, * ferebatur super pennas 

ventorum. 

45


12 Et posuit tenebras latibulum suum, † in circuitu eius tabernaculum 

eius, * tenebrosa aqua, nubes aeris. 

13 Prae fulgore in conspectu eius nubes transierunt, * grando et 

carbones ignis. 

14 Et intonuit de caelo Dominus, † et Altissimus dedit vocem suam: * 

grando et carbones ignis. 

15 Et misit sagittas suas et dissipavit eos, * fulgura iecit et conturbavit 

eos. 

16 Et apparuerunt fontes aquarum, * et revelata sunt fundamenta orbis 

terrarum 

ab increpatione tua, Domine, * ab inspiratione spiritus irae tuae. 

[I] 17 Misit de summo et accepit me * et assumpsit me de aquis multis; 

18 eripuit me de inimicis meis fortissimis † et ab his, qui oderunt me, * 

quoniam confortati sunt super me. 

19 Oppugnaverunt me in die afflictionis meae, * et factus est Dominus 

fulcimentum meum; 

20 et eduxit me in latitudinem, * salvum me fecit, quoniam voluit me. 

[a] 21 Et retribuet mihi Dominus secundum iustitiam meam * et 

secundum puritatem manuum mearum reddet mihi, 

22 quia custodivi vias Domini * nec impie recessi a Deo meo. 

23 Quoniam omnia iudicia eius in conspectu meo, * et iustitias eius non 

reppuli a me; 

24 et fui immaculatus cum eo * et observavi me ab iniquitate. 

25 Et retribuit mihi Dominus secundum iustitiam meam † et secundum 

puritatem manuum mearum * in conspectu oculorum eius. 

26 Cum sancto sanctus eris * et cum viro innocente innocens eris 

27 et cum electo electus eris * et cum perverso callidus eris. 

28 Quoniam tu populum humilem salvum facies * et oculos 

superborum humiliabis. 

29 Quoniam tu accendis lucernam meam, Domine; * Deus meus 

illuminat tenebras meas. 

30 Quoniam in te aggrediar hostium turmas * et in Deo meo transiliam 

murum. 

31 Deus, impolluta via eius, † eloquia Domini igne examinata; * 

protector est omnium sperantium in se. 

[VIII] 32 Quoniam quis Deus praeter Dominum? * Aut quae munitio 

praeter Deum nostrum? 

33 Deus, qui praecinxit me virtute * et posuit immaculatam viam 

meam; 

34 qui perfecit pedes meos tamquam cervorum * et super excelsa 

statuit me; 

35 qui docet manus meas ad proelium, * et tendunt arcum aereum 

brachia mea. 

36 Et dedisti mihi scutum salutis tuae, † et dextera tua suscepit me, * et 

exauditio tua magnificavit me. 

37 Dilatasti gressus meos subtus me, * et non sunt infirmata vestigia 

mea. 

46 


Hymni 

1. Dicimus grates tibi, summe rerum / Conditor, gnato tua quod 

ministros / Flammeos finxit manus angelorum / Agmina pura. 

2. Qui tuae lucis radiis vibrantes / Te vident laetis oculis, tuasque / 

Hauriunt voces, sapientiaeque / Fonte fruuntur. 

3. Nos non ignavum finis esse vulgus, / Nec per ingentes volitare 

frustra / Aetheris tractus, temere nec inter / Ludere ventos. 

4. Sed jubes Christo comites adesse / Et pios caetus hominum tueri, / 

Qui tuas leges venerantur, atque / Discere curant. 

5. Impiis ardens odiis et ira / Nam tuis castris draco semper infert / 

Bella, qui primis scelus atque mortem / Intulit orbi. 

6. Hic domos, urbes, tua templa, gentes / Et tuae legis monumenta 

tota / Et bonos mores abolere tentat / Funditus omnes. 

7. Interim sed nos regit angelorum, / Quae ducem Christum sequitur, 

caterva, / Atque grassantis reprimit cruenta / Arma draconis. 

8. Angeli Lothon Sodomae tuentur, / Inter infestos Clisaeus hostes, / 

Angelis cinctus, nihil extimescit / Bellica signa. 

9. Tutus est inter medios leones, / Angelis septus, Daniel propheta: / 

Sic tegit semper Deus his ministris / Omnia nostra. 

10. Hoc tuum munus celebramus una, / Et tibi noster chorus 

angelique / Gratias dicunt simul accinentes, / Conditor alme. 

11. Et tuo templo vigiles ut addas / Angelos semper, populoque, 

gnati, / Qui tui verbum colit, obsecramus / Pectore toto. 

—Philippus Melanchthonis, 1539 

1. Christe sanctorum, decus Angelorum, / Author humani generisque 

rector, / Supplices nobis, tribuas rogamus / Scandere coelum. 

2. Angelos sanctos jubeas ubique / Esse custodes, vigilesque 

nostros, / Impetus contra Satanae malignos, / Insidiasque. 

3. Ut tuum verbum doceatur apte, / Nulla perversi, valeatque secta, / 

Dogmatis, nostros pietate ficta, / Fallere sensus. 

4. Angelus quondam Michael triumphum / Regibus Persis reparavit, 

idem / Publicam pacem, tueatur omni / Tempore nobis. 

5. Angelus vitam regat universam, / Adjuvet nostros simul et 

labores, / Cuncta quod possint tibi comprobari, / Christe precamur. 

6. Praestet hoc nobis Deitas beata, / Patris ac Nati, pariterque sancti / 

Spiritus, cuius reboat per omnem / Gloria mundum. 

—Correctus a M. Hermanno Bonno. 

1. Deum precemur supplices / Ut corda nostra excitet, / Ad 

agnoscendam gratiam / Nobis ab ipso praebitam. 

2. Quod verbum sui Filii / Mundo remisit perdito, / Et fluctuanti 

tenebris, / Quis jactabamur miseri. 

3. Nec intra modum bonitas, / Ista tam ingens constitit, / Sed luce 

clara micuit, / Foedosque errores dispulit. 

4. Et ut credentes firmiter, / Tuti vivant periculis, / Angelico 

praesidio, / Munit pios tutissimo. 

5. Hos puros finxit Spiritus / Deus, ut essent comites, / Suis semper 

fidelibus, / Quorum gressus dirigerent. 

211


eius. Et super... Gloria Patri et Filio et Spiritui Sancto. Et super... 

(Esa. 11, Responsorium in festo Nativitatis Mariae.) 

℣. Ave Maria gratia plena. 

℟. Dominus tecum. 

Nativitas gloriosae virginis Mariae ex semine Abrahae: orta de tribu 

Juda, clara ex stirpe David. (Super Canticum.) 

Nativitas tua, Dei genitrix virgo : Gaudium annunciavit universo 

mundo. Ex te enim natus est sol justiciae : Christus Deus noster. Qui 

solvens maledictionem, dedit benedictionem : et confundens 

mortem, donavit nobis vitam sempiternam. (Super Canticum.) 

Famulis tuis, Domine, coelestis gratiae munus impertire, ut quibus 

beatae Mariae virginis partus salutis extitit exordium, nativitatis eius 

votiva solennitas pacis tribuat incrementum. Per Dominum nostrum 



IN DIE S. MATTHAEI APOSTOLI ET EVANGELISTAE 

(DIE 21 SEPTEMBRI). 

Psalmi. 68, 62, 80, 132, 149, 137, 84 


Epistula (ad Vesperas). Ad Ephesios 4:7-14 

IN DIE MICHAELIS ET OMNIUM ANGELORUM 

(DIE 29 SEPTEMBRI). 

Psalmi. 103, 91, 34, 8, 68, 104, 33 



Laudemus Dominum, quem laudant angeli : quem Cherubim et 

Seraphim, Sanctus, sanctus, sanctus proclamant. (Super Psalmos.) 

Benedicite Domino omnes angeli eius potentes virtutes : qui facitis 

verbum eius, ad audiendum vocem sermonum eius. (Ps. 102, 

Introitus.) 

℣. Benedicite Domino omnes Angeli eius. 

℟. Potentes virtute qui facitis verbum eius. 

Dum sacrum mysterium cerneret Johannes, Archangelus Michael tuba 

cecinit : dignus es Domine Deus noster, accipere librum, et aperire 

signacula eius, Alleluia. (Super Canticum.) 

Consurgat, quaesumus Domine, Michael Archangelus in tempore hoc : 

qui stet pro filiis populi tui contra furorem Draconis infesti. (Super 

Canticum.) 

Deus, qui miro ordine Angelorum ministeria hominumque dispensas, 

concede propitius, ut a quibus tibi ministrantibus in coelo semper 

assistitur, ab his in terra nostra vita muniatur. Per Dominum nostrum 



210 

PSALTERIUM 

38 Persequebar inimicos meos et comprehendebam illos * et non 

convertebar, donec deficerent. 

39 Confringebam illos, nec poterant stare, * cadebant subtus pedes 

meos. 

40 Et praecinxisti me virtute ad bellum * et supplantasti insurgentes in 

me subtus me. 

41 Et inimicos meos dedisti mihi dorsum * et odientes me disperdidisti. 

42 Clamaverunt, nec erat qui salvos faceret, * ad Dominum, nec 

exaudivit eos. 

43 Et comminui eos ut pulverem ante faciem venti, * ut lutum 

platearum contrivi eos. 

44 Eripuisti me de contradictionibus populi, * constituisti me in caput 

gentium. 

Populus, quem non cognovi, servivit mihi, * 45 in auditu auris 

oboedivit mihi. 

Filii alieni blanditi sunt mihi, † 46 filii alieni inveterati sunt, * 

contremuerunt in abditis suis. 

[a] 47 Vivit Dominus, et benedictus Adiutor meus, * et exaltetur Deus 

salutis meae. 

48 Deus, qui das vindictas mihi † et subdis populos sub me, * liberator 

meus de inimicis meis iracundis; 

49 et ab insurgentibus in me exaltas me, * a viro iniquo eripis me. 

50 Propterea confitebor tibi in nationibus, Domine, * et nomini tuo 

psalmum dicam, 

51 magnificans salutes regis sui † et faciens misericordiam christo suo * 

David et semini eius usque in saeculum. 

PSALMUS 19 (18)—LEX IMMACULATA. EVANGELIUM PROMULGATUM. SCHOLA 

NATURAE & GRATIAE. 


[III] 2 Caeli enarrant gloriam Dei, * et opera manuum eius annuntiat 

firmamentum. 

3 Dies diei eructat verbum, * et nox nocti indicat scientiam. 

4 Non sunt loquelae neque sermones, * quorum non intellegantur 

voces: 

5 in omnem terram exivit sonus eorum, * et in fines orbis terrae verba 

eorum. 

6 Soli posuit tabernaculum in eis, † et ipse, tamquam sponsus 

procedens de thalamo suo, * exsultavit ut gigas ad currendam viam. 

7 A finibus caelorum egressio eius, † et occursus eius usque ad fines 

eorum, * nec est quod se abscondat a calore eius. 

8 Lex Domini immaculata, reficiens animam, * testimonium Domini 

fidele, sapientiam praestans parvulis. 

[a] 9 Iustitiae Domini rectae, laetificantes corda, * praeceptum Domini 

lucidum, illuminans oculos. 

10 Timor Domini mundus, permanens in saeculum saeculi; * iudicia 

Domini vera, iusta omnia simul, 

11 desiderabilia super aurum et lapidem pretiosum multum, * et 

dulciora super mel et favum stillantem. 

47


12 Etenim servus tuus eruditur in eis; * in custodiendis illis retributio 

multa. 

13 Errores quis intellegit? † Ab occultis munda me * 14 et a superbia 

custodi servum tuum, ne dominetur mei, 

Tunc immaculatus ero * et emundabor a delicto maximo. 

15 Sint ut complaceant eloquia oris mei, † et meditatio cordis mei in 

conspectu tuo. * Domine, adiutor meus et redemptor meus. 

PSALMUS 20 (19) Magistratus felix. Votum pro regibus. Vota regis. 


[II] [a] 2 Exaudiat te Dominus in die tribulationis, * protegat te nomen 

Dei Iacob. 

3 Mittat tibi auxilium de sancto * et de Sion tueatur te. 

4 Memor sit omnis sacrificii tui * et holocaustum tuum pingue habeat. 

5 Tribuat tibi secundum cor tuum * et omne consilium tuum 

adimpleat. 

6 Laetabimur in salutari tuo † et in nomine Dei nostri levabimus signa; 

* impleat Dominus omnes petitiones tuas. 

7 Nunc cognovi quoniam salvum fecit Dominus christum suum: † 

exaudivit illum de caelo sancto suo, * in virtutibus salutis dexterae 

eius. 

8 Hi in curribus, et hi in equis, * nos autem nomen Domini Dei nostri 

invocavimus. 

9 Ipsi incurvati sunt et ceciderunt, * nos autem surreximus et erecti 

sumus. 

10 Domine, salvum fac regem, * et exaudi nos in die, qua 

invocaverimus te. 

PSALMUS 21 (20)—REX FORTUNATUS. CORONA GRATIAE & GLORIAE. REX 

CHRISTUS CONTERET HOSTES. 


[II] [a] 2 Domine, in virtute tua laetabitur rex * et super salutare tuum 

exsultabit vehementer. 

3 Desiderium cordis eius tribuisti ei * et voluntatem labiorum eius non 

denegasti. 

4 Quoniam praevenisti eum in benedictionibus dulcedinis; * posuisti in 

capite eius coronam de auro purissimo. 

5 Vitam petiit a te, * et tribuisti ei longitudinem dierum in saeculum et 

in saeculum saeculi. 

6 Magna est gloria eius in salutari tuo, * magnificentiam et decorem 

impones super eum; 

7 quoniam pones eum benedictionem in saeculum saeculi, * laetificabis 

eum in gaudio ante vultum tuum. 

8 Quoniam rex sperat in Domino * et in misericordia Altissimi non 

commovebitur. 

9 Inveniet manus tua omnes inimicos tuos, * dextera tua inveniet, qui 

te oderunt. 

10 Pones eos ut clibanum ignis in tempore vultus tui: † Dominus in ira 

sua deglutiet eos, * et devorabit eos ignis. 

48 


Rex Herodes metuebat Johannem: nam hunc sciebat virum justum, 

sanctum, pium, quo audito bona multa fecit; Sed haec sunt sepulta, 

cum plus amaret vicium: Miser enim desipuit, infoelixque demeruit 

aeternae vitae bravium. (Super Psalmos.) 

Justus ut palma florebit, sicut cedrus libani multiplicabitur: plantatus 

in domo Domini, in atriis domus Dei nostri. (Introitus.) 

℣. Gloria et honore coronasti eum Domine. 

℟. Et constituisti eum super opera manuum tuarum. 

Mar. 6 Misit Herodes Rex manus, ac tenuit praecursorem: Quia vecors 

et prophanus fratris duxerat uxorem. (Super Canticum.) 

Hymnus 

Psallite Regi nostro psallite, psallite, psallite prudenter. 

Nam psalterium est jucundum cum cithara. 

Nato virginis, quo psallans natus sterilis. 

Citharam carnis percussit in domo Domini. 

Dum quod sonabat clamando, docuit vivendo. 

Mortificando, quae super terram sunt, membra, et hoc alios docendo. 

Praeparans Christo plebem perfectam Johannes, vox clamantis in 

deserto. 

Sed vox haec impium Herodem, quem corripit, minimo corrigit. 

Haud tamen tacuit, sed ad usque sanguinem sceleri restitit. 

Non licet, inquit, te fratris tui habere conjugem, raptam ei: 

Peccasti, quiesce: poenitentibus sic praecepit Dominus. 

Vocem incantantis sapienter Herodes, ut aspis surda, spernit: 

Ut justum, ut sanctum Johannem timet, quem vinxit in carcere. 

Sedet in tenebris lucerna, lucis amicus omnipotentis. 

Studet delitiis mundi principis, filius perditionis. 

Meretrix suadet, puella saltat, Rex jubet, sanctus decollatur. 

Dat Rex saltanti caput Johannis, qui sanctus ante sit, quam natus. 

In quomodo perit justus, quasi non sit Deo dilectus. 

Cum sit eius preciosa mors haec in conspectu Domini. 

Nos corde percipimus, qualis et quantus est, quia vicinus dignitate 

Christo, fit et morte. 

Nam morte turpissima damnatur sponsus, et sponsi amicum damnant 

recte morte turpissima. 

Carcere carnis ductum, quem ferunt psallendo coelis, angeli angelum. 

Et nos in terris tibi psallere fac Christe, in memoriam Baptistae. 

Herodis spreta quo mensa, altaris tui, mensa ipsum te, dum sumimus, 

semper tibi psallamus. 

—Sequentia in die Collationis Johannis 

IN FESTO NATIVITATIS MARIAE (DIE 8 SEPTEMBRI). 


Epistula (ad Vesperas). Ecclesiasticus 24:22-31 

Stirps Jesae virgam produxit, virgaque florem. Et super hunc florem 

requiescit Spiritus almus. Virgo Dei genitrix virga est, flos Filius 

209


2. Non ausa vultum tollere, / Humi recumbit cernua, / Pedes rigavit 

fletibus, / Tersitque muta crinibus. 

3. Cor clamat intus ad Deum, / Fidesque pulsat intimum, / Non 

abriicit suspiria, / Deus pie gementium. 

4. Quae plurimam, in Jesu Deo, / Confisa, spem locaverat, / Injusta 

Justum deprecans, / Fit justa, crimen tollitur. 

5. Te, Christe, nostra vox rogat, / Remitte, quod peccavimus, / 

Servare nos, non perdere, / Tuo a Parente missus es. 


IN DIE S. JACOBI APOSTOLI (DIE 25 JULII). 

Psalmi. 139, 19, 1, 13, 26, 119viii, xxi 



IN DIE SANCTI LAURENTII MARTYRIS (DIE 10 AUGUSTI). 

℣. Gloria et honore coronasti eum, Domine. 

℟. Et constituisti eum super opera manuum tuarum. 

Da nobis, quaesumus omnipotens Deus, vitiorum nostrorum flammas 

extinguere, qui beato Laurentio tribuisti tormentorum suorum 

incendia superare. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium 



IN FESTO DORMITIONIS B.V.M. DEIPARAE (DIE 15 AUGUSTI). 

Psalmi. 45, 72, 85, 98, 110, 33, 76, 132, 149 



IN DIE S. BARTHOLOMAEI APOSTOLI (DIE 24 AUGUSTI). 

Psalmi. 56, 9, 53, 54, 37, 129, 147 



℣. Nimis honorati 

℟. sunt amici tui, Deus. 

Omnipotens sempiterne Deus, qui unius diei venerandam sanctamque 

laeticiam in beati Apostoli tui Bartholomaei festivitate tribuisti, da 

Ecclesiae tuae quaesumus, et amare quod credidit, et praedicare quod 

docuit. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



IN DECOLLATIONE S. JOHANNIS BAPTISTAE (DIE 29 AUGUSTI). 



208 

PSALTERIUM 

11 Fructum eorum de terra perdes * et semen eorum de filiis hominum. 

12 Quoniam intenderunt in te mala, * cogitaverunt consilia: nihil 

potuerunt. 

13 Quoniam pones eos dorsum, * arcus tuos tendes in vultum eorum. 

14 Exaltare, Domine, in virtute tua; * cantabimus et psallemus virtutes 

tuas. 

PSALMUS 22 (21)—CERVA MATUTINA. AMARUM DULCE. PASSIONALE 

PROPHETICUM, PASSIO, EXALTATIO. 

1 Magistro chori. Ad modum cantici " Cerva diluculo ". PSALMUS. David. 

[VI] 2 Deus, Deus meus, quare me dereliquisti? * Longe a salute mea 

verba rugitus mei. 

3 Deus meus, clamo per diem, et non exaudis, * et nocte, et non est 

requies mihi. 

4 Tu autem sanctus es, * qui habitas in laudibus Israel. 

5 In te speraverunt patres nostri, * speraverunt, et liberasti eos; 

6 ad te clamaverunt et salvi facti sunt, * in te speraverunt et non sunt 

confusi. 

7 Ego autem sum vermis et non homo, * opprobrium hominum et 

abiectio plebis. 

8 Omnes videntes me deriserunt me; * torquentes labia moverunt 

caput: 

9 “Speravit in Domino: eripiat eum, * salvum faciat eum, quoniam vult 

eum”. 

10 Quoniam tu es qui extraxisti me de ventre, * spes mea ad ubera 

matris meae. 

11 In te proiectus sum ex utero, * de ventre matris meae Deus meus es 

tu. 

[a] 12 Ne longe fias a me, † quoniam tribulatio proxima est, * quoniam 

non est qui adiuvet. 

[VIII] 13 Circumdederunt me vituli multi, * tauri Basan obsederunt me. 

14 Aperuerunt super me os suum * sicut leo rapiens et rugiens. 

15 Sicut aqua effusus sum, * et dissoluta sunt omnia ossa mea. 

Factum est cor meum tamquam cera * liquescens in medio ventris mei. 

16 Aruit tamquam testa palatum meum, † et lingua mea adhaesit 

faucibus meis, * et in pulverem mortis deduxisti me. 

17 Quoniam circumdederunt me canes multi, * concilium 

malignantium obsedit me. 

Foderunt manus meas et pedes meos, * 18 et dinumeravi omnia ossa 

mea. 

Ipsi vero consideraverunt et inspexerunt me; † 19 diviserunt sibi 

vestimenta mea * et super vestem meam miserunt sortem. 

[a] 20 Tu autem, Domine, ne elongaveris; * fortitudo mea, ad 

adiuvandum me festina. 

21 Erue a framea animam meam * et de manu canis unicam meam. 

22 Salva me ex ore leonis * et a cornibus unicornium humilitatem 

meam. 

49


[III] [a] 23 Narrabo nomen tuum fratribus meis, * in medio ecclesiae 

laudabo te. 

24 Qui timetis Dominum, laudate eum; * universum semen Iacob, 

glorificate eum. 

Metuat eum omne semen Israel, * 25 quoniam non sprevit neque 

despexit afflictionem pauperis 

nec avertit faciem suam ab eo * et, cum clamaret ad eum, exaudivit. 

26 Apud te laus mea in ecclesia magna; * vota mea reddam in 

conspectu timentium eum. 

27 Edent pauperes et saturabuntur; † et laudabunt Dominum, qui 

requirunt eum: * “Vivant corda eorum in saeculum saeculi!”. 

28 Reminiscentur et convertentur ad Dominum * universi fines terrae, 

et adorabunt in conspectu eius * universae familiae gentium. 

29 Quoniam Domini est regnum, * et ipse dominabitur gentium. 

30 Ipsum solum adorabunt omnes, qui dormiunt in terra; * in 

conspectu eius procident omnes, qui descendunt in pulverem. 

Anima autem mea illi vivet, * 31 et semen meum serviet ipsi. 

Narrabitur de Domino generationi venturae; † 32 et annuntiabunt 

iustitiam eius * populo, qui nascetur: “Haec fecit Dominus!”. 

PSALMUS 23 (22)—PASTOR BONUS. PASTORE DEO FELIX. 


[VI] [a] Dominus pascit me, et nihil mihi deerit: * 2 in pascuis 

virentibus me collocavit, 

super aquas quietis eduxit me, * 3 animam meam refecit. 

Deduxit me super semitas iustitiae * propter nomen suum. 

4 Nam et si ambulavero in valle umbrae mortis, * non timebo mala, 

quoniam tu mecum es. 

Virga tua et baculus tuus, * ipsa me consolata sunt. 

5 Parasti in conspectu meo mensam * adversus eos, qui tribulant me; 

impinguasti in oleo caput meum, * et calix meus redundat. 

6 Etenim benignitas et misericordia subsequentur me * omnibus diebus 

vitae meae, 

et inhabitabo in domo Domini * in longitudinem dierum. 

PSALMUS 24 (23)—REX GLORIAE. AMPLUM CHRISTI REGNUM. 

1 David. PSALMUS. 

[VI] Domini est terra, et plenitudo eius, * orbis terrarum, et qui 

habitant in eo. 

2 Quia ipse super maria fundavit eum * et super flumina firmavit eum. 

- 

3 Quis ascendet in montem Domini, * aut quis stabit in loco sancto 

eius? 

4 Innocens manibus et mundo corde, † qui non levavit ad vana 

animam suam * nec iuravit in dolum. 

5 Hic accipiet benedictionem a Domino * et iustificationem a Deo 

salutari suo. 

6 Haec est generatio quaerentium eum, * quaerentium faciem Dei 

Iacob. 

50 


8. Accensa testimoniis, / In corde nostro talibus, / Colat fides et 

invocet, / Christum Mariae filium. 

9. Opemque spe firma petat, / Missumque credat a Patre, / Ut 

invocantes adiuvet, / Malisque cunctis liberet. 

—Philippus Melanchthonis, 1490-1560, In festo Visitationis Mariae. 

1. Quam laeta perfert nuncia, / Dum Galilaeis finibus / Relictis 

cognatam suam, / Procul Maria visitat. 

2. Quanto Mariam gaudio, / Elisabeth complectitur, / Quam scit, 

movente Spiritu, / Gestare promissum Ducem. 

3. Qui conciliaturus Deo / Patri sit humanum genus, / Lapsu quod 

olim segravi, / A conditore averterat. 

4. Quem flagitaverunt Patres, / Multis venire seculis, / Hunc matris 

inclusus suae / Aluo, Joannes excipit. 

5. Et praedicare quem pia / Lingua nequit, mutus senex / Hunc 

mente adorat indicans / Gestu Dei praesentiam. 

6. Hanc parva continet casa, / Ecclesiae turbam novae, / Quae prima 

declarat natum, / Verbum Dei de semine. 

7. Dum tentat Herodes suum / Firmare regnum caedibus, / Et 

helluatur Caiphas, / Piosque doctores enecat. 

8. Perinde nunc Ecclesiam, / Arctae tenent angustiae, / Quam turbat 

aut erroribus, / Aut caedibus, dirus draco. 

9. Hanc tu carentem robore, / Firmisque defensoribus, / Tuere Christe 

quaesumus, / Laudes tuas ut praedicet. Amen. 

—In festo Visitationis Mariae. 

IN FESTO MARIAE MAGDALENAE (DIE 22 JULII). 

Psalmi. 45, 112, 32, 51, 63, 92, 103 


Epistula (ad Vesperas). Proverbia 31:10-31 

Intravit Jesus in quoddam castellum: Et ecce Martha soror Mariae 

gaudens eum excepit in domum. (Super Psalmos.) 

℣. Dimissa sunt ei peccata multa. 

℟. Quoniam dilexit multum. 

Simon autem intra se inquit: Si esset Propheta, sciret profecto, quae et 

qualis esset, quae tetigit eum, quia peccatrix est. (Super Canticum.) 

Largire nobis clementissime Deus, ut sicut Maria Magdalena 

Dominum nostrum Jesum Christum super omnia diligendo, suorum 

obtinuit veniam peccatorum, ita nos quoque apud tuam misericordiam 

perpetuam impetremus beatitudinem. Per eundem Dominum nostrum 



Hymnus 

1. Mundi secuta lubrica, / Blandaeque carnis noxia / Dolendo 

suspirans Dei / Supplex adorat Filium. 

207


℣. Suscepit Deus Israel puerum suum. 

℟. Recordatus misericordiae suae. 

Exurgens autem Maria, abiit in montana, cum festinatione: In civitatem 

Juda, et introivit in domum Zachariae, et salutavit Elizabeth, 

Alleluia. (Super Canticum.) 

Magnificet Dominum: totum genus fidelium. (Super Canticum.) 

Deus qui nos praesentem festivitatem Jesu Christi Filii tui, et Mariae 

matris eius venerari fecisti : praesta quaesumus, ut qui eiusdem 

virginis humilitatis et gaudiorum, quibus Elisabet visitavit, solennia 

celebramus; in eorum gaudiis jugiter maneamus. Per eundem 



Amen. 

Hymni 

1. Adsunt festa jubilaea, / In Mariae gaudia, / Tota psallat Ecclesia / 

Devote laudum dragmata. 

2. Cuius sacra viscera / Dei invisit gratia, / Ut esset virgo gravida, / 

Tori virilis nescia. 

3. Haec paranympho dum credit, / Sacrum hanc pneuma replevit, / 

Aluus tumescit, et gerit / Verbum Patris, quod peperit. 

4. Confestim montes adiit, / Elisabeth salutavit, / Obviis ea suscepit / 

Ulnis, stringit, et circuit. 

5. Sacri junguntur uteri, / Milesque sui Domini, / Praesentiam dum 

agnoscit, / Tripudiando suscipit. 

6. Clamat anus cum jubilo, / Plena sancto Paraclito / Beata tu in 

Filio, / Quae credidisti Domino. 

7. Exultet coeli regia, / Mundialis machina, / Abyssus atque maria, / 

Laudent Deum per secula. 

8. Patri summo cum Filio, / Spiramini quoque hagyo, / Sit sempiterna 

gloria, / In unitate solida. Amen. 

—In festo Visitationis Mariae. 

1. Aeterne gratias tibi, / Dicamus omnes conditor, / Quod inter hostes 

plurimos, / Ecclesiam servas tamen. 

2. Ut inter arma gentium, / Herodis, et Satellites, / Interque tetros 

dogmatum / Furores et deliria. 

3. Servas Mariam virginem, / Domumque castae Elisabeth, / Quae 

praedicavit munus tuum, / Datumque Christum nunciat. 

4. Non pontifex, non princeps, / Etsi sciunt oracula / Vatum, venisse 

noverant, / Salutis autorem novae. 

5. Sed dulcis haec Elizabeth, / Et virginis congressio, / Arcana promit 

caeteris, / Vere Deum colentibus. 

6. Aluoque foetus conditus, / Longo sacerdotum agmini, / Agnoscit, 

ignotum ducem, / Adorat et gestu suo. 

7. Haec prima synodus fuit, / Testata de Christo duce, / Postquam 

statuto tempore, / Verbum Patris factum est caro. 

206 

PSALTERIUM 

[a] 7 Attollite, portae, capita vestra, † et elevamini, portae aeternales, * 

et introibit rex gloriae. 

8 Quis est iste rex gloriae? † Dominus fortis et potens, * Dominus 

potens in proelio. 

9 Attollite, portae, capita vestra, † et elevamini, portae aeternales, * et 

introibit rex gloriae. 

10 Quis est iste rex gloriae? * Dominus virtutum ipse est rex gloriae. 

PSALMUS 25 (24)—REMISSIO PECCATORUM. SI VIS FUGERE, FUGE AD DEUM. 

CLEMENTER REGE, SERVA! 

1 David. 

[I] [a] Ad te, Domine, levavi animam meam, * 2 Deus meus, in te 

confido; non erubescam. 

Neque exsultent super me inimici mei, † 3 etenim universi, qui 

sustinent te, non confundentur. * Confundantur infideliter agentes 

propter vanitatem. 

4 Vias tuas, Domine, demonstra mihi * et semitas tuas edoce me. 

5 Dirige me in veritate tua et doce me, † quia tu es Deus salutis meae, * 

et te sustinui tota die. 

6 Reminiscere miserationum tuarum, Domine, * et misericordiarum 

tuarum, quoniam a saeculo sunt. 

7 Peccata iuventutis meae et delicta mea ne memineris; † secundum 

misericordiam tuam memento mei tu, * propter bonitatem tuam, 

Domine. 

[I] 8 Dulcis et rectus Dominus, * propter hoc peccatores viam docebit; 

9 diriget mansuetos in iudicio, * docebit mites vias suas. 

[a] 10 Universae viae Domini misericordia et veritas * custodientibus 

testamentum eius et testimonia eius. 

11 Propter nomen tuum, Domine, propitiaberis peccato meo: * multum 

est enim. 

12 Quis est homo, qui timet Dominum? * Docebit eum viam, quam 

eligat. 

13 Anima eius in bonis demorabitur, * et semen eius hereditabit 

terram. 

[a] 14 Familiariter aget Dominus cum timentibus eum, * ut 

testamentum suum manifestet illis. 

[IV] 15 Oculi mei semper ad Dominum, * quoniam ipse evellet de 

laqueo pedes meos. 

16 Respice in me et miserere mei, * quia unicus et pauper sum ego. 

17 Dilata angustias cordis mei * et de necessitatibus meis erue me. 

18 Vide humilitatem meam et laborem meum * et dimitte universa 

delicta mea. 

19 Respice inimicos meos, quoniam multiplicati sunt * et odio crudeli 

oderunt me. 

20 Custodi animam meam et erue me; * non erubescam, quoniam 

speravi in te. 

21 Innocentia et aequitas custodiant me, * quia sustinui te. 

51


[a] 22 Libera, Deus, Israel * ex omnibus tribulationibus suis. 

PSALMUS 26 (25)—INNOCENTIA JUSTI. PIUS ODI HYPOCRISIN. 

1 David. 

[I] Iudica me, Domine, quoniam ego in innocentia mea ingressus sum * 

et in Domino sperans non infirmabor. 

2 Proba me, Domine, et tenta me; * ure renes meos et cor meum. — 

[a] 3 Quoniam misericordia tua ante oculos meos est, * et ambulavi in 

veritate tua. 

4 Non sedi cum viris vanitatis * et cum occulte agentibus non introibo. 

5 Odivi ecclesiam malignantium * et cum impiis non sedebo. 

6 Lavabo in innocentia manus meas * et circumdabo altare tuum, 

Domine, 

7 ut auditas faciam voces laudis * et enarrem universa mirabilia tua. 

8 Domine, dilexi habitaculum domus tuae * et locum habitationis 

gloriae tuae. 

9 Ne colligas cum impiis animam meam * et cum viris sanguinum 

vitam meam, 

10 in quorum manibus iniquitates sunt, * dextera eorum repleta est 

muneribus. 

11 Ego autem in innocentia mea ingressus sum; * redime me et 

miserere mei. 

12 Pes meus stetit in directo, * in ecclesiis benedicam Domino. 

PSALMUS 27 (26)—FIDUCIA VERBI. UNUM NECESSARIUM. LUX TEMPLUM, 

VERBUM. 

1 David. 

[I] Dominus illuminatio mea et salus mea; quem timebo? * Dominus 

protector vitae meae; a quo trepidabo? 

2 Dum appropiant super me nocentes, * ut edant carnes meas; 

qui tribulant me et inimici mei, * ipsi infirmati sunt et ceciderunt. 

3 Si consistant adversum me castra, * non timebit cor meum; 

si exsurgat adversum me proelium, * in hoc ego sperabo. 

4 Unum petii a Domino, hoc requiram: * ut inhabitem in domo Domini 

omnibus diebus vitae meae, 

ut videam voluptatem Domini * et visitem templum eius. 

5 Quoniam occultabit me in tentorio suo * in die malorum. 

Abscondet me in abscondito tabernaculi sui, * in petra exaltabit me. 

6 Et nunc exaltatur caput meum * super inimicos meos in circuitu meo. 

Immolabo in tabernaculo eius hostias vociferationis, * cantabo et 

psalmum dicam Domino. 

7 Exaudi, Domine, vocem meam, qua clamavi; * miserere mei et exaudi 

me. 

[a] 8 De te dixit cor meum: “Exquirite faciem meam!” * Faciem tuam, 

Domine, exquiram. 

9 Ne avertas faciem tuam a me, * ne declines in ira a servo tuo. 

Adiutor meus es tu, ne me reicias * neque derelinquas me, Deus salutis 

meae. 

52 


Hymnus 

1. Ut queant laxis resonare fibris, / Mira Baptistae famuli precamur, / 

Solve pollutis labiis reatum / Tu Deus alme. 

2. Nuncius celso veniens olympo, / Hunc Patri magnum fore 

nasciturum, / Nomen et vitae serium gerendae, / Ordine promit. 

3. Ille promissi dubius superni, / Perdidit promptae modulos 

loquelae, / Sed reformastis Deus huic peremptae, / Organa vocis. 

4. Ventris obstruso filius cubili, / senserat regem thalamo 

manentem, / Hinc parens, nati, dubiis uterque, / Abdita pandit. 

5. Antra deserti teneris sub annis, / Civium turmas sugiens petivit, / 

Ne levi saltem maculare vitam, / Famine posset. 

6. Praebuit durum tegimen camelus, / Artubus sacris, stropheum 

bidentes, / Cui latex haustum, saciata pastum, / Mella locustis. 

7. Caeteri tantum cecinere vatum, / Corde praesago, jubar 

affuturum, / Ille sed mundi scelus auferentem, / Indice prodit. 

8. Non fuit vasti spacium per orbis, / Sanctior quisquam hoc genitus 

Joanne, / Qui nephas secli, debuit, lavantem, / Tingere lymphis. 

9. Gloria Patri, genitoque Proli, / Et tibi compar utriusque semper, / 

Spiritus alme, Deus unus omni, / Tempore secli. Amen. 

—Emendatus per D. Urbanum Rhegium, Lunebergae, Anno 1532. 

IN FESTO SS. PETRI ET PAULI APOSTOLORUM (DIE 29 JUNII). 

Psalmi. 21, 45, 46, 48, 44, 113, 117 


Epistula (ad Vesperas). Actus 12:1-11 

Petrus et Iohannes: Ascendebant in templum ad horam orationis 

nonam. (Super Psalmos.) 



Petre, amas me, pasce oves meas: Tu scis, Domine, quia amo te. (Super 

Canticum.) 

Deus qui Ecclesiam tuam Apostoli tui Petri fide et nomini consecrasti, 

quique illi beatum Paulum ad praedicandum gentibus gloriam tuam 

sociare dignatus es, concede, ut omnes qui Apostolorum tuorum 

memoriam agimus, spirituali remuneratione ditemur. Per Dominum 



IN FESTO VISITATIONIS MARIAE (DIE 2 JULII). 

Psalmi. 45, 2, 110, 132, 138, 145, 149 



Gaudeamus omnes in Domino, diem festum celebrantes in honorem 

Mariae virginis: de Visitatione gaudent angeli, et collaudant filium 

Dei. (In festis Mariae, Introitus.) 

205


℣. Constitues eos principes super omnem terram. 

℟. Memores erunt nominis tui Domine. 

Deus qui beatum Marcum Evangelistam tuum Evangelicae 

praedicationis gratia sublimasti, tribue quaesumus eius nos semper 

eruditione proficere, et fide fulciri. Per Dominum nostrum Jesum 



IN DIE SS. PHILIPPI ET JACOBI APOSTOLORUM (DIE 1 MAJI). 

Psalmi. 19, 43, 4, 1, 81, 16, 84 



℣. Coeli enarrant gloriam Dei. 

℟. Rectos decet collaudatio. 

Philippe, qui videt me, Alleluia: Videt et Patrem meum, Alleluia, 


Deus qui nos annua Apostolorum tuorum Philippi et Jacobi solennitate 

laetificas, praesta quaesumus, ut quorum virtutibus gaudemus, eorum 

instruamur exemplis. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium 



IN FESTO NATIVITATIS S. JOHANNIS BAPTISTAE (DIE 24 JUNII). 

Psalmi. 92, 44, 105, 110, 136, 147, 116 



Descendit Angelus Domini ad Zachariam, dicens: Accipe puerum in 

senectute tua, et habebit nomen Johannes Baptistae. (Super Psalmos.) 

De ventre matris meae vocavit me Dominus nomine meo, et posuit os 

meum, ut gladium acutum: sub tegumento manus suae protexit me, 

posuit me quasi sagittam electam. (Isa. 49, Introitus.) 

℣. Fuit homo missus a Deo. 

℟. Cui nomen erat Johannes. 

Ingresso Zacharia templum Domini: Apparuit ei Gabriel Angelus, 

stans a dextris altaris incensi. (Super Canticum.) 

Apertum est os Zachariae, et prophetavit dicens: Benedictus Deus 

Israel. (Benedictus.) 

Praesta quaesumus omnipotens Deus, ut familia tua per viam salutis 

incedat, et beati Johannis praecursoris hortamenta sectando, ad eum 

quem praedixit, secura perveniat. Per Dominum nostrum Jesum 



204 

PSALTERIUM 

10 Quoniam pater meus et mater mea dereliquerunt me, * Dominus 

autem assumpsit me. 

11 Ostende mihi, Domine, viam tuam * et dirige me in semitam rectam 

propter inimicos meos. 

12 Ne tradideris me in animam tribulantium me, † quoniam 

insurrexerunt in me testes iniqui, * et qui violentiam spirant. 

13 Credo videre bona Domini * in terra viventium. 

14 Exspecta Dominum, viriliter age, * et confortetur cor tuum, et 

sustine Dominum. 

PSALMUS 28 (27)—RETRIBUTIO IMPIORUM. SERVA AB INSIDIIS. 

1 David. 

[IV] Ad te, Domine, clamabo; * Deus meus, ne sileas a me. 

Ne quando taceas a me, * et assimilabor descendentibus in lacum. 

2 Exaudi vocem deprecationis meae, dum clamo ad te, * dum extollo 

manus meas ad templum sanctum tuum. 

3 Ne simul trahas me cum peccatoribus * et cum operantibus 

iniquitatem. 

Qui loquuntur pacem cum proximo suo, * mala autem in cordibus 

eorum. 

4 Da illis secundum opera eorum * et secundum nequitiam 

adinventionum ipsorum. 

Secundum opus manuum eorum tribue illis, * redde retributionem 

eorum ipsis. 

5 Quoniam non intellexerunt opera Domini † et opus manuum eius, * 

destruet illos et non aedificabit eos. 

6 Benedictus Dominus, * quoniam exaudivit vocem deprecationis 

meae; 

7 Dominus adiutor meus et protector meus, * in ipso speravit cor 

meum, et adiutus sum, 

et exsultavit cor meum, * et in cantico meo confitebor ei. 

[a] 8 Dominus fortitudo plebi suae, * et refugium salvationum christi 

sui est. 

9 Salvum fac populum tuum et benedic hereditati tuae * et pasce eos et 

extolle illos usque in aeternum. 

PSALMUS 29 (28)—VOX TONANS. BAPTISMUS. 


[VIII] Afferte Domino, filii Dei, * afferte Domino gloriam et potentiam, 

[a] 2 afferte Domino gloriam nominis eius, * adorate Dominum in 

splendore sancto. 

3 Vox Domini super aquas; † Deus maiestatis intonuit, * Dominus 

super aquas multas. 

4 Vox Domini in virtute, * vox Domini in magnificentia. 

5 Vox Domini confringentis cedros; * et confringet Dominus cedros 

Libani. 

6 Et saltare faciet, tamquam vitulum, Libanum, * et Sarion, 

quemadmodum filium unicornium. - 

53


7 Vox Domini intercidentis flammam ignis, † 8 vox Domini 

concutientis desertum, * et concutiet Dominus desertum Cades. 

9 Vox Domini properantis partum cervarum, † et denudabit condensa; 

* et in templo eius omnes dicent gloriam. 

10 Dominus super diluvium habitat, * et sedebit Dominus rex in 

aeternum. 

[a] 11 Dominus virtutem populo suo dabit, * Dominus benedicet 

populo suo in pace. 

PSALMUS 30 (29)—TRISTITIA VERSA IN GAUDIUM. CONVALUI, LAUDABO. 

1 PSALMUS. Canticum festi Dedicationis Templi. David. 

[IV] [a] 2 Exaltabo te, Domine, quoniam extraxisti me * nec delectasti 

inimicos meos super me. 

3 Domine Deus meus, clamavi ad te, * et sanasti me. 

4 Domine, eduxisti ab inferno animam meam, * vivificasti me, ut non 

descenderem in lacum. 

5 Psallite Domino, sancti eius, * et confitemini memoriae sanctitatis 

eius, 

6 quoniam ad momentum indignatio eius, * et per vitam voluntas eius. 

Ad vesperum demoratur fletus, * ad matutinum laetitia. 

7 Ego autem dixi in securitate mea: * “Non movebor in aeternum”. 

8 Domine, in voluntate tua * praestitisti decori meo virtutem; 

avertisti faciem tuam a me, * et factus sum conturbatus. 

9 Ad te, Domine, clamabam * et ad Deum meum deprecabar. 

10 Quae utilitas in sanguine meo, * dum descendo in corruptionem? 

Numquid confitebitur tibi pulvis * aut annuntiabit veritatem tuam? 

11 Audivit Dominus et misertus est mei, * Dominus factus est adiutor 

meus. 

[a] 12 Convertisti planctum meum in choros mihi, † conscidisti saccum 

meum et accinxisti me laetitia, * 13 ut cantet tibi gloria mea et non 

taceat. 

Domine Deus meus, * in aeternum confitebor tibi. 

PSALMUS 31 (30)—SPES NON CONFUNDENS. ME TIBI COMMENDO. 


[I] [a] 2 In te, Domine, speravi, † non confundar in aeternum; * in 

iustitia tua libera me. 

3 Inclina ad me aurem tuam, * accelera, ut eruas me. 

Esto mihi in rupem praesidii * et in domum munitam, ut salvum me 

facias. 

4 Quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu * et propter nomen 

tuum deduces me et pasces me. 

5 Educes me de laqueo, quem absconderunt mihi, * quoniam tu es 

fortitudo mea. 

6 In manus tuas commendo spiritum meum; * redemisti me, Domine, 

Deus veritatis. 

7 Odisti observantes vanitates supervacuas, * ego autem in Domino 

speravi. 

54 


Ingressus Angelus ad Mariam, ait: Ave Maria, gratia plena, Dominus 

tecum: Benedicta tu in mulieribus, et benedictus fructus ventris tui. 

Ave... Gloria Patri et Filio et Spiritui Sancto. Ave... Benedicta tu in 

mulieribus, et benedictus fructus ventris tui. (Responsorium in festo 

Annunciationis Mariae.) 

℣. Ostende nobis Domine misericordiam tuam. 


Respondens Angelus dixit ad Mariam: Ave gratia plena. (Super 

Canticum.) 

Missus est Angelus Gabriel a Deo in civitatem Nazareth: ad virginem 

desponsatam viro, cui nomen Joseph. (Super Canticum.) 

Deus, qui de beatae Mariae virginis utero verbum tuum Angelo 

nunciante carnem suscipere voluisti, praesta supplicibus tuis, ut qui 

vere Filium tuum a Spiritu sancto in Maria conceptum natumque 

credimus, eius Filii apud te intercessionibus adjuvemur. Per eundem 


regnat in unitate eiusdem Spiritus sancti Deus, per omnia secula 


Hymnus 

Mittit ad Virginem non quemvis Angelum, sed fortitudinem suam 

Archangelum, amator hominis. 

Fortem expediat pro nobis nuntium, naturae faciat ut praeiudicium in 

partu Virginis. 

Naturam superat natus Rex gloriae, regnat et imperat ut zyma scoriae 

tollit de medio. 

Superbientium terat fastigia, colla sublimium calcet vi propria potens 

in praelio. 

Foras eiiciat mundanum principem, matremque faciat secum 

participem Patris imperii. 

Exi qui mitteris, haec dona dissere, revela veteris velamen literae 

virtute nuntii. 

Accede, nuntia, dic: "Ave" cominus, dic: "Plena gratia," dic: "Tecum 

Dominus," et dic: "Ne timeas; 

Virgo suscipias Dei depositum, in quo perficias castum propositum et 

votum teneas." 

Audit et suscipit puella nuntium, credit et concipit et parit Filium sed 

admirabilem. 

Consiliarium humani generis Deum et hominem et Patrem posteris, in 

pace stabilem: 

Qui nobis tribuat peccati veniam, reatus diluat et donet patriam in arce 

siderum. 

—Sequentia in festo Annuntiationis Mariae, ca. 1150. 

IN DIE S. MARCI EVANGELISTAE (DIE 25 APRILIS). 

Psalmi. 45, 64, 37, 89, 52, 67, 46 



203


Generosi Abrahae tu filius venerandus, regia de Davidus stirpegenitus. 

Sanctissimus corpore, omnique peccati vicio carens, natus de pura 

matre virgine. 

Beata mater et virgo, nobilis, Gabrielis Archangelico quae oraculo 

credula, genuit intacta filium. 

In cuius sacratissimo sanguine emundatur universitas perditissimi 

generis, ut promisit Deus Abrahae. 

Te virga arida Aaron flore speciosa praefigurat, qui mortales a morte 

liberas in te credentes. 

Tu porta iugiter aperta, per quam sacrem scripturam vox testatur 

eundum esse omnibus, qui vitam volunt ingredi. 

Porro virgo mater modestiae dum nobis exemplum voluit 

commendare, subivit remedium, pollutis statutum matribus. 

Ad templum namque detulit secum mundandum, qui omne 

integritatis decus Deus homo genitus, adauxit intactae virgini. 

Elegit illam scrutator cordis et renum, prae multis aliis, ut ex eius carne 

carnem sumeres Jesu Christe. 

Illi tunc matri parvus arrisisti Jesu, qui laetari omnibus et consistere 

tuo nutu tribuis. 

Ergo quique colimus festa parvuli Christi propter nos facti eiusque 

matris Mariae. 

Ut exerceamus inter nos mutuo cordis humilitatem, forma sit nobis 

eius genitrix. 

Laus Patri gloriae, qui suum Filium gentibus et populo revelans Israel, 

nos sociat. 

Laus eius Filio, qui suo sanguine nos Patri reconcilians supernis 

sociavit civibus. 

Laus quoque sancto Spiritui sit per aevum. Amen. 

—Sequentia in festo Purificationis Mariae, correcta a M. Hermanno Bonno. 

IN FESTO S. MATTHIAE APOSTOLI (DIE 24 FEBRUARII). 

Psalmi. 68, 4, 140, 56, 87, 99, 32 



IN FESTO ANNUNCIATIONIS MARIAE (DIE 25 MARTII). 

Psalmi. 45, 72, 85, 98, 110, 33, 76, 132, 149 



Quando venit ergo sacri plenitudo temporis: missus est ab arce Patris 

natus, orbis conditor in terris. 

Ingressus Angelus ad Mariam, ait: Ave gratia plena, Dominus tecum. 

Maria turbabatur in sermone Angeli: et cogitabat, qualis esset haec 

salutatio. 


Mariae virginis: de Annunciatione gaudent angeli, et collaudant 

filium Dei. (In festis Mariae, Introitus.) 

202 

PSALTERIUM 

8 Exsultabo et laetabor in misericordia tua, * quoniam respexisti 

humilitatem meam; 

agnovisti necessitates animae meae † 9 nec conclusisti me in manibus 

inimici; * statuisti in loco spatioso pedes meos. 

10 Miserere mei, Domine, quoniam tribulor; † conturbatus est in 

maerore oculus meus, * anima mea et venter meus. 

[IV] 11 Quoniam defecit in dolore vita mea, * et anni mei in gemitibus; 

infirmata est in paupertate virtus mea, * et ossa mea contabuerunt. 

12 Apud omnes inimicos meos factus sum opprobrium † et vicinis 

meis valde et timor notis meis: * qui videbant me foras, fugiebant a 

me. 

13 Oblivioni a corde datus sum tamquam mortuus; * factus sum 

tamquam vas perditum. 

14 Quoniam audivi vituperationem multorum: * horror in circuitu; 

in eo dum convenirent simul adversum me, * auferre animam meam 

consiliati sunt. 

15 Ego autem in te speravi, Domine; † dixi: “Deus meus es tu, * 16 in 

manibus tuis sortes meae”. 

Eripe me de manu inimicorum meorum * et a persequentibus me; 

17 illustra faciem tuam super servum tuum, * salvum me fac in 

misericordia tua. 

[a] 18 Domine, non confundar, quoniam invocavi te; * erubescant impii 

et obmutescant in inferno. 

19 Muta fiant labia dolosa, † quae loquuntur adversus iustum proterva 

* in superbia et in abusione. 

[II] 20 Quam magna multitudo dulcedinis tuae, Domine, * quam 

abscondisti timentibus te. 

Perfecisti eis, qui sperant in te, * in conspectu filiorum hominum. 

21 Abscondes eos in abscondito faciei tuae * a conturbatione hominum; 

proteges eos in tabernaculo * a contradictione linguarum. 

22 Benedictus Dominus, * quoniam mirificavit misericordiam suam 

mihi in civitate munita. 

23 Ego autem dixi in trepidatione mea: * “Praecisus sum a conspectu 

oculorum tuorum”. 

Verumtamen exaudisti vocem orationis meae, * dum clamarem ad te. 

24 Diligite Dominum, omnes sancti eius: † fideles conservat Dominus * 

et retribuit abundanter facientibus superbiam. 

[a] 25 Viriliter agite, et confortetur cor vestrum, * omnes, qui speratis in 

Domino. 

PSALMUS 32 (31)—CONFESSIOPIA. REMISSIO PECCATORUM. SUMMUM BONUM 

HOMINIS, REMISSIO, SALUS. 

1 David. Maskil. 

[I] Beatus, cui remissa est iniquitas, * et obtectum est peccatum. 

2 Beatus vir, cui non imputavit Dominus delictum, * nec est in spiritu 

eius dolus. 

3 Quoniam tacui, inveteraverunt ossa mea, * dum rugirem tota die. 

55


4 Quoniam die ac nocte gravata est super me manus tua, * immutatus 

est vigor meus in ardoribus aestatis. 

5 Peccatum meum cognitum tibi feci * et delictum meum non 

abscondi. 

Dixi: “Confitebor adversum me iniquitatem meam Domino”. * Et tu 

remisisti impietatem peccati mei. 

6 Propter hoc orabit ad te omnis sanctus * in tempore opportuno. 

Et in diluvio aquarum multarum * ad eum non approximabunt. 

7 Tu es refugium meum, † a tribulatione conservabis me; * 

exsultationibus salutis circumdabis me. 

8 Intellectum tibi dabo et instruam te in via, qua gradieris; * firmabo 

super te oculos meos. 

9 Nolite fieri sicut equus et mulus, * quibus non est intellectus; 

in camo et freno si accedis ad constringendum, * non approximant ad 

te. 

10 Multi dolores impii, * sperantem autem in Domino misericordia 

circumdabit. 

[a] 11 Laetamini in Domino et exsultate, iusti; * et gloriamini, omnes 

recti corde. 

PSALMUS 33 (32)—LAETITA PIORUM. LAUDATE CREATOREM. 

[I] 1 Exsultate, iusti, in Domino; * rectos decet collaudatio. 

2 Confitemini Domino in cithara, * in psalterio decem chordarum 

psallite illi. 

3 Cantate ei canticum novum, * bene psallite ei in vociferatione, 

[a] 4 quia rectum est verbum Domini, * et omnia opera eius in fide. 

5 Diligit iustitiam et iudicium; * misericordia Domini plena est terra. 

6 Verbo Domini caeli facti sunt, * et spiritu oris eius omnis virtus 

eorum. 

7 Congregans sicut in utre aquas maris, * ponens in thesauris abyssos. 

8 Timeat Dominum omnis terra, * a facie autem eius formident omnes 

inhabitantes orbem. 

9 Quoniam ipse dixit, et facta sunt, * ipse mandavit, et creata sunt. 

10 Dominus dissipat consilia gentium, * irritas facit cogitationes 

populorum. 

11 Consilium autem Domini in aeternum manet, * cogitationes cordis 

eius in generatione et generationem. 

12 Beata gens, cui Dominus est Deus, * populus, quem elegit in 

hereditatem sibi. 

[VII] 13 De caelo respexit Dominus, * vidit omnes filios hominum. 

14 De loco habitaculi sui respexit * super omnes, qui habitant terram, 

15 qui finxit singillatim corda eorum, * qui intellegit omnia opera 

eorum. 

16 Non salvatur rex per multam virtutem, * et gigas non liberabitur in 

multitudine virtutis suae. 

17 Fallax equus ad salutem, * in abundantia autem virtutis suae non 

salvabit. 

56 


Rubum quem viderat Moyses incombustum, conservatam agnovimus 

tuam laudabilem virginitatem : Dei genitrix semper benedicta. (Ps. 

145 Lauda anima mea.) 

Germinavit radix Jesse, orta est stella ex Jacob, virgo peperit 

salvatorem : Te laudamus Deus noster. (Ps. 146 Laudate Dominum.) 

Ecce Maria genuit nobis salvatorem, quem Johannes videns exclamabat 

dicens : Ecce agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi, alleluia. (Ps. 

147 Lauda Jerusalem.) 


Mariae virginis: de Purificatione gaudent angeli, et collaudant 

filium Dei. (In festis Mariae, Introitus.) 

Videte miraculum, mater Domini concepit, virgo virile ignorans 

consortium, ℟. Stans onerata nobili onere Maria et matrem se laeta 

cognoscit, quae se nescit uxorem. ℣. Virgo concepit, et virgo 

peperit, et post partum virgo permansit. ℟. Stans onera … ℣. Gloria 

Patri, et Filio, et Spiritui Sancto. ℟. Stans onera … (Responsorium in 

Purificatione Mariae) 

℣. Verbum caro factum est. 

℟. Et habitavit in nobis. 

Senex puerum portabat, Puer autem senem regebat: Quem virgo 

peperit, et post partum virgo permansit, ipsum, quem genuit, 

adoravit. (Magnificat.) 

Lumen ad revelationem gentium: et gloriam plebis tuae Israel. (Nunc 

Dimittis.) 

Ecce venit ad templum sunctum suum Dominator Dominus: Gaude et 

laetare Sion, occurrens Deo tuo. (Super Canticum.) 

Omnipotens Deus, majestatem tuam supplices exoramus, ut sicut 

unigenitus tuus Filius cum nostrae carnis substantia in Templo 

praesentatus est, ita nos facias tibi purificatis mentibus praesentari, et 

vitam obtinere sempiternam. Per eundem Dominum nostrum Jesum 



Hymni 

1. Quem chorus vatum venerandus olim / Spiritu sancto cecinit 

repletus, / In Dei constat genitrice factum / esse Maria. 

2. Haec Deum coeli, Dominumque terrae, / Virgo concepit, peperitque 

virgo, / Atque post partum meruit manere / Inviolata. 

3. Quem senex justus Simeon in ulnas / In domo sumpsit Domini, 

gavisus / Hoc quod optatum proprio videret / Lumine Christum. 

4. Tu libens votis (petimus) precantum / Regis aeterni Genite faveto, / 

Clara qui celsi renitens olympi / Regna petisti. 

5. Sit Deo nostro decus et potestas, / Sit salus perpes, sit honor 

perennis, / Qui poli summa residet in arce, / Trinus et unus. Amen. 

—Hymnus in festo Purificationis Mariae. 

Concentu parili hic te Rex Christe veneratur populus, teque piis colit 

cordibus. 

201


Ego plantavi, Apollo regavit: Deus autem incrementum dedit, Alleluia. 

(Super Canticum.) 

Gloriosum lumen omnium Ecclesiarum sole splendidius : o vere 

Apostolicum sydus altissimum sancte Paule; Qui aeterni solis 

splendorem tenebris gentium infudisti : qui in terra positus 

caelorum secreta petisti, et quae non licet homini loqui pervidisti; 

Nos memores tui eloquia Domini veneremur : qui fecit nos veritatis 

lumen agnoscere. 1 (Super Magnificat.) 

Deus qui universum mundum beati Pauli Apostoli praedicatione 

docuisti, da nobis quaesumus, ut cuius Conversionem colimus, eius ad 

te exemplo gradiamur. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium 



Hymnus 

1. Pauli diem, Pauli fidem / Grato colamus pectore / Ex hoste Christi 

factus est, / Amicus et vas gratiae. 

2. Ferus Damascon advolat, / Christum fatentes ut liget, / Res mira, 

sanctus fit Dei, / Sanctos minatus perdere. 

3. Lux clara, ritu fulguris, / Sternit superbum: sed Dei / Vocem 

audienti parcitur, / Vetusque culpa ignoscitur. 

4. Quem persecutus antea / Plagis, minis, et carcere, / Hunc novit, et 

palam docet, / Oratione et literis. 

5. Nec plura quisquam pro Dei / Tormenta passus gloria, / Nec 

nomen ullum notius, / Cunctis, per orbem, gentibus, 

6. O Christe nunc hostes quoque / Lucem tuos fac cernere, / Ut 

sancta, quae ut diligis, / Ament et ipsi nomina. 

7. Nemo tuis unquam audeat / Pugnare jussis pertinax, / Tibi vocanti 

coelitus / Hostes, amici pareant. 

8. Deo Patri sit gloria / Eiusque soli Filio / Cum Spiritu paracleto / Et 

nunc et in perpetuum. Amen. 


IN FESTO PURIFICATIONIS MARIAE (DIE 2 FEBRUARII). 

Psalmi. 48, 134, 2, 26, 76, 36, 87 


Epistula (ad Vesperas). Malachi 3:1-4 

O admirabile commercium, Creator generis humani, animatum corpus 

sumens de virgine nasci dignatus est: et procedens homo sine 

semine, largitus est nobis suam deitatem. (Ps. 112, Laudate pueri.) 

Quando natus es ineffabiliter de virgine, tunc impletae sunt 

scripturae † sicut pluvia in vellus descendisti, ut salvum faceres 

genus humanum : Te laudamus Deus noster. (Ps. 116 Laudate 

Dominum omnes.) 

1 Laus Pauli ab eius officio, seu vocatione, quae fuit per praedicationem 

Evangelii, vocare gentes ad regnum Dei, et abolere idolatricos cultus et 

tradire veros. Petitio ad Christum. 

200 

PSALTERIUM 

18 Ecce oculi Domini super metuentes eum, * in eos, qui sperant super 

misericordia eius, 

19 ut eruat a morte animas eorum * et alat eos in fame. 

20 Anima nostra sustinet Dominum, * quoniam adiutor et protector 

noster est; 

21 quia in eo laetabitur cor nostrum, * et in nomine sancto eius 

speravimus. 

[a] 22 Fiat misericordia tua, Domine, super nos, * quemadmodum 

speravimus in te. 

PSALMUS 34 (33)—TIMENTES DEUM (SUNT IN TUTO.) GUSTATE DOMINUM. 

1 David, quando se mente alienatum simulavit coram Abimelech et, ab illo 

dimissus, abiit. 

[IV] 2 Benedicam Dominum in omni tempore, * semper laus eius in ore 

meo. 

3 In Domino gloriabitur anima mea, * audiant mansueti et laetentur. 

4 Magnificate Dominum mecum, * et exaltemus nomen eius in 

idipsum. 

5 Exquisivi Dominum, et exaudivit me * et ex omnibus terroribus meis 

eripuit me. 

6 Respicite ad eum, et illuminamini, * et facies vestrae non 

confundentur. 

7 Iste pauper clamavit, et Dominus exaudivit eum * et de omnibus 

tribulationibus eius salvavit eum. 

[a] 8 Vallabit angelus Domini in circuitu timentes eum * et eripiet eos. 

[a] 9 Gustate et videte quoniam suavis est Dominus; * beatus vir, qui 

sperat in eo. 

10 Timete Dominum, sancti eius, * quoniam non est inopia timentibus 

eum. 

11 Divites eguerunt et esurierunt, * inquirentes autem Dominum non 

deficient omni bono. 

[VIII] 12 Venite, filii, audite me: * timorem Domini docebo vos. 

13 Quis est homo, qui vult vitam, * diligit dies, ut videat bonum? - 

14 Prohibe linguam tuam a malo, * et labia tua, ne loquantur dolum. 

15 Diverte a malo et fac bonum, * inquire pacem et persequere eam. 

16 Oculi Domini super iustos, * et aures eius in clamorem eorum. 

17 Vultus autem Domini super facientes mala, * ut perdat de terra 

memoriam eorum. 

18 Clamaverunt, et Dominus exaudivit * et ex omnibus tribulationibus 

eorum liberavit eos. 

19 Iuxta est Dominus iis, qui contrito sunt corde, * et confractos spiritu 

salvabit. 

20 Multae tribulationes iustorum, * et de omnibus his liberabit eos 

Dominus. 

21 Custodit omnia ossa eorum, * unum ex his non conteretur. 

22 Interficiet peccatorem malitia; * et, qui oderunt iustum, punientur. 

[a] 23 Redimet Dominus animas servorum suorum; * et non punientur 

omnes, qui sperant in eo. 

57


PSALMUS 35 (34)—DEFENSOR INNOCENTIUM. DEUS PUGNAT PRO SUIS. DEFENDE 

AB OSORIBUS. 

1 David. 

[I] [a] Iudica, Domine, iudicantes me; * impugna impugnantes me. 

2 Apprehende clipeum et scutum * et exsurge in adiutorium mihi. 

3 Effunde frameam et securim * adversus eos, qui persequuntur me. 

Dic animae meae: * “Salus tua ego sum”. 

4 Confundantur et revereantur * quaerentes animam meam; 

avertantur retrorsum et confundantur * cogitantes mihi mala. 

5 Fiant tamquam pulvis ante ventum, * et angelus Domini impellens 

eos; 

6 fiat via illorum tenebrae et lubricum, * et angelus Domini persequens 

eos. 

7 Quoniam gratis absconderunt mihi laqueum suum, * gratis foderunt 

foveam animae meae. 

8 Veniat illi calamitas, quam ignorat, † et captio, quam abscondit, 

apprehendat eum, * et in eandem calamitatem ipse cadat. 

9 Anima autem mea exsultabit in Domino * et delectabitur super 

salutari suo. 

10 Omnia ossa mea dicent: * “Domine, quis similis tibi? 

Eripiens inopem de manu fortiorum eius, * egenum et pauperem a 

diripientibus eum”. 

[II] 11 Surgentes testes iniqui, * quae ignorabam, interrogabant me; 

12 retribuebant mihi mala pro bonis, * desolatio est animae meae. 

13 Ego autem, cum infirmarentur, * induebar cilicio, 

humiliabam in ieiunio animam meam; * et oratio mea in sinu meo 

convertebatur. 

14 Quasi pro proximo et quasi pro fratre meo ambulabam, * quasi 

lugens matrem contristatus incurvabar. 

15 Cum autem vacillarem, laetati sunt et convenerunt; * convenerunt 

contra me percutientes, et ignoravi. 

16 Diripuerunt et non desistebant; † tentaverunt me, subsannaverunt 

me subsannatione, * frenduerunt super me dentibus suis. 

[a] 17 Domine, quamdiu aspicies? † Restitue animam meam a 

malignitate eorum, * a leonibus unicam meam. 

[IV] 18 Confitebor tibi in ecclesia magna, * in populo multo laudabo te. 

19 Non supergaudeant mihi inimici mei mendaces, * qui oderunt me 

gratis et annuunt oculis. 

20 Etenim non pacifice loquebantur * et contra mansuetos terrae dolos 

cogitabant. 

21 Et dilataverunt super me os suum; * dixerunt: “Euge, euge, viderunt 

oculi nostri”. - 

22 Vidisti, Domine, ne sileas; * Domine, ne discedas a me. 

[a] 23 Exsurge et evigila ad iudicium meum, * Deus meus et Dominus 

meus, ad causam meam. 

58 




IN DIE S. JOHANNIS EVANGELISTAE ET APOSTOLI 

(DIE 27 DECEMBRI). 

Psalmi. 92, 11, 119xii, 125, 145, 91, 56 


Epistula (ad Vesperas). 1 Joannis 1:1-10 

℣. Cibavit illum Dominus pane vitae et intellectus. 

℟. Et aqua sapientiae salutari potavit illum. 

Ecclesiam tuam quaesumus Domine benignus illustra, ut beati 

Johannis Apostoli tui et Evangelistae illuminata doctrinis, ad dona 

perveniat sempiterna. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium 



IN DIE PUERORUM INNOCENTIUM (DIE 28 DECEMBRI). 

Psalmi. 9, 124, 113, 37, 72, 79, 94, 23 



℣. Justorum animae in manu Dei sunt. 

℟. Et non tanget illos tormentum malitiae. 

Herodes iratus occidit multos pueros in Bethlehem Judae civitate 

David. (Super Canticum.) 

Angeli eorum semper vident: faciem Patris. (Super Canticum.) 

Deus, cuius hodierna die praeconium innocentes martyres non 

loquendo, sed moriendo confessi sunt, omnia in nobis vitiorum mala 

mortifica, ut fidem tuam quam lingua nostra loquitur, etiam vita 

moribus fateatur. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium 



IN DIE CONVERSIONIS S. PAULI APOSTOLI (DIE 25 JANUARII). 

Psalmi. 21, 45, 46, 48, 44, 113, 117 



Bonum certamen certavi, cursum consummavi, fidem servavi. 

℟. Ideoque reposita est mihi corona iusticiae. ℣. Scio cui credidi et 

certus sum, quia potens est depositum meum servare in illum diem. 

℟. Ideoque … ℣. Gloria Patri et Filio et Spiritui sancto. ℟. Ideoque … 

(Responsorium.) 



199


IN DIE S. THOMAE APOSTOLI (DIE 21 DECEMBRI). 

Psalmi. 9, 120, 101, 2, 139, 136, 11 



Regem Apostolorum Dominum : Venite adoremus. (Invitatorium.) 

In omnem terram exivit sonus eorum : et in fines orbis terrae verba 

eorum. (Super Ps. 18 Coeli enarrant, Ps. 33 Benedicam, Ps. 44 Eructavit) 

Iuravit Dominus et non poenitebit eum : tu es sacerdos in aeternum. 

(Ps. 109 Dixit Dominus.) 

Collocet eum Dominus : cum principibus populi sui. (Ps. 112 Laudate 

pueri.) 

Dirupisti Domine vincula mea : tibi sacrificabo hostiam laudis. (Ps. 115 

Credidi.) 

Euntes ibant, et flebant : mittentes semina sua. (Ps. 125 In convertendo.) 

Confortatus est principatus eorum : et honorati sunt amici tui Deus. 

(Pr. 138 Domine probasti.) 

Fuerunt sine querela an te Dominum et ab invicem non sunt separati. 

℟. Calicem Domini biberunt, et amici Dei facti sunt. ℣. Tradiderunt 

corpora sua ad supplicia, ideo coronantur et accipiunt palmam. ℟. 

Calicem… ℣. Gloria Patri et Filio et Spiritui Sancto. ℟. Calicem… 

(Responsorium.) 

Ecce ego mitto vos, sicut oves in medio luporum : Estote ergo 

prudentes sicut serpentes, et simplices sicut columbae. (Super 

Magnificat, I. Vesp.) 

Dum steteritis ante reges, et praesides, nolite praemeditari, qualiter 

respondeatis : dabitur enim vobis in illa hora, quid loquamini. 

(Super Magnificat, II. Vesp.) 

Omnipotens aeterne Deus, qui pro confirmatione fidei nostrae Beatum 

Thomam Apostolum de resurrectione Filii tui dubitantem confirmasti, 

concede nobis, ut vere et sine ulla dubitatione credamus in Filium 

tuum Dominum nostrum Jesum Christum, et ut fides nostra coram te 

nunquam mereatur reprehensionem. Per eundem Dominum nostrum 



IN DIE S. STEPHANI PROTOMARTYRIS (DIE 26 DECEMBRI). 

Psalmi. 119iii, xi, i; 12, 26, 52, 56, 59, 116 


Epistula (ad Vesperas). Actus 6:8-15; 7:54-60 

℣. Captabant in animam justi. 

℟. Et sanguinem innocentem condemnabant. 

Da nobis quaesumus Domine, imitari quod colimus, ut discamus et 

inimicos diligere, quia eius natalitia celebramus, qui novit etiam pro 

peccatoribus exorare. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium 

198 

PSALTERIUM 

[a] 24 Iudica me secundum iustitiam tuam, Domine Deus meus, * et 

non supergaudeant mihi. 

25 Non dicant in cordibus suis: “Euge animae nostrae”; * nec dicant: 

“Devoravimus eum”. 

26 Erubescant et revereantur simul, qui gratulantur malis meis; * 

induantur confusione et reverentia, qui magna loquuntur super me 

27 Exsultent et laetentur, qui volunt iustitiam meam, † et dicant 

semper: “Magnificetur Dominus, * qui vult pacem servi sui”. 

28 Et lingua mea meditabitur iustitiam tuam, * tota die laudem tuam. 

PSALMUS 36 (35)—DOCTORES FALSI. REGNUM POTENTIAE & GRATIAE. IMPII. 

DEUS BONUS. 

1 Magistro chori. David, servi Domini. 

[VIII] 2 Susurrat iniquitas ad impium in medio cordis eius; * non est 

timor Dei ante oculos eius. 

3 Quoniam blanditur ipsi in conspectu eius, * ut non inveniat 

iniquitatem suam et oderit. 

4 Verba oris eius iniquitas et dolus, * desiit intellegere, ut bene ageret. 

5 Iniquitatem meditatus est in cubili suo, † astitit omni viae non bonae, 

* malitiam autem non odivit. 

[a] 6 Domine, in caelo misericordia tua, * et veritas tua usque ad nubes; 

7 iustitia tua sicut montes Dei, † iudicia tua abyssus multa: * homines 

et iumenta salvabis, Domine. 

8 Quam pretiosa misericordia tua, Deus! * Filii autem hominum in 

tegmine alarum tuarum sperabunt; 

9 inebriabuntur ab ubertate domus tuae, * et torrente voluptatis tuae 

potabis eos. 

10 Quoniam apud te est fons vitae, * et in lumine tuo videbimus 

lumen. 

11 Praetende misericordiam tuam scientibus te * et iustitiam tuam his, 

qui recto sunt corde. 

12 Non veniat mihi pes superbiae, * et manus peccatoris non moveat 

me. 

13 Ibi ceciderunt, qui operantur iniquitatem, * expulsi sunt nec 

potuerunt stare. 

PSALMUS 37 (36)—INDIGNATIO REPRESSA. INIQUORUM SORS CADUCA. 

1 David. 

[IV] Noli aemulari in malignantibus * neque zelaveris facientes 

iniquitatem, 

2 quoniam tamquam fenum velociter arescent * et quemadmodum 

herba virens decident. 

[a] 3 Spera in Domino et fac bonitatem, * et inhabitabis terram et 

pasceris in fide. 

4 Delectare in Domino, * et dabit tibi petitiones cordis tui. 

5 Committe Domino viam tuam et spera in eo, * et ipse faciet; 

6 et educet quasi lumen iustitiam tuam * et iudicium tuum tamquam 

meridiem. 

59


7 Quiesce in Domino et exspecta eum; † noli aemulari in eo, qui 

prosperatur in via sua, * in homine, qui molitur insidias. 

8 Desine ab ira et derelinque furorem, * noli aemulari, quod vertit ad 

malum, 

9 quoniam qui malignantur, exterminabuntur, * sustinentes autem 

Dominum ipsi hereditabunt terram. 

10 Et adhuc pusillum et non erit peccator, * et quaeres locum eius et 

non invenies. 

11 Mansueti autem hereditabunt terram * et delectabuntur in 

multitudine pacis. 

12 Insidiabitur peccator iusto * et stridebit super eum dentibus suis. 

13 Dominus autem irridebit eum, * quoniam prospicit quod veniet dies 

eius. 

14 Gladium evaginaverunt peccatores, * intenderunt arcum suum, 

ut deiciant pauperem et inopem, * ut trucident recte ambulantes in via. 

15 Gladius eorum intrabit in corda ipsorum, * et arcus eorum 

confringetur. 

[VIII] 16 Melius est modicum iusto * super divitias peccatorum multas, 

[a] 17 quoniam brachia peccatorum conterentur, * confirmat autem 

iustos Dominus. 

18 Novit Dominus dies immaculatorum, * et hereditas eorum in 

aeternum erit. 

19 Non confundentur in tempore malo * et in diebus famis 

saturabuntur. 

20 Quia peccatores peribunt, † inimici vero Domini ut decor 

camporum deficient, * quemadmodum fumus deficient. 

21 Mutuatur peccator et non solvet, * iustus autem miseretur et tribuet. 

22 Quia benedicti eius hereditabunt terram, * maledicti autem eius 

exterminabuntur. 

23 A Domino gressus hominis confirmantur, * et viam eius volet. 

24 Cum ceciderit, non collidetur, * quia Dominus sustentat manum 

eius. 

25 Iunior fui et senui † et non vidi iustum derelictum * nec semen eius 

quaerens panem. 

26 Tota die miseretur et commodat, * et semen illius in benedictione 

erit. 

27 Declina a malo et fac bonum, * et inhabitabis in saeculum saeculi, 

28 quia Dominus amat iudicium * et non derelinquet sanctos suos. 

Iniusti in aeternum disperibunt, * et semen impiorum exterminabitur. 

29 Iusti autem hereditabunt terram * et inhabitabunt in saeculum 

saeculi super eam. 

[I] 30 Os iusti meditabitur sapientiam, * et lingua eius loquetur 

iudicium; 

31 lex Dei eius in corde ipsius, * et non vacillabunt gressus eius. 

32 Considerat peccator iustum * et quaerit mortificare eum; 

33 Dominus autem non derelinquet eum in manibus eius * nec 

damnabit eum, cum iudicabitur illi. 

60 


IN DIE S. ANDREAE APOSTOLI (DIE 30 NOVEMBRI). 

Psalmi. 139, 19, 44, 45, 26, 122, 3 



Adoremus victoriosissimum regem Christum : qui victorem per crucis 

trophaeum coronavit beatum Andream Apostolum. (Invitatorium.) 

Vidit Dominus Petrum et Andream : et vocavit eos. (Ps. 18 Caeli 

enarrant.) 

Mox ut vocem Domini praedicantis audivit beatus Andreas relictis 

retibus, quorum usu, actuque vivebat : aeternae vitae secutus est 

praemia largientem. (Super Psalmos.) 

Videns Andreas crucem cum gaudio dicebat, quia amator tuus semper 

fui : et desideravi amplecti te o bona crux. (Ps. 109 Dixit Dominus, 

Ps. 112 Laudate pueri, Ps. 115 Credidi, Ps. 125 In convertendo, Ps. 138 

Domine probasti.) 

Homo Dei ducebatur, ut crucifigerent eum : populus autem clamabat 

voce magna dicens: ℟. Innocens huius sanguis sine causa damnatur. 

℣. Cumque carnifices ducerent eum, ut crucifigeretur, factus est 

concursus populorum clamantium, et dicentium. ℟. Innocens… ℣. 

Gloria Patri et Filio et Spiritui Sancto. ℟. Innocens… (Responsorium.) 

Ambulans Jesus iuxta mare Galilaeae vidit Petrum et Andream fratrem 

eius, et ait illis, † Venite post me, faciam vos fieri piscatores 

hominum : at illi relictis retibus et navi secuti sunt illum. (Super 

Magnificat, I. Vesp.) 

Cum pervenisset beatus Andreas ad locum, ubi crux parata erat, 

exclamavit et dixit : o bona crux diu desiderata et iam concupiscenti 

animae praeparata, securus et gaudens venio ad te; Ita ut et tu 

exultans suscipias me : discipulum eius, qui pependit in te. (Super 

Magnificat, II. Vesp.) 

Omnipotens Deus, qui dedisti beato Andreae Apostolo tuo, ut acerbam 

et ignominiosam crucis mortem duceret sibi pro magna gloria, tribue, 

ut omnia nobis adversa pro nomine tuo ducamus profutura, et ad 

aeternam vitam conducibilia. Per Dominum nostrum Jesum Christum 



197

PSALTERIUM 

34 Exspecta Dominum et custodi viam eius, † et exaltabit te, ut 

hereditate capias terram; * cum exterminabuntur peccatores, 

videbis. 

35 Vidi impium superexaltatum * et elevatum sicut cedrum virentem; 

36 et transivi, et ecce non erat, * et quaesivi eum, et non est inventus. 

[a] 37 Observa innocentiam et vide aequitatem, * quoniam est 

posteritas homini pacifico. 

38 Iniusti autem disperibunt simul, * posteritas impiorum 

exterminabitur. 

39 Salus autem iustorum a Domino, * et protector eorum in tempore 

tribulationis. 

40 Et adiuvabit eos Dominus et liberabit eos † et eruet eos a 

peccatoribus et salvabit eos, * quia speraverunt in eo. 

PSALMUS 38 (37)—AFFLICTIO DUPLICATA. NULLA CALAMITAS SOLA. PARCE 

PRECCATORI, REFICE. 

1 PSALMUS. David. Ad commemorandum. 

[VIII] [a] 2 Domine, ne in furore tuo arguas me * neque in ira tua 

corripias me, 

3 quoniam sagittae tuae infixae sunt mihi, * et descendit super me 

manus tua. 

4 Non est sanitas in carne mea a facie indignationis tuae, * non est pax 

ossibus meis a facie peccatorum meorum. 

5 Quoniam iniquitates meae supergressae sunt caput meum * et sicut 

onus grave gravant me nimis. - 

6 Putruerunt et corrupti sunt livores mei * a facie insipientiae meae. 

7 Inclinatus sum et incurvatus nimis; * tota die contristatus 

ingrediebar. 

8 Quoniam lumbi mei impleti sunt ardoribus, * et non est sanitas in 

carne mea. 

9 Afflictus sum et humiliatus sum nimis, * rugiebam a gemitu cordis 

mei. 

10 Domine, ante te omne desiderium meum, * et gemitus meus a te 

non est absconditus. 

11 Palpitavit cor meum, dereliquit me virtus mea, * et lumen oculorum 

meorum, et ipsum non est mecum. 

12 Amici mei et proximi mei † procul a plaga mea steterunt, * et 

propinqui mei de longe steterunt. 

13 Et laqueos posuerunt, qui quaerebant animam meam; † et, qui 

requirebant mala mihi, locuti sunt insidias * et dolos tota die 

meditabantur. 

[I] 14 Ego autem tamquam surdus non audiebam * et sicut mutus non 

aperiens os suum; 

15 et factus sum sicut homo non audiens * et non habens in ore suo 

redargutiones. 

16 Quoniam in te, Domine, speravi, * tu exaudies, Domine Deus meus. 

17 Quia dixi: “Ne quando supergaudeant mihi; † dum commoventur 

pedes mei, * magnificantur super me”. 

61


18 Quoniam ego in lapsum paratus sum, * et dolor meus in conspectu 

meo semper. 

19 Quoniam iniquitatem meam annuntiabo * et sollicitus sum de 

peccato meo. 

20 Inimici autem mei vivunt et confirmati sunt; * et multiplicati sunt, 

qui oderunt me inique. 

21 Retribuentes mala pro bonis detrahebant mihi, * pro eo quod 

sequebar bonitatem. 

22 Ne derelinquas me, Domine; * Deus meus, ne discesseris a me. 

[a] 23 Festina in adiutorium meum, * Domine, salus mea. 

PSALMUS 39 (38)—PRAEPARATIO MORTIS. ARS MORIENDI. TACEO: VITA BREVIS. 

1 Magistro chori, Idithun. PSALMUS. David. 

[Irr.] 2 Dixi: “Custodiam vias meas, * ut non delinquam in lingua mea; 

ponam ori meo custodiam, * donec consistit peccator adversum me ”. 

3 Tacens obmutui et silui absque ullo bono, * et dolor meus renovatus 

est. 

4 Concaluit cor meum intra me, * et in meditatione mea exarsit ignis. 

5 Locutus sum in lingua mea: * “Notum fac mihi, Domine, finem 

meum; 

et numerum dierum meorum quis est, * ut sciam quam brevis sit vita 

mea”. 

6 Ecce paucorum palmorum fecisti dies meos, * et spatium vitae meae 

tamquam nihilum ante te. 

Etenim universa vanitas * omnis homo constitutus est. 

7 Etenim ut imago pertransit homo. † Etenim vanitas est et concitatur; * 

thesaurizat et ignorat quis congregabit ea. 

8 Et nunc quae est exspectatio mea, Domine? * Spes mea apud te est. 

9 Ab omnibus iniquitatibus meis erue me, * opprobrium insipienti ne 

ponas me. 

10 Obmutui et non aperiam os meum, * quoniam tu fecisti. 

[a] 11 Amove a me plagas tuas: * ab ictu manus tuae ego defeci. 

12 In increpationibus, propter iniquitatem, corripuisti hominem, † et 

tabescere fecisti, sicut tinea, desiderabilia eius. * Etenim vanitas 

omnis homo. 

13 Exaudi orationem meam, Domine, * et clamorem meum auribus 

percipe. 

Ad lacrimas meas ne obsurdescas, † quoniam advena ego sum apud te, 

* peregrinus sicut omnes patres mei. 

14 Avertere a me, ut refrigerer, * priusquam abeam et non sim 

amplius. 

PSALMUS 40 (39)—GRATITUDO LIBERATI. FIDUCIA IN SOLO COLLOCANDO DEO. 

OBEDIAM: PRAEDICABO. 

1 Magistro chori. David. PSALMUS. 

[I] [a] 2 Exspectans exspectavi Dominum, * et intendit mihi. 

3 Et exaudivit clamorem meum * et eduxit me de lacu miseriae et de 

luto faecis; 

et statuit super petram pedes meos * et firmavit gressus meos. 

62 

TEMPUS POST TRINITATEM 

contraximus, tua benignitate liberemur. Per Dominum nostrum Jesum 



195




DOMINICA XXV. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 31, 74, 46, 102, 29, 94, 10 


Epistula (ad Vesperas). 1 ad Thessalonicenses 4:13-18 

Miserere mei, Domine, quoniam tribulor: libera me et eripe me de 

manibus inimicorum meorum et a persequentibus me. Domine, non 

confundar: quoniam invocavi Te. (Ps. 35, Introitus.) 

℣. Benedixisti, Domine, terram tuam. 

℟. Avertisti captivitatem Jacob. 

Videte, ne quis vos seducat; Multi enim venient in nomine meo 

dicentes: ego sum Christus, multosque seducent. (Super Canticum.) 

Amen dico vobis, non relinquetur lapis super lapidem: qui non 

destruetur. (Super Canticum.) 

Omnipotens sempiterne Deus, qui per gratiam tuam corporibus 

mederis et mentibus, majestatem tuam supplices exoramus, ut 

unigeniti Filii tui meritis placatus, et praesentia nobis subsidia tribuas 

et futura. Per eundem Dominum nostrum Jesum Christum filium 



DOMINICA XXVI. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 54, 50, 15, 20, 21, 126, 9, 96 



Dicit Dominus, ego cogito cogitationes pacis, et non afflictionis: 

Invocabitis me, et ego exaudiam vos, et reducam captivitatem 

vestram de cunctis locis. (Jer. 29, Introitus.) 

℣. Si iniquitates observaveris Domine. 

℟. Domine quis sustinebit? 

Sicut fulgur exit ab oriente, et apparet usque ad occidentem: Ita erit 

adventus Domini. (Super Canticum.) 

Cum venerit Filius hominis in gloria sua, et omnes sancti Angeli cum 

eo: et sedebit super thronum gloriae suae. (Super Canticum.) 

Venite, benedicti Patris mei: Possidete regnum paratum vobis ab initio 

mundi. (Super Canticum.) 

DOMINICA ULTIMA POST TRINITATIS. 

Psalmi. 45, 73, 3, 17, 75, 110, 124, 87 



Absolve, quaesumus Domine, tuorum delicta populorum, ut a 

peccatorum nostrorum nexibus, quae pro nostra fragilitate 

194 

PSALTERIUM 

4 Et immisit in os meum canticum novum, * carmen Deo nostro. 

Videbunt multi et timebunt * et sperabunt in Domino. 

5 Beatus vir, qui posuit Dominum spem suam * et non respexit 

superbos et declinantes in mendacium. 

6 Multa fecisti tu, Domine Deus meus, mirabilia tua, † et cogitationes 

tuas pro nobis: * non est qui similis sit tibi. 

Si nuntiare et eloqui voluero, * multiplicabuntur super numerum. 

7 Sacrificium et oblationem noluisti, * aures autem fodisti mihi. 

Holocaustum et pro peccato non postulasti, † 8 tunc dixi: “Ecce venio. * 

In volumine libri scriptum est de me. 

9 Facere voluntatem tuam, Deus meus, volui; * et lex tua in praecordiis 

meis”. 

10 Annuntiavi iustitiam tuam in ecclesia magna; * ecce labia mea non 

prohibebo, Domine, tu scisti. 

11 Iustitiam tuam non abscondi in corde meo, * veritatem tuam et 

salutare tuum dixi. 

Non abscondi misericordiam tuam * et veritatem tuam ab ecclesia 

magna. 

12 Tu autem, Domine, ne prohibeas miserationes tuas a me; * 

misericordia tua et veritas tua semper suscipiant me, 

13 quoniam circumdederunt me mala, quorum non est numerus; † 

comprehenderunt me iniquitates meae, * et non potui videre. 

Multiplicatae sunt super capillos capitis mei, * et cor meum dereliquit 

me. 

14 Complaceat tibi, Domine, ut eruas me; * Domine, ad adiuvandum 

me festina. 

15 Confundantur et revereantur simul, * qui quaerunt animam meam, 

ut auferant eam. 

Avertantur retrorsum et erubescant, * qui volunt mihi mala. 

16 Obstupescant propter confusionem suam, * qui dicunt mihi: “Euge, 

euge”. 

17 Exsultent et laetentur in te omnes quaerentes te; † et dicant semper: 

“Magnificetur Dominus”, * qui diligunt salutare tuum. 

18 Ego autem egenus et pauper sum; * Dominus sollicitus est mei. 

Adiutor meus et liberator meus tu es; * Deus meus, ne tardaveris. 

PSALMUS 41 (40)—BEATITUDO MISERICORDIUM. JUVA INOPEM: PERFIDI. 


[II] 2 Beatus, qui intellegit de egeno; * in die mala liberabit eum 

Dominus. 

3 Dominus servabit eum et vivificabit eum † et beatum faciet eum in 

terra * et non tradet eum in animam inimicorum eius. 

4 Dominus opem feret illi super lectum doloris eius; * universum 

stratum eius versabis in infirmitate eius. 

5 Ego dixi: “Domine, miserere mei; * sana animam meam, quia peccavi 

tibi”. 

6 Inimici mei dixerunt mala mihi: * “Quando morietur, et peribit 

nomen eius?”. 

63


7 Et si ingrediebatur, ut visitaret, vana loquebatur; † cor eius 

congregabat iniquitatem sibi, * egrediebatur foras et detrahebat. 

8 Simul adversum me susurrabant omnes inimici mei; * adversum me 

cogitabant mala mihi: 

9 “Maleficium effusum est in eo; * et, qui decumbit, non adiciet ut 

resurgat”. 

10 Sed et homo pacis meae, in quo speravi, * qui edebat panem meum, 

levavit contra me calcaneum. 

11 Tu autem, Domine, miserere mei * et resuscita me, et retribuam eis. 

[a] 12 In hoc cognovi quoniam voluisti me, * quia non gaudebit 

inimicus meus super me; 

13 me autem propter innocentiam suscepisti * et statuisti me in 

conspectu tuo in aeternum. 

14 Benedictus Dominus, Deus Israel, * a saeculo et usque in saeculum. 

Fiat, fiat. 

PSALMUS 42 (41)—ANIMA CONTURBATA. CERVUS GLOCITANS. SITIO DEUM. 

1 Magistro chori. Maskil. Filiorum Core. 

[I] 2 Quemadmodum desiderat cervus ad fontes aquarum, * ita 

desiderat anima mea ad te, Deus. 

3 Sitivit anima mea ad Deum, Deum vivum; * quando veniam et 

apparebo ante faciem Dei? 

4 Fuerunt mihi lacrimae meae panis die ac nocte, * dum dicitur mihi 

cotidie: “Ubi est Deus tuus?”. 

5 Haec recordatus sum et effudi in me animam meam; † quoniam 

transibam in locum tabernaculi admirabilis * usque ad domum Dei 

in voce exsultationis et confessionis * multitudinis festa celebrantis. 

6 Quare tristis es, anima mea, * et quare conturbaris in me? 

[a] Spera in Deo, quoniam adhuc confitebor illi, * salutare vultus mei et 

Deus meus. 

[VIII] 7 In meipso anima mea contristata est; * propterea memor ero tui 

de terra Iordanis et Hermonim, * de monte Misar. 

8 Abyssus abyssum invocat in voce cataractarum tuarum; * omnes 

gurgites tui et fluctus tui super me transierunt. 

9 In die mandavit Dominus misericordiam suam, † et nocte canticum 

eius apud me est: * oratio ad Deum vitae meae. 

10 Dicam Deo: “Susceptor meus es. * Quare oblitus es mei, 

et quare contristatus incedo, * dum affligit me inimicus?”. 

11 Dum confringuntur ossa mea, † exprobraverunt mihi, qui tribulant 

me, * dum dicunt mihi quotidie: “Ubi est Deus tuus?”. - 



Deus meus. 

PSALMUS 43 (42)—DEUS VINDEX. REDUC AD ARAM. 

[VI] [a] 1 Iudica me, Deus, et discerne causam meam de gente non 

sancta; * ab homine iniquo et doloso erue me. 

64 


Dixit autem Dominus servo, Redde quod debes: Procidens autem 

servus ille rogabat eum dicens: patientiam habe mecum, et omnia 

reddam tibi. (Super Canticum.) 

Deus refugium nostrum et virtus, adesto piis Ecclesiae tuae precibus, 

auctor ipse pietatis, et praesta, ut quod fideliter petimus, efficaciter 

consequamur. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, 

qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus sancti Deus, per omnia 

secula seculorum. Amen. 

DOMINICA XXIII. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 85, 44, 147, 17, 140, 116, 99 


Epistula (ad Vesperas). Ad Philippenses 3:17-21 

Dicit Dominus, Ego cogito cogitationes pacis, et non afflictionis : 

Invocabitis me, et ego exaudiam vos, et reducam captivitatem 

vestram de cunctis locis. (Jer. 29, Introitus.) 

℣. Si iniquitates observaveris Domine. 

℟. Domine quis sustinebit? 

Magister, scimus quia verax es: et viam Dei in veritate doces, Alleluia. 


Reddite ergo quae sunt Caesaris Caesari, et quae sunt Dei Deo, 


Absolve, quaesumus Domine, tuorum delicta populorum, ut a 

peccatorum nostrorum nexibus, quae pro nostra fragilitate 

contraximus, tua benignitate liberemur. Per Dominum nostrum Jesum 



DOMINICA XXIV. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 100, 116, 36, 71, 119ix, 38, 14, 56 


Epistula (ad Vesperas). Ad Colossenses 1:9-14 

Venite, adoremus Deum, et procidamus ante Dominum: Ploremus ante 

eum, qui fecit nos, quia ipse est Dominus Deus noster. (Ps. 95, 

Introitus.) 

℣. In Deo laudabimus tota die. 

℟. Et nomini tuo confitebimur tota die. 

Matt. 9 Dicebat enim intra se: Si tetigero fimbriam vestimenti eius 

tantum, salva ero. (Super Canticum.) 

Matt. 9 Et Jesus conversus, et videns eam, dixit: Confidit, filia, fides 

tua te salvam fecit, Alleluia. (Super Canticum.) 

Excita quaesumus Domine tuorum fidelium voluntates, ut divini 

operis fructum propensius exequentes, pietatis tuae remedia majora 

percipiant. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 

193


℣. Oculi omnium in te sperant Domine. 

℟. Et tu das illis escam in tempore. 

Dicite invitatis, ecce prandium meum paravi: Venite ad nuptias, dicit 

Dominus. (Super Canticum.) 

Nuptiae quidem paratae sunt, sed qui invitati erant, non fuerunt digni: 

Ite ad exitus viarum, et quoscunque inveneritis, vocate ad nuptias, 

dicit Dominus. (Super Canticum.) 

Largire quaesumus Domine fidelibus tuis indulgentiam placatus et 

pacem, ut pariter ab omnibus mundentur offensis, et secura tibi mente 

deserviant. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



DOMINICA XXI. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 119i, 90, 146, 27, 91, 136, 119xiv, 42 

Evangelium (ad Matutinum). Joannis 4:46b-54 


In voluntate tua Domine universa sunt posita: et non est qui possit 

resistere voluntati tuae; Tu enim fecisti omnia, coelum et terram, et 

universa, quae coeli ambitu continentur: Dominus universorum tu 

es. (Hester 13, Introitus.) 

℣. In salutari tuo anima mea. 

℟. Et in verbo tuo semper speravi. 

Cognovit autem pater, quia illa hora erat, in qua dixit Jesus, Filius tuus 

vivit: et credidit ipse et domus eius tota. (Super Canticum.) 

Erat quidam regulus, cuius filius infirmabatur Capernaum: hic cum 

audisset quia Jesus veniret in Galilaeam, rogabat eum ut sanaret 

filium eius. (Super Canticum.) 

Familiam tuam quaesumus Domine, continua pietate custodi, ut a 

cunctis adversitatibus te protegente sit libera, et in omnibus actibus tuo 

nomini sit devota. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium 



DOMINICA XXII. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 130, 133, 32, 36, 63, 82, 72 



Si iniquitates observaveris Domine, Domine quis sustinebit? : Quia 

apud te propiciatio est, Deus Israel. (Ps. 129, Introitus.) 

℣. Ostende nobis Domine misericordiam tuam. 


Serve nequam, omne debitum dimisi tibi, quoniam rogasti me: nonne 

ergo oportuit et te misereri conservi tui, sicut et ego tui misertus 

sum? dicit Dominus. (Super Canticum.) 

192 

PSALTERIUM 

2 Quia tu es Deus refugii mei; † quare me reppulisti, * et quare tristis 

incedo, dum affligit me inimicus? 

3 Emitte lucem tuam et veritatem tuam; † ipsae me deducant et 

adducant * in montem sanctum tuum et in tabernacula tua. 

4 Et introibo ad altare Dei, * ad Deum laetitiae exsultationis meae. 

Confitebor tibi in cithara, * Deus, Deus meus. 



Deus meus. 

PSALMUS 44 (43)—SUSPIRIA SPIRITÛS. HISTORIA SPECULUM DIVINAE 

PROVIDENTIAE. LIBERA, UT OLIM. 

1 Magistro chori. Filiorum Core. Maskil. 

[VIII] 2 Deus, auribus nostris audivimus; † patres nostri 

annuntiaverunt nobis * opus, quod operatus es in diebus eorum, in 

diebus antiquis. 

3 Tu manu tua gentes depulisti et plantasti illos, * afflixisti populos et 

dilatasti eos. 

4 Nec enim in gladio suo possederunt terram, * et brachium eorum non 

salvavit eos; 

sed dextera tua et brachium tuum et illuminatio vultus tui, * quoniam 

complacuisti in eis. 

5 Tu es rex meus et Deus meus, * qui mandas salutes Iacob. 

6 In te inimicos nostros proiecimus, * et in nomine tuo conculcavimus 

insurgentes in nos. - 

7 Non enim in arcu meo sperabo, * et gladius meus non salvabit me. 

8 Tu autem salvasti nos de affligentibus nos * et odientes nos 

confudisti. 

[a] 9 In Deo gloriabimur tota die * et in nomine tuo confitebimur in 

saeculum. 

[VIII] 10 Nunc autem reppulisti et confudisti nos * et non egredieris, 

Deus, cum virtutibus nostris. 

11 Convertisti nos retrorsum coram inimicis nostris; * et, qui oderunt 

nos, diripuerunt sibi. 

12 Dedisti nos tamquam oves ad vescendum * et in gentibus dispersisti 

nos. 

13 Vendidisti populum tuum sine lucro * nec ditior factus es in 

commutatione eorum. 

14 Posuisti nos opprobrium vicinis nostris, * subsannationem et 

derisum his, qui sunt in circuitu nostro. 

15 Posuisti nos similitudinem in gentibus, * commotionem capitis in 

populis. 

[a] 16 Tota die verecundia mea contra me est, * et confusio faciei meae 

cooperuit me 

17 a voce exprobrantis et obloquentis, * a facie inimici et ultoris. 

[IV] 18 Haec omnia venerunt super nos, nec obliti sumus te * et inique 

non egimus in testamentum tuum. 

65


19 Et non recessit retro cor nostrum, * nec declinaverunt gressus nostri 

a via tua; 

20 sed humiliasti nos in loco vulpium * et operuisti nos umbra mortis. 

21 Si obliti fuerimus nomen Dei nostri * et si expanderimus manus 

nostras ad deum alienum, 

22 nonne Deus requiret ista? * Ipse enim novit abscondita cordis. 

23 Quoniam propter te mortificamur tota die, * aestimati sumus sicut 

oves occisionis. 

24 Evigila, quare obdormis, Domine? * Exsurge et ne repellas in finem. 

25 Quare faciem tuam avertis, * oblivisceris inopiae nostrae et 

tribulationis nostrae? 

26 Quoniam humiliata est in pulvere anima nostra, * conglutinatus est 

in terra venter noster. 

[a] Exsurge, Domine, adiuva nos * et redime nos propter 

misericordiam tuam. 

PSALMUS 45 (44)—ROSA. EPITHALAMIUM CHRISTI. 

1 Magistro chori. Secundum " Lilia... ". Filiorum Core. 

Maskil. Canticum amoris. 

[IV] 2 Eructavit cor meum verbum bonum, † dico ego opera mea regi. * 

Lingua mea calamus scribae velociter scribentis. 

3 Speciosus forma es prae filiis hominum, † diffusa est gratia in labiis 

tuis, * propterea benedixit te Deus in aeternum. 

4 Accingere gladio tuo super femur tuum, potentissime, * 

magnificentia tua et ornatu tuo. 

5 Et ornatu tuo procede, currum ascende * propter veritatem et 

mansuetudinem et iustitiam. 

Et doceat te mirabilia dextera tua: * 6 sagittae tuae acutae 

- populi sub te cadent - * in corda inimicorum regis. 

7 Sedes tua, Deus, in saeculum saeculi; * sceptrum aequitatis sceptrum 

regni tui. 

8 Dilexisti iustitiam et odisti iniquitatem, * propterea unxit te Deus, 

Deus tuus, oleo laetitiae prae consortibus tuis. 

9 Myrrha et aloe et casia omnia vestimenta tua; * e domibus eburneis 

chordae delectant te. 

10 Filiae regum in pretiosis tuis; * astitit regina a dextris tuis ornata 

auro ex Ophir. - 

11 Audi, filia, et vide et inclina aurem tuam * et obliviscere populum 

tuum et domum patris tui; 

12 et concupiscet rex speciem tuam. * Quoniam ipse est dominus tuus, 

et adora eum. 

13 Filia Tyri cum muneribus; * vultum tuum deprecabuntur divites 

plebis. 

14 Gloriosa nimis filia regis intrinsecus, * texturis aureis circumamicta. 

15 In vestibus variegatis adducetur regi; * virgines post eam, proximae 

eius, afferuntur tibi. 

16 Afferuntur in laetitia et exsultatione, * adducuntur in domum regis. 

17 Pro patribus tuis erunt tibi filii; * constitues eos principes super 

omnem terram. 

66 


Da pacem, Domine, sustinentibus te, ut Prophetae tui fideles 

inveniantur : Exaudi preces servi tui, et plebis tuae Israel. (Ps. 121, 

Introitus.) 

℣. Dirigatur oratio mea. 

℟. Sicut incensum in conspectu tuo. 

Magister, quod est mandatum magnum in lege? : Ait illi Jesus, Diliges 

Dominum Deum tuum ex toto corde tuo, Alleluia. (Super Canticum.) 

Quid vobis videtur de Christo, cuius filius est? : Dicunt ei omnes, 

David. Dicit eis Jesus, Quomodo David in spiritu vocat eum 

Dominum, dicens: Dixit Dominus Domino meo, Sede a dextris meis. 


Dirigat corda nostra quaesumus Domine tuae miserationis operatio, 

quia tibi sine te placere non possumus. Per Dominum nostrum Jesum 



DOMINICA XIX. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 35, 48, 141, 119iv, v; 138, 52, 71, 32 



Salus populi ego sum, dicit Dominus, de quacunque tribulatione 

clamaverint ad me: exaudiam eos, et ero illorum Dominus in 

perpetuum. (Ps. 33 & 34, Introitus.) 

℣. Si ambulavero in medio umbrae mortis. 

℟. Non timebo mala. 

Dixit Dominus paralytico: Confide fili, remittuntur tibi peccata tua. 


Et videns Jesus fidem illorum, dixit paralytico: Surge, tolle lectum 

tuum et vade in domum tuam, quia fides tua te salvum fecit, 


Omnipotens et misericors Deus, universa nobis adversantia propitiatus 

exclude, ut mente et corpore pariter expediti, quae tua sunt, liberis 

mentibus exequamur. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium 



DOMINICA XX. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 48, 145, 130, 137, 43, 75, 111 



Omnia quae fecisti nobis Domine: in vero judicio fecisti; Quia 

peccavimus tibi: et mandatis tuis non obedivimus; Sed da gloriam 

nomini tuo: et fac nobiscum secundum multitudinem misericordiae 

tuae. (Tobiae 3, Introitus.) 

191


gubernetur. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



DOMINICA XVI. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 86, 102, 40, 71, 23, 84, 91, 39 



Miserere mihi Domine, quoniam ad te clamavi tota die: quia tu 

Domine suavis, et mitis, et copiosus in misericordia omnibus 

invocantibus te. (Ps. 85, Introitus.) 

℣. Domine in auxilium meum respice. 

℟. Confundantur qui quaerunt animam meam. 

Propheta magnus surrexit in nobis: quia Deus visitavit plebem suam. 


Accessit Jesus ad loculum, et ait adolescenti: Tibi dico surge, et resedit, 

qui erat mortuus, et coepit loqui, Alleluia. (Super Canticum.) 

Tua, Domine quaesumus, gratia semper praeveniat et sequatur, ac 

bonis operibus jugiter nos praestet esse intentos. Per Dominum 



DOMINICA XVII. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 119xviii, 33, 76, 26, 48, 92, 37 



Justus es Domine, et rectum judicium tuum: fac cum servo tuo 

secundum misericordiam tuam. (Ps. 118, Introitus.) 

℣. Justus es Domine. 

℟. Et rectum judicium tuum. 

Cum vocatus fueris ad nuptias, recumbe in novissimo loco, ut dicat 

tibi, qui te invitavit, Amice, ascende superius: Tunc erit tibi gloria 

coram simul discumbentibus, Alleluia. (Super Canticum.) 

Omnis qui se exaltat humiliabitur: et qui se humiliat exaltabitur. (Super 

Canticum.) 

Da quaesumus Domine populo tuo diabolica vitare contagia, et te 

solum Deum pura mente sectari. Per Dominum nostrum Jesum 



DOMINICA XVIII. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 122, 96, 100, 81, 42, 110, 82, 149 



190 

PSALTERIUM 

[a] 18 Memor ero nominis tui * in omni generatione et generatione; 

propterea populi confitebuntur tibi in aeternum * et in saeculum 

saeculi. 

PSALMUS 46 (45)—ASYLUM FIDELIUM. DEUS BELLATOR OPTIMUS MAXIMUS. DEO 

DUCE TUTI. 

1 Magistro chori. Filiorum Core. Secundum " Virgines... ". Canticum. 

[I] [a] 2 Deus est nobis refugium et virtus, * adiutorium in 

tribulationibus inventus est nimis. 

3 Propterea non timebimus, dum turbabitur terra, * et transferentur 

montes in cor maris. 

4 Fremant et intumescant aquae eius, * conturbentur montes in elatione 

eius. 

5 Fluminis rivi laetificant civitatem Dei, * sancta tabernacula Altissimi. 

6 Deus in medio eius, non commovebitur; * adiuvabit eam Deus mane 

diluculo. 

7 Fremuerunt gentes, commota sunt regna; * dedit vocem suam, 

liquefacta est terra. 

8 Dominus virtutum nobiscum, * refugium nobis Deus Iacob. 

9 Venite et videte opera Domini, * quae posuit prodigia super terram. 

Auferet bella usque ad finem terrae, † 10 arcum conteret et confringet 

arma * et scuta comburet igne. 

11 Vacate et videte quoniam ego sum Deus: * exaltabor in gentibus et 

exaltabor in terra. 

12 Dominus virtutum nobiscum, * refugium nobis Deus Iacob. 

PSALMUS 47 (46)—DOMINUS EXALTANS. CHRISTUS DUX GENTIUM. PLAUDITE 

ADSCENDENTI. 

1 Magistro chori. Filiorum Core. PSALMUS. 

[I] [a] 2 Omnes gentes, plaudite manibus, * iubilate Deo in voce 

exsultationis, 

3 quoniam Dominus Altissimus, terribilis, * rex magnus super omnem 

terram. 

4 Subiecit populos nobis * et gentes sub pedibus nostris. 

5 Elegit nobis hereditatem nostram, * gloriam Iacob, quem dilexit. 

6 Ascendit Deus in iubilo, * et Dominus in voce tubae. 

7 Psallite Deo, psallite; * psallite regi nostro, psallite. 

8 Quoniam rex omnis terrae Deus, * psallite sapienter. 

9 Regnavit Deus super gentes, * Deus sedet super sedem sanctam 

suam. 

10 Principes populorum congregati sunt * cum populo Dei Abraham, 

quoniam Dei sunt scuta terrae: * vehementer elevatus est. 

PSALMUS 48 (47)—CIVITAS DOMINI GLORIOSA. ZION INVICTA GAUDEAT. 

1 Canticum. PSALMUS. Filiorum Core. 

[I] [a] 2 Magnus Dominus et laudabilis nimis * in civitate Dei nostri. 

3 Mons sanctus eius collis speciosus, * exsultatio universae terrae. 

Mons Sion, extrema aquilonis, * civitas regis magni. 

4 Deus in domibus eius notus * factus est ut refugium. 

67


5 Quoniam ecce reges congregati sunt, * convenerunt in unum. 

6 Ipsi cum viderunt, sic admirati sunt, * conturbati sunt, diffugerunt; 

7 illic tremor apprehendit eos, * dolores ut parturientis. 

8 In spiritu orientis * conteres naves Tharsis. 

9 Sicut audivimus, sic vidimus * in civitate Domini virtutum, 

in civitate Dei nostri; * Deus fundavit eam in aeternum. 

10 Recogitamus, Deus, misericordiam tuam * in medio templi tui. 

11 Secundum nomen tuum, Deus, † sic et laus tua in fines terrae; * 

iustitia plena est dextera tua. 

12 Laetetur mons Sion, et exsultent filiae Iudae * propter iudicia tua. 

13 Circumdate Sion et complectimini eam, * numerate turres eius. 

14 Ponite corda vestra in virtute eius † et percurrite domos eius, * ut 

enarretis in progenie altera. 

15 Quoniam hic est Deus, Deus noster † in aeternum et in saeculum 

saeculi; * ipse ducet nos in saecula. 

PSALMUS 49 (48)—VANITAS HOMINUM. IMPII UT PECUS TRANSEUNT. 


[I] 2 Audite haec, omnes gentes; * auribus percipite, omnes, qui 

habitatis orbem: 

3 quique humiles et viri nobiles, * simul in unum dives et pauper! 

[a] 4 Os meum loquetur sapientiam, * et meditatio cordis mei 

prudentiam. 

5 Inclinabo in parabolam aurem meam, * aperiam in psalterio aenigma 

meum. 

6 Cur timebo in diebus malis, * cum iniquitas supplantantium 

circumdabit me? 

7 Qui confidunt in virtute sua * et in multitudine divitiarum suarum 

gloriantur. 

8 Etenim seipsum non redimet homo; * non dabit Deo propitiationem 

suam. 

9 Nimium est pretium redemptionis animae eius: † ad ultimum 

deficiet, * 10 ut vivat usque in finem nec videat interitum. 

11 Et videbit sapientes morientes; † simul insipiens et stultus peribunt 

* et relinquent alienis divitias suas. 

12 Sepulcra eorum domus illorum in aeternum; † tabernacula eorum in 

progeniem et progeniem, * etsi vocaverunt nominibus suis terras 

suas. 

13 Et homo, cum sit in honore, non permanebit; † comparatus est 

iumentis, quae pereunt, * et similis factus est illis. 

[II] 14 Haec via illorum, quorum fiducia in semetipsis, * et finis eorum, 

qui complacent in ore suo. 

15 Sicut oves in inferno positi sunt, * mors depascet eos; 

descendent praecipites ad sepulcrum, † et figura eorum erit in 

consumptionem: * infernus habitaculum eorum. 

16 Verumtamen Deus redimet animam meam, * de manu inferi vere 

suscipiet me. 

68 


Dico vobis, quod multi Reges et Prophetae voluerunt videre quae 

videtis, et non viderunt: et audire, quae auditis, et non audierunt. 


Omnipotens sempiterne Deus, da nobis fidei, spei, et charitatis 

augmentum, et ut mereamur assequi quod promittis, fac nos amare 

quod praecipis. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, 



DOMINICA XIV. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 84, 92, 34, 38, 30, 36, 41, 39, 146 


Epistula (ad Vesperas). Ad Galatas 5:16-24 

Protector noster aspice Deus, et respice in faciem Christ tui: Quia 

melior est dies una in atriis tuis, super millia. (Ps. 83, Introitus.) 

℣. Domine, refugium factus es nobis. 

℟. A generatione in generationem. 

Cum ingrederetur Jesus quoddam castellum, occurrerunt ei decem viri 

leprosi, qui steterunt a longe, et levaverunt vocem dicentes: Jesu 

praeceptor, miserere nostri. (Super Canticum.) 

Unus autem ex illis ut vidit, quia mundatus est: regressus est cum 

magna voce magnificans Deum. (Super Canticum.) 

Custodi quaesumus Domine Ecclesiam tuam propitiatione perpetua, et 

quia sine te labitur humana mortalitas, tuis semper auxiliis et 

abstrahatur a noxiis, et ad salutaria dirigatur. Per Dominum nostrum 



DOMINICA XV. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 86, 118, 108, 40, 28, 107, 133 


Epistula (ad Vesperas). Ad Galatas 5:25-6:10 

Inclina Domine aurem tuam ad me, et exaudi me; salvum fac servum 

tuum, Deus meus, sperantem in te: Miserere mihi Domine, quoniam 

ad te clamavi tota die. (Ps. 85, Introitus.) 

℣. Bonum est confiteri Domino. 

℟. Et psallere nomini tuo altissime. 

Quaerite primum regnum Dei, et justiciam eius: et haec omnia 

adiicientur vobis, Alleluia. (Super Canticum.) 

Nolite soliciti esse dicentes, Quid manducabimus, aut quid bibemus: 

scit enim Pater vester coelestis, quid vobis necesse sit, Alleluia. 


Ecclesiam tuam, Domine, miseratio continuata mundet et muniat, et 

quia sine te non potest salva consistere, tuo semper munere 

189


℣. Ad te Domine clamavi, Deus meus ne sileas. 

℟. Ne discedas a me. 

Stans a longe publicanus nolebat oculos ad coelos levare, sed 

percutiebat pectus suum dicens: Deus propicius esto mihi peccatori. 


Descendit hic justificatus in domum suam ab illo: quia omnis qui se 

exaltat humiliabitur, et qui se humilia, exaltabitur. (Super Canticum.) 

Omnipotens sempiterne Deus, qui abundantia pietatis tuae, et merita 

supplicum excedis et vota, effunde super nos misericordiam tuam, ut 

dimittas quae conscientia metuit, et adjicias quae oratio non praesumit. 

Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui tecum vivit 

et regnat in unitate Spiritus sancti Deus, per omnia secula seculorum. 

Amen. 

DOMINICA XII. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 70, 34, 95, 104, 115, 143, 147 



Deus in adjutorium meum intende: Domine ad adjuvandum me 

festina. Confundantur et revereantur inimici mei: qui quaerunt 

inimam meam. (Ps. 67, Introitus.) 

℣. Benedicam Dominum in omni tempore. 

℟. Semper laus eius in ore meo. 

Dum transisset Dominus per medios fines Tyri: surdos fecit audire et 

mutos loqui. (Super Canticum.) 

Bene omnia fecit: et surdos fecit audire, et mutos loqui. (Super 

Canticum.) 

Omnipotens et misericors Deus, de cuius munere venit, ut tibi a 

fidelibus tuis digne et laudabiliter serviatur, tribue quaesumus nobis, 

ut ad promissiones tuas sine offensione curramus. Per Dominum 



DOMINICA XIII. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 74, 31, 15, 89, 149, 62, 112 



Respice, Domine, in testamentum tuum: et animas pauperum tuorum 

ne derelinquas in finem; Exurge, Domine, et judica causam tuam: et 

ne obliviscaris voces quaerentium te. (Ps. 73, Introitus.) 

℣. Domine Deus salutis meae. 

℟. In die clamavi et nocte coram te. 

Magister, quid faciendo vitam aeternam possidebo? : Ait illi Jesus, In 

lege quid scriptum est?; Dilliges Dominum: ex toto corde tuo, 


188 

PSALTERIUM 

17 Ne timueris, cum dives factus fuerit homo, * et cum multiplicata 

fuerit gloria domus eius, 

18 quoniam, cum interierit, non sumet omnia, * neque descendet cum 

eo gloria eius. 

19 Cum animae suae in vita ipsius benedixerit: * “Laudabunt te quod 

benefecisti tibi”, 

20 tamen introibit ad progeniem patrum suorum, * qui in aeternum 

non videbunt lumen. 

[a] 21 Homo, cum in honore esset, non intellexit; † comparatus est 

iumentis, quae pereunt, * et similis factus est illis. 

PSALMUS 50 (49)—VERI CULTUS ALTISSIMI. VERA SACRIFICIA. 

1 PSALMUS. Asaph. 

[VIII] [a] Deus deorum, Dominus, locutus est * et vocavit terram a solis 

ortu usque ad occasum. 

2 Ex Sion speciosa decore Deus illuxit, * 3 Deus noster veniet et non 

silebit: 

ignis consumens est in conspectu eius, * et in circuitu eius tempestas 

valida. 

4 Advocabit caelum desursum * et terram discernere populum suum: 

5 “Congregate mihi sanctos meos, * qui disposuerunt testamentum 

meum in sacrificio”. 

6 Et annuntiabunt caeli iustitiam eius, * quoniam Deus iudex est. 

7 “Audi, populus meus, et loquar, † Israel, et testificabor adversum te: 

* Deus, Deus tuus, ego sum. 

8 Non in sacrificiis tuis arguam te; * holocausta enim tua in conspectu 

meo sunt semper. 

9 Non accipiam de domo tua vitulos * neque de gregibus tuis hircos. 

10 Quoniam meae sunt omnes ferae silvarum, * iumentorum mille in 

montibus. 

11 Cognovi omnia volatilia caeli; * et, quod movetur in agro, meum est. 

12 Si esuriero non dicam tibi; * meus est enim orbis terrae et plenitudo 

eius. 

13 Numquid manducabo carnes taurorum * aut sanguinem hircorum 

potabo? 

[a] 14 Immola Deo sacrificium laudis * et redde Altissimo vota tua; 

15 et invoca me in die tribulationis: * eruam te, et honorificabis me ”. 

[VIII] 16 Peccatori autem dixit Deus: † “Quare tu enarras praecepta 

mea * et assumis testamentum meum in os tuum? 

17 Tu vero odisti disciplinam * et proiecisti sermones meos retrorsum. 

18 Si videbas furem, currebas cum eo; * et cum adulteris erat portio 

tua. 

19 Os tuum dimittebas ad malitiam, * et lingua tua concinnabat dolos. 

20 Sedens adversus fratrem tuum loquebaris * et adversus filium 

matris tuae proferebas opprobrium. 

21 Haec fecisti, et tacui. † Existimasti quod eram tui similis. * Arguam 

te et statuam illa contra faciem tuam. 

69


22 Intellegite haec, qui obliviscimini Deum, * ne quando rapiam, et non 

sit qui eripiat. 

[a] 23 Qui immolabit sacrificium laudis, honorificabit me; * et, qui 

immaculatus est in via, ostendam illi salutare Dei”. 

PSALMUS 51 (50)—POENITENTIA DAVIDICA. PER MISERERE MEI TOLLITUR IRA DEI. 

1 Magistro chori. PSALMUS. David, 2 cum venit ad eum Nathan propheta, 

postquam cum Bethsabee peccavit. 

[VII] [a] 3 Miserere mei, Deus, secundum misericordiam tuam; * et 

secundum multitudinem miserationum tuarum dele iniquitatem 

meam. 

4 Amplius lava me ab iniquitate mea * et a peccato meo munda me. 

5 Quoniam iniquitatem meam ego cognosco, * et peccatum meum 

contra me est semper. 

6 Tibi, tibi soli peccavi * et malum coram te feci, 

ut iustus inveniaris in sententia tua * et aequus in iudicio tuo. 

7 Ecce enim in iniquitate generatus sum, * et in peccato concepit me 

mater mea. 

8 Ecce enim veritatem in corde dilexisti * et in occulto sapientiam 

manifestasti mihi. 

9 Asperges me hyssopo, et mundabor; * lavabis me, et super nivem 

dealbabor. 

10 Audire me facies gaudium et laetitiam, * et exsultabunt ossa, quae 

contrivisti. 

11 Averte faciem tuam a peccatis meis * et omnes iniquitates meas 

dele. 

12 Cor mundum crea in me, Deus, * et spiritum firmum innova in 

visceribus meis. 

13 Ne proicias me a facie tua * et spiritum sanctum tuum ne auferas a 

me. 

14 Redde mihi laetitiam salutaris tui * et spiritu promptissimo 

confirma me. 

15 Docebo iniquos vias tuas, * et impii ad te convertentur. 

16 Libera me de sanguinibus, Deus, Deus salutis meae, * et exsultabit 

lingua mea iustitiam tuam. 

17 Domine, labia mea aperies, * et os meum annuntiabit laudem tuam. 

18 Non enim sacrificio delectaris; * holocaustum, si offeram, non 

placebit. 

19 Sacrificium Deo spiritus contribulatus; * cor contritum et 

humiliatum, Deus, non despicies. 

20 Benigne fac, Domine, in bona voluntate tua Sion, * ut aedificentur 

muri Ierusalem. 

21 Tunc acceptabis sacrificium iustitiae, † oblationes et holocausta; * 

tunc imponent super altare tuum vitulos. 

PSALMUS 52 (51)—SPECULUM VITAE AULICAE. TYRANNE RUES. 

1 Magistro chori. Maskil. David, 2 postquam Doeg Edomita ad Saul venit 

eique narravit dicens: " David intravit in domum Abimelech ". 

[V] 3 Quid gloriaris in malitia, * qui potens es iniquitate? 

70 


Ecce Deus adiuvat me, et Dominus susceptor est animae meae: Averte 

mala inimicis meis in veritate tua, disperge illos, protector meus 

Domine. (Ps. 53, Introitus.) 

℣. Ecce Deus adjuvat me. 

℟. Et Dominus susceptor est animae meae. 

Dixit Dominus villico, Quid haec audio de te? : Redde rationem 

villicationis tuae, Alleluia. (Super Canticum.) 

Quid faciam, quia Dominus meus aufert a me villicationem; fodere 

non valeo, mendicare erubesco: scio quid faciam, ut cum amotus 

fuero a villicatione, recipiant me in domos suas. (Super Canticum.) 

Pateant aures misericordiae tuae, Domine, precibus supplicantium et 

ut petentibus desiderata concedas, fac eos quae tibi sunt placita 

postulare. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



DOMINICA X. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 55, 17, 88, 74, 81, 5, 58, 119xix, xx 



Dum clamarem ad Dominum, exaudivit vocem meam: ab his qui 

appropinquant mihi, et humiliavit eos; Qui est ante secula: et manet 

in aeternum. Jacta cogitatum tuum in Domino: et ipse te enutriet. 

(Ps. 54, Introitus.) 

℣. Dum clamarem ad Dominum. 

℟. Exaudivit vocem meam. 

Cum appropinquaret Dominus Hierusalem videns civitatem flevit 

super illam et dixit; Quia si cognovisses et tu, quia venient dies in 

te: et circundabunt te et coangustabunt te undique et ad terram 

prosternent te, eo quod non cognovisti tempus visitationis tuae, 


Domus mea domus orationis vocabitur. (Super Canticum.) 

Deus qui omnipotentiam parcendo maxime et miserendo manifestas, 

multiplica super nos gratiam tuam, ut ad tua promissa currentes, 

coelestium bonorum facias esse consortes. Per Dominum nostrum 



DOMINICA XI. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 68, 27, 90, 30, 51, 32, 131, 119xxi, xxii 



Deus in loco sancto suo, Deus qui inhabitare facit unanimes in domo: 

ipse dabit virtutem et fortitudinem plebis suae. (Ps. 67, Introitus.) 

187


DOMINICA VII. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 47, 34, 65, 107, 145, 146, 119xiii, xiv 



Omnes gentes plaudite manibus: jubilate Deo in voce exultationis, 

Alleluia, Alleluia, Alleluia. (Ps. 46, Introitus.) 

℣. Omnes gentes plaudite manibus. 

℟. Jubilate Deo in voce exultationis. 

Misereor super turbam, quia iam triduo sustinent me, nec habet quod 

manducent: et si dimisero eos jejunos, deficient in via, Alleluia. 


Erant autem qui manducaverant quasi quatuor millia: et dimisit eos. 


Deus cuius providentia in sui dispositione non fallitur, te supplices 

exoramus, ut noxia cuncta submoveas, et omnia nobis profutura 

concedas. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



DOMINICA VIII. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 48, 31, 34, 70, 75, 1, 140, 119xv, xvi 



Suscipimus, Deus, misericordiam tuam in medio Templi tui: 

secundum nomen tuum, Deus, ita et laus tua in fines terrae, justicia 

plena est dextera tua. (Ps. 47, Introitus.) 

℣. Suscepimus, Deus, misericordiam tuam. 

℟. In medio Templi tui. 

Non potest arbor bona fructus malos facere: necque arbor mala fructus 

bonos facere. (Super Canticum.) 

Attendite a falsis prophetis, qui veniunt ad vos in vestimentis ovium, 

intrinsecus autem sunt lupi rapaces: a fructibus eorum cognoscetis 

eos, dicit Dominus. (Super Canticum.) 

Largire nobis, quaesumus Domine, semper spiritum cogitandi quae 

recta sunt propitius et agendi, ut qui sine te esse non possumus, 

secundum te vivere valeamus. Per Dominum nostrum Jesum Christum 



DOMINICA IX. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 54, 8, 81, 19, 62, 12, 119xvii, xviii 



186 

PSALTERIUM 

4 Tota die insidias cogitasti; * lingua tua sicut novacula acuta, qui facis 

dolum. 

5 Dilexisti malitiam super benignitatem, * mendacium magis quam 

loqui aequitatem. 

6 Dilexisti omnia verba perditionis, * lingua dolosa. 

7 Propterea Deus destruet te in finem; † evellet te et emigrabit te de 

tabernaculo * et radicem tuam de terra viventium. 

8 Videbunt iusti et timebunt * et super eum ridebunt: 

9 “Ecce homo, qui non posuit Deum refugium suum, † sed speravit in 

multitudine divitiarum suarum * et praevaluit in insidiis suis”. 

[a] 10 Ego autem sicut virens oliva in domo Dei. † Speravi in 

misericordia Dei * in aeternum et in saeculum saeculi. 

[a] 11 Confitebor tibi in saeculum, quia fecisti; † et exspectabo nomen 

tuum, * quoniam bonum est, in conspectu sanctorum tuorum. 

PSALMUS 53 (52)—HOMO ANIMALIS. SPECULUM ATHEISMI. DEUM NEGAT 

INSIPIENS. 

1 Magistro chori. Secundum " Mahalat ". Maskil. David. 

[VIII] Dixit insipiens in corde suo: “Non est Deus”. † 2 Corrupti sunt et 

abominationes operati sunt; * non est qui faciat bonum. 

3 Deus de caelo prospexit super filios hominum, * ut videat si est 

intellegens, aut requirens Deum. 

4 Omnes declinaverunt, simul corrupti sunt; * non est qui faciat 

bonum, non est usque ad unum. 

5 Nonne scient omnes, qui operantur iniquitatem, * qui devorant 

plebem meam ut cibum panis? 

Deum non invocaverunt; * 6 illic trepidaverunt timore, et non erat 

timor. 

Quoniam Deus dissipavit ossa eorum, qui te obsidebant, * confusi 

sunt, quoniam Deus sprevit eos. - 

[a] 7 Quis dabit ex Sion salutare Israel? † Cum converterit Deus 

captivitatem plebis suae, * exsultabit Iacob, et laetabitur Israel. 

PSALMUS 54 (53)—PIUS AFFLICTUS. DEFENDE DEUS AB HOSTE. 

1 Magistro chori. Fidibus. Maskil. David, 2 postquam Ziphaei ad Saul 

venerunt dicentes: " Ecce David apud nos abditus latet ". 

[IV] 3 Deus, in nomine tuo salvum me fac * et in virtute tua iudica me. 

4 Deus, exaudi orationem meam, * auribus percipe verba oris mei! 

5 Quoniam superbi insurrexerunt adversum me, † et fortes quaesierunt 

animam meam * et non proposuerunt Deum ante conspectum 

suum. 

[a] 6 Ecce enim Deus adiuvat me, * et Dominus susceptor est animae 

meae. 

7 Converte mala super inimicos meos * et in veritate tua disperde illos. 

8 Voluntarie sacrificabo tibi, * confitebor nomini tuo, Domine, quoniam 

bonum est; 

9 quoniam ex omni tribulatione eripuit me, * et super inimicos meos 

despexit oculus meus. 

71


PSALMUS 55 (54)—AMICI PRODITORES. PII AB AMICIS INIMICISQUE PRESSI. 

1 Magistro chori. Fidibus. Maskil. David. 

[VIII] 2 Auribus percipe, Deus, orationem meam † et ne abscondaris a 

deprecatione mea; * 3 intende mihi et exaudi me. 

Excussus sum in meditatione mea et conturbatus sum * 4 a voce 

inimici et a tribulatione peccatoris. 

Quoniam devolverunt in me iniquitatem * et in ira molesti erant mihi. 

5 Cor meum torquetur intra me, * et formido mortis cecidit super me. 

6 Timor et tremor venerunt super me, * et contexit me pavor. - 

7 Et dixi: “Quis dabit mihi pennas sicut columbae, * et volabo et 

requiescam? 

8 Ecce elongabo fugiens * et manebo in solitudine. 

9 Exspectabo eum, qui salvum me faciat * a spiritu procellae et 

tempestate”. 

10 Dissipa, Domine, divide linguas eorum, * quoniam vidi violentiam 

et contentionem in civitate. 

11 Die ac nocte circumeunt eam super muros eius, † 12 iniquitas et 

labor et insidiae in medio eius; * et non defecit de plateis eius 

fraudulentia et dolus. 

13 Quoniam si inimicus meus maledixisset mihi, * sustinuissem utique; 

et si is qui oderat me, super me magnificatus fuisset, * abscondissem 

me forsitan ab eo. 

14 Tu vero, homo coaequalis meus, * familiaris meus et notus meus, 

15 qui simul habuimus dulce consortium: * in domo Dei ambulavimus 

in concursu. 

16 Veniat mors super illos, * et descendant in infernum viventes, 

quoniam nequitiae in habitaculis eorum, * in medio eorum. 

17 Ego autem ad Deum clamabo, * et Dominus salvabit me. 

18 Vespere et mane et meridie meditabor et ingemiscam, * et exaudiet 

vocem meam. 

[a] 19 Redimet in pace animam meam ab his, qui impugnant me, * 

quoniam in multis sunt adversum me. 

20 Exaudiet Deus et humiliabit illos, * qui est ante saecula. 

Non enim est illis commutatio, * et non timuerunt Deum. 

21 Extendit manum suam in socios; * contaminavit foedus suum. 

22 Lene super butyrum est os eius, * pugna autem cor illius: 

molliti sunt sermones eius super oleum, * et ipsi sunt gladii destricti. - 

[a] 23 Iacta super Dominum curam tuam, † et ipse te enutriet; * non 

dabit in aeternum fluctuationem iusto. 

24 Tu vero, Deus, deduces eos * in puteum interitus. 

Viri sanguinum et dolosi non dimidiabunt dies suos; * ego autem 

sperabo in te, Domine. 

PSALMUS 56 (55)—COLUMBA FUGATA. VERBO FIDO: NON TIMEBO. CALENDARIO 

DEI INSCRIPTAE LACRYMAE. 

1 Magistro chori. Secundum " Ionat elem rehoqim ". David. Miktam. Cum 

Gath Philistaei eum tenerent. 

[VIII] 2 Miserere mei, Deus, quoniam conculcavit me homo, * tota die 

impugnans oppressit me. 

72 




DOMINICA V. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 27, 84, 71, 16, 112, 119ix, x 



Exaudi Domine vocem meam, qua clamavi ad te: Adjutor meus esto, 

ne derelinquas me, neque despicias me, Deus salutaris meus. (Ps. 

26, Introitus.) 

℣. Protector noster aspice Deus. 

℟. Et respice super servos tuos. 

Praeceptor, per totam noctem laborantes nihil cepimus: In verbo autem 

tuo laxabo rete. (Super Canticum.) 

Cum turbae irruerent ad Jesum, ut audirent verbum Dei; et ipse stabat 

circa stagnum Genzaret: et sedens docebat turbas, Alleluia. (Super 

Canticum.) 

Deus qui diligentibus te bona in visibilia praeparasti, infunde cordibus 

nostris tui amoris affectum, ut te in omnibus et super omnia diligentes, 

promissiones tuas, quae omne desiderium exuperant, consequamur. 



Amen. 

DOMINICA VI. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 28, 90, 17, 36, 53, 129, 119xi, xii 



Dominus fortitudo plebis suae, et protector salutarium Christi sui est: 

salvum fac populum tuum Domine, et benedic haereditati tuae, et 

rege eos usque in seculum. (Ps. 27, Introitus.) 

℣. Dominus fortitudo plebis suae. 

℟. Et protector salutarium Christi sui est. 

Audistis, quia dictum est antiquis: Non occides, qui autem occiderit, 

reus erit judicio. (Super Canticum.) 

Nisi abundaverit justicia vestra plus quam Scribarum et Pharisaeorum: 

non intrabitis in regnum coelorum, Alleluia. (Super Canticum.) 

Deus virtutum, cuius est totum quod est optimum, insere pectoribus 

nostris amorem tui nominis, et praesta nobis religionis augmentum, ut 

quae bona sunt nutrias, ac pietatis studio quae sunt nutrita custodias. 



Amen. 

185


Dico autem vobis, quod nemo virorum illorum qui vocati sunt: 

gustabit coenam meam. (Super Canticum.) 

Sancti nominis tui, Domine, timorem pariter et amorem fac nobis 

habere perpetuum, quia nunquam tua gubernatione destituis, quos in 

soliditate tuae dilectionis instituis. Per Dominum nostrum Jesum 



DOMINICA III. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 25, 55, 9, 17, 107, 32, 103, 119v, vi 



Respice in me, et miserere mei Domine, quoniam unicus et pauper 

sum ego: Vide humilitatem meam, et laborem meum, et dimitte 

omnia peccata mea, Deus meus. (Ps. 24, Introitus.) 

℣. Respice in me et miserere mei. 

℟. Quoniam unicus et pauper sum ego. 

Quis ex vobis homo, qui habet centum oves, et si perdiderit unam ex 

illis, nonne dimittit nonaginta novem in deserto: et vadit ad illam, 

quae perierat, donec inveniat illam, Alleluia. (Super Canticum.) 

Dico vobis, gaudium est angelis Dei: super uno peccatore poenitentiam 

agente. (Super Canticum.) 

Protector noster in te sperantium Deus, sine quo nihil est validum nihil 

sanctum, multiplica super nos misericordiam tuam, ut te rectore, te 

duce sic transeamus per bona temporalia, ut non amittamus aeterna. 



Amen. 

DOMINICA IV. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 27, 79, 13, 15, 52, 107, 119vii, viii 



Dominus illuminatio mea, et salus mea, quem timebo; Dominus 

defensor vitae meae, a quo trepidabo? : Qui tribulant me inimici 

mei, infirmati sunt et ceciderunt. (Ps. 26, Introitus.) 

℣. Adjuva nos, Deus, salutaris noster. 

℟. Et propter honorem nominis tui, Domine, libera nos. 

Estote ergo misericordes: sicut et Pater vester misericors est, dicit 

Dominus. (Super Canticum.) 

Nolite judicare, et non judicabimini: in quo enim judicio judicaveritis, 

judicabimini, dicit Dominus. (Super Canticum.) 

Da nobis quaesumus, ut et mundi cursus pacifice nobis tuo ordine 

dirigatur, et Ecclesia tua tranquilla devotione laetetur. Per Dominum 

184 

PSALTERIUM 

3 Conculcaverunt me inimici mei tota die, * quoniam multi pugnant 

adversum me, Altissime. 

4 In quacumque die timebo, * ego in te sperabo. 

5 In Deo, cuius laudabo sermonem, † in Deo speravi; * non timebo: 

quid faciet mihi caro? 

6 Tota die rem meam perturbabant, * adversum me omnes cogitationes 

eorum in malum. 

7 Concitabant iurgia, insidiabantur, * ipsi calcaneum meum 

observabant. 

Sicut quaesierunt animam meam, † 8 ita pro iniquitate retribue illis, * 

in ira populos prosterne, Deus. 

9 Peregrinationes meas tu numerasti: † pone lacrimas meas in utre tuo; 

* nonne in supputatione tua? 

10 Tunc convertentur inimici mei retrorsum, † in quacumque die 

invocavero: * ecce cognovi quoniam Deus meus es. 

11 In Deo, cuius laudabo sermonem, * in Domino, cuius laudabo 

sermonem, 

[a] 12 in Deo speravi; non timebo: * quid faciet mihi homo? 

13 Super me sunt, Deus, vota tua; * reddam laudationes tibi, 

14 quoniam eripuisti animam meam de morte † et pedes meos de 

lapsu, * ut ambulem coram Deo in lumine viventium. 

PSALMUS 57 (56)—COR PARATUM. PIUS INTER LEONES. JUVA DEUS; CANAM. 

1 Magistro chori. Secundum " Ne destruxeris ". David. Miktam. Quando a 

Saul in cavernam fugit. 

[VIII] [a] 2 Miserere mei, Deus, miserere mei, * quoniam in te confugit 

anima mea; 

et in umbra alarum tuarum confugiam, * donec transeant insidiae. 

3 Clamabo ad Deum Altissimum, * Deum, qui benefecit mihi. 

4 Mittet de caelo et liberabit me; * dabit in opprobrium conculcantes 

me. 

Mittet Deus misericordiam suam * et veritatem suam. 

5 Anima mea recumbit in medio catulorum leonum * devorantium 

filios hominum. 

Dentes eorum arma et sagittae, * et lingua eorum gladius acutus. 

6 Exaltare super caelos, Deus, * super omnem terram gloria tua. 

7 Laqueum paraverunt pedibus meis, * et incurvavit se anima mea; 

foderunt ante faciem meam foveam, * et ipsi inciderunt in eam. 

8 Paratum cor meum, Deus, † paratum cor meum; * 9 cantabo et 

psalmum dicam. 

Exsurge, gloria mea; † exsurge, psalterium et cithara, * excitabo 

auroram. 

10 Confitebor tibi in populis, Domine, * et psalmum dicam tibi in 

nationibus, 

11 quoniam magnificata est usque ad caelos misericordia tua, * et 

usque ad nubes veritas tua. 

12 Exaltare super caelos, Deus, * super omnem terram gloria tua. 

73


PSALMUS 58 (57)—DOCTOR IMPIUS. MANIPULUS IMPIORUM. PROTERVÈ IMPII. 

1 Magistro chori. Secundum " Ne destruxeris ". David. Miktam. 

[I] 2 Numquid vere, potentes, iustitiam loquimini, * recte iudicatis 

filios hominum? 

3 Etenim in corde iniquitates operamini, * in terra violentiam manus 

vestrae concinnant. 

4 Alienati sunt peccatores ab utero; * erraverunt a ventre, qui 

loquuntur falsa. 

5 Venenum illis in similitudinem serpentis, * sicut aspidis surdae et 

obturantis aures suas, 

6 quae non exaudiet vocem incantantium * et venefici incantantis 

sapienter. 

7 Deus, contere dentes eorum in ore ipsorum; * molas leonum 

confringe, Domine. 

8 Diffluant tamquam aqua decurrens, * sicut fenum conculcatum 

arescant. 

9 Sicut limax, quae tabescens transit, * sicut abortivum mulieris, quod 

non vidit solem. 

10 Priusquam sentiant ollae vestrae rhamnum, * sicut viventes, sicut 

ardor irae absorbet eos. 

11 Laetabitur iustus, cum viderit vindictam, * pedes suos lavabit in 

sanguine peccatoris. 

[a] 12 Et dicet homo: “Utique est fructus iusto, * utique est Deus 

iudicans eos in terra”. 

PSALMUS 59 (58)—VINDICTA JUSTA. ERUE AB HOSTE MALIGNÔ. 

1 Magistro chori. Secundum " Ne destruxeris ". David. Miktam. Quando 

Saul viros misit, qui domum observarent et eum occiderent. 

[IV] 2 Eripe me de inimicis meis, Deus meus, * et ab insurgentibus in 

me protege me. 

3 Eripe me de operantibus iniquitatem * et de viris sanguinum salva 

me. 

4 Quia ecce insidiati sunt animae meae, * irruerunt in me fortes. 

5 Neque delictum neque peccatum in me est, Domine; * sine iniquitate 

mea currunt et praeparantur. 

Exsurge in occursum meum et vide; * 6 et tu, Domine, Deus virtutum, 

Deus Israel, 

evigila ad visitandas omnes gentes; * non miserearis omnibus, qui 

infideliter operantur. 

7 Revertentur ad vesperam et latrabunt ut canes * et circuibunt 

civitatem. 

8 Ecce eructabunt ore suo, * et gladius in labiis eorum: “Quis enim 

audit?”. 

9 Et tu, Domine, deridebis eos, * subsannabis omnes gentes. 

[a] 10 Fortitudo mea, tibi attendam, * quia, Deus, praesidium meum es. 

[I] [a] 11 Deus meus, misericordia eius praeveniet me. * Deus faciet, ut 

despiciam inimicos meos. 

74 


DOMINICA I. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 13, 41, 5, 9, 58, 39, 14, 119i, ii 


Epistula (ad Vesperas). 1 Joannis 4:16b-21 

Servite Domino in timore: et exultate ei cum tremore. (Ps. 1 Beatus vir, 

qui non abiit.) 

Domine, in tua misericordia speravi; exultavit cor meum in salutari 

tuo: cantabo Domino, qui bona tribuit mihi. (Ps. 12) 

℣. Domine in misericordia tua speravi. 

℟. Et exultavit cor meum in salutari tuo. 

Homo quidam erat dives, et induebatur purpura et bysso, et 

epulabatur quotidie splendide, et erat quidam mendicus, nomine 

Lazarus. (Super Canticum.) 

Et erat quidam mendicus, nomine Lazarus, qui iacebat ad ianuam eius 

ulceribus plenus, cupiens saturari de micis, quae cadebant de mensa 

divitis et nemo illi dabat: sed et canes veniebant et lingebant ulcera 

eius, Alleluia. (Super Canticum.) 

Deus sperantium fortitudo, adesto propitius invocationibus nostris, ut 

quia sine te nihil potest mortalis infirmitas, praesta auxilium gratiae 

tuae, ut in exequendis mandatis tuis, et voluntate tibi et actione 

placeamus. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



DOMINICA II. POST TRINITATIS. 

Psalmi. 18, 120, 7, 6, 64, 26, 49, 119iii, iv 



Factus est Dominus protector meus, et eduxit me in latitudinem: 

salvum me fecit, quoniam voluit me. (Ps. 17, Introitus.) 

℣. Diligam te Domine virtus mea. 

℟. Dominus firmamentum meum et refugium meum. 

Homo quidam fecit coenam magnam, et vocavit multos: et misit 

servum suum hora coenae dicere invitatis ut venirent, quia omnia 

parata sunt, Alleluia. (Super Canticum.) 

183


In hac urbe lux sollennis, / Ver aeternum, pax perennis, 

In hac odor implens caelos, / In hac festum semper melos. 

Non est ibi corruptela, / Non defectus nec querela, 

Non minuti, non deformes, / Omnes Christo sunt conformes. 

12.Urbs caelestis, urbs beata, / Super petram collocata, 

Urbs in portu satis tuto, / De longinquo te saluto. 

Te saluto, te suspiro, / Te affecto, te requiro. 

Quantum tui gratulentur, / Quam festive conviventur, 

Quis affectus eos stringat, / Aut quae gemma muros pingat, 

Quis chalcedon, quis iacynthus, / Norunt illi, qui sunt intus. 

In plateis huius urbis / Sociatus piis turbis 

Cum Moÿse et Elia / Pium cantem Alleluia. 

—Hildebertus Cenomannensus, 1056-1133 

182 

PSALTERIUM 

12 Ne occidas eos, ne quando obliviscatur populus meus; † disperge 

illos in virtute tua * et prosterne eos, protector meus, Domine. 

13 Peccatum oris eorum, sermo labiorum ipsorum, * et 

comprehendantur in superbia sua. 

Propter exsecrationem et mendacium, quod loquuntur, * 14 consume 

eos in furore, 

consume, et non erunt; * et scient quia Deus dominabitur Iacob et 

finium terrae. 

15 Revertentur ad vesperam et latrabunt ut canes * et circuibunt 

civitatem. 

16 Ipsi errabunt ad manducandum; * si vero non fuerint saturati, 

murmurabunt. 

17 Ego autem cantabo fortitudinem tuam * et exsultabo mane 

misericordiam tuam, 

quia factus es praesidium meum * et refugium meum in die 

tribulationis meae. 

18 Fortitudo mea, tibi psallam, † quia, Deus, praesidium meum es: * 

Deus meus misericordia mea. 

PSALMUS 60 (59)—ADJUTOR IN NECESSITATE. IRA DEI MOMENTANEA. LIBERAS: 

FELIX SUM. 

1 Magistro chori. Secundum " Lilium praecepti ". Miktam. David. Ad 

docendum. 2 Quando contra Aram Naharaim et Aram Soba egressus est, et 

quando Ioab reversus devicit Edom in valle Salis: duodecim milia (hominum). 

[II] 3 Deus, reppulisti nos, destruxisti nos. * Iratus es. Convertere ad 

nos! 

4 Concussisti terram, confregisti eam; * sana contritiones eius, quia 

commota est. 

5 Ostendisti populo tuo dura, * potasti nos vino vertiginis. 

[a] 6 Dedisti metuentibus te signum, * ut fugiant a facie arcus. 

7 Ut liberentur dilecti tui, * salvos fac dextera tua et exaudi nos. 

8 Deus locutus est in sancto suo: † “Laetabor et partibor Sichimam * et 

convallem Succoth metibor. 

9 Meus est Galaad, et meus est Manasses, * et Ephraim fortitudo capitis 

mei. 

Iuda sceptrum meum, * 10 Moab olla lavacri mei. 

Super Idumaeam extendam calceamentum meum, * super Philistaeam 

vociferabor”. 

11 Quis adducet me in civitatem munitam? * Quis deducet me usque in 

Idumaeam? 

12 Nonne tu, Deus, qui reppulisti nos; * et non egredieris, Deus, in 

virtutibus nostris? 

Da nobis auxilium de tribulatione, * quia vana salus hominis. 

[a] 13 In Deo faciemus virtutem, * et ipse conculcabit tribulantes nos. 

PSALMUS 61 (60)—ASYLUM FIRMUM. DEUS TURRIS ROBUSTA. INVOCABO: 

PROSPERABIS. 

1 Magistro chori. Fidibus. David. 

[V] 2 Exaudi, Deus, deprecationem meam, * intende orationi meae. 

75


3 A finibus terrae ad te clamavi, † dum anxiaretur cor meum. * In 

petram inaccessam mihi deduc me! 

4 Quia factus es spes mea, * turris fortitudinis a facie inimici. 

5 Inhabitabo in tabernaculo tuo in saecula, * protegar in velamento 

alarum tuarum, 

6 quoniam tu, Deus meus, exaudisti vota mea, * dedisti hereditatem 

timentium nomen tuum. 

7 Dies super dies regis adicies, * annos eius usque in diem generationis 

et generationis. 

[a] 8 Sedeat in aeternum in conspectu Dei; * misericordia et veritas 

servent eum. 

9 Sic psalmum dicam nomini tuo in saeculum saeculi, * ut reddam vota 

mea de die in diem. 

PSALMUS 62 (61)—OMNIPOTENS DEUS. IN DEO QUIES. HOMO NIHILI. DEUS 

POTENS. 

1 Magistro chori. Secundum Iduthun. PSALMUS. David. 

[I] 2 In Deo tantum quiesce, anima mea, * ab ipso enim salutare meum. 

3 Verumtamen ipse refugium meum et salutare meum, * praesidium 

meum; non movebor amplius. 

4 Quousque irruitis in hominem, * contunditis universi vos tamquam 

parietem inclinatum et maceriam depulsam? 

5 Verumtamen de excelso suo cogitaverunt depellere; * delectabantur 

mendacio. 

Ore suo benedicebant * et corde suo maledicebant. 

6 In Deo tantum quiesce, anima mea, * quoniam ab ipso patientia mea. 

[a] 7 Verumtamen ipse Deus meus et salutare meum, * praesidium 

meum; non movebor. 

8 In Deo salutare meum et gloria mea; * Deus fortitudinis meae, et 

refugium meum in Deo est. 

9 Sperate in eo, omnis congregatio populi, † effundite coram illo corda 

vestra; * Deus refugium nobis. 

10 Verumtamen vanitas filii Adam, * mendacium filii hominum. 

In stateram si conscendant, * super fumum leves sunt omnes. 

11 Nolite sperare in violentia † et in rapina nolite decipi; * divitiae si 

affluant, nolite cor apponere. 

12 Semel locutus est Deus, † duo haec audivi: * quia potestas Deo est, 

13 et tibi, Domine, misericordia; * quia tu reddes unicuique iuxta opera 

sua. 

PSALMUS 63 (62)—SITIS SPIRITUALIS. DESIDERO TEMPLUM TUUM. 

1 PSALMUS. David, cum in deserto Iudae commoraretur. 

[II] 2 Deus, Deus meus es tu, * ad te de luce vigilo. 

Sitivit in te anima mea, * te desideravit caro mea. 

In terra deserta et arida et inaquosa, † 3 sic in sancto apparui tibi, * ut 

viderem virtutem tuam et gloriam tuam. 

4 Quoniam melior est misericordia tua super vitas, * labia mea 

laudabunt te. 

76 

IN FESTO SS. TRINITATIS 

Dans usiae unitatem / Et personis trinitatem. 

In personis nulla prior, / Nulla minor, nulla maior. 

Unaquaeque semper ipsa / Sic est constans atque fixa, 

Ut nec in se varietur / Nec in ullam transmutetur. 

4. Haec est fides orthodoxa, / Non hic error sive noxa, 

Sicut dico, sic et credo / Nec in partem pravam cedo. 

Inde venit, bone Deus, / Ne desperem, quamvis reus. 

Reus mortis non despero, / Sed in morte vitam quaero. 

Quo te placem, nil praetendo / Nisi fidem, quam defendo. 

Fidem vides; hac imploro, / Leva fascem, qua laboro, 

Per hoc sacrum cataplasma / Convalescat aegrum plasma. 

5. Extra portam iam delatum, / Iam foetentem, tumulatum 

Vitta ligat, lapis urget, / Sed, si iubes, hic resurget. 

Iube, lapis revolvetur, / Iube, vita dirumpetur, 

Exiturus nescit moras, / Postquam clamas: Exi foras! 

6. In hoc sale mea ratis / Infestatur a piratis, 

Hinc assultus, inde fluctus, / Hinc et inde mors et luctus. 

Sed tu, bone nauta, veni, / Prome ventos, mare leni, 

Fac, abscedant hi piratae, / Duc ad portum salva rate. 

7. Infecunda mea ficus, / Cuius ramus ramus siccus, 

Incidetur, incendetur, / Si promulgas, quae meretur. 

Sed hoc anno dimittatur, / Stercoretur, fodiatur, 

Quodsi necdum respondebit, / Flens hoc loquor, tunc ardebit. 

8. Vetus hostis in me furit, / Aquis mersat, flammis urit, 

Inde languens et afflictus / Tibi soli sum relictus. 

Ut hic hostis evanescat, / Ut infirmus convalescat, 

Tu virtutem ieiunandi / Des infirmo, des orandi. 

Per haec duo Christo teste / Liberabor ab hac peste. 

Ab hac peste solve mentem / Fac devotum paenitentem, 

Da timorem, quo proiecto / De salute nil coniecto. 

Da spem, fidem, caritatem, / Da discretam pietatem, 

Da contemptum terrenorum, / Appetitum supernorum. 

9. Totum, Deus, in te spero, / Deus, ex te totum quaero, 

Tu laus mea, meum bonum, / Mea cuncta tuum donum. 

Tu solamen in labore, / Medicamen in languore, 

Tu in luctu mea lyra, / Tu lenimen es in ira, 

Tu in arto liberator, / Tu in lapsu relevator, 

Metum praestans in provectu, / Spem conservans in defectu. 

Si quis laedit, tu rependis, / Si minatur, tu defendis, 

Quod est anceps, tu dissolvis, / Quod tegendum, tu involvis. 

10.Tu intrare me non sinas / Infernales officinas, 

Ubi maeror, ubi metus, / Ubi foetor, ubi fletus, 

Ubi probra deteguntur, / Ubi rei confunduntur, 

Ubi tortor semper caedens, / Ubi vermis semper edens, 

Ubi totum hoc perenne, / Quia perpes mors Gehennae. 

11.Me receptet Sion illa, / Sion, David urbs tranquilla, 

Cuius faber auctor lucis, / Cuius portae lignum crucis, 

Cuius claves lingua Petri, / Cuius cives semper laeti, 

Cuius muri lapis vivus, / Cuius custos rex festivus. 

181


1. Tu Trinitatis Unitas, / Orbem potenter qui regis, / Attende laudum 

cantica, / Quae excubantes psallimus. 

2. Ortus refulget Lucifer, / Sparsamque lucem nuntiat, / Cadit caligo 

noctium, / Lux Sancta nos illuminet. 

3. Gloria Patri Domino, / Gloria Unigenito, / Una cum Sancto 

Spiritu / In sempiterna saecula. 

1. Alpha et O, magne Deus, / Heli, Heli, Deus meus, 

Cuius virtus totum posse, / Cuius sensus totum nosse, 

Cuius esse summum bonum, / Cuius opus, quidquid bonum. 

Super cuncta, subter cuncta, / Extra cuncta, intra cuncta: 

Intra cuncta non inclusus, / Extra cuncta non exclusus, 

Super cuncta nec elatus, / Subter cuncta nec substratus; 

Super totus praesidendo, / Subter totus sustinendo, 

Extra totus complectendo, / Intra totus es implendo. 

Intra nusquam coartaris, / Extra nusquam dilataris, 

Super nullo sustentaris, / Subter nullo fatigaris, 

Mundum movens non moveris, / Locum tenens non teneris, 

Tempus mutans non mutaris, / Vaga firmans non vagaris, 

Vis externa vel necesse / Non alternant tuum esse. 

Heri nostrum, cras et pridem / Semper tibi nunc et idem, 

Tuum, Deus, hodiernum / Indivisum, sempiternum. 

In hoc totum praevidisti, / Totum simul perfecisti 

Ad exemplar summae mentis / Formam praestans elementis. 

2. Nate Patri coaequalis, / Patri consubstantialis, 

Patris splendor et figura, / Factor factus creatura, 

Carnem nostram induisti, / Causam nostram suscepisti, 

Sempiternus temporalis, / Moriturus immortalis, 

Verus homo, verus Deus, / Impermixtus Homo-deus. 

Non conversus hic in carnem / Nec minutus propter carnem, 

Hic assumptus est in Deum, / Non consumptus propter Deum, 

Patri compar deitate, / Minor carnis veritate. 

Deus pater tantum Dei, / Virgo mater sed et Dei. 

In tam nova ligatura / Sic utraque stat natura, 

Ut conservet, quidquid erat, / Facta quiddam, quod non erat. 

Noster iste mediator, / Iste noster legislator, 

Circumcisus, baptizatus, / Crucifixus, tumulatus, 

Obdormivit et descendit, / Resurrexit et ascendit, 

Sic ad caelos elevatus / Iudicabit iudicatus. 

3. Paraclitus increatus, / Neque factus neque natus, 

Patri consors genitoque / Sic procedit ab utroque, 

Ne sit minor potestate / Vel discretus qualitate. 

Quanti illi, tantus iste, / Quales illi, talis iste, / Ex quo illi, ex tunc 

iste. 

Pater alter, sed gignendo, / Natus alter, sed nascendo, 

Flamen ab his procedendo, / Tres sunt unum subsistendo. 

Quisque trium plenus Deus, / Non tres tamen dî, sed Deus. 

In hoc Deo, Deo vero, / Tres et unum assevero, 

180 

PSALTERIUM 

[a] 5 Sic benedicam te in vita mea * et in nomine tuo levabo manus 

meas. 

6 Sicut adipe et pinguedine repleatur anima mea, * et labiis 

exsultationis laudabit os meum. 

7 Cum memor ero tui super stratum meum, * in matutinis meditabor 

de te, 

8 quia fuisti adiutor meus, * et in velamento alarum tuarum exsultabo. 

9 Adhaesit anima mea post te, * me suscepit dextera tua. 

10 Ipsi vero in ruinam quaesierunt animam meam, * introibunt in 

inferiora terrae, 

11 tradentur in potestatem gladii, * partes vulpium erunt. 

12 Rex vero laetabitur in Deo; † gloriabuntur omnes, qui iurant in eo, * 

quia obstructum est os loquentium iniqua. 

PSALMUS 64 (63)—MORES PERSECUTORUM. LINGUA DOLOSA. 


[Irr.] [a] 2 Exaudi, Deus, vocem meam in meditatione mea; * a timore 

inimici custodi animam meam. 

3 Protege me a conventu malignantium, * a multitudine operantium 

iniquitatem. 

4 Qui exacuerunt ut gladium linguas suas, † intenderunt sagittas suas, 

venefica verba, * 5 ut sagittent in occultis immaculatum. 

Subito sagittabunt eum et non timebunt, * 6 firmaverunt sibi consilium 

nequam. 

Disputaverunt, ut absconderent laqueos, * dixerunt: “Quis videbit 

eos?”. 

7 Excogitaverunt iniqua, perfecerunt excogitata consilia. * Interiora 

hominis et cor eius abyssus. 

8 Et sagittavit illos Deus; † subito factae sunt plagae eorum, * 9 et 

infirmavit eos lingua eorum. 

Caput movebunt omnes, qui videbunt eos, * 10 et timebit omnis homo; 

et annuntiabunt opera Dei * et facta eius intellegent. 

11 Laetabitur iustus in Domino et sperabit in eo, * et gloriabuntur 

omnes recti corde. 

PSALMUS 65 (64)—ANNONAE BENEDICTIO. CORONA ANNI. DAS VERBUM & 

FRUGES. 

1 Magistro chori. PSALMUS. David. Canticum. 

[VIII] [a] 2 Te decet hymnus, Deus, in Sion; * et tibi reddetur votum in 

Ierusalem. 

3 Qui audis orationem, * ad te omnis caro veniet propter iniquitatem. 

4 Etsi praevaluerunt super nos impietates nostrae, * tu propitiaberis 

eis. 

5 Beatus, quem elegisti et assumpsisti; * inhabitabit in atriis tuis. 

Replebimur bonis domus tuae, * sanctitate templi tui. 

[a] 6 Mirabiliter in aequitate exaudies nos, Deus salutis nostrae, * spes 

omnium finium terrae et maris longinqui. 

7 Firmans montes in virtute tua, * accinctus potentia. 

77


8 Compescens sonitum maris, † sonitum fluctuum eius * et tumultum 

populorum. 

9 Et timebunt, qui habitant terminos terrae, a signis tuis; * exitus 

orientis et occidentis delectabis. 

10 Visitasti terram et inebriasti eam; * multiplicasti locupletare eam. 

Flumen Dei repletum est aquis; † parasti frumenta illorum, * quoniam 

ita parasti eam. 

11 Sulcos eius irrigans, glebas eius complanans; * imbribus emollis 

eam, benedicis germini eius. 

12 Coronasti annum benignitate tua, * et vestigia tua stillabunt 

pinguedinem. 

13 Stillabunt pascua deserti, * et exsultatione colles accingentur. 

14 Induta sunt ovibus prata, † et valles abundabunt frumento; * 

clamabunt, etenim hymnum dicent. 

PSALMUS 66 (65)—FORNAX PROBATIONIS. LAUDATE DEUM, UT EGO. 

1 Magistro chori. Canticum. PSALMUS. 

[VIII] Iubilate Deo, omnis terra, † 2 psalmum dicite gloriae nominis 

eius, * glorificate laudem eius. 

3 Dicite Deo: “Quam terribilia sunt opera tua. * Prae multitudine 

virtutis tuae blandientur tibi inimici tui. 

4 Omnis terra adoret te et psallat tibi, * psalmum dicat nomini tuo”. 

5 Venite et videte opera Dei, * terribilis in adinventionibus super filios 

hominum. 

6 Convertit mare in aridam, † et in flumine pertransibunt pede; * ibi 

laetabimur in ipso. 

7 Qui dominatur in virtute sua in aeternum, † oculi eius super gentes 

respiciunt; * rebelles non exaltentur in semetipsis. 

[a] 8 Benedicite, gentes, Deum nostrum * et auditam facite vocem 

laudis eius; 

9 qui posuit animam nostram ad vitam * et non dedit in commotionem 

pedes nostros. 

10 Quoniam probasti nos, Deus; * igne nos examinasti, sicut 

examinatur argentum. 

11 Induxisti nos in laqueum, * posuisti tribulationes in dorso nostro. 

12 Imposuisti homines super capita nostra, † transivimus per ignem et 

aquam, * et eduxisti nos in refrigerium. 

[IV] 13 Introibo in domum tuam in holocaustis; * reddam tibi vota mea, 

14 quae protulerunt labia mea, * et locutum est os meum in 

tribulatione mea. 

15 Holocausta medullata offeram tibi cum incenso arietum, * offeram 

tibi boves cum hircis. 

[a] 16 Venite, audite, et narrabo, omnes, qui timetis Deum, * quanta 

fecit animae meae. 

17 Ad ipsum ore meo clamavi * et exaltavi in lingua mea. 

18 Iniquitatem si aspexi in corde meo, * non exaudiet Dominus. 

19 Propterea exaudivit Deus, * attendit voci deprecationis meae. 

78 

IN FESTO SS. TRINITATIS 

Psalmi. 8, 33, 48, 75, 86, 115, 135, 67 


Gloria tibi Trinitas aequalis, una Deitas: et ante omnia secula, et nunc 

et in perpetuum. (Super Psalmos.) 

Te invocamus, te adoramus, te laudamus: O beata Trinitas. (Super 

Psalmos.) 

Benedicta sit sancta Trinitas, atque indivisa unitas: Confitebimur ei, 

quia fecit nobiscum misericordiam suam. (Introitus.) 

℣. Benedicamus Patrem et Filium cum sancto Spiritu. 

℟. Laudemus et superexaltemus eum in secula. 

Benedicta sit creatrix et gubernatrix omnium, sancta et individua 

Trinitas: et nunc et semper et per infinita seculorum secula. (Super 

Canticum.) 

Nisi quis renatus fuerit ex aqua et Spiritu, non potest introire in 

regnum Dei: Quia, quod natum est de carne, caro est, et quod 

natum est de Spiritu, Spiritus est, Alleluia, Alleluia. (Super 

Canticum.) 

Te Deum Patrem ingenitum, Te Filium unigenitum, Te Spiritum 

Sanctum Paracletum, sanctam et individuam Trinitatem: Toto corde 

et ore confitemur, laudamus atque benedicimus, Tibi gloria in 

secula. (Super Canticum.) 

Omnipotens sempiterne Deus, qui dedisti famulis tuis in confessione 

verae fidei aeternae trinitatis gloriam agnoscere, et in potentia 

majestatis adorare unitatem, quaesumus, ut eiusdem fidei firmitate ab 

omnibus semper muniamur adversis. Per Dominum nostrum Jesum 



Hymni 

1. O lux beata Trinitas / Et principalis Unitas, / Iam sol recedit igneus: 

/ Infunde lumen cordibus. 

2. Te mane laudum carmine, / Te deprecamur vespere, / Te nostra 

supplex gloria / Per cuncta laudet saecula. 

3. Deo Patri sit gloria, / Eiusque soli Filio, / Cum Spiritu Paraclito / 

Et nunc et in perpetuum. 

—S. Gregorius Magnus, ca. 540-604 

179


Horridas nostrae mentis purga tenebras. 

Amator sancte sensatorum semper cogitatuum, 

Infunde unctionem tuam clemens nostris sensibus. 

Tu purificator omnium flagitiorum, Spiritus, 

Purifica nostri oculum interioris hominis, 

Ut videri supremus Genitor possit a nobis, 

Mundi cordis quem soli cernere possunt oculi. 

Prophetas tu inspirasti, ut praeconia Christi tunc praecinerent inclita. 

Apostolos tu confortasti, uti trophaeum Christi per totum mundum 

veherent. 

Quando machinam per verbum suum fecit Deus coeli, terrae, marium, 

Tu super aquas foturus eas, numem tuum expandisti, Spiritus. 

Tu aimabus vivificandis aquas foecundas. 

Tu aspirando das spiritales esse homines. 

Tu divisum per linguas mundum et ritus adunasti, Domine. 

Idolatras ad cultum Dei revocas, magistrorum optime: 

Ergo nos supplicantes tibi exaudi propitius, sancte Spiritus, 

Sine quo preces omnes cassae creduntur et indignae Dei auribus. 

Tu qui omnium saeculorum sanctus tui numinis docuisti instinctu 

amplectendo Spiritus, 

Ipse hodie apostolos Christi donans munere insolito, et cunctis 

inaudito saeculis. 

Hunc diem glorosum fecisti. 

Sancti Spiritus adsit nobis gratia. 

178 

PSALTERIUM 

20 Benedictus Deus, qui non amovit orationem meam * et 

misericordiam suam a me. 

PSALMUS 67 (66)—DOMINUS BENEDICENS. TRINITAS BENEDICTA. BENEDICTIO 

DITANS. CHRISTI BENEDICTIO. 

1 Magistro chori. Fidibus. PSALMUS. Canticum. 

[Irr.] 2 Deus misereatur nostri et benedicat nobis; * illuminet vultum 

suum super nos, 

3 ut cognoscatur in terra via tua, * in omnibus gentibus salutare tuum. 

[a] 4 Confiteantur tibi populi, Deus; * confiteantur tibi populi omnes. 

5 Laetentur et exsultent gentes, † quoniam iudicas populos in aequitate 

* et gentes in terra dirigis. 

6 Confiteantur tibi populi, Deus; * confiteantur tibi populi omnes. 

7 Terra dedit fructum suum; * benedicat nos Deus, Deus noster, 

8 benedicat nos Deus, * et metuant eum omnes fines terrae. 

PSALMUS 68 (67)—JEHOVA TRIMPHATOR. ADSCENSIONIS BENEFICIA. 

1 Magistro chori. David. PSALMUS. Canticum. 

[VIII] [a] 2 Exsurgit Deus, et dissipantur inimici eius; * et fugiunt, qui 

oderunt eum, a facie eius. 

3 Sicut dissipatur fumus, tu dissipas; * sicut fluit cera a facie ignis, sic 

pereunt peccatores a facie Dei. 

4 Et iusti laetentur et exsultent in conspectu Dei * et delectentur in 

laetitia. 

5 Cantate Deo, psalmum dicite nomini eius; * iter facite ei, qui fertur 

super nubes: 

Dominus nomen illi. * Iubilate in conspectu eius; 

6 pater orphanorum et iudex viduarum, * Deus in habitaculo sancto 

suo. 

7 Deus, qui inhabitare facit desolatos in domo, † qui educit vinctos in 

prosperitatem; * verumtamen rebelles habitabunt in arida terra. - 

8 Deus, cum egredereris in conspectu populi tui, * cum pertransires in 

deserto, 

9 terra mota est, etiam caeli distillaverunt * a facie Dei Sinai, a facie Dei 

Israel. 

10 Pluviam voluntariam effundebas, Deus; * hereditatem tuam 

infirmatam, tu refecisti eam. 

11 Animalia tua habitabant in ea, * parasti in bonitate tua pauperi, 

Deus. 

[VI] 12 Dominus dat verbum; * virgines annuntiantes bona sunt agmen 

ingens: 

13 “Reges exercituum fugiunt, fugiunt, * et species domus dividit 

spolia. 

14 Et vos dormitis inter medias caulas: † alae columbae nitent argento, 

* et pennae eius pallore auri. 

15 Dum dispergit Omnipotens reges super eam, * nive dealbatur 

Selmon”. 

16 Mons Dei mons Basan, * mons cacuminum mons Basan. 

79


17 Ut quid invidetis, montes cacuminum, † monti, in quo beneplacitum 

est Deo inhabitare? * Etenim Dominus habitabit in finem. 

18 Currus Dei decem milia milium: * Dominus venit de Sinai in sancta. 

19 Ascendisti in altum, captivam duxisti captivitatem; † accepisti in 

donum homines, * ut etiam rebelles habitent apud Dominum Deum. 

20 Benedictus Dominus die cotidie; * portabit nos Deus salutarium 

nostrorum. 

[a] 21 Deus noster, Deus ad salvandum; * et Domini, Domini exitus 

mortis. 

22 Verumtamen Deus confringet capita inimicorum suorum, * verticem 

capillatum perambulantium in delictis suis. 

23 Dixit Dominus: “Ex Basan reducam, * reducam de profundo maris, 

24 ut intingatur pes tuus in sanguine, * lingua canum tuorum ex 

inimicis portionem inveniat”. 

[I] 25 Viderunt ingressus tuos, Deus, * ingressus Dei mei, regis mei in 

sancta. 

26 Praecedunt cantores, postremi veniunt psallentes. * in medio 

iuvenculae tympanistriae. 

[a] 27 “In ecclesiis benedicite Deo, * Domino, vos de fontibus Israel ”. 

28 Ibi Beniamin adulescentulus ducens eos, † principes Iudae cum 

turma sua, * principes Zabulon, principes Nephthali. 

29 Manda, Deus, virtuti tuae; * confirma hoc, Deus, quod operatus es 

in nobis. 

30 A templo tuo in Ierusalem * tibi afferent reges munera. 

31 Increpa feram arundinis, * congregationem taurorum in vitulis 

populorum: 

prosternant se cum laminis argenti. * Dissipa gentes, quae bella volunt. 

32 Venient optimates ex Aegypto, * Aethiopia praeveniet manus suas 

Deo. 

33 Regna terrae, cantate Deo, * psallite Domino, psallite Deo, 

34 qui fertur super caelum caeli ad orientem; * ecce dabit vocem suam, 

vocem virtutis. 

35 Tribuite virtutem Deo. † Super Israel magnificentia eius, * et virtus 

eius in nubibus. 

36 Mirabilis, Deus, de sanctuario tuo! † Deus Israel ipse tribuet 

virtutem et fortitudinem plebi suae. * Benedictus Deus! 

PSALMUS 69 (68)—OPPRESSORUM CONSOLATIO. VITA CHRISTI & CHRISTIANI 

MERA PASSIO. PATIENTIS CHRISTI PRECES. 

1 Magistro chori. Secundum " Lilia... ". David. 

[VIII] [a] 2 Salvum me fac, Deus, * quoniam venerunt aquae usque ad 

guttur meum. 

3 Infixus sum in limo profundi, et non est substantia; * veni in 

profunda aquarum, et fluctus demersit me. 

4 Laboravi clamans, raucae factae sunt fauces meae; * defecerunt oculi 

mei, dum spero in Deum meum. 

5 Multiplicati sunt super capillos capitis mei, * qui oderunt me gratis. 

80 

IN DOMINICA PENTECOSTES 

—Magnentius Rhabanus Maurus, ca. 775-856 

1. Almum flamen, vita mundi, / Cuius virtus vegetat / Quidquid 

aequoris profundi, / Soli quidquid et rotundi / Spatium 

progerminat. / Motor omnis creaturae, / Vita vitae sub tellure / 

Motus atque requies / Spiritus tu Unus es. 

2. Veni, Spiritus Creator, / Dono largus septuplo, / Veni terrae 

Renovator, / Pacis atque boni Sator, / Locuples solatio! / O tu 

mentibus beatis / Gaudium, sed pravitatis / Inventori barathro / 

Maxima confusio. 

3. Super aquas ferebatur / Divus ille Spiritus, / Quando mundus 

condebatur, / Totus et animabatur / Variis virtutibus. / Tum quem 

primum animavit / Mox collapsum recreavit, / Largiter vivificam / 

Nobis fundens gratiam. 

4. Orbi tubas excitasti / Sacri Evangelii, / Per quas mundum 

suscitasti, / Mortuumque praeparasti / Ad fulgorem praemii. / 

Nostrum roborasti pectus, / Homo quo ceu scuto tectus. / Spiritu 

lethiferum / Debellaret spiritum. 

5. Huic ergo inclinemur / Salva gens Spiritui, / Huius dona 

demiremur, / Sanctitatem veneremur / In amore cernui. / 

Geminemus: Sanctus, Sanctus! / Effundamus corde planctus / 

Coram patre gratiae / Memori miseriae. 

6. Ad te gratiarum fontem / Nostra currit anima: / Firma spiritum 

insontem, / Animumque lava sontem / Exundante gratia. / 

Praesulum inspira mentes, / Mundi dirige potentes, / Sacra sit 

communitas, / Mera pax et unitas. 

7. Omnium repurga pectus / A fermento saeculi, / Cedat Satan carne 

tectus, / Operosae quisque rectus / Corde subsit fidei. / Et 

primaevo sub ardore, / Mutuoque sub amore / Totus grex fidelium 

/ Colligatur ovium. 

Veni sancte Spiritus, et emitte coelitus lucis tuae radium. 

Veni pater pauperum, veni dator munerum, veni lumen cordium. 

Consolator optime, dulcis hospes animae, dulce refrigerium. 

In labore requies, in aestu temperies, in fletu solatium. 

O lux beatissima, reple cordis intima tuorum fidelium. 

Sine tuo numine nihil est in homine, nihil est innoxium. 

Lava quod est sordidum, riga quod est aridum, sana quod est saucium. 

Flecte quod est rigidum, fove quod est frigidum, rege quod est 

devium. 

Da tuis fidelibus in te confidentibus sacrum septenarium. 

Da virtutis meritum, da salutis exitum, da perenne gaudium. 

—ca. 1030 

Sequentia de Dominica Pentacostes: 

Sancti Spiritus adsit nobis gratia, Qui corda nostra sibi faciat 

habitacula, 

Expulsis inde cunctis vitiis spiritalibus. 

Spiritus alme illustrator hominum, 

177


Praesta, quaesumus, omnipotens Deus, ut claritatis tuae super nos 

splendor effulgeat, et lux tuae lucis corda eorum, qui per gratiam tuam 

renati sunt, sancti Spiritus illustratione confirmet. Per Dominum 


unitate eiusdem Spiritus sancti Deus, per omnia secula seculorum. 

Amen. (Collecta in feriis post diem Pentecostes.) 

FERIA II. POST PENTECOSTEN. 



FERIA III. POST PENTECOSTEN. 



ALIAE PRECES DE SPIRITU SANCTO. 

Veni sancte Spiritus, reple tuorum corda fidelium, et tui amoris in 

nobis ignem accende: qui per diversitatem linguarum cunctarum 

gentes in unitate fidei congregasti. 

℣. Emitte Spiritum tuum et creabuntur, Alleluia. 

℟. Et renovabis faciem terrae, Alleluia. 

Deus, qui corda fidelium sancti Spiritus illustratione docuisti, da nobis 

in eodem Spiritu recta sapere et per eius consolationem semper 

gaudere, per Jesum Christum Filium tuum, qui tecum vivit et regnat in 

unitate Spiritus sancti Deus per omnia saecula saeculorum. Amen. 

℣. Ad te levavi oculos meos, Alleluia. 

℟. Qui habitas in coelis, Alleluia. 

Infunde, quaesumus Domine, famulis tuis Spiritum veritatis et pacis, 

ut quae tibi placita sunt, toto corde cognoscant, et agnita, tota virtute 

sectentur, per Dominum nostrum Jesum Christum. Amen. 

Hymni 

1. Veni, Creator Spiritus, / Mentes tuorum visita, / Imple superna 

gratia, / Quae tu creasti pectora. 

2. Qui Paraclitus diceris / Donum Dei altissimi, / Fons vivus, ignis, 

caritas, / Et spiritalis unctio. 

3. Tu septiformis munere, / Dextrae Dei tu digitus, / Tu rite 

promissum Patris, / Sermone ditans guttura. 

4. Accende lumen sensibus, / Infunde amorem cordibus, / Infirma 

nostri corporis / Virtute firmans perpeti. 

5. Hostem repellas longius, / Pacemque dones protinus, / Ductore sic 

te praevio / Vitemus omne noxium. 

6. Per te sciamus da Patrem, / Noscamus atque Filium, / Te utriusque 

Spiritum / Credamus omni tempore. 

7. Gloria Patri Domino, / Natoque, qui a mortuis / Surrexit, ac 

paraclito, / In saeculorum saecula. 

176 

PSALTERIUM 

Confortati sunt, qui persecuti sunt me inimici mei mendaces; * quae 

non rapui, tunc exsolvebam. 

6 Deus, tu scis insipientiam meam, * et delicta mea a te non sunt 

abscondita. 

7 Non erubescant in me, qui exspectant te, * Domine, Domine 

virtutum. 

Non confundantur super me, * qui quaerunt te, Deus Israel. 

8 Quoniam propter te sustinui opprobrium, * operuit confusio faciem 

meam; 

9 extraneus factus sum fratribus meis * et peregrinus filiis matris meae. 

10 Quoniam zelus domus tuae comedit me, * et opprobria 

exprobrantium tibi ceciderunt super me. 

11 Et flevi in ieiunio animam meam, * et factum est in opprobrium 

mihi. 

12 Et posui vestimentum meum cilicium, * et factus sum illis in 

parabolam. 

13 Adversum me loquebantur, qui sedebant in porta, * et in me 

canebant, qui bibebant vinum. 

[IV] 14 Ego vero orationem meam ad te, Domine, * in tempore 

beneplaciti, Deus. 

In multitudine misericordiae tuae exaudi me, * in veritate salutis tuae. 

15 Eripe me de luto, ut non infigar, † eripiar ab iis, qui oderunt me, * et 

de profundis aquarum. 

16 Non me demergat fluctus aquarum, † neque absorbeat me 

profundum, * neque urgeat super me puteus os suum. 

17 Exaudi me, Domine, quoniam benigna est misericordia tua; * 

secundum multitudinem miserationum tuarum respice in me. 

18 Et ne avertas faciem tuam a puero tuo; * quoniam tribulor, velociter 

exaudi me. 

[a] 19 Accede ad animam meam, vindica eam, * propter inimicos meos 

redime me. 

20 Tu scis opprobrium meum * et confusionem meam et reverentiam 

meam. - 

In conspectu tuo sunt omnes, qui tribulant me; * 21 opprobrium 

contrivit cor meum, et elangui. 

Et sustinui, qui simul contristaretur, et non fuit, * et qui consolaretur, 

et non inveni. 

22 Et dederunt in escam meam fel * et in siti mea potaverunt me aceto. 

23 Fiat mensa eorum coram ipsis in laqueum * et in retributiones et in 

scandalum. 

24 Obscurentur oculi eorum, ne videant, * et lumbos eorum semper 

infirma. 

25 Effunde super eos iram tuam, * et furor irae tuae comprehendat eos. 

26 Fiat commoratio eorum deserta, * et in tabernaculis eorum non sit 

qui inhabitet. 

27 Quoniam, quem tu percussisti, persecuti sunt, * et super dolorem 

eius, quem vulnerasti, addiderunt. 

81


28 Appone iniquitatem super iniquitatem eorum, * et non veniant ad 

iustitiam tuam. 

29 Deleantur de libro viventium * et cum iustis non scribantur. 

[Irr.] 30 Ego autem sum pauper et dolens; * salus tua, Deus, suscipit 

me. 

31 Laudabo nomen Dei cum cantico * et magnificabo eum in laude. 

32 Et placebit Domino super taurum, * super vitulum cornua 

producentem et ungulas. 

[a] 33 Videant humiles et laetentur; * quaerite Deum, et vivet cor 

vestrum, 

34 quoniam exaudivit pauperes Dominus * et vinctos suos non 

despexit. 

35 Laudent illum caeli et terra, * maria et omnia reptilia in eis. 

36 Quoniam Deus salvam faciet Sion † et aedificabit civitates Iudae; * et 

inhabitabunt ibi et possidebunt eam. 

37 Et semen servorum eius hereditabunt eam; * et, qui diligunt nomen 

eius, habitabunt in ea. 

PSALMUS 70 (69)—CONFUSIO INIMICORUM. 

1 Magistro chori. David. Ad commemorandum. 

[II] 2 Deus, in adiutorium meum intende; * Domine, ad adiuvandum 

me festina. 

3 Confundantur et revereantur, * qui quaerunt animam meam. 

Avertantur retrorsum et erubescant, * qui volunt mihi mala. 

4 Convertantur propter confusionem suam, * qui dicunt mihi: “Euge, 

euge”. 

5 Exsultent et laetentur in te omnes, qui quaerunt te; † et dicant 

semper: “Magnificetur Deus”, * qui diligunt salutare tuum. 

6 Ego vero egenus et pauper sum; * Deus, ad me festina. 

[a] Adiutor meus et liberator meus es tu; * Domine, ne moreris. 

PSALMUS 71 (70)—JUSTUS SUB CRUCE, UT PALMA. JUVA SENESCENTEM. 

[VIII] 1 In te, Domine, speravi, * non confundar in aeternum. 

[a] 2 In iustitia tua libera me et eripe me; * inclina ad me aurem tuam et 

salva me. 

3 Esto mihi in rupem praesidii † et in domum munitam, ut salvum me 

facias, * quoniam fortitudo mea et refugium meum es tu. 

4 Deus meus, eripe me de manu peccatoris * et de manu contra legem 

agentis et iniqui. 

5 Quoniam tu es exspectatio mea, Domine; * Domine, spes mea a 

iuventute mea. 

6 Super te innixus sum ex utero, † de ventre matris meae tu es 

susceptor meus; * in te laus mea semper. 

7 Tamquam prodigium factus sum multis, * et tu adiutor fortis. - 

8 Repleatur os meum laude tua, * tota die magnitudine tua. 

9 Ne proicias me in tempore senectutis; * cum defecerit virtus mea, ne 

derelinquas me. 

82 

IN DOMINICA PENTECOSTES 

IN VIGILIA PENTECOSTES. 

Veni, Sancte Spiritus, reple tuorum corda fidelium, et tui amoris in eis 

ignem accende: qui per diversitatem linguarum cunctarum gentes 

in unitate fidei congregasti. Alleluia, Alleluia. (Super Psalmos.) 

Emitte Spiritum tuum, et creabuntur: et renovabis faciem terrae, 

Alleluia, Alleluia. (Ps. 103 Benedic anima mea Dominum.) 

Non vos relinguam orphanos, Alleluia; Vado et venio ad vos, Alleluia: 

et gaudebit cor vestrum, Alleluia. (In vigilia Pentecostes, Magnificat.) 

Alleluia, Spiritus paraclitus, Alleluia: Ille vos docebit omnia, Alleluia, 

Alleluia. (In vigilia Pentecostes, Nunc Dimittis.) 

IN DIE PENTECOSTES. 

Psalmi. 68; 104:24-35; 33, 145, 48, 87, 84, 81, 18, 67, 46, 80, 117, 100, 78, 

99, 76, 9, 50, 101, 75 



Spiritus Domini replevit orbem terrarum, Alleluia: et hoc, quod 

continet omnia, scientiam habet vocis, Alleluia, Alleluia, Alleluia. 

(Introitus.) 

℣. Cor mundum crea in me Deus, Alleluia. 

℟. Et spiritum rectum inova in visceribus meis, Alleluia. 

Sic Deus dilexit mundum, ut Filium suum unigenitum daret: ut omnis 

qui credit in eum, non pereat, sed habeat vitam aeternam, Alleluia. 


Accipite Spiritum sanctum: quorum remiseritis peccata, remittuntur 

eis, Alleluia. (Super Canticum.) 

Deus qui hodierno die corda fidelium sanci Spiritus illustratione 

docuisti, da nobis in eodem Spiritu recta sapere, et de eius consolatione 

semper gaudere. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, 

qui tecum vivit et regnat in unitate eiusdem Spiritus sancti Deus, per 

omnia secula seculorum. Amen. (Collecta in die Pentecostes.) 

VEL. 

℣. Loquibantur variis linguis Apostoli, Alleluia. 

℟. Magnalia Dei, Alleluia. 

175


6. Hinc te precantes quaesumus,/ Ignosce culpis omnibus/ Et corda 

sursum subleva/ Ad te superna gratia. 

7. Ut cum repente coeperis/ Clarere nube iudicis,/ Poenas repellas 

debitas,/ Redda coronas perditas. 

8. Jesu, tibi sit gloria,/ Qui scandis super sidera,/ Cum Patre et Sancto 

Spiritu/ In sempiterna saecula. Amen. 

1. Festum nunc celebre magnaque gaudia/ Compellunt animos 

carmina promere,/ Cum Christus solium scandit/ ad arduum 

coelorum pius abiter. 

2. Conscendit jubilans laetus ad aethera,/ Sanctorum populus 

praedicat inclytum,/ Concinit pariter angelicus chorus,/ Victoris 

boni gloriam. 

3. Qui scandens superos, vincula vinxerat,/ Donans terrigenis munera 

plurima,/ Districtus rediet arbiter omnium,/ Qui mitis modo 

transiit. 

4. Oramus, Domine, conditor inclyte,/ Devotos famulos respice, 

protege,/ Ne nos livor edax, daemonis obruat,/ Demergat vel ad 

inferos. 

5. Ut cum flammivoma nube reverteris, / Occulta hominum pandere 

iudicans, / Ne des supplicia horrida noxiis, / Sed justis bona 

praemia. 

6. Praesta hoc genitor, optime, maxime, / Hoc tu nate Dei, et bone 

Spiritus, / Regnans perpetuo fulgida Trinitas, / Per cuncta pia 

secula. Amen. 

174 

PSALTERIUM 

10 Quia dixerunt inimici mei mihi, * et, qui observabant animam 

meam, 

consilium fecerunt in unum * 11 dicentes: “Deus dereliquit eum! 

Persequimini et comprehendite eum, * quia non est qui eripiat”. 

12 Deus, ne elongeris a me; * Deus meus, in auxilium meum festina. 

[VII] 13 Confundantur et deficiant adversantes animae meae; * 

operiantur confusione et pudore, qui quaerunt mala mihi. 

14 Ego autem semper sperabo * et adiciam super omnem laudem 

tuam. 

15 Os meum annuntiabit iustitiam tuam, † tota die salutare tuum: * 

quae dinumerare nescivi. 

16 Veniam ad potentias Domini; * Domine, memorabor iustitiae tuae 

solius. 

17 Deus, docuisti me a iuventute mea; * et usque nunc annuntiabo 

mirabilia tua. 

18 Et usque in senectam et senium, * Deus, ne derelinquas me, 

donec annuntiem brachium tuum * generationi omni, quae ventura est. 

[a] Potentia tua 19 et iustitia tua, Deus, usque in altissima, † qui fecisti 

magnalia: * Deus, quis similis tibi? 

20 Quantas ostendisti mihi tribulationes multas et malas; † iterum 

vivificasti me * et de abyssis terrae iterum reduxisti me. 

21 Multiplicabis magnitudinem meam * et conversus consolaberis me. 

22 Nam et ego confitebor tibi † in psalterio veritatem tuam, Deus 

meus; * psallam tibi in cithara, Sanctus Israel. 

23 Exsultabunt labia mea, cum cantavero tibi, * et anima mea, quam 

redemisti; 

24 sed et lingua mea tota die meditabitur iustitiam tuam, * cum confusi 

et reveriti fuerint, qui quaerunt mala mihi. 

PSALMUS 72 (71)—REX JUSTUS. INSIGNE REGNUM MESSIAE. 

1 Salomonis. 

[I] [a] Deus, iudicium tuum regi da * et iustitiam tuam filio regis; 

2 iudicet populum tuum in iustitia * et pauperes tuos in iudicio. 

3 Afferant montes pacem populo, * et colles iustitiam. 

4 Iudicabit pauperes populi † et salvos faciet filios inopis * et 

humiliabit calumniatorem. 

5 Et permanebit cum sole et ante lunam * in generatione et 

generationem. 

6 Descendet sicut pluvia in gramen, * et sicut imber irrigans terram. 

7 Florebit in diebus eius iustitia et abundantia pacis, * donec auferatur 

luna. 

8 Et dominabitur a mari usque ad mare * et a flumine usque ad 

terminos orbis terrarum. 

9 Coram illo procident incolae deserti, * et inimici eius terram lingent. 

[a] 10 Reges Tharsis et insulae munera offerent, * reges Arabum et Saba 

dona adducent. 

11 Et adorabunt eum omnes reges, * omnes gentes servient ei. 

83


12 Quia liberabit inopem clamantem * et pauperem, cui non erat 

adiutor. 

13 Parcet pauperi et inopi * et animas pauperum salvas faciet. 

14 Ex oppressione et violentia redimet animas eorum, * et pretiosus erit 

sanguis eorum coram illo. - 

15 Et vivet, et dabitur ei de auro Arabiae, † et orabunt pro ipso semper; 

* tota die benedicent ei. 

16 Et erit ubertas frumenti in terra, * in summis montium fluctuabit, 

sicut Libanus fructus eius; * et florebunt de civitate sicut fenum terrae. 

17 Sit nomen eius benedictum in saecula, * ante solem permanebit 

nomen eius. 

[a] Et benedicentur in ipso omnes tribus terrae, * omnes gentes 

magnificabunt eum. 

18 Benedictus Dominus Deus, Deus Israel, * qui facit mirabilia solus. 

19 Et benedictum nomen maiestatis eius in aeternum; * et replebitur 

maiestate eius omnis terra. Fiat, fiat. 

PSALMUS 73 (72)—CONSOLATIO ISRAELIS. IMPIORUM EXITUS HORRIBILIS. 


[VIII] [a] Quam bonus rectis est Deus, * Deus his, qui mundo sunt 

corde! 

2 Mei autem paene moti sunt pedes, * paene effusi sunt gressus mei, 

3 quia zelavi super gloriantes, * pacem peccatorum videns. 

4 Quia non sunt eis impedimenta, * sanus et pinguis est venter eorum. 

5 In labore mortalium non sunt * et cum hominibus non flagellantur. 

6 Ideo quasi torques est eis superbia, * et tamquam indumentum 

operuit eos violentia. 

7 Prodit quasi ex adipe iniquitas eorum, * erumpunt cogitationes 

cordis. 

8 Subsannaverunt et locuti sunt nequitiam, * iniquitatem ab excelso 

locuti sunt. 

9 Posuerunt in caelo os suum, * et lingua eorum transivit in terra. 

[I] 10 Ideo in alto sedent, * et aquae plenae non pervenient ad eos. 

11 Et dixerunt: “Quomodo scit Deus, * et si est scientia in Excelso? ”. 

12 Ecce ipsi peccatores et abundantes in saeculo * multiplicaverunt 

divitias. 

13 Et dixi: “Ergo sine causa mundavi cor meum * et lavi in innocentia 

manus meas; 

14 et fui flagellatus tota die, * et castigatio mea in matutinis”. 

15 Si dixissem: “Loquar ut illi”, * ecce generationem filiorum tuorum 

prodidissem. 

16 Et cogitabam, ut cognoscerem hoc; * labor erat in oculis meis, 

[a] 17 donec intravi in sanctuarium Dei * et intellexi novissima eorum. 

[II] 18 Verumtamen in lubrico posuisti eos, * deiecisti eos in ruinas. 

19 Quomodo facti sunt in desolationem! * Subito defecerunt, perierunt 

prae horrore. 

84 

IN ASCENSIONE DOMINI 

Concede, quaesumus omnipotens Deus, ut qui hodierna die 

Unigenitum tuum coelos ascendisse credimus, ipsi quoque mente in 

coelestibus cohabitemus. Per Dominum nostrum Jesum Christum 

filium tuum, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus sancti Deus. 

per omnia secula seculorum. Amen. (Collecta in die Ascensionis.) 

VEL. 

℣. Ascendens Christus in altum, Alleluia. 

℟. Captivam duxit captivitatem, dedit dona hominibus, Alleluia. 

Deus, cuius filius in alta coelorum potenter ascendens, captivitatem 

ostram sua duxit virtute captivam, tribue quaesumus ut dona quae 

suis participibus contulit, largiatur et nobis, Dominus noster Jesus 

Christus, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus sancti Deus, per 

omnia secula seculorum. Amen. (Collecta in feriis post diem Ascensionis.) 

DOMINICA POST ASCENSIONIS DOMINI (EXAUDI). 

Psalmi. 27, 47, 104, 146, 10, 119xi, xii; 51 

Evangelium (ad Matutinum). Joannis 15:26-16:4 


Exaudi Domine vocem meam, qua clamavi ad Te, Alleluia: Tibi dixit 

cor meum, quaesivi vultum tuum. Vultum tuum, Domine, 

requiram: ne avertas faciem tuam a me, Alleluia, Alleluia. 

(Introitus.) 

℣. Dominus illuminatio mea, et salus mea, Alleluia. 

℟. Quem timebo? Alleluia. 

Cum venerit Paracletus, quem ego mittam vobis Spiritum veritatis, qui 

a Patre procedit: ille testimonium perhibebit de me, Alleluia. (Super 

Canticum.) 

Nisi ego abiero, Paracletus non veniet: dum assumptus fuero, mittam 

vobis, Alleluia. (Super Canticum.) 

Omnipotens sempiterne Deus, fac nos tibi semper et devotam gerere 

voluntatem, et majestati tuae sincero corde servire. Per Dominum 



Hymni 

1. Aeterne Rex altissime, / Redemptor et fidelium,/ Quo mors soluta 

deperit,/ Datur triumphus gratiae. 

2. Scandens tribunal dexterae/ Patris, potestas omnium/ Collata Jesu 

caelitus,/ Quae non erat humanitus. 

3. Ut trina rerum machina/ Coelestium, terrestrium/ Et infernorum 

condita,/ Flectat genu iam subdita. 

4. Tremunt videntes Angeli/ Versam vicem mortalium;/ Culpat caro, 

purgat caro,/ Regnat Deus Dei caro. 

5. Tu esto nostrum gaudium,/ Manens olympo praeditum;/ Mundi 

regis qui fabricam,/ Mundana vincens gaudia. 

173

IN ASCENSIONE DOMINI 

IN VIGILIA ASCENSIONIS. 

Nisi ego abiero, Paracletus non veniet: dum assumptus fuero, mittam 

vobis, Alleluia. (Super Psalmos.) 

℣. Ascendens Christus in altum, Alleluia. 

℟. Captivam duxit captivitatem, dedit dona hominibus, Alleluia. 

Pater, manifestavi nomen tuum hominibus, quos dedisti mihi: Nunc 

autem pro eis rogo, non pro mundo, quia ad te vado, Alleluia. 

(Magnificat.) 

Alleluia, Ascendens Christus in altum, Alleluia : captivam duxit 

captivitatem, Alleluia, Alleluia. (Nunc Dimittis.) 

Deus, cuius Filius in alta coelorum potenter ascendens, captivitatem 

ostram sua duxit virtute captivam, tribue quaesumus ut dona quae 

suis participibus contulit, largiatur et nobis, Dominus noster Jesus 

Christus, qui tecum vivit et regnat in unitate Spiritus sancti Deus, per 


IN DIE ASCENSIONIS. 

Psalmi. 47, 68, 21, 24, 67, 110, 99, 93, 96, 97 



Elevata est magnificentia tua: super coelos, Deus, Alleluia. (Ps. 8 

Domine Dominus noster.) 

Dominus a templo sancto suo: Dominus in coelo, Alleluia. (Ps. 10 In 

Domino confido.) 

A summo coelo egressio eius: et occursus eius, Alleluia. (Ps. 18 Coeli 

enarrant.) 

Viri Galilaei, quid admiramini, aspicientes in coelum, Alleluia: 

Quemadmodum vidistis eum ascendentem in coelum, ita veniet, 

Alleluia, Alleluia. (Introitus.) 

℣. Ascendit Deus in jubilatione, Alleluia. 

℟. Et Dominus in voce tubae, Alleluia. 

Viri Galilaei, quid aspicitis in coelum: hic Jesus, qui assumptus est a 

vobis in coelum, sic veniet, Alleluia. (Super Canticum.) 

Ascendo ad Patrem meum, et Patrem vestrum: Deum meum, et Deum 

vestrum, Alleluia. (Super Canticum.) 

172 

PSALTERIUM 

20 Velut somnium evigilantis, Domine, * surgens imaginem ipsorum 

contemnes. 

21 Quia exacerbatum est cor meum, * et renes mei compuncti sunt; 

22 et ego insipiens factus sum et nescivi: * ut iumentum factus sum 

apud te. 

[a] 23 Ego autem semper tecum; * tenuisti manum dexteram meam. 

24 In consilio tuo deduces me * et postea cum gloria suscipies me. 

25 Quis enim mihi est in caelo? * Et tecum nihil volui super terram. 

26 Defecit caro mea et cor meum; * Deus cordis mei, et pars mea Deus 

in aeternum. 

27 Quia ecce, qui elongant se a te, peribunt; * perdidisti omnes, qui 

fornicantur abs te. 

28 Mihi autem adhaerere Deo bonum est, * ponere in Domino Deo 

spem meam, 

ut annuntiem omnes operationes tuas * in portis filiae Sion. 

PSALMUS 74 (73)—ECCLESIA QUERULANS. QUOUSQUE? LIBERA. 

1 Maskil. Asaph. 

[VIII] Ut quid, Deus, reppulisti in finem, * iratus est furor tuus super 

oves pascuae tuae? 

[a] 2 Memor esto congregationis tuae, * quam possedisti ab initio. 

Redemisti virgam hereditatis tuae: * mons Sion, in quo habitasti. 

3 Leva gressus tuos in ruinas sempiternas: * omnia vastavit inimicus in 

sancto. 

4 Rugierunt, qui oderunt te, † in medio congregationis tuae; * 

posuerunt signa sua in signa. 

5 Visi sunt quasi in altum securim vibrantes * in silva condensa. 

6 Exciderunt ianuas eius in idipsum; * in securi et ascia deiecerunt. 

7 Incenderunt igni sanctuarium tuum, * in terram polluerunt 

tabernaculum nominis tui; 

8 dixerunt in corde suo: “Opprimamus eos simul”. * Combusserunt 

omnes congregationes Dei in terra. 

9 Signa nostra non vidimus; † iam non est propheta, * et apud nos non 

est qui cognoscat amplius. 

[IV] 10 Usquequo, Deus, improperabit inimicus, * spernet adversarius 

nomen tuum in finem? 

11 Ut quid avertis manum tuam * et tenes dexteram tuam in medio 

sinu tuo? 

[a] 12 Deus autem rex noster ante saecula, * operatus est salutes in 

medio terrae. 

13 Tu conscidisti in virtute tua mare, * contribulasti capita draconum in 

aquis. 

14 Tu confregisti capita Leviathan, * dedisti eum escam monstris maris. 

15 Tu dirupisti fontes et torrentes; * tu siccasti fluvios perennes. 

16 Tuus est dies, et tua est nox, * tu fabricatus es luminaria et solem. 

17 Tu statuisti omnes terminos terrae, * aestatem et hiemem, tu 

plasmasti ea. 

85


[I] 18 Memor esto huius: † inimicus improperavit Domino, * et populus 

insipiens sprevit nomen tuum. 

19 Ne tradas bestiis animas confitentes tibi * et animas pauperum 

tuorum ne obliviscaris in finem. 

[a] 20 Respice in testamentum, * quia repleta sunt latibula terrae 

tentoriis violentiae. 

21 Ne revertatur humilis factus confusus; * pauper et inops laudabunt 

nomen tuum. 

22 Exsurge, Deus, iudica causam tuam; † memor esto improperiorum 

tuorum, * quae ab insipiente fiunt tota die. 

23 Ne obliviscaris voces inimicorum tuorum; * tumultus 

adversariorum tuorum ascendit semper. 

PSALMUS 75 (74)—JUSTUS JUDEX. IMPII FECES BIBENT. 

1 Magistro chori. Secundum " Ne destruxeris ". PSALMUS. Asaph. 

Canticum. 

[VI] [a] 2 Confitebimur tibi, Deus; † confitebimur et invocabimus 

nomen tuum: * narrabimus mirabilia tua. 

3 Cum statuero tempus, * ego iustitias iudicabo. 

4 Si liquefacta est terra et omnes, qui habitant in ea, * ego confirmavi 

columnas eius. 

5 Dixi gloriantibus: “Nolite gloriari!” * et delinquentibus: “Nolite 

exaltare cornu! 

6 Nolite exaltare in altum cornu vestrum; * nolite loqui adversus Deum 

proterva”. 

7 Quia neque ab oriente neque ab occidente * neque a desertis 

exaltatio. 

8 Quoniam Deus iudex est: * hunc humiliat et hunc exaltat. 

[a] 9 Quia calix in manu Domini * vini meri plenus mixto. 

Et inclinavit ex hoc in hoc; † verumtamen usque ad faeces epotabunt, * 

bibent omnes peccatores terrae. 

10 Ego autem annuntiabo in saeculum, * cantabo Deo Iacob. 

11 Et omnia cornua peccatorum confringam, * et exaltabuntur cornua 

iusti. 

PSALMUS 76 (75)—DEUS BELLATOR. SION TUTA DEO VINDICE. 

1 Magistro chori. Fidibus. PSALMUS. Asaph. Canticum. 

[VIII] 2 Notus in Iudaea Deus, * in Israel magnum nomen eius. 

3 Et est in Salem tabernaculum eius, * et habitatio eius in Sion. 

4 Ibi confregit coruscationes arcus, * scutum, gladium et bellum. 

5 Illuminans tu, Mirabilis, * a montibus direptionis. 

6 Spoliati sunt potentes corde, † dormierunt somnum suum, * et non 

invenerunt omnes viri fortes manus suas. 

7 Ab increpatione tua, Deus Iacob, * dormitaverunt auriga et equus. 

[a] 8 Tu terribilis es, et quis resistet tibi? * Ex tunc ira tua. 

9 De caelo auditum fecisti iudicium; * terra tremuit et quievit, 

10 cum exsurgeret in iudicium Deus, * ut salvos faceret omnes 

mansuetos terrae. 

86 

IN RESURRECTIONEM DOMINI 

10.Sic de Iuda leo fortis / Fractis portis dirae mortis / Die surgens 

tertia / Rugiente voce patris / Ad supernae sinum matris / Tot 

revexit spolia. 

11.Cetus Ionam fugitivum, / Veri Ionae signativum, / Post tres dies 

reddit vivum / De ventris angustia; / Botrus Cypri reflorescit, / 

Dilatatur et excrescit, / Synagogae flos marcescit / Et floret ecclesia. 

12.Mors et vita conflixere, / Resurrexit Christus vere, / Et cum Christo 

surrexere / Multi testes gloriae. / Mane novum, mane laetum, / 

Vespertinum tergat fletum, / Quia vita vicit letum, / Tempus est 

laetitiae. 

13.Jesu victor, Jesu vita, / Jesu, vitae via trita, / Cuius morte mors 

sopita, / Ad paschalem nos invita / Mensam cum fiducia. / Vive 

panis, vivax unda, / Vera vitis et fecunda, / Tu nos pasce, tu nos 

munda, / Ut a morte nos secunda / Tua salvet gratia. 

—Adam a S. Victore, ca. 1130-1192 

1. Ad coenam Agni providi, / Et stolis albis candidi, / Post transitum 

maris Rubri / Christo canamus Principi. 

2. Cuius Corpus sanctissimum / In ara Crucis torridum, / Cruore eius 

roseo / Gustando vivimus Deo. 

3. Protecti Pascha vespere / A devestante Angelo, / erepti de 

durissimo / Pharaonis imperio. 

4. Iam Pascha nostrum Christum est, / Qui immolatus Agnus est, / 

Sinceritatis azyma / Caro eius oblata est. 

5. O vere digna hostia, / Per quam fracta sunt tartara, / Redempta 

plebs captivata, / Reddita vitae praemia. 

6. Consurgit Christus tumulo, / Victor redit de barathro, / Tyrannum 

trudens vinculo, / Et Paradisum reserans. 

7. Quaesumus, Auctor omnium, / In hoc Paschali gaudio, / Ab omni 

mortis impetu / Tuum defende populum. 

8. [Ut sis perenne mentibus / Paschale, Jesu, gaudium, / A morte dira 

criminum / Vitae renatos libera.] 

9. Gloria tibi, Domine, / Qui surrexisti a mortuis, / Cum Patre et 

Sancto Spiritu / In sempiterna saecula. 

—ca. 800 

171


3. Quam devorarat, improbus / Praedam refundit tartarus, / 

Captivitate libera / Jesum sequuntur agmina. 

4. Triumphat ille splendide / Et dignus amplitudine, / Soli polique 

Patriam / Unam facit rempublicam. 

5. Ipsum canendo supplices / Regem precemur milites, / Ut in suo 

clarissimo / Nos ordinet palatio. 

6. Per saecla metae nescia / Patri supremo gloria / Honorque sit cum 

Filio / Et Spiritu Paraclito. 

—Fulbertus Carnotensis, ca. 960-1028 

Victimae paschali laudes immolent Christiani. / Agnus redemit oves, 

Christus innocens patris reconciliavit peccatores. 

Mors et vita duello conflixere mirando; Dux vitae mortuus regnat 

vivus. 

Dic nobis Maria, quid vidisti in via? "Sepulcrum Christi viventis et 

gloriam vidi resurgentis, / Angelicos testes, sudarium et vestes: / 

surrexit Christus spes mea, praecedet vos in Galilaea." 

Credendum est magis solae Mariae veraci, quam Iudaeorum turbae 

fallaci. / Scimus, Christum surrexisse ex mortuis vere. Tu nobis 

victor Rex miserere! 

—Wipo, ca. 990-1050 

1. Zyma vetus expurgetur, / Ut sincere celebretur / Nova 

resurrectio, / Haec est dies nostrae spei, / Huius mira vis diei / 

Legis testimonio. 

2. Haec Aegyptum spoliavit / Et Hebraeos liberavit / De fornace 

ferrea, / His in arto constitutis / Opus erat servitutis / Lutum, later, 

palea. 

3. Iam divinae laus virtutis, / Iam triumphi, iam salutis / Vox 

erumpat libera: / Haec est dies, quam fecit Dominus, / Dies nostri 

doloris terminus, / Dies salutifera. 

4. Lex est umbra futurorum, / Christus, finis promissorum, / Qui 

consummat omnia, / Christi sanguis igneam / Hebetavit 

rompheam / Amota custodia. 

5. Puer nostri forma risus, / Pro quo vervex est occisus, / Vitae signat 

gaudium; / Ioseph exit de cisterna, / Christus redit ad superna / 

Post mortis supplicium. 

6. Hic dracones Pharaonis / Draco vorat, a draconis / Immunis 

malitia, / Quos ignitus vulnerat, / Hos serpentis liberat / Aenei 

praesentia. 

7. Anguem forat in maxilla / Christus, hamus et armilla, / In 

cavernam reguli / Manum mittit ablactatus, / Et sic fugit 

exturbatus / Vetus hospes saeculi. 

8. Irrisores Elisaei, / Dum conscendit domum Dei, / Zelum calvi 

sentiunt, / David arreptitius, / Hircus emissarius / Et passer 

effugiunt. 

9. In maxilla mille sternit / Et de tribu sua spernit / Samson 

matrimonium, / Samson Gazae seras pandit / Et asportans portas 

scandit / Montis supercilium. 

170 

PSALTERIUM 

11 Quoniam furor hominis confitebitur tibi, * et reliquiae furoris diem 

festum agent tibi. 

12 Vovete et reddite Domino Deo vestro; * omnes in circuitu eius 

afferant munera Terribili, 

13 ei, qui aufert spiritum principum, * terribili apud reges terrae. 

PSALMUS 77 (76)—AMARUM DULCE. CLAMO, AUDIESNE? LIBERATOR. 

1 Magistro chori. Secundum Idithun. Asaph. PSALMUS. 

[I] 2 Voce mea ad Dominum clamavi; * voce mea ad Deum, et intendit 

mihi. 

3 In die tribulationis meae Deum exquisivi, * manus meae nocte 

expansae sunt et non fatigantur. 

Renuit consolari anima mea; † 4 memor sum Dei et ingemisco, * 

exerceor, et deficit spiritus meus. 

5 Vigiles tenuisti palpebras oculi mei; * turbatus sum et non sum 

locutus. 

6 Cogitavi dies antiquos * et annos aeternos in mente habui. 

7 Meditatus sum nocte cum corde meo * et exercitabar et scobebam 

spiritum meum. 

8 Numquid in aeternum proiciet Deus, * aut non apponet, ut 

complacitior sit adhuc? 

9 Aut deficiet in finem misericordia sua, * cessabit verbum a 

generatione in generationem? 

10 Aut obliviscetur misereri Deus, * aut continebit in ira sua 

misericordias suas? 

11 Et dixi: “Hoc vulnus meum: * mutatio dexterae Excelsi”. 

12 Memor ero operum Domini, * memor ero ab initio mirabilium 

tuorum. 

[a] 13 Et meditabor in omnibus operibus tuis * et in adinventionibus 

tuis exercebor. 

[V] [a] 14 Deus, in sancto via tua; * quis deus magnus sicut Deus 

noster? 

15 Tu es Deus, qui facis mirabilia, * notam fecisti in populis virtutem 

tuam. 

16 Redemisti in brachio tuo populum tuum, * filios Iacob et Ioseph. 

17 Viderunt te aquae, Deus, † viderunt te aquae et doluerunt; * etenim 

commotae sunt abyssi. 

18 Effuderunt aquas nubila, † vocem dederunt nubes, * etenim sagittae 

tuae transeunt. 

19 Vox tonitrui tui in rota; † illuxerunt coruscationes tuae orbi terrae, * 

commota est et contremuit terra. 

20 In mari via tua, et semitae tuae in aquis multis; * et vestigia tua non 

cognoscuntur. 

21 Deduxisti sicut oves populum tuum * in manu Moysi et Aaron. 

PSALMUS 78 (77)—LIBER ANTIQUITATUM. HISTORIA EXODI. 

1 Maskil. Asaph. 

87


[Irr.] Attendite, popule meus, doctrinam meam; * inclinate aurem 

vestram in verba oris mei. 

2 Aperiam in parabolis os meum, * eloquar arcana aetatis antiquae. 

3 Quanta audivimus et cognovimus ea, * et patres nostri narraverunt 

nobis, 

4 non occultabimus a filiis eorum, * generationi alteri narrantes 

laudes Domini et virtutes eius * et mirabilia eius, quae fecit. 

[a] 5 Constituit testimonium in Iacob * et legem posuit in Israel; 

quanta mandaverat patribus nostris * nota facere ea filiis suis, 

6 ut cognoscat generatio altera, * filii, qui nascentur. 

Exsurgent et narrabunt filiis suis, * 7 ut ponant in Deo spem suam 

et non obliviscantur operum Dei * et mandata eius custodiant. 

8 Ne fiant sicut patres eorum, * generatio rebellis et exasperans; 

generatio, quae non firmavit cor suum, * et non fuit fidelis Deo spiritus 

eius. 

9 Filii Ephraim, intendentes et mittentes arcum, * conversi sunt in die 

belli. 

10 Non custodierunt testamentum Dei * et in lege eius renuerunt 

ambulare. 

11 Et obliti sunt factorum eius * et mirabilium eius, quae ostendit eis. 

[VIII] [a] 12 Coram patribus eorum fecit mirabilia * in terra Aegypti, in 

campo Taneos. 

13 Scidit mare et perduxit eos * et statuit aquas quasi in utre. 

14 Et deduxit eos in nube per diem * et per totam noctem in 

illuminatione ignis. 

15 Scidit petram in eremo * et adaquavit eos velut abyssus multa. 

16 Et eduxit rivulos de petra * et deduxit tamquam flumina aquas. 

[VIII] 17 Et apposuerunt adhuc peccare ei, * in iram excitaverunt 

Excelsum in inaquoso. 

18 Et tentaverunt Deum in cordibus suis, * petentes escas animabus 

suis; 

19 et contra Deum locuti sunt, * dixerunt: “Numquid poterit Deus 

parare mensam in deserto?”. 

20 Ecce percussit petram, et fluxerunt aquae, * et torrentes 

inundaverunt. 

“Numquid et panem poterit dare * aut parare carnes populo suo?”. 

21 Ideo audivit Dominus et exarsit, † et ignis accensus est in Iacob, * et 

ira ascendit in Israel. 

22 Quia non crediderunt in Deo * nec speraverunt in salutari eius. 

23 Verumtamen mandavit nubibus desuper * et ianuas caeli aperuit; 

[a] 24 et pluit illis manna ad manducandum * et panem caeli dedit eis: 

[a] 25 panem angelorum manducavit homo; * cibaria misit eis ad 

abundantiam. 

26 Excitavit austrum in caelo * et induxit in virtute sua africum; 

27 et pluit super eos sicut pulverem carnes * et sicut arenam maris 

volatilia pennata: 

28 et ceciderunt in medio castrorum eorum, * circa tabernacula eorum. 

88 


Cum venerit Paracletus, Spiritus veritatis: ille arguet mundum de 

peccato, et de justicia, et de judicio, Alleluia. (Super Canticum.) 

Vado ad eum, qui misit me: Sed quia haec locutus sum vobis, tristicia 

implevit cor vestrum, Alleluia. (Super Canticum.) 

Deus, qui fidelium mentes unius efficis voluntatis, da populis tuis id 

amare quod praecipis, id desiderare quod promittis, ut inter 

mundanas varietates, ibi nostra fixa sint corda, ubi vera sunt gaudia. 



Amen. 

DOMINICA V. POST PASCHA (ROGATE). 

Psalmi. 66, 54, 96, 1, 15, 26, 20, 64, 121 


Epistula (ad Vesperas). Jacobi 1:22-27 

Vocem iucunditatis annunciate, et audiatur, Alleluia; nunciate usque 

ad extremum terrae: Liberavit Dominus populum suum, Alleluia, 

Alleluia. (Introitus.) 

℣. Vocem jucunditatis anunciate, Alleluia. 

℟. Quoniam liberavit Dominus populum suum, Alleluia. 

Petite, et accipietis, ut gaudium vestrum plenum sit: Ipse enim Pater 

amat vos, quia vos me amastis, et credidistis, Alleluia. (Super 

Canticum.) 

Usque modo non petistis quicquam: petite et accipietis, Alleluia. (Super 

Canticum.) 

Deus, a quo bona cuncta procedunt, largire supplicibus tuis, ut 

cogitemus te inspirante quae recta sunt, et te gubernante eadem 

faciamus. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



Hymni 

Salve festa dies, tot venerabilis aevo, / Qua Deus infernum vicit et 

astra tenet. / Ecce renascentis testatur gratia mundi / Omnia cum 

Domino dona redisse suo. 

Namque triumphanti post tristia tartara Christo / Undique fronde 

nemus, gramina flore favent. / Legibus inferni oppressis super astra 

meantem / Laudant rite Deum lux, polus, arva, fretum. 

Qui crucifixus erat, Deus ecce per omnia regnat. / Dantque creatori 

cuncta creata precem. 

—Venantius Fortunatus, ca. 535 

1. Chorus novae Ierusalem / Novam meli dulcedinem / Promat 

colens cum sobriis / Paschale festum gaudiis. 

2. Quo Christus invictus leo / Dracone surgens obruto, / Dum voce 

viva personat, / A morte functos excitat. 

169


℣. Confitemini Domino quoniam bonus. 

℟. Quoniam in seculum misericordia eius. 

Alias oves habeo, quae non sunt ex hoc ovili, et illas opportet me 

adducere: et vocem meam audient, et fiet unum ovile, et unus 

pastor, Alleluia. (Super Canticum.) 

Ego sum pastor bonus, Alleluia: qui pasco oves meas, Alleluia. (Super 

Canticum.) 

Deus, qui in filii tui humilitate jacentem mundum erexisti, fidelibus 

tuis perpetuam concede laeticiam, ut quos perpetuae mortis eripuisti 

casibus, gaudiis facias sempiternis perfrui. Per eundem Dominum 



DOMINICA III. POST PASCHA (JUBILATE). 

Psalmi. 66, 146, 82, 101, 40, 30, 17, 124 



Jubilate Deo omnis terra, Alleluia: psalmum dicite nomini eius, 

Alleluia; Date gloriam laudi eius: Alleluia, Alleluia, Alleluia. (Ps. 65, 

Introitus.) 

℣. Jubilate Deo omnis terra, Alleluia. 

℟. Psalmum dicite nomini eius, Alleluia. 

Amen, amen, dico vobis, quia plorabitis et flebitis vos: mundus autem 

gaudebit, vos autem contristabimini, sed tristicia vestra vertetur in 

guadiam, Alleluia. (Super Canticum.) 

Modicum et non videbitis me, Dicit Dominus: iterum modicum et 

videbitis me, quia vado ad Patrem, Alleluia, Alleluia. (Super 

Canticum.) 

Deus, qui errantibus, ut in viam possint redire justiciae, veritatis tuae 

lumen ostendis, da cunctis qui Christiana professione censentur, et illa 

respuere quae huic inimica sunt nomini, et ea quae sunt apta sectari. 



Amen. 

DOMINICA IV. POST PASCHA (CANTATE). 

Psalmi. 99, 66, 136, 145, 148, 104, 83, 117 


Epistula (ad Vesperas). Jacobi 1:16-21 

Cantate Domino cancticum novum, Alleluia; quia mirabilia fecit 

Dominus, Alleluia: ante conspectum gentium revelavit justiciam 

suam, Alleluia, Alleluia. (Ps. 97, Introitus.) 

℣. Cantate Domino canticum novum, Alleluia. 

℟. Quia mirabilia fecit, Alleluia. 

168 

PSALTERIUM 

29 Et manducaverunt et saturati sunt nimis, * et desiderium eorum 

attulit eis. 

30 Nondum recesserant a desiderio suo, * adhuc escae eorum erant in 

ore ipsorum, 

31 et ira Dei ascendit super eos † et occidit pingues eorum * et electos 

Israel prostravit. 

[II] 32 In omnibus his peccaverunt adhuc * et non crediderunt in 

mirabilibus eius; 

33 et consumpsit in halitu dies eorum * et annos eorum cum 

festinatione. 

34 Cum occideret eos, quaerebant eum * et conversi veniebant diluculo 

ad eum; 

[a] 35 et rememorati sunt quia Deus adiutor est eorum, * et Deus 

Excelsus redemptor eorum est. 

36 Et suaserunt ei in ore suo * et lingua sua mentiti sunt ei; 

37 cor autem eorum non erat rectum cum eo, * nec fideles erant in 

testamento eius. 

38 Ipse autem est misericors * et propitiatur iniquitati et non disperdit. 

Saepe avertit iram suam * et non accendit omnem furorem suum. 

39 Et recordatus est quia caro sunt, * spiritus vadens et non rediens. 

[IV] 40 Quoties exacerbaverunt eum in deserto, * in iram concitaverunt 

eum in inaquoso! 

41 Et reversi sunt et tentaverunt Deum * et Sanctum Israel 

exacerbaverunt. 

[a] 42 Non sunt recordati manus eius, * diei, qua redemit eos de manu 

tribulantis. 

43 Cum posuit in Aegypto signa sua * et prodigia sua in campo 

Taneos. 

44 Convertit in sanguinem flumina eorum * et rivulos eorum, ne 

biberent. 

45 Misit in eos coenomyiam et comedit eos, * ranam et perdidit eos. 

46 Dedit brucho fructus eorum, * labores eorum locustae. 

47 Occidit in grandine vineas eorum, * moros eorum in pruina. 

48 Tradidit grandini iumenta eorum * et greges eorum flammae ignis. 

49 Misit in eos ardorem irae suae, † indignationem et comminationem 

et angustiam, * immissionem angelorum malorum. 

50 Complanavit semitam irae suae; † non pepercit a morte animabus 

eorum * et vitam eorum in peste conclusit. 

51 Percussit omne primogenitum in terra Aegypti, * primitias roboris 

eorum in tabernaculis Cham. 

52 Abstulit sicut oves populum suum * et perduxit eos tamquam 

gregem in deserto. 

53 Deduxit eos in spe, et non timuerunt, * et inimicos eorum operuit 

mare. 

54 Et induxit eos in fines sanctificationis suae, * in montem, quem 

acquisivit dextera eius. 

89


55 Et eiecit a facie eorum gentes † et divisit eis terram in funiculo 

hereditatis * et habitare fecit in tabernaculis eorum tribus Israel. 

[I] 56 Et tentaverunt et exacerbaverunt Deum Excelsum * et testimonia 

eius non custodierunt. 

57 Recesserunt et praevaricati sunt, † quemadmodum patres eorum; * 

conversi sunt retro ut arcus pravus. 

58 In iram concitaverunt eum in collibus suis * et in sculptilibus suis ad 

aemulationem eum provocaverunt. 

59 Audivit Deus et exarsit * et sprevit valde Israel. 

60 Et reppulit habitaculum Silo, * tabernaculum, ubi habitavit in 

hominibus. 

61 Et tradidit in captivitatem virtutem suam * et pulchritudinem suam 

in manus inimici. 

62 Et conclusit in gladio populum suum * et in hereditatem suam 

exarsit. 

63 Iuvenes eorum comedit ignis, * et virgines eorum non sunt 

desponsatae. 

64 Sacerdotes eorum in gladio ceciderunt, * et viduae eorum non 

plorabantur. 

65 Et excitatus est tamquam dormiens Dominus, * tamquam potens 

crapulatus a vino. 

66 Et percussit inimicos suos in posteriora, * opprobrium sempiternum 

dedit illis. 

67 Et reppulit tabernaculum Ioseph * et tribum Ephraim non elegit, 

68 sed elegit tribum Iudae, * montem Sion, quem dilexit. 

[a] 69 Et aedificavit sicut excelsum sanctuarium suum, * sicut terram, 

quam fundavit in saecula. 

70 Et elegit David servum suum * et sustulit eum de gregibus ovium, 

71 de post fetantes accepit eum: † pascere Iacob populum suum * et 

Israel hereditatem suam. 

72 Et pavit eos in innocentia cordis sui * et in prudentia manuum 

suarum deduxit eos. 

PSALMUS 79 (78)—INSOLENTIA HOSTIUM VERITATIS. HOSTIS SAEVIT: JUVA, 

REPENDE. 


[VIII] Deus, venerunt gentes in hereditatem tuam, † polluerunt 

templum sanctum tuum, * posuerunt Ierusalem in ruinas. 

2 Dederunt morticina servorum tuorum escas volatilibus caeli, * carnes 

sanctorum tuorum bestiis terrae. 

3 Effuderunt sanguinem eorum tamquam aquam * in circuitu 

Ierusalem, et non erat qui sepeliret. 

4 Facti sumus opprobrium vicinis nostris, * subsannatio et illusio his, 

qui in circuitu nostro sunt. 

5 Usquequo, Domine? Irasceris in finem? * Accendetur velut ignis 

zelus tuus? 

6 Effunde iram tuam in gentes, quae te non noverunt, * et in regna, 

quae nomen tuum non invocaverunt, 

90 


Undecim discipuli in Galilaea videntes Dominum: adoraverunt, 


Omnipotens sempiterne Deus, qui paschale sacramentum in 

reconciliationis humanae foedere contulisti: da mentibus nostris, ut, 

quod professione celebramus, imitemur effectu. Per Dominum 



FERIA VII. POST PASCHA. 

℣. Gavisi sunt discipuli, Alleluia. 

℟. Viso Domino, Alleluia. 

Quem quaeris mulier, Alleluia: Viventem cum mortuis, Alleluia, 


Collecta ut in die Resurrectionis. 

DOMINICA I. POST PASCHA (QUASIMODOGENITI). 

Psalmi. 81, 91, 19, 9, 92, 134, 101, 145 



Quasi modo geniti infantes, Alleluia: rationabiles, sine dolo, lac 

concupiscite, Alleluia, Alleluia, Alleluia. (Introitus.) 

℣. Pascha nostrum immolatus est Christus. 

℟. Epullemur in azymis sinceritatis et veritatis. 

Cum esset sero die illa una sabbathorum: Et fores essent clausae, ubi 

erant discipuli congregati, stetit Jesus in medio, et dixit eis, Pax 

vobis, Alleluia. (Magnificat.) 

Mitte manum tuam, et cognosce loca clavorum, Alleluia: et noli esse 

incredulus, sed fidelis, Alleluia. (Super Canticum.) 

Misi digitos meos in fixuras clavorum, et manus meas in latus ejus : et 

dixi, Dominus meus et Deus meus, Alleluia. (Super Canticum.) 

Quia vidisti me, Thoma, credidisti: Beati, qui non viderunt et 

crediderunt, Alleluia. (Super Canticum.) 

Deus, qui Ecclesiam tuam novo semper foetu multiplicas, da famulis 

tuis, ut Sacramentum utuendo teneant, quod fide perceperunt. Per 



Amen. 

DOMINICA II. POST PASCHA (MISERICORDIAS DOMINI). 

Psalmi. 33, 63, 23, 80, 21, 121, 146, 95, 100 



Misericordia Domini plena est terra, Alleluia: Verbo Dei coeli firmati 

sunt, Alleluia, Alleluia. (Ps. 32, Introitus.) 

167


Pax vobis, ego sum, Alleluia: Nolite timere, Alleluia, Alleluia. (Super 

Canticum.) 

Stetit Jesus in medio discipulorum suorum, et dixit eis: Pax vobis, 

Alleluia, Alleluia. (Super Canticum.) 

Videte manus meas, et pedes meos: Quia ego ipse sum, Alleluia, 


Deus, qui Ecclesiam tuam novo semper fetu multiplicas: concede 

famulis tuis, ut sacramentum vivendo teneant, quod fide perceperunt. 



Amen. 

FERIA IV. POST PASCHA. 

℣. Gavisi sunt discipuli, Alleluia. 

℟. Viso Domino, Alleluia. 

Mittite in dexteram navigii rete : et invenietis, Alleluia. (Super 

Canticum.) 

Dixit Jesus discipulis suis : Afferte de piscibus, quos prendidistis nunc. 

Ascendit autem Simon Petrus : et traxit rete in terram plenum 

magnis piscibus, Alleluia. (Super Canticum.) 

Deus, qui nos resurrectionis Dominicae annua sollemnitate laetificas: 

concede propitius, ut per temporalia festa, quae agimus, perveniamus 

ad gaudia aeterna. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium 



FERIA V. POST PASCHA. 

℣. Surrexit Dominus de sepulcro, Alleluia. 

℟. Qui pro nobis pependit in ligno, Alleluia. 

Maria stabat ad monumentum plorans: Vidit angelos in albis sedentes, 

et sudarium, quod fuerat super caput Jesu, Alleluia. (Super 

Canticum.) 

Tulerunt Dominum meum, et nescio, ubi posuerunt eum; si tu 

sustulisti eum, dicito mihi, Alleluia: Et ego eum tollam, Alleluia. 


Deus, qui diversitatem gentium in confessione tui nominis adunasti: 

da, ut renatis fonte baptismatis una sit fides mentium, et pietas 

actionum. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



FERIA VI. POST PASCHA. 

℣. Surrexit Dominus vere, Alleluia. 

℟. Et apparuit Simoni, Alleluia. 

Ecce ego vobiscum sum, Alleluia: Omnibus diebus, Alleluia, Alleluia. 


166 

PSALTERIUM 

7 quia comederunt Iacob * et sedem eius desolaverunt. 

8 Ne memineris iniquitatum patrum nostrorum, † cito anticipent nos 

misericordiae tuae, * quia pauperes facti sumus nimis. 

[a] 9 Adiuva nos, Deus salutaris nostri, † propter gloriam nominis tui 

et libera nos; * et propitius esto peccatis nostris propter nomen 

tuum. 

10 Quare dicent in gentibus: “Ubi est Deus eorum?”. † Innotescat in 

nationibus coram oculis nostris * ultio sanguinis servorum tuorum, 

qui effusus est. 

11 Introeat in conspectu tuo gemitus compeditorum; † secundum 

magnitudinem brachii tui * superstites relinque filios mortis. 

12 Et redde vicinis nostris septuplum in sinu eorum, * improperium 

ipsorum, quod exprobraverunt tibi, Domine. 

13 Nos autem, populus tuus et oves pascuae tuae, † confitebimur tibi 

in saeculum; * in generationem et generationem annuntiabimus 

laudem tuam. 

PSALMUS 80 (79)—VINEA DEVASTATA. VINEAM CONSERVA. 

1 Magistro chori. Secundum " Lilium praecepti ". Asaph. PSALMUS. 

[V] [a] 2 Qui pascis Israel, intende, * qui deducis velut ovem Ioseph. 

Qui sedes super cherubim, effulge * 3 coram Ephraim, Beniamin et 

Manasse. 

Excita potentiam tuam et veni, * ut salvos facias nos. 

4 Deus, converte nos, * illustra faciem tuam, et salvi erimus. 

5 Domine, Deus virtutum, * quousque irasceris super orationem populi 

tui? 

6 Cibasti nos pane lacrimarum * et potum dedisti nobis in lacrimis 

copiose. 

7 Posuisti nos in contradictionem vicinis nostris, * et inimici nostri 

subsannaverunt nos. 

8 Deus virtutum, converte nos, * illustra faciem tuam, et salvi erimus. 

9 Vineam de Aegypto transtulisti, * eiecisti gentes et plantasti eam. 

10 Purgasti locum in conspectu eius, * plantasti radices eius, et 

implevit terram. 

11 Operti sunt montes umbra eius, * et ramis eius cedri Dei; 

12 extendit palmites suos usque ad mare * et usque ad flumen 

propagines suas. 

13 Ut quid destruxisti maceriam eius, * et vindemiant eam omnes, qui 

praetergrediuntur viam? 

14 Exterminavit eam aper de silva, * et singularis ferus depastus est 

eam. 

15 Deus virtutum, convertere, * respice de caelo et vide et visita 

vineam istam. 

16 Et protege eam, quam plantavit dextera tua, * et super filium 

hominis, quem confirmasti tibi. 

17 Incensa est igni et suffossa; * ab increpatione vultus tui peribunt. 

18 Fiat manus tua super virum dexterae tuae, * super filium hominis, 

quem confirmasti tibi. 

91


19 Et non discedemus a te, * vivificabis nos, et nomen tuum 

invocabimus. 

20 Domine, Deus virtutum, converte nos * et illustra faciem tuam, et 

salvi erimus. 

PSALMUS 81 (80)—INGRATUS POPULUS. CANITE, JUVABO. 

1 Magistro chori. Secundum " Torcularia... ". Asaph. 

[IV] 2 Exsultate Deo adiutori nostro; * iubilate Deo Iacob. 

3 Sumite psalmum et date tympanum, * psalterium iucundum cum 

cithara. 

4 Bucinate in neomenia tuba, * in die plenae lunae, in sollemnitate 

nostra. 

5 Quia praeceptum in Israel est, * et iudicium Deo Iacob. 

6 Testimonium in Ioseph posuit illud, † cum exiret de terra Aegypti; * 

sermonem, quem non noveram, audivi: 

7 “Diverti ab oneribus dorsum eius; * manus eius a cophino 

recesserunt. 

8 In tribulatione invocasti me, et liberavi te, † exaudivi te in abscondito 

tempestatis, * probavi te apud aquam Meriba. 

9 Audi, populus meus, et contestabor te; * Israel, utinam audias me! 

[a] 10 Non erit in te deus alienus, * neque adorabis deum extraneum. 

11 Ego enim sum Dominus Deus tuus, † qui eduxi te de terra Aegypti; 

* dilata os tuum, et implebo illud. 

12 Et non audivit populus meus vocem meam, * et Israel non intendit 

mihi. 

13 Et dimisi eos secundum duritiam cordis eorum, * ibunt in 

adinventionibus suis. 

14 Si populus meus audisset me, * Israel si in viis meis ambulasset! 

15 In brevi inimicos eorum humiliassem * et super tribulantes eos 

misissem manum meam. 

16 Inimici Domini blandirentur ei, * et esset sors eorum in saecula; 

17 et cibarem eos ex adipe frumenti * et de petra melle saturarem eos”. 

PSALMUS 82 (81)—MAGISTRATUS NEGLIGENS. JUDICES DII. 


[IV] Deus stetit in concilio divino, * in medio deorum iudicat. 

2 “Usquequo iudicabitis inique * et facies peccatorum sumetis? 

3 Iudicate egeno et pupillo, * humilem et pauperem iustificate. 

4 Eripite pauperem * et egenum de manu peccatoris liberate”. 

5 Nescierunt neque intellexerunt, † in tenebris ambulant; * 

movebuntur omnia fundamenta terrae. 

6 Ego dixi: “Dii estis, * et filii Excelsi omnes”. 

7 Vos autem sicut homines moriemini * et sicut unus de principibus 

cadetis. 

[a] 8 Surge, Deus, iudica terram, * quoniam tu hereditabis in omnibus 

gentibus. 

PSALMUS 83 (82)—CONFOEDERATIO IMPIORUM. HOSTES, UT OLIM, DELE. 

1 Canticum. PSALMUS. Asaph. 

92 


Alleluia, Resurrexit Dominus, Alleluia: Sicut dixit vobis, Alleluia, 


Deus, qui per mortem filii tui peccatum et mortem destruxisti, et per 

resurrectionem eius justiciam et vitam aeternam donasti, ut a potestate 

Diaboli liberati in tuo regno viveremus, concede nobis ut haec firmiter 

credentes et in fide perseverantes tibi semper gratias agamus. Per 

eundem Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui tecum 

vivit et regnat in unitate Spiritus sancti Deus, per omnia secula 


℣. In resurrectione tua, Christe, Alleluia. 

℟. Coelum et terra laetentur, Alleluia. 

Deus, qui per Unigenitum tuum aeternitatis nobis aditum devicta 

morte reserasti, vota nostra quae praeveniendo aspiras, etiam 

aliquando prosequere, ut et perfectam libertatem consequi mereamur, 

et ad vitam proficiamus aeternam. Per Dominum nostrum Jesum 



FERIA II. POST PASCHA. 



Introduxit vos Dominus in terram fluentem lac et mel, alleluia : Et ut 

lex Domini semper sit in ore vestro, alleluia, alleluia. (Introitus.) 

℣. Surrexit Dominus de sepulcro, Alleluia. 

℟. Qui pro nobis pependit in ligno, Alleluia. 

Alleluia, Mane nobiscum Domine, Alleluia: Quoniam advesperascit, 

Alleluia, Alleluia. (Super Canticum.) 

Qui sunt hi sermones, quos confertis ad invicem ambulantes: Et estis 

tristes? Alleluia, Alleluia. (Super Canticum.) 

Deus, qui solemnitate paschali, mundo remedia contulisti: populum 

tuum, quaesumus, caelesti dono prosequere; ut et perfectam libertatem 

consequatur, et ad vitam proficiat sempiternam. Per Dominum 



FERIA III. POST PASCHA. 



Aqua sapientiae potavit eos, Alleluia; firmabitur in illis, et non 

flectetur, Alleluia: et exaltabit eos in aeternum, Alleluia, Alleluia. 

(Introitus). 



165


IN VIGILIA PASCHAE. 

Alleluia, Alleluia, Alleluia. (super Psalmos.) 



Vespere autem sabbathi, quae lucescit in prima sabbathi: venit Maria 

Magdalena et altera Maria videre sepulchrum, Alleluia. (In vigilia 

Paschae, Magnificat.) 

Deus, qui hodiernam noctem gloria Dominicae resurrectionis illustras, 

conserva in novae familiae tuae progenie adoptionis Spiritum quem 

didisti, ut mente et corpore renovati, puram tibi exhibeat servitutem. 


et regnat in unitate eiusdem Spiritus sancti Deus, per omnia secula 


IN DIE PASCHAE. 

Psalmi. 139, 118, 76, 2, 8, 16, 34, 61, 81, 100, 105, 110, 114, 116, 124, 132, 

135, 138, 1, 23, 30, 66, 113 



Ego sum qui sum, et consilium meum non est cum impiis: sed in lege 

Domini voluntas mea est, Alleluia. (In Matutinis, Ps. 1 Beatus vir.) 

Postulavi Patrem meum, Alleluia: Dedit mihi gentes, Alleluia, in 

haereditatem, Alleluia. (In Matutinis, Ps. 2 Quare fremuerunt.) 

Ego dormivi et somnum coepi, et exsurrexi: quoniam Dominus 

suscepit me, Alleluia, Alleluia. (In Matutinis, Ps. 3 Domine quid.) 

Resurrexi, et adhuc tecum sum, Alleluia: posuisti super me manum 

tuam, Alleluia. Mirabili facta est scientia tua: Alleluia, Alleluia. (Ps. 

138, Introitus.) 

Resurrexit; Quid quaeritis viventem cum mortuis, Alleluia: 

Recordamini sicut dixit vobis, Alleluia; quod oportuerit Filium 

hominis crucifigi: et tertia die resurgere, Alleluia, Alleluia. (Alius 

Introitus.) 



℣. Christus resurgens ex mortuis iam non moritur, Alleluia. 

℟. Mors illi ultro non dominabitur, Alleluia. 

164 

PSALTERIUM 

[I] [a] 2 Deus, ne quiescas, ne taceas * neque compescaris, Deus, 

3 quoniam ecce inimici tui fremuerunt, * et, qui oderunt te, extulerunt 

caput. 

4 Adversus populum tuum malignaverunt consilium * et cogitaverunt 

adversus eos, quos abscondisti tibi. 

5 Dixerunt: “Venite, et disperdamus eos de gente, * et non memoretur 

nomen Israel ultra!”. 

6 Quoniam cogitaverunt unanimiter, * adversum te testamentum 

statuerunt: 

7 tabernacula Idumaeorum et Ismaelitae, * Moab et Agareni, 

8 Gebal et Ammon et Amalec, * Philistaea cum habitantibus Tyrum. 

9 Etenim Assur sociabatur cum illis; * facti sunt in adiutorium filiis Lot. 

10 Fac illis sicut Madian et Sisarae, * sicut Iabin in torrente Cison. 

11 Disperierunt in Endor, * facti sunt ut stercus super terram. 

12 Pone duces eorum sicut Oreb et Zeb † et Zebee et Salmana, omnes 

principes eorum, * 13 qui dixerunt: “Hereditate possideamus pascua 

Dei!”. 

14 Deus meus, pone illos ut rotam * et sicut stipulam ante ventum. 

15 Sicut ignis, qui comburit silvam, * et sicut flamma devorans montes, 

16 ita persequeris illos in tempestate tua * et in procella tua turbabis 

eos. 

17 Imple facies eorum ignominia, * et quaerent nomen tuum, Domine. 

18 Erubescant et conturbentur in saeculum saeculi * et confundantur et 

pereant; 

19 et cognoscant quia nomen tibi Dominus: * tu solus Altissimus super 

omnem terram. 

PSALMUS 84 (83)—ECCLESIA. DILECTA DEI TABERNACULA. 

1 Magistro chori. Secundum " Torcularia ". Filiorum Core. PSALMUS. 

[III] 2 Quam dilecta tabernacula tua, * Domine virtutum! 

3 Concupiscit et deficit anima mea in atria Domini. * Cor meum et caro 

mea exsultaverunt in Deum vivum. 

4 Etenim passer invenit sibi domum, † et turtur nidum sibi, ubi ponat 

pullos suos: * altaria tua, Domine virtutum, rex meus et Deus meus. 

[a] 5 Beati, qui habitant in domo tua: * in perpetuum laudabunt te. 

6 Beatus vir, cuius est auxilium abs te, * ascensiones in corde suo 

disposuit. 

7 Transeuntes per vallem sitientem † in fontem ponent eam, * etenim 

benedictionibus vestiet eam pluvia matutina. 

8 Ibunt de virtute in virtutem, * videbitur Deus deorum in Sion. 

9 Domine, Deus virtutum, exaudi orationem meam; * auribus percipe, 

Deus Iacob. 

10 Protector noster aspice, Deus, * et respice in faciem christi tui. 

11 Quia melior est dies una in atriis tuis super milia, † elegi ad limen 

esse in domo Dei mei * magis quam habitare in tabernaculis 

peccatorum. 

12 Quia sol et scutum est Dominus Deus, * gratiam et gloriam dabit 

Dominus; 

non privabit bonis eos, * qui ambulant in innocentia. 

93


13 Domine virtutum, * beatus homo, qui sperat in te. 

PSALMUS 85 (84)—IRAE DEPRECATIO. UT OLIM DA PACEM. 


[IV] [a] 2 Complacuisti tibi, Domine, in terra tua, * convertisti 

captivitatem Iacob. 

3 Remisisti iniquitatem plebis tuae, * operuisti omnia peccata eorum. 

4 Contraxisti omnem iram tuam, * revertisti a furore indignationis 

tuae. 

5 Converte nos, Deus, salutaris noster, * et averte iram tuam a nobis. 

6 Numquid in aeternum irasceris nobis * aut extendes iram tuam a 

generatione in generationem? 

7 Nonne tu conversus vivificabis nos, * et plebs tua laetabitur in te? 

8 Ostende nobis, Domine, misericordiam tuam * et salutare tuum da 

nobis. 

9 Audiam, quid loquatur Dominus Deus, † quoniam loquetur pacem 

ad plebem suam et sanctos suos * et ad eos, qui convertuntur corde. 

10 Vere prope timentes eum salutare ipsius, * ut inhabitet gloria in 

terra nostra. 

11 Misericordia et veritas obviaverunt sibi, * iustitia et pax osculatae 

sunt. 

[a] 12 Veritas de terra orta est, * et iustitia de caelo prospexit. 

13 Etenim Dominus dabit benignitatem, * et terra nostra dabit fructum 

suum. 

14 Iustitia ante eum ambulabit * et ponet in via gressus suos. 

PSALMUS 86 (85)—CONFUSIONIS DEPRECATIO. REGE ME, DEUS, SIGNÔ. 

1 Precatio. David. 

[II] Inclina, Domine, aurem tuam et exaudi me, * quoniam inops et 

pauper sum ego. 

2 Custodi animam meam, quoniam sanctus sum; * salvum fac servum 

tuum, Deus meus, sperantem in te. 

3 Miserere mei, Domine, * quoniam ad te clamavi tota die. 

4 Laetifica animam servi tui, * quoniam ad te, Domine, animam meam 

levavi. 

5 Quoniam tu, Domine, suavis et mitis * et multae misericordiae 

omnibus invocantibus te. - 

6 Auribus percipe, Domine, orationem meam * et intende voci 

deprecationis meae. 

7 In die tribulationis meae clamavi ad te, * quia exaudies me. 

8 Non est similis tui in diis, Domine, * et nihil sicut opera tua. 

9 Omnes gentes, quascumque fecisti, venient † et adorabunt coram te, 

Domine, * et glorificabunt nomen tuum, 

10 quoniam magnus es tu et faciens mirabilia: * tu es Deus solus. 

11 Doce me, Domine, viam tuam, * et ingrediar in veritate tua; 

simplex fac cor meum, * ut timeat nomen tuum. 

12 Confitebor tibi, Domine Deus meus, in toto corde meo * et 

glorificabo nomen tuum in aeternum, 

94 

—Venatius Fortunatus, ca. 535 

HEBDOMA SANCTA 

Septem Jesu Morientis Verba 

1. In Crucis pendens arbore, / Toto cruentes corpore / Et summo cum 

dolore, / Quae verba Dei Filius / Divino fudit pectore / Pari penses 

amore. 

2. His orat primo vocibus: / "Ignosce, Pater, omnibus, / Qui cruci me 

affigunt. / Da veniam peccantibus, / Ignoscas ignorantibus, / Qui 

Deum sic affligunt." 

3. Post haec latronis precibus / Benignis favet auribus / Eidem 

pollicendo: / "Ad paradisi gloriam / Te ducam, tibi gloriam / 

Salvator hanc impendo." 

4. Ad Matrem amatissimam, / Ligno trabali proximam, / Conversus 

sic profatur: / "En Filium, hunc accipe, / En Matrem, istam 

suscipe," / Discipulum affatur. 

5. Iam diris cruciatibus / Et auxiis doloribus / Exanimatus clamat: / 

"Ah sitio; doloris est / Haec sitis, et amoris est, / Quae mundi vitam 

amat." 

6. Mox desolatus angitur, / Mortisque lucta frangitur: / "O Eli, Eli, 

Deus! / Cur derelinquis hominem, / Doloribus exanimem, / O 

Deus, Deus meus!" 

7. Post flagra tandem, effera / Tormenta, sputa, verbera / Clamat: "Est 

consummatum! / O Pater mi, quod perfero, / Quod moriturus 

offero / Sit holocaustum ratum." 

8. Hic dictis Patrem reverens / Ad ipsum vota referens / "Ad metam," 

dixit, "tendo. / Ad ultimum anhelitum / In manus tuas spiritum, / 

O Pater mi, commendo." — 

9. O homo! Jesu vulnera / Contritus corde pondera, / Et miser non 

peribis, / Sed vitae post solatia / Coelorum ad palatia / Aeternum 

felix ibis. 

Preces 

Kyrie eleison. Qui passurus advenisti propter nos, 

Domine miserere. Christus Dominus factus est obediens usque ad 

mortem, 

Christe eleison. Qui prophetice prompsisti, ero mors tua, o mors, 

Domine miserere. Christus Dominus... 

Kyrie eleison. Qui expassis in cruce manibus traxisti omnia ad te 

secula. 


Christe eleison. Qui latroni sero poenitenti paradisi ianuas aperuisti, 


Kyrie eleison. Vita in ligno moritur, infernus ex morsu despoliatur. 

Domine miserere. Kyrie eleison. Jesu Christi audi nos. 

Laus tibi Christe, qui pateris, in cruce pendens pro miseris, cum Patre 

qui regnas in coelis, nos reos serva in terris, Kyrie eleison, Christe 

eleison, Kyrie eleison. Christe audi nos, salva nos. 

163


Domine Jesu Christe, qui confixus clavis et suspensus pro redemptione 

generis humani proprium sanguinem fudisti, miserere nobis oppressis 

facinore et sorditatis, et praesta per sanctissimam passionem et 

mortem tuam, contra omnes Diaboli et peccatorum insidias nos 

tuearis, qui mortuus es, et resurrexisti, et vivis Deus, per omnia secula 

benedictus. Amen. 

FERIA SABBATHA SANCTA. 

Psalms: From Good Friday 



℣. Dominus conterens bella. 

℟. Dominus nomen illi. 

Mulieres sedentes ad monumentum lamentabantur: flentes Dominum. 


Deus qui nos ad celebrandum Paschale Sacramentum utriusque 

Testamenti paginis instruis, da nobis intelligere misericordiam tuam, 

ut ex perceptione praesentium munerum firma sit expectatio 

futurorum. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



Hymni 

Precatio, ut Christus Ecclesiam beneficii suae mortis participem faciat, 

recipiat et exaudiat in omnibus malis. Alloquitur autem Crucem poetica 

prosopopoeia, ipsum Christum pendentem in cruce per Metonymiam 

intelligens, ne creaturae aliquam vim salvandi attribuas. 

1. Lustris sex qui iam peractis, / Tempus implens corporis / Se 

volente, natus ad hoc, / Passione deditus, / Agnus in Crucis 

levatur, / Immolandus stipite. 

2. Hic acetum, fel, arundo, / Sputa, clavi, lancea / Mite corpus 

perforatur, / Sanguis unda profluit, / Terra, pontus, astra, 

mundus / Quo lavantur flumine. 

3. Crux fidelis, inter omnes / Arbor una nobilis, / Nulla talem silva 

profert / Fronde, flore, germine: / Dulce lignum, dulce signum / 

Dulce pondus sustinens. 

4. Flecte ramos arbor alta, / Tensa laxa viscera / Et rigor lentescat 

ille, / Quem dedit nativitas, / Ut superni membra Regis / Miti 

tendas stipite. 

5. Sola digna tu fuisti / Ferre pretium saeculi, / Atque portum 

praeparare / Nauta mundo naufrago, / Quem sacer cruor 

perunxit / Fusus agni corpore. 

6. Gloria et honor Deo, / Usquequaque altissimo, / Una Patri, 

Filioque, / Inclyto Paraclito: / Cui laus est et potestas / Per aeterna 

saecula. 

162 

PSALTERIUM 

13 quia misericordia tua magna est super me, * et eruisti animam 

meam ex inferno inferiori. 

14 Deus, superbi insurrexerunt super me, † et synagoga potentium 

quaesierunt animam meam * et non proposuerunt te in conspectu 

suo. 

15 Et tu, Domine, Deus miserator et misericors, * patiens et multae 

misericordiae et veritatis, 

[a] 16 respice in me et miserere mei; † da fortitudinem tuam puero tuo 

* et salvum fac filium ancillae tuae. 

17 Fac mecum signum in bonum, † ut videant, qui oderunt me, et 

confundantur, * quoniam tu, Domine, adiuvisti me et consolatus es 

me. 

PSALMUS 87 (86)—SIONIS VARIAE LINGUAE. GENERATIO NOVA. 

1 Filiorum Core. PSALMUS. Canticum. 

[V] Fundamenta eius in montibus sanctis; † 2 diligit Dominus portas 

Sion * super omnia tabernacula Iacob. 

[a] 3 Gloriosa dicta sunt de te, * civitas Dei! - 

4 Memor ero Rahab et Babylonis inter scientes me; † ecce Philistaea et 

Tyrus cum Aethiopia: * hi nati sunt illic. 

5 Et de Sion dicetur: “Hic et ille natus est in ea; * et ipse firmavit eam 

Altissimus”. 

6 Dominus referet in librum populorum: * “Hi nati sunt illic”. 

7 Et cantant sicut choros ducentes: * “Omnes fontes mei in te”. 

PSALMUS 88 (87)—ANXIUS CLAMO & DESERTUS. TENTATIO DESERTIONIS. 

1 Canticum. PSALMUS. Filiorum Core. Magistro chori. Secundum " 

Mahalat ". Ad cantandum. Maskil. Heman Ezrahitae. 

[V] 2 Domine, Deus salutis meae, * in die clamavi et nocte coram te. 

[a] 3 Intret in conspectu tuo oratio mea; * inclina aurem tuam ad 

precem meam. 

4 Quia repleta est malis anima mea, * et vita mea inferno 

appropinquavit. 

5 Aestimatus sum cum descendentibus in lacum, * factus sum sicut 

homo sine adiutorio. 

6 Inter mortuos liber, * sicut vulnerati dormientes in sepulcris; 

quorum non es memor amplius, * et ipsi de manu tua abscissi sunt. 

7 Posuisti me in lacu inferiori, * in tenebrosis et in umbra mortis. 

8 Super me gravatus est furor tuus, * et omnes fluctus tuos induxisti 

super me. 

9 Longe fecisti notos meos a me, † posuisti me abominationem eis; * 

conclusus sum et non egrediar. 

10 Oculi mei languerunt prae afflictione. † Clamavi ad te, Domine, tota 

die, * expandi ad te manus meas. - 

11 Numquid mortuis facies mirabilia, * aut surgent umbrae et 

confitebuntur tibi? 

12 Numquid narrabit aliquis in sepulcro misericordiam tuam * et 

veritatem tuam in loco perditionis? 

95


13 Numquid cognoscentur in tenebris mirabilia tua, * et iustitia tua in 

terra oblivionis? 

14 Et ego ad te, Domine, clamavi, * et mane oratio mea praeveniet te. 

15 Ut quid, Domine, repellis animam meam, * abscondis faciem tuam a 

me? 

16 Pauper sum ego et moriens a iuventute mea; * portavi pavores tuos 

et conturbatus sum. 

17 Super me transierunt irae tuae, * et terrores tui exciderunt me. 

18 Circuierunt me sicut aqua tota die, * circumdederunt me simul. 

19 Elongasti a me amicum et proximum, * et noti mei sunt tenebrae. 

PSALMUS 89 (88)—REX CHRISTUS. GRATIA & VERITAS SUB CRUCE. 

1 Maskil. Ethan Ezrahitae. 

[VII] 2 Misericordias Domini in aeternum cantabo; * in generationem et 

generationem annuntiabo veritatem tuam in ore meo. 

3 Quoniam dixisti: “In aeternum misericordia aedificabitur”, * in caelis 

firmabitur veritas tua. 

4 “Disposui testamentum electo meo, * iuravi David servo meo: 

5 Usque in aeternum confirmabo semen tuum * et aedificabo in 

generationem et generationem sedem tuam”. 

6 Confitebuntur caeli mirabilia tua, Domine, * etenim veritatem tuam 

in ecclesia sanctorum. 

7 Quoniam quis in nubibus aequabitur Domino, * similis erit Domino 

in filiis Dei? 

8 Deus, metuendus in consilio sanctorum, * magnus et terribilis super 

omnes, qui in circuitu eius sunt. 

9 Domine, Deus virtutum, quis similis tibi? * Potens es, Domine, et 

veritas tua in circuitu tuo. 

10 Tu dominaris superbiae maris, * elationes fluctuum eius tu mitigas. 

11 Tu conculcasti sicut vulneratum Rahab, * in brachio virtutis tuae 

dispersisti inimicos tuos. 

12 Tui sunt caeli, et tua est terra, * orbem terrae et plenitudinem eius tu 

fundasti; 

13 Aquilonem et austrum tu creasti, * Thabor et Hermon in nomine tuo 

exsultabunt. 

14 Tibi brachium cum potentia; * firma est manus tua, et exaltata 

dextera tua. 

[a] 15 Iustitia et iudicium firmamentum sedis tuae. * Misericordia et 

veritas praecedent faciem tuam. 

16 Beatus populus, qui scit iubilationem. * Domine, in lumine vultus 

tui ambulabunt 

17 et in nomine tuo exsultabunt tota die * et in iustitia tua 

exaltabuntur, 

18 quoniam decor virtutis eorum tu es, * et in beneplacito tuo 

exaltabitur cornu nostrum. 

19 Quia Domini est scutum nostrum, * et Sancti Israel rex noster. 

[II] 20 Tunc locutus es in visione sanctis tuis et dixisti: † “Posui 

adiutorium in potente * et exaltavi electum de plebe. 

96 


Calicem salutaris accipiam: et nomen Domini invocabo. (Ps. 116 Dilexi 

quoniam.) 

℣. Caro mea vere est cibus. 

℟. Et sanguis meus vere est potus. 

Coenantibus autem accepit Jesus panem: benedixit ac fregit, dedit 

Discipulis suis. (Super Canticum.) 

Factus Jesus in agonia, prolixius orabat: et factus est sudor eius, sicut 

guttae sanguinis decurrentis in terram. (Super Canticum.) 

Deus, qui nobis sub Sacramento mirabili passionis tuae memoriam 

reliquisti, tribue, quaesumus, ita nos corporis et sanguinis sacra 

mysteria venerari, ut redemptionis tuae fructum in nobis jugiter 

sentiamus, qui cum Patre et Spiritu sancto vivis et regnas DEUS, per 


Hymni 

1. Pange lingua gloriosi / Corporis mysterium / Sanguinisque 

pretiosi, / Quem in mundi pretium / Fructus ventris generosi, / 

Rex effudit gentium. 

2. Nobis datus, nobis natus / Ex intacta Virgine, / Et in mundo 

conversatus / Sparso verbi semine, / Sui moras incolatus / Miro 

clausit ordine. 

3. In supremae nocte coenae / Recumbens cum fratribus / Observata 

lege plene / Cibis in legalibus, / Cibum turbae duodenae / Se dat 

suis manibus. 

4. Verbum caro, panem verum / Verbo carnem efficit, / Fitque 

sanguis Christi merum. / Et si sensus deficit, / Ad firmandum cor 

sincerum / Sola fides sufficit. 

5. Tantum ergo Sacramentum / Veneremur cernui, / Et antiquum 

documentum / Novo cedat ritui: / Praestet fides supplementum / 

Sensuum defectui. 

6. Genitori, Genitoque / Laus et iubilatio, / Salus, honor, virtus 

quoque / Sit et benedictio, / Procedenti ab utroque / Compar sit 

laudatio. 

—Thomas Aquinas, ca. 1224-1274 

IN PARASCEVE. 

Psalmi. 22, 56, 57, 69, 40, 3, 43, 49, 119xi, xvi; 142, 143 

Evangelium (ad Matutinum). Joannis 18:1-19:42 

Epistula (ad Vesperas). Isaias 52:13-53:12 

Oblatus est, quia ipse voluit: et peccata nostra ipse portavit. (Ps. 22, 

Deus meus.) 

℣. Proprio filio suo non pepercit Deus. 

℟. Sed pro nobis omnibus tradidit illum. 

Posuerunt super caput eius causam ipsius mortis scriptam: Iesus 

Nazarenus Rex Iudaeorum. (Super Canticum.) 

O mors, ero mors tua: morsus tuus ero, inferne. (Super Canticum.) 

161


Quotidie apud vos eram docens in templo, et non me tenuistis: et ecce 

flagellatum ducitis ad crucifigendum. (Super Canticum.) 

Deus qui pro nobis filium tuum crucis patibulum subire voluisti, ut 

inimici a nobis expelleres potestatem, concede nobis famulis tuis, ut 

per eiusdem filii tui passionem a morte perpetua liberemur. Amen. 

Hymni 

1. Gloria, laus et honor tibi sit Rex Christe, Redemptor, / Cui puerile 

decus prompsit Hosanna pium. 

2. Israel es tu rex, Davidis et inclyta Proles, / Nomine qui in domini 

rex benedicte venis. 

3. Coetus in excelsis te laudat caelicus omnis / Et mortalis homo, 

cuncta creata simul. 

4. Plebs Hebraea tibi cum palmis obvia venit, / Cum prece, voto, 

hymnis adsumus ecce tibi. 

5. Hi tibi passuro solvebant munia laudis, / Nos tibi regnanti 

pangimus ecce melos. 

6. Hi placuere tibi, placeat devotio nostra, / Rex bone, rex clemens, cui 

bona cuncta placent. 

7. Gloria, laus et honor tibi sit Rex Christe, Redemptor, / Cui puerile 

decus prompsit Hosanna pium. 

—Theodelphus, ca. 760-821 

1. Magno salutis gaudio, / Laetetur omne seculum, / Jesus redemptor 

omnium / Sanavit orbem languidum. 

2. Sex ante Paschae ferias, / Advenit in Bethaniam, / Ubi pie post 

triduum, / Resuscitavit Lazarum. 

3. Nardi Maria pistici, / Sumpsit libram mox optimi, / Unxit beatos 

Domini / Pedes, rigando lachrymis. 

4. Post haec iugalis asinae, / Jesus supernus arbiter, / Pullo sedebat, 

inclytam / Pergebat Hierosolymam. 

5. O quam stupenda pietas, / Mira Dei clementia, / Sessor aselli 

fieri, / Dignatus autor seculi. 

6. Ramos virentes sumpserat, / Palma recisos tenera, / Turba 

processit obviam, / Regi perenni plurima. 

7. Honor, decus, imperium, / Sit Trinitati unicae, / Patri, Nato, 

Paracleto, / Per infinita secula. Amen. 

IN COENA DOMINI 

Psalmi. 86, 67, 23, 111, 114, 78:1-29; 105, 81, 116, 41, 55, 140 



Astiterunt reges terrae, et principes convenerunt in unum : adversus 

Dominum et adversus Christum eius. (Ps. 2 Quare fremuerunt.) 

Traditor autem dedit eis signum dicens: osculatus fuero, ipse est, 

tenete eum. (Ps. 3 Domine quid multiplicati sunt.) 

160 

PSALTERIUM 

21 Inveni David servum meum; * oleo sancto meo unxi eum. 

22 Manus enim mea firma erit cum eo, * et brachium meum confortabit 

eum. 

23 Nihil proficiet inimicus in eo, * et filius iniquitatis non opprimet 

eum. 

24 Et concidam a facie ipsius inimicos eius * et odientes eum 

percutiam. 

25 Et veritas mea et misericordia mea cum ipso, * et in nomine meo 

exaltabitur cornu eius. 

26 Et ponam super mare manum eius * et super flumina dexteram eius. 

27 Ipse invocabit me: “Pater meus es tu, * Deus meus et refugium 

salutis meae”. 

28 Et ego primogenitum ponam illum, * excelsum prae regibus terrae. 

29 In aeternum servabo illi misericordiam meam; * et testamentum 

meum fidele ipsi. 

30 Et ponam in saeculum saeculi semen eius; * et thronum eius sicut 

dies caeli. 

31 Si autem dereliquerint filii eius legem meam * et in iudiciis meis non 

ambulaverint, 

32 si iustificationes meas profanaverint * et mandata mea non 

custodierint, 

33 visitabo in virga delictum eorum * et in verberibus iniquitatem 

eorum. 

34 Misericordiam autem meam non avertam ab eo * neque mentiar in 

veritate mea. 

35 Non profanabo testamentum meum * et, quae procedunt de labiis 

meis, non faciam irrita. 

36 Semel iuravi in sancto meo: * David non mentiar. 

[a] 37 Semen eius in aeternum manebit, * et thronus eius sicut sol in 

conspectu meo 

38 et sicut luna firmus stabit in aeternum * et testis in caelo fidelis”. 

[VIII] 39 Tu vero reppulisti et reiecisti, * iratus es contra christum 

tuum; 

40 evertisti testamentum servi tui, * profanasti in terram diadema eius. 

41 Destruxisti omnes muros eius, * posuisti munitiones eius in ruinas. 

42 Diripuerunt eum omnes transeuntes viam, * factus est opprobrium 

vicinis suis. 

43 Exaltasti dexteram deprimentium eum, * laetificasti omnes inimicos 

eius. 

44 Avertisti aciem gladii eius * et non es auxiliatus ei in bello. 

45 Finem posuisti splendori eius * et sedem eius in terram collisisti. 

46 Minorasti dies iuventutis eius, * perfudisti eum confusione. 

47 Usquequo, Domine, absconderis in finem, * exardescet sicut ignis 

ira tua? 

48 Memorare, quam brevis mea substantia. * Ad quam vanitatem 

creasti omnes filios hominum? 

[a] 49 Quis est homo, qui vivet et non videbit mortem, * eruet animam 

suam de manu inferi? 

97


50 Ubi sunt misericordiae tuae antiquae, Domine, * sicut iurasti David 

in veritate tua? 

51 Memor esto, Domine, opprobrii servorum tuorum, * quod continui 

in sinu meo, multarum gentium, 

52 quo exprobraverunt inimici tui, Domine, * quo exprobraverunt 

vestigia christi tui. 

53 Benedictus Dominus in aeternum. * Fiat, fiat. 

PSALMUS 90 (89)—VITA BREVIS, MISERA. DISCE MORI. CAUSA MORTIS. 

1 Precatio. Moysis viri Dei. 

[VI] [a] Domine, refugium factus es nobis * a generatione in 

generationem. 

2 Priusquam montes nascerentur, aut gigneretur terra et orbis, * a 

saeculo et usque in saeculum tu es Deus. 

3 Reducis hominem in pulverem; * et dixisti: “Revertimini, filii 

hominum”. 

4 Quoniam mille anni ante oculos tuos tamquam dies hesterna, quae 

praeteriit, * et custodia in nocte. 

5 Auferes eos, somnium erunt: * 6 mane sicut herba succrescens, 

mane floret et crescit, * vespere decidit et arescit. 

7 Quia defecimus in ira tua * et in furore tuo turbati sumus. 

8 Posuisti iniquitates nostras in conspectu tuo, * occulta nostra in 

illuminatione vultus tui. 

9 Quoniam omnes dies nostri evanuerunt in ira tua, * consumpsimus 

ut suspirium annos nostros. 

10 Dies annorum nostrorum sunt septuaginta anni * aut in valentibus 

octoginta anni, 

et maior pars eorum labor et dolor, * quoniam cito transeunt, et 

avolamus. 

11 Quis novit potestatem irae tuae * et secundum timorem tuum 

indignationem tuam? 

12 Dinumerare dies nostros sic doce nos, * ut inducamus cor ad 

sapientiam. 

[a] 13 Convertere, Domine, usquequo? * Et deprecabilis esto super 

servos tuos. 

14 Reple nos mane misericordia tua, * et exsultabimus et delectabimur 

omnibus diebus nostris. 

15 Laetifica nos pro diebus, quibus nos humiliasti, * pro annis, quibus 

vidimus mala. 

16 Appareat servis tuis opus tuum, * et decor tuus filiis eorum. 

17 Et sit splendor Domini Dei nostri super nos, † et opera manuum 

nostrarum confirma super nos * et opus manuum nostrarum 

confirma. 

PSALMUS 91 (90)—FRETUM DEO ANGELI CURANT. ADJUTORIUM ALTISSIMI. 

[VIII] 1 Qui habitat in protectione Altissimi, * sub umbra Omnipotentis 

commorabitur. 

2 Dicet Domino: “Refugium meum et fortitudo mea, * Deus meus, 

sperabo in eum”. 

98 


purgatos ab omni crimine tecum resurgere : quos mercatus es tuo 

pretioso sanguine. (Super Canticum.) 

Da, quaesumus omnipotens Deus, ut qui in tot adversis ex nostra 

infirmitate deficimus, intercedente unigeniti tui passione respiremus. 

Per eundem Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



ALIA. 

℣. Christus factus est pro nobis obediens usque ad mortem. 

℟. Mortem autem crucis. 

Respice, quaesumus Domine, super hanc familiam tuam, pro qua 

Dominus noster Jesus Christus non dubitavit tradi manibus 

nocentium, et crucis subire tormentum, qui tecum vivit et regnat in 


FERIA III. MAJORIS HEBDOMODAE. 

Psalmi. 12, 38, 39, 55, 59, 74, 83 

Evangelium (ad Matutinum). Marci 14:1-15:46 


℣. Eripe me de inimicis meis. 

℟. Domine ad te confugi. 

Scriptum est enim, percutiam pastorem, et dispergentur oves gregis: 

Postquam autem surrexero, praecedam vos in Galilaeam, ibi me 

videbitis, dixit Dominus. (Super Canticum.) 

Pater juste, mundus te non cognovit: ego autem cognovi, quia tu me 

misisti. (Super Canticum.) 

Omnipotens aeterne Deus, da nobis ita Dominicae passionis 

sacramenta peragere, ut peccatorum nostrorum indulgentiam 

percipere mereamur. Per eundem Dominum nostrum Jesum Christum 



FERIA IV. MAJORIS HEBDOMODAE. 

Psalmi. 51, 88, 120, 130, 142, 143 

Evangelium (ad Matutinum). Lucae 22:1-23:56 

Epistula (ad Vesperas). Isaias 62:11-63:7 

Invocabo nomen tuum Domine: ne avertas aurem tuam a clamore meo. 

(Ps. 4 Cum invocarem.) 



Consilium fecerunt inimici mei dicentes: conteramus eum de terra 

viventium. (Super Canticum.) 

159


DOMINICA PALMARUM. 

Psalmi. 22, 73, 69, 7, 57, 24, 92, 41, 35 



Domine ne longe facias auxilium tuum a me: Ad defensionem meam 

adspice. Libera me de ore leonis: et a cornibus unicornium 

humilitatem meam. (Ps. 21, Introitus.) 

℣. Domine ne longe facias auxilium tuum a me. 

℟. Ad defensionem meam respice. 

Clarifica me Pater apud temetipsum claritate: quam habui priusquam 

mundus fieret. (Super Canticum.) 

Pater juste, mundus te non cognovit: Ego autem cognovi te, quia tu me 

misisti. (Super Canticum.) 

Omnipotens sempiterne Deus, qui humano generi ad imitandum 

humanitatis Exemplum, salvatorem nostrum carnem sumere et crucem 

subire fecisti, concede propitius, ut et patientiae ipsius habere 

documenta, et resurrectionis consortia mereamur. Per eundem 



Amen. 

FERIA II. MAJORIS HEBDOMODAE. 

Psalmi. 6, 7, 35, 63, 70, 79, 102 

Evangelium (ad Matutinum). Joannis 12:1-36 (37-43) 


O mors, ero mors tua: morsus tuus ero, inferne. (In feriis super Psalmos 

usque diem In Coena Domini.) 

℣. Judica Domine nocentes me. 

℟. Expugna impugnantes me. 

Quid molestis estis huic mulieri? : Opus enim bonum operata est in 

me. (Super Canticum.) 

Alpha et O, omnium salus et virtus : ad te dirigimus nostra corda; Ut 

hoc tempore passionis des nobis iter correctionis : et non despicia 

tuum opus servare, pro quo subisti mortem in cruce; Sed fac 

158 

PSALTERIUM 

3 Quoniam ipse liberabit te de laqueo venantium * et a verbo maligno. 

4 Alis suis obumbrabit tibi, † et sub pennas eius confugies; * scutum et 

lorica veritas eius. 

5 Non timebis a timore nocturno, * a sagitta volante in die, 

6 a peste perambulante in tenebris, * ab exterminio vastante in meridie. 

7 Cadent a latere tuo mille † et decem milia a dextris tuis; * ad te autem 

non appropinquabit. 

8 Verumtamen oculis tuis considerabis * et retributionem peccatorum 

videbis. 

9 Quoniam tu es, Domine, refugium meum. * Altissimum posuisti 

habitaculum tuum. 

10 Non accedet ad te malum, * et flagellum non appropinquabit 

tabernaculo tuo, 

[a] 11 quoniam angelis suis mandabit de te, * ut custodiant te in 

omnibus viis tuis. 

12 In manibus portabunt te, * ne forte offendas ad lapidem pedem 

tuum. 

13 Super aspidem et basiliscum ambulabis * et conculcabis leonem et 

draconem. 

14 Quoniam mihi adhaesit, liberabo eum; * suscipiam eum, quoniam 

cognovit nomen meum. 

15 Clamabit ad me, et ego exaudiam eum; † cum ipso sum in 

tribulatione; * eripiam eum et glorificabo eum. 

16 Longitudine dierum replebo eum * et ostendam illi salutare meum. 

PSALMUS 92 (91)—MALUS, BULLA. JUSTUS, PALMA. 

1 PSALMUS. Canticum. Pro die Sabbati. 

[VI] 2 Bonum est confiteri Domino * et psallere nomini tuo, Altissime, 

3 annuntiare mane misericordiam tuam * et veritatem tuam per 

noctem 

4 in decachordo et psalterio, * cum cantico in cithara. 

5 Quia delectasti me, Domine, in factura tua, * et in operibus manuum 

tuarum exsultabo. 

[a] 6 Quam magnificata sunt opera tua, Domine: * nimis profundae 

factae sunt cogitationes tuae. 

7 Vir insipiens non cognoscet, * et stultus non intelleget haec. 

8 Cum germinaverint peccatores sicut fenum, * et floruerint omnes, qui 

operantur iniquitatem, 

hoc tamen erit ad interitum in saeculum saeculi; * 9 tu autem 

altissimus in aeternum, Domine. 

10 Quoniam ecce inimici tui, Domine, † quoniam ecce inimici tui 

peribunt, * et dispergentur omnes, qui operantur iniquitatem. 

11 Exaltabis sicut unicornis cornu meum, * perfusus sum oleo uberi. 

12 Et despiciet oculus meus inimicos meos, * et in insurgentibus in me 

malignantibus audiet auris mea. - 

13 Iustus ut palma florebit, * sicut cedrus Libani succrescet. 

14 Plantati in domo Domini, * in atriis Dei nostri florebunt. 

15 Adhuc fructus dabunt in senecta, * uberes et bene virentes erunt, 

99


16 ut annuntient quoniam rectus Dominus, * refugium meum, et non 

est iniquitas in eo. 

PSALMUS 93 (92)—DEUS REX CELSISSIMUS. REGNUM FIRMUM. 

[IV] 1 Dominus regnavit! Decorem indutus est; * indutus est Dominus, 

fortitudine praecinxit se. 

Etenim firmavit orbem terrae, * qui non commovebitur. 

2 Firmata sedes tua ex tunc, * a saeculo tu es. 

3 Elevaverunt flumina, Domine, † elevaverunt flumina vocem suam, * 

elevaverunt flumina fragorem suum. 

4 Super voces aquarum multarum, † super potentes elationes maris, * 

potens in altis Dominus. 

[a] 5 Testimonia tua credibilia facta sunt nimis; † domum tuam decet 

sanctitudo Domine, * in longitudinem dierum. 

PSALMUS 94 (93)—VINDICA INIQUOS. JUS VIRET. ULTOR DOMINUS. 

[VIII] 1 Deus ultionum, Domine, * Deus ultionum, effulge. 

[a] 2 Exaltare, qui iudicas terram, * redde retributionem superbis. 

3 Usquequo peccatores, Domine, * usquequo peccatores exsultabunt? 

4 Effabuntur et loquentur proterva, * gloriabuntur omnes, qui 

operantur iniquitatem. - 

5 Populum tuum, Domine, humiliant * et hereditatem tuam vexant. 

6 Viduam et advenam interficiunt * et pupillos occidunt. 

7 Et dixerunt: “Non videbit Dominus, * nec intelleget Deus Iacob”. 

8 Intellegite, insipientes in populo; * et stulti, quando sapietis? 

9 Qui plantavit aurem, non audiet, * aut qui finxit oculum, non 

respiciet? 

10 Qui corripit gentes, non arguet, * qui docet hominem scientiam? 

11 Dominus scit cogitationes hominum, * quoniam vanae sunt. 

12 Beatus homo, quem tu erudieris, Domine, * et de lege tua docueris 

eum, 

13 ut mitiges ei a diebus malis, * donec fodiatur peccatori fovea. 

14 Quia non repellet Dominus plebem suam * et hereditatem suam non 

derelinquet. 

15 Quia ad iustitiam revertetur iudicium, * et sequentur illam omnes, 

qui recto sunt corde. 

16 Quis consurget mihi adversus malignantes, * aut quis stabit mecum 

adversus operantes iniquitatem? 

17 Nisi quia Dominus adiuvit me, * paulo minus habitasset in loco 

silentii anima mea. 

18 Si dicebam: “Motus est pes meus”, * misericordia tua, Domine, 

sustentabat me. 

19 In multitudine sollicitudinum mearum in corde meo, * 

consolationes tuae laetificaverunt animam meam. 

20 Numquid sociabitur tibi sedes iniquitatis, * quae fingit molestiam 

contra praeceptum? 

21 Irruunt in animam iusti * et sanguinem innocentem condemnant. 

22 Et factus est mihi Dominus in praesidium, * et Deus meus in rupem 

refugii mei; 

100 

IN QUADRAGESIMA/DE PASSIONE DOMINI 

3. Quo vulneratus insuper / Mucrone diro lanceae / Ut nos laveret 

crimine / Manavit unda et sanguine. 

4. Impleta sunt quae concinit / David fideli carmine / Dicens: In 

nationibus / Regnabit a ligno Deus. 

5. Arbor decora et fulgida, / Ornata Regis purpura, / Electa digno 

stipite / Tam sancta membra tangere. 

6. Beata cuius brachiis / Pretium pependit saeculi, / Statera facta 

corporis / Praedamque tulit tartari. 

7. Aroma fundis cortice, / Vincis saporem nectaris, / Iucunda fructu 

fertili / Plaudis triumpho nobili. 

8. Salve ara, salve victima / De passionis gloria, / Qua vita mortem 

pertulit / Et morte vitam reddidit. 

9. O Crux ave, spes unica, / Hoc Passionis tempore, / Piis adauge 

gratiam, / Reisque dona veniam. 

10.Te summa, Deus, Trinitas, / Collaudet omnis spiritus; / Quos per 

Crucis mysterium / Salvas, rege per saecula. 


1. Rex Christe, Factor omnium, / Redemptor et credentium, / Placare 

votis supplicum / Te laudibus colentium. 

2. Cuius benigna gratia / Crucis per alma vulnera / Virtute solvit 

ardua / Primi parentis vincula. 

3. Qui es Creator siderum / Tegmen subisti carneum, / Dignatus hanc 

vilissimam / Pati doloris formulam. 

4. Ligatus es ut solveres / Mundi ruentis complices, / Per probra 

tergens crimina, / Quae mundus auxit plurima. 

5. Cruci Redemptor figeris, / Terram sed omnem concutis; / Tradis 

potentem Spiritum, / Nigrescit atque saeculum. 

6. Mox in paternae gloriae / Victor resplendens culmine, / Cum 

Spiritus munimine, / Defende nos, rex optime. 

7. Deo Patri sit gloria, / Eiusque soli Filio, / Cum Spiritu Paraclito / 

Et nunc, et in perpetuum. 

157



Amen. 

DOMINICA JUDICA. 

Psalmi. 43, 143, 129, 119i, iv; 120, 69, 109 


Epistula (ad Vesperas). Ad Hebraeos 9:11-15 

Judica me Deus: Et discerne causam meam de gente non sancta. Ab 

homine iniquo et doloso eripe me: Quia tu es Deus meus, et 

fortitudo mea. (Ps. 42, Introitus.) 

℣. Coeli enarrant gloriam Dei. 

℟. Et opera manuum eius annunciat firmamentum. 

Abraham pater vester exultavit, ut videret diem meum: vidit, et 

gavisus est. (Super Canticum.) 

Tulerunt lapides Judaei, ut iacerent in eum: Jesus autem abscondit se, 

et exivit de templo. (Super Canticum.) 

Deus qui ineffabilibus mundum renovas sacramentis, praesta 

quaesumus, ut plebs tua te largiente temporalibus non destituatur 

auxiliis, et te servante aeternis proficiat institutis. Per Dominum 



Hymni 

1. Pange, lingua, gloriosi / Praelium certaminis / Et super Crucis 

tropaeo / Dic triumphum nobilem, / Qualiter Redemptor orbis / 

Immolatus vicerit. 

2. De parentis protoplasti / Fraude factor condolens, / Quando pomi 

noxialis / Morsu in mortem corruit, / Ipse lignum tunc notavit / 

Damna ligni ut solveret. 

3. Hoc opus nostrae salutis / Ordo depoposcerat, / Multiformis 

proditoris / Ars ut artem falleret / Et medelam ferret inde / Hostis 

unde laeserat. 

4. Quando venit ergo sacri / Plenitudo temporis, / Missus est ab arce 

Patris / Natus orbis Conditor / Atque ventre virginali / Caro factus 

prodiit. 

5. Vagit infans inter arcta / Conditus praesepia, / Membra pannis 

involuta / Virgo Mater alligat, / Et pedes manusque crura / Stricta 

cingit fascia. 

6. Gloria et honor Deo, / Usquequaque altissimo, / Una Patri, 

Filioque, / Inclyto Paraclito: / Cui laus est et potestas / Per aeterna 

saecula. 

—Venatius Fortunatus, ca. 535 

1. Vexilla Regis prodeunt, / Fulget Crucis mysterium, / Quo carne 

carnis Conditor / Suspensus est patibulo. 

2. Confixa clavis viscera / Tendens manus vestigia, / Redemptionis 

gratia / Hic immolata est hostia. 

156 

PSALTERIUM 

23 et reddet illis iniquitatem ipsorum † et in malitia eorum disperdet 

eos, * 24 disperdet illos Dominus Deus noster. 

PSALMUS 95 (94)—JUBILEMUS, NON OBDURATI. GRATITUDO DEBITA. 

[IV] 1 Venite, exsultemus Domino; * iubilemus Deo salutari nostro. 

[a] 2 Praeoccupemus faciem eius in confessione * et in psalmis 

iubilemus ei. 

3 Quoniam Deus magnus Dominus, * et rex magnus super omnes deos. 

4 Quia in manu eius sunt profunda terrae, * et altitudines montium 

ipsius sunt. 

5 Quoniam ipsius est mare, et ipse fecit illud, * et siccam manus eius 

formaverunt. 

6 Venite, adoremus et procidamus * et genua flectamus ante 

Dominum, qui fecit nos, 

7 quia ipse est Deus noster, * et nos populus pascuae eius et oves 

manus eius. 

8 Utinam hodie vocem eius audiatis: * “Nolite obdurare corda vestra, 

9 sicut in Meriba, secundum diem Massa in deserto, † ubi tentaverunt 

me patres vestri: * probaverunt me, etsi viderunt opera mea. 

10 Quadraginta annis taeduit me generationis illius * et dixi: Populus 

errantium corde sunt isti. 

11 Et ipsi non cognoverunt vias meas; † ideo iuravi in ira mea: * Non 

introibunt in requiem meam”. 

PSALMUS 96 (95)—CANITE REGEM JUDICEM. DOMINUS EXALTANS. 

[II] 1 Cantate Domino canticum novum, * cantate Domino, omnis terra. 

[a] 2 Cantate Domino, benedicite nomini eius, * annuntiate de die in 

diem salutare eius. 

3 Annuntiate inter gentes gloriam eius, * in omnibus populis mirabilia 

eius. 

4 Quoniam magnus Dominus et laudabilis nimis, * terribilis est super 

omnes deos. 

5 Quoniam omnes dii gentium inania, * Dominus autem caelos fecit. 

6 Magnificentia et pulchritudo in conspectu eius, * potentia et decor in 

sanctuario eius. 

7 Afferte Domino, familiae populorum, † afferte Domino gloriam et 

potentiam, * 8 afferte Domino gloriam nominis eius. 

Tollite hostias et introite in atria eius, * 9 adorate Dominum in 

splendore sancto. 

Contremiscite a facie eius, universa terra; * 10 dicite in gentibus: 

“Dominus regnavit!”. 

Etenim correxit orbem terrae, qui non commovebitur; * iudicabit 

populos in aequitate. 

11 Laetentur caeli, et exsultet terra, † sonet mare et plenitudo eius; * 12 

gaudebunt campi et omnia, quae in eis sunt. 

Tunc exsultabunt omnia ligna silvarum † 13 a facie Domini, quia venit, 

* quoniam venit iudicare terram. 

Iudicabit orbem terrae in iustitia * et populos in veritate sua. 

101


PSALMUS 97 (96)—REX MAGNUS CUSTODIT SUOS. DOMINUS TERRIBILIS. 

[VIII] [a] 1 Dominus regnavit! Exsultet terra, * laetentur insulae multae. 

2 Nubes et caligo in circuitu eius, * iustitia et iudicium firmamentum 

sedis eius. 

3 Ignis ante ipsum praecedet * et inflammabit in circuitu inimicos eius. 

4 Illustrarunt fulgura eius orbem terrae: * vidit et contremuit terra. 

5 Montes sicut cera fluxerunt a facie Domini, * a facie Domini omnis 

terra. 

6 Annuntiaverunt caeli iustitiam eius, * et viderunt omnes populi 

gloriam eius. 

7 Confundantur omnes, qui adorant sculptilia, † et qui gloriantur in 

simulacris suis. * Adorate eum, omnes angeli eius. 

8 Audivit et laetata est Sion, † et exsultaverunt filiae Iudae * propter 

iudicia tua, Domine. 

9 Quoniam tu Dominus, Altissimus super omnem terram, * nimis 

exaltatus es super omnes deos. 

10 Qui diligitis Dominum, odite malum; † custodit ipse animas 

sanctorum suorum, * de manu peccatoris liberabit eos. 

11 Lux orta est iusto, * et rectis corde laetitia. 

12 Laetamini, iusti, in Domino * et confitemini memoriae sanctitatis 

eius. 

PSALMUS 98 (97)—CANITE OMNIUM JUDICEM. VICTOR DOMINUS. 

1 PSALMUS. 

[IV] Cantate Domino canticum novum, * quia mirabilia fecit. 

Salvavit sibi dextera eius, * et brachium sanctum eius. 

2 Notum fecit Dominus salutare suum, * in conspectu gentium 

revelavit iustitiam suam. 

3 Recordatus est misericordiae suae * et veritatis suae domui Israel. 

Viderunt omnes termini terrae * salutare Dei nostri. 

4 Iubilate Deo, omnis terra; * erumpite, exsultate et psallite. 

5 Psallite Domino in cithara, * in cithara et voce psalmi; 

6 in tubis ductilibus et voce tubae corneae, * iubilate in conspectu regis 

Domini. 

7 Sonet mare et plenitudo eius, * orbis terrarum et qui habitant in eo. 

8 Flumina plaudent manu, † simul montes exsultabunt * 9 a conspectu 

Domini, quoniam venit iudicare terram. 

[a] Iudicabit orbem terrarum in iustitia * et populos in aequitate. 

PSALMUS 99 (98)—DEUS ECCLESIAE PRAEEST. SANCTUS DOMINUS. 

1 Dominus regnavit! Commoveantur populi * sedet super cherubim, 

moveatur terra. 

2 Dominus in Sion magnus * et excelsus super omnes populos. 

3 Confiteantur nomini tuo magno et terribili, * quoniam sanctum est. 

4 Rex potens iudicium diligit: † tu statuisti, quae recta sunt, * iudicium 

et iustitiam in Iacob tu fecisti. 

5 Exaltate Dominum Deum nostrum † et adorate ad scabellum pedum 

eius, * quoniam sanctus est. 

102 


Deus, qui delinquentes perire non pateris, donec convertantur et 

vivant, debitam quaesumus peccatis nostris suspende vindictam, et 

praesta propitius, ne dissimulatio cumulet ultionem, sed tua pro 

peccatis misericordia semper abundet. Per Dominum nostrum Jesum 



DOMINICA OCULI. 

Psalmi. 25, 9, 19, 84, 123, 12, 40, 6 



Oculi mei semper ad Dominum: quia ipse evellet de laqueo pedes 

meos. Respice in me, et miserere mei: quoniam unicus et pauper 

sum ego. (Ps. 24, Introitus.) 

℣. Ad te levavi oculos meos. 


Qui non colligit mecum dispergit : et qui non est mecum, contra me 

est. (Super Canticum.) 

Dum fortis armatus custodit atrium suum : in pace sunt omnia quae 

posidet. (Super Canticum.) 

Quaesumus, omnipotens Deus, vota humilium respice, atque ad 

defensionem nostram, et dexteram tuae majestatis extende. Per 



Amen. 

DOMINICA LAETARE. 

Psalmi. 122, 125, 135, 5, 37, 33, 105, 51 



Laetare Jerusalem: et conventum facite omnes, qui diligitis eam. 

Gaudete cum laeticia, qui in tristicia fuistis: et exultetis et satiemini 

ab uberibus consolationis eius. (Isa. 66, Introitus.) 

℣. Ab occultis meis munda me, Domine. 

℟. Et ab alienis parce servo tuo. 

Cum sublevasset oculos Jesus, et vidisset maximam multitudinem 

venientem ad se, dicit ad Philippum : Unde ememus panes, ut 

manducent hi? Hoc autem dicebat tentans eum: Ipse enim sciebat, 

quid esset facturus. (Super Canticum.) 

De quinque panibus et duobus piscibus: satiavit Dominus quinque 

millia hominum. (Super Canticum.) 

Concede, quaesumus omnipotens Deus, ut qui ex merito nostrae 

actionis affligimur, tuae gratiae consolatione respiremus. Per 


155


Adjuva nos Deus salutaris noster, et propter gloriam nominis tui, 

Domine, libera nos: et propitius esto peccatis nostris, propter nomen 

tuum. (Super Canticum.) 

Ceterae ut Dominica Quinquagesimae. 

DOMINICA INVOCAVIT. 

Psalmi. 91, 31, 1, 42, 32, 34, 121, 55, 27, 73 



Domine labia mea aperies: et os meum annunciabit laudem tuam. (In 

precibus matutinis, Ps. 50 Miserere mei.) 

Invocavit me, et ego exaudiam eum, eripiam eum, et glorificabo eum: 

longitudine dierum adimplebo eum. (Ps. 90, Introitus.) 

℣. Invocavit me, et ego exaudiam. 

℟. Eripiam eum, et glorificabo eum. 

Ductus est Jesus in desertum a Spiritu, ut tentaretur a Diabolo: et cum 

jejunasset quadraginta diebus et quadraginta noctibus, postea 

esuriit. (Super Canticum.) 

Non in solo pane vivit homo, sed in omni verbo Dei. (Super Canticum.) 

Deus, qui peccatis nostris offenderis, et poenitentia atque fide in Jesum 

Christum filium tuum placaris, preces populi tui supplicantis propitius 

respice, et flagella tuae iracundiae, quae pro peccatis nostris meremur, 

averte. Per eundem Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, 



DOMINICA REMINISCERE. 

Psalmi. 25, 119x; 5, 15, 38, 39, 141, 60 



Reminiscere miserationum tuarum, Domine: et misericordiae tuae, 

quae a seculo sunt. Ne unquam dominentur nobis: inimici nostri. 

Libera nos Deus Israel: ex omnibus angustiis nostris. (Ps. 24, 

Introitus) 

℣. Ad te, Domine, levavi animam meam. 

℟. Deus meus, in te confido, non erubescam. 

Egressus Jesus secessit in partes Tyri et Sydonis, et ecce mulier 

Cananaea a finibus illis egressa clamabat, dicens: Miserere mei 

Domine, fili David. (Super Canticum.) 

O Mulier, magna est fides tua: fiat tibi sicut petisti. (Super Canticum.) 

Deus, qui conspicis omni nos virtute destitui, interius exteriusque 

custodi, ut ab omnibus adversitatibus muniamur in corpore, et a pravis 

cogitationibus mundemur in mente. Per Dominum nostrum Jesum 



154 

PSALTERIUM 

6 Moyses et Aaron in sacerdotibus eius, * et Samuel inter eos, qui 

invocant nomen eius. 

Invocabant Dominum, et ipse exaudiebat eos, * 7 in columna nubis 

loquebatur ad eos. 

Custodiebant testimonia eius * et praeceptum, quod dedit illis. 

8 Domine Deus noster, tu exaudiebas eos; † Deus, tu propitius fuisti 

eis, * ulciscens autem adinventiones eorum. 

[a] 9 Exaltate Dominum Deum nostrum † et adorate ad montem 

sanctum eius, * quoniam sanctus Dominus Deus noster. 

PSALMUS 100 (99)—JUBILATE OVES. CULTUS SACER. 

1 PSALMUS. Ad gratiarum actionem. 

[IV] 2 Iubilate Domino, omnis terra, † servite Domino in laetitia; * 

introite in conspectu eius in exsultatione. 

[a] 3 Scitote quoniam Dominus ipse est Deus; † ipse fecit nos, et ipsius 

sumus, * populus eius et oves pascuae eius. 

4 Introite portas eius in confessione, † atria eius in hymnis, * 

confitemini illi, benedicite nomini eius. 

5 Quoniam suavis est Dominus; † in aeternum misericordia eius, * et 

usque in generationem et generationem veritas eius. 

PSALMUS 101 (100)—INTEGER AMO INTEGROS. TABULA AULICA. PRINCEPS 

BONUS. 


[I] [a] Misericordiam et iudicium cantabo; * tibi, Domine, psallam. 

2 Intellegam in via immaculata; * quando venies ad me? 

Perambulabo in innocentia cordis mei, * in medio domus meae. 

3 Non proponam ante oculos meos rem iniustam; † facientem 

praevaricationes odio habebo, * non adhaerebit mihi. 

4 Cor pravum recedet a me, * malignum non cognoscam. 

5 Detrahentem secreto proximo suo, * hunc cessare faciam; 

superbum oculo et inflatum corde, * hunc non sustinebo. 

6 Oculi mei ad fideles terrae, ut sedeant mecum; * qui ambulat in via 

immaculata, hic mihi ministrabit. 

7 Non habitabit in medio domus meae, qui facit superbiam; * qui 

loquitur iniqua, non stabit in conspectu oculorum meorum. 

8 In matutino cessare faciam omnes peccatores terrae, * ut disperdam 

de civitate Domini omnes operantes iniquitatem. 

PSALMUS 102 (101)—MISERRIMUM RESPICE AETERNE! ANIMA ANGUSTATA. 

1 Preces afflicti, qui defessus angorem suum ante Dominum profundit. 

[VIII] [a] 2 Domine, exaudi orationem meam, * et clamor meus ad te 

veniat. 

3 Non abscondas faciem tuam a me; † in quacumque die tribulor, * 

inclina ad me aurem tuam. 

In quacumque die invocavero te, * velociter exaudi me. 

4 Quia defecerunt sicut fumus dies mei, * et ossa mea sicut cremium 

aruerunt. 

103


5 Percussum est ut fenum et aruit cor meum, * etenim oblitus sum 

comedere panem meum. 

6 A voce gemitus mei * adhaesit os meum carni meae. 

7 Similis factus sum pellicano solitudinis, † factus sum sicut nycticorax 

in ruinis. * 8 Vigilavi et factus sum sicut passer solitarius in tecto. 

9 Tota die exprobrabant mihi inimici mei, * exardescentes in me per me 

iurabant. 

10 Quia cinerem tamquam panem manducabam * et potum meum 

cum fletu miscebam, 

11 a facie irae et increpationis tuae, * quia elevans allisisti me. 

12 Dies mei sicut umbra declinaverunt, * et ego sicut fenum arui. 

[I] 13 Tu autem, Domine, in aeternum permanes, * et memoriale tuum 

in generationem et generationem. 

14 Tu exsurgens misereberis Sion, † quia tempus miserendi eius, * quia 

venit tempus, 

15 quoniam placuerunt servis tuis lapides eius, * et pulveris eius 

miserentur. 

16 Et timebunt gentes nomen tuum, Domine, * et omnes reges terrae 

gloriam tuam, 

17 quia aedificavit Dominus Sion * et apparuit in gloria sua. 

18 Respexit in orationem inopum * et non sprevit precem eorum. 

19 Scribantur haec pro generatione altera, * et populus, qui creabitur, 

laudabit Dominum. 

[a] 20 Quia prospexit de excelso sanctuario suo, * Dominus de caelo in 

terram aspexit, 

21 ut audiret gemitus compeditorum, * ut solveret filios mortis; 

22 ut annuntient in Sion nomen Domini * et laudem eius in Ierusalem, 

23 cum congregati fuerint populi in unum * et regna, ut serviant 

Domino. 

[V] 24 Humiliavit in via virtutem meam, * abbreviavit dies meos. 

Dicam: “Deus meus, 25 ne auferas me in dimidio dierum meorum; * in 

generationem et generationem sunt anni tui. 

26 Initio terram fundasti; * et opera manuum tuarum sunt caeli. 

27 Ipsi peribunt, tu autem permanes; † et omnes sicut vestimentum 

veterascent, * et sicut opertorium mutabis eos, et mutabuntur. 

[a] 28 Tu autem idem ipse es, * et anni tui non deficient. 

29 Filii servorum tuorum habitabunt, * et semen eorum in conspectu 

tuo firmabitur”. 

PSALMUS 103 (102)—CLEMENS, UT PATRIS, GRATIA. ANIMA EXULTANS. 

1 David. 

[VIII] [a] Benedic, anima mea, Domino, * et omnia, quae intra me sunt, 

nomini sancto eius. 

2 Benedic, anima mea, Domino * et noli oblivisci omnes retributiones 

eius. 

3 Qui propitiatur omnibus iniquitatibus tuis, * qui sanat omnes 

infirmitates tuas; 

104 


Qui verbum Dei retinent corde bono et optimo: fructum afferunt in 

patientia. (Super Canticum.) 

Vobis datum est, nosse mysterium regni Dei, caeteris autem in 

parabolis: dixit Jesus discipulis suis. (Super Canticum.) 

Deus qui conspicis, quia ex nulla nostra actione confidimus, concede 

propitius ut contra omnia mundi pericula, et Diaboli tentationes tua 

benignitate muniamur. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium 



DOMINICA QUINQUAGESIMAE. 

Psalmi. 31, 77, 100, 119i, ii, iii; 15, 78, 146, 33 



Esto mihi in Deum protectorem: et in locum refugii, ut salvum me 

facias. Quoniam firmamentum meum et refugiam meum es tu: et 

propter nomen tuum dux mihi eris, et enutries me. (Ps. 30, 

Introitus.) 

℣. In te Domine speravi, non confundar in aeternum. 

℟. In justicia tua libera me. 

Cum appropinquasset Jericho, caecus quidam interrogabat quid hoc 

esset: Dixerunt autem ei, quod Jesus Nazarenus transiret, et 

clamabat dicens, Jesu fili David, miserere mei. (Super Canticum.) 

Caecus magis ac magis clamabat, ut eum Dominus illuminaret. (Super 

Canticum.) 

Preces nostras, quaesumus Domine, clementer exaudi, atque a 

peccatorum vinculis absolutos, ab omni nos adversitate custodi. Per 



Amen. 

IN DIE CINERUM. 

Psalmi. 6, 32, 38, 51, 102, 130, 143, 69, 57, 79 


Epistula (ad Vesperas). Joel 2:12-19 

Domine non secundum peccata nostra facias nobis: neque secundum 

iniquitates nostras retribuas nobis. (Ps. 103, Super Psalmos.) 

Esto mihi in Deum protectorem: et in locum refugii, ut salvum me 

facias. Quoniam firmamentum meum et refugiam meum es tu: et 

propter nomen tuum dux mihi eris, et enutries me. (Ps. 30, 

Introitus.) 

Domine, ne memineris iniquitatum nostrarum antiquarum: cito 

anticipent nos misericordiae tuae, quia pauperes facti sumus nimis. 


153


DOMINICA SEPTUAGESIMAE. 

Psalmi. 18, 9, 130, 92, 31, 86, 102, 42 


Epistula (ad Vesperas). 1 ad Corinthios 9:24-10:5 

Plantaverat autem Dominus Deus paradisum voluptatis a principio: in 

quo posuit hominem, quem formaverat. (Super Psalmos.) 

Circumdederunt me gemitus mortis: dolores inferni circumdederunt 

me. Et in tribulatione mea invocavi Dominum: et exaudivit de 

templo sancto suo vocem meam. (Ps. 17, Introitus.) 

℣. Diligam te Domine virtus mea. 

℟. Dominus firmamentum meum, et refugium meum, liberator meus. 

Simile est regnum coelorum homini patrifamilias: qui exiit primo mane 

conducere operatios in vineam suam, dicit Dominus. (Super 

Canticum.) 

Ite et vos in vineam meam: et quod justum fuerit dabo vobis. (Super 

Canticum.) 

Jesus haec dicens clamabat: Qui habet aures audiendi, audiat. (Super 

Canticum.) 

Preces populi tui, quaesumus Domine, clementer exaudi, ut qui juste 

pro peccatis nostris affligimur, pro tui nominis gloria misericorditer 

liberemur. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



DOMINICA SEXAGESIMAE. 

Psalmi. 44, 83, 60, 17, 43, 143, 25, 83 


Epistula (ad Vesperas). 2 ad Corinthios 11:19-12:9 

Exurge, quare obdormis Domine: exurge, et ne repellas in finem. 

Quare faciem tuam avertis? : Oblivisceris tribulationis nostrae? 

Adhaesit in terra venter noster: Exurge Domine, adiuva nos, et 

libera nos. (Ps. 43, Introitus.) 

℣. Exurge, Domine, adjuva nos. 

℟. Et redime nos propter nomen sanctum tuum. 

152 

PSALTERIUM 

4 qui redimit de interitu vitam tuam, * qui coronat te in misericordia et 

miserationibus; 

5 qui replet in bonis aetatem tuam: * renovabitur ut aquilae iuventus 

tua. 

6 Faciens iustitias Dominus * et iudicium omnibus iniuriam 

patientibus. 

7 Notas fecit vias suas Moysi, * filiis Israel adinventiones suas. - 

8 Miserator et misericors Dominus, * longanimis et multae 

misericordiae. 

9 Non in perpetuum contendet * neque in aeternum irascetur. 

10 Non secundum peccata nostra fecit nobis * neque secundum 

iniquitates nostras retribuit nobis. 

11 Quoniam, quantum exaltatur caelum a terra, * praevaluit 

misericordia eius super timentes eum; 

12 quantum distat ortus ab occidente, * longe fecit a nobis iniquitates 

nostras. 

[IV] [a] 13 Quomodo miseretur pater filiorum, * misertus est Dominus 

timentibus se. 

14 Quoniam ipse cognovit figmentum nostrum, * recordatus est 

quoniam pulvis sumus. 

15 Homo: sicut fenum dies eius, * tamquam flos agri sic efflorebit. 

16 Spirat ventus in illum, et non subsistet, * et non cognoscet eum 

amplius locus eius. 

17 Misericordia autem Domini ab aeterno † et usque in aeternum super 

timentes eum; * et iustitia illius in filios filiorum, 

18 in eos, qui servant testamentum eius * et memores sunt 

mandatorum ipsius ad faciendum ea. 

19 Dominus in caelo paravit sedem suam, * et regnum ipsius omnibus 

dominabitur. 

20 Benedicite Domino, omnes angeli eius, † potentes virtute, facientes 

verbum illius * in audiendo vocem sermonum eius. 

21 Benedicite Domino, omnes virtutes eius, * ministri eius, qui facitis 

voluntatem eius. 

22 Benedicite Domino, omnia opera eius, † in omni loco dominationis 

eius. * Benedic, anima mea, Domino. 

PSALMUS 104 (103)—MAGNIFICUS CREATOR. COSMOGRAPHIA DAVIDIS. SCHOLA 

NATURAE. 

[VI] [a] 1 Benedic, anima mea, Domino. * Domine Deus meus, 

magnificatus es vehementer! 

Maiestatem et decorem induisti, * 2 amictus lumine sicut vestimento. 

Extendens caelum sicut velum, * 3 qui exstruis in aquis cenacula tua. 

Qui ponis nubem ascensum tuum, * qui ambulas super pennas 

ventorum. 

4 Qui facis angelos tuos spiritus * et ministros tuos ignem urentem. 

5 Qui fundasti terram super stabilitatem suam, * non inclinabitur in 

saeculum saeculi. 

105


6 Abyssus sicut vestimentum operuit eam, * super montes stabant 

aquae. 

7 Ab increpatione tua fugiunt, * a voce tonitrui tui formidant. 

8 Ascendunt in montes et descendunt in valles, * in locum, quem 

statuisti eis. 

9 Terminum posuisti, quem non transgredientur, * neque convertentur 

operire terram. 

10 Qui emittis fontes in torrentes; * inter medium montium 

pertransibunt, 

11 potabunt omnes bestias agri, * exstinguent onagri sitim suam. 

12 Super ea volucres caeli habitabunt, * de medio ramorum dabunt 

voces. 

[VIII] 13 Rigas montes de cenaculis tuis, * de fructu operum tuorum 

satias terram. 

[a] 14 Producis fenum iumentis * et herbam servituti hominum, 

educens panem de terra * 15 et vinum, quod laetificat cor hominis; 

exhilarans faciem in oleo, * panis autem cor hominis confirmat. 

16 Saturabuntur ligna Domini * et cedri Libani, quas plantavit. 

17 Illic passeres nidificabunt, * erodii domus in vertice earum. 

18 Montes excelsi cervis, * petrae refugium hyracibus. 

19 Fecit lunam ad tempora signanda, * sol cognovit occasum suum. 

20 Posuisti tenebras, et facta est nox: * in ipsa reptabunt omnes bestiae 

silvae, 

21 catuli leonum rugientes, ut rapiant * et quaerant a Deo escam sibi. 

22 Oritur sol, et congregantur * et in cubilibus suis recumbunt. 

23 Exit homo ad opus suum * et ad operationem suam usque ad 

vesperum. 

[I] 24 Quam multiplicata sunt opera tua, Domine! † Omnia in sapientia 

fecisti, * impleta est terra creatura tua. 

25 Hoc mare magnum et spatiosum et latum: † illic reptilia, quorum 

non est numerus, * animalia pusilla cum magnis; 

26 illic naves pertransibunt, * Leviathan, quem formasti ad ludendum 

cum eo. 

27 Omnia a te exspectant, * ut des illis escam in tempore suo. 

28 Dante te illis, colligent, * aperiente te manum tuam, implebuntur 

bonis. 

29 Avertente autem te faciem, turbabuntur; † auferes spiritum eorum, 

et deficient * et in pulverem suum revertentur. 

[a] 30 Emittes spiritum tuum, et creabuntur, * et renovabis faciem 

terrae. 

31 Sit gloria Domini in saeculum; * laetetur Dominus in operibus suis. 

32 Qui respicit terram et facit eam tremere, * qui tangit montes, et 

fumigant. 

33 Cantabo Domino in vita mea, * psallam Deo meo quamdiu sum. 

34 Iucundum sit ei eloquium meum, * ego vero delectabor in Domino. 

35 Deficiant peccatores a terra † et iniqui, ita ut non sint. * Benedic, 

anima mea, Domino. 

106 

IN EPIPHANIA DOMINI 

9. Vere Filius es tu meus, mihimet placitus, in quo sum placatus. / 

Hodie te, mi Fili, genui. Huic omnes auscultate populi praeceptori. 

—Sequentia in Festo Epiphaniae 

IN TRANSFIGURATIONE DOMINI NOSTRI JESU CHRISTI 

Psalmi. 77, 84, 112, 45, 110, 61, 97, 104, 16, 63 



Assumpsit Jesus Petrum, et Jacobum, et Joannem fratrem eius, et duxit 

eos in montem excelsum seorsum: Et transfiguratus est ante eos. 

(Super Psalmos). 

Illuxerunt coruscationes tuae orbi terrae: commota est, et contremuit 

terra. (Introitus.) 

℣. Gloriosus apparuisti in conspectu Domini. 

℟. Propterea decorem induit te Dominus. 

Christus Jesus, splendor Patris et figura substantiae ejus, portans 

omnia verbo virtutis suae, purgationem peccatorum faciens : in 

monte excelso gloriosus apparere hodie dignatus est. (Super 

Canticum.) 

Ecce vox de nube dicens, Hic est Filius meus dilectus, in quo mihi 

complacui: ipsum audite, Alleluia. (Super Canticum.) 

Et audientes discipuli ceciderunt in faciem suam et timuerunt valde: Et 

accessit Jesus et tetigit eos dixitque eis, Surgite et nolite timere, 

Alleluia. (Super Canticum). 

Deus, qui fidei sacramenta in Unigeniti tui gloriosa Transfiguratione 

patrum testimonio roborasti, et adoptionem filiorum perfectam, voce 

delapsa in nube lucida, mirabiliter praesignasti: concede propitius, ut 

ipsius Regis gloriae nos coheredes efficias, et eiusdem gloriae tribuas 

esse consortes. Per eundem Dominum nostrum Jesum Christum filium 



Hymnus 

1. Lux alma, Jesu, mentium, / Dum corda nostra recreas, / Culpae 

fugas caliginem, / Et nos reples dulcedine. 

2. Quam laetus est, quem visitas! / Consors Paternae dexterae, / Tu 

dulce lumen patriae, / Carnis negatum sensibus. 

3. Splendor Paternae gloriae, / Incomprehensa caritas, / Nobis amoris 

copiam / Largire per praesentiam. 

4. Jesu, tibi sit gloria, / Qui te revelas parvulis, / Cum Patre et almo 

Spiritu, / In sempiterna saecula. Amen. 

151




Domine, nonne bonum semen seminaras in agro tuo? : Unde igitur 

habet zizania? Ille vero dixit illis: Inimicus homo hoc fecit. (Super 

Canticum.) 

Accedentes autem servi patrisfamilias dixerunt ei: Domine, nonne 

bonum semen seminaras in agro tuo? (Super Canticum.) 

Familiam tuam, quaesumus Domine, continua pietate custodi, ut quae 

sola spe gratiae coelestis innititur, tua semper protectione muniatur. 



Amen. 

Hymni 

1. Hostis Herodes impie, / Christum venire quid times? / Non eripit 

mortalia / Qui regna dat caelestia. 

2. Ibant Magi, quam viderant, / Stellam sequentes praeviam, / Lumen 

requirunt lumine, / Deum fatentur munere. 

3. Caterva matrum personat, / Collisa deflens pignora, / Quorum 

tyrannus millia / Christo sacravit victimam. 

4. Lavacra puri gurgitis / Caelestis agnus attigit: / Peccata, quae non 

detulit, / Nos abluendo sustulit. 

5. Miraculis dedit fidem / Habere se Deum Patrem, / Infirma sanans 

corpora, / Resuscitans cadavera. 

6. Novum genus potentiae: / Aquae rubescunt hydriae, / Vinumque 

iussa fundere / Mutavit unda originem. 

7. Gloria tibi, Domine, / Qui apparuisti hodie, / Cum Patre et Sancto 

Spiritu / In sempiterna saecula. 

—Caelius Sedulius, ca. 450 

1. Festa Christi, omnis Christianitas celebret, / Quae miris sunt modis 

ornata cunctisque veneranda populis. 

2. Per omni tenentis adventum atque vocationem gentium. / Ut natus 

est Christus, stella est Magis visa lucida. 

3. At illi non cassam putantes tanti signi gloriam, / Secum munera 

afferunt parvulo, offerunt ut regi coeli, quem sydus praedicat. 

4. Atque aureo tumidi principis lectulo transito, Christi praesepe 

quaeritant, / Hic ira saevi Herodis feruida, invidi recens rectori 

genito, / Bethlehem parvulos praecepit ense crudeli perdere. 

5. O Christe quantum Patri exercitum iuvenis doctus ad bella maxima 

/ populos praedicans colligis, sugens cum tantum miseris. 

6. Anno hominis tricesimo subtus famuli se iuclyti inclinaverat manus 

Deus, / consecrans nobis Baptisma, in absolutionem criminum. 

7. Ecce Spiritus in specie, ipsum, alitis innocuae, uncturus sanctis prae 

omnibus, / visitans, semper ipsius contentus mansione pectoris. 

8. Patris etiam insonuit vox pia veteris oblita sermonis, / poenitet me 

fecisse hominem. 

150 

PSALTERIUM 

PSALMUS 105 (104)—HISTORIA ABRAHAMITARUM. CHRONICON ISRAELITICUM. 

1 ALLELUIA. 

[I] Confitemini Domino et invocate nomen eius, * annuntiate inter 

gentes opera eius. 

2 Cantate ei et psallite ei, * meditamini in omnibus mirabilibus eius. 

3 Laudamini in nomine sancto eius, * laetetur cor quaerentium 

Dominum. 

4 Quaerite Dominum et potentiam eius, * quaerite faciem eius semper. 

5 Mementote mirabilium eius, quae fecit, * prodigia eius et iudicia oris 

eius, 

6 semen Abraham, servi eius, * filii Iacob, electi eius. 

7 Ipse Dominus Deus noster; * in universa terra iudicia eius. 

[a] 8 Memor fuit in saeculum testamenti sui, * verbi, quod mandavit in 

mille generationes, 

9 quod disposuit cum Abraham, * et iuramenti sui ad Isaac. 

10 Et statuit illud Iacob in praeceptum * et Israel in testamentum 

aeternum 

11 dicens: “Tibi dabo terram Chanaan * funiculum hereditatis vestrae”. 

12 Cum essent numero brevi, * paucissimi et peregrini in ea, 

13 et pertransirent de gente in gentem * et de regno ad populum 

alterum, 

14 non permisit hominem nocere eis * et corripuit pro eis reges: 

15 “Nolite tangere christos meos * et in prophetis meis nolite 

malignari”. 

[VIII] 16 Et vocavit famem super terram * et omne baculum panis 

contrivit. 

17 Misit ante eos virum, * in servum venumdatus est Ioseph. 

18 Strinxerunt in compedibus pedes eius, * in ferrum intravit collum 

eius, 

19 donec veniret verbum eius, * eloquium Domini purgaret eum. 

20 Misit rex et solvit eum, * princeps populorum, et dimisit eum; 

21 constituit eum dominum domus suae * et principem omnis 

possessionis suae, 

22 ut erudiret principes eius sicut semetipsum * et senes eius 

prudentiam doceret. 

23 Et intravit Israel in Aegyptum, * et Iacob peregrinus fuit in terra 

Cham. 

[a] 24 Et auxit populum suum vehementer * et confortavit eum super 

inimicos eius. 

25 Convertit cor eorum, ut odirent populum eius * et dolum facerent in 

servos eius. 

26 Misit Moysen servum suum, * Aaron, quem elegit. 

27 Posuit in eis verba signorum suorum * et prodigiorum in terra 

Cham. 

[VIII] 28 Misit tenebras et obscuravit, * et restiterunt sermonibus eius. 

29 Convertit aquas eorum in sanguinem * et occidit pisces eorum. 

107


30 Edidit terra eorum ranas * in penetralibus regum ipsorum. 

31 Dixit, et venit coenomyia * et scinifes in omnibus finibus eorum. 

32 Posuit pluvias eorum grandinem, * ignem comburentem in terra 

ipsorum. 

33 Et percussit vineas eorum et ficulneas eorum * et contrivit lignum 

finium eorum. 

34 Dixit, et venit locusta * et bruchus, cuius non erat numerus, 

35 et comedit omne fenum in terra eorum * et comedit fructum terrae 

eorum. 

36 Et percussit omne primogenitum in terra eorum, * primitias omnis 

roboris eorum. 

37 Et eduxit eos cum argento et auro; * et non erat in tribubus eorum 

infirmus. 

38 Laetata est Aegyptus in profectione eorum, * quia incubuit timor 

eorum super eos. 

39 Expandit nubem in protectionem * et ignem, ut luceret eis per 

noctem. 

40 Petierunt, et venit coturnix, * et pane caeli saturavit eos. 

41 Dirupit petram, et fluxerunt aquae, * abierunt in sicco flumina. 

42 Quoniam memor fuit verbi sancti sui * ad Abraham puerum suum. 

[a] 43 Et eduxit populum suum in exsultatione, * electos suos in 

laetitia. 

44 Et dedit illis regiones gentium, * et labores populorum possederunt, 

45 ut custodiant iustificationes eius * et leges eius servent. ALLELUIA. 

PSALMUS 106 (105)—HISTORIA IN DESERTO. SECUNDA PARS CHRONICORUM. 

1 ALLELUIA. 

[I] Confitemini Domino, quoniam bonus, * quoniam in saeculum 


2 Quis loquetur potentias Domini, * auditas faciet omnes laudes eius? 

3 Beati, qui custodiunt iudicium * et faciunt iustitiam in omni tempore. 

4 Memento nostri, Domine, in beneplacito populi tui, * visita nos in 

salutari tuo, 

5 ut videamus bona electorum tuorum, † ut laetemur in laetitia gentis 

tuae, * ut gloriemur cum hereditate tua. 

6 Peccavimus cum patribus nostris, * iniuste egimus, iniquitatem 

fecimus. 

7 Patres nostri in Aegypto non intellexerunt mirabilia tua, † non 

fuerunt memores multitudinis misericordiarum tuarum * et 

irritaverunt ascendentes in mare, mare Rubrum. 

[a] 8 Et salvavit eos propter nomen suum, * ut notam faceret potentiam 

suam. - 

9 Et increpuit mare Rubrum, et exsiccatum est, * et deduxit eos in 

abyssis sicut in deserto. 

10 Et salvavit eos de manu odientis * et redemit eos de manu inimici. 

11 Et operuit aqua tribulantes eos: * unus ex eis non remansit. 

12 Et crediderunt verbis eius * et cantaverunt laudem eius. 

13 Cito obliti sunt operum eius * et non sustinuerunt consilium eius; 

108 


Psalmi. 97, 102, 118, 101, 144, 56, 103, 116, 117 



Adorate Deum omnes angeli eius: audivit et laetat est Zion, et 

exultaverunt filiae Judae. (Ps. 9, Introitus.) 

℣. Dominus regnavit, exultet terra. 

℟. Laetentur insulae multae. 

Multi venient ab oriente: et recumbent cum Abraham, et Isaac, et 

Jacob, in regno coelorum. Alleluia. (Super Canticum.) 

Domine non sum dignus, ut intres sub tectum meum: sed tantum dic 

verbum, et sanabitur puer meus. (Super Canticum) 

Omnipotens et aeterne Deus, infirmitatem nostram propitius respice, 

atque ad protegendum nos dexteram tuae Majestatis extende. Per 



Amen. 

DOMINICA IV. POST EPIPHANIAE. 

Psalmi. 7, 119xii, xiii; 29, 65, 77, 20, 107 







Surgens Jesus imperavit ventis et mari : Et facta est tranquillitas 

magna, et mirati sunt universi. (Super Canticum.) 

Ascendente Jesu in naviculam : ecce motus magnus factus est in mari; 

Et suscitaverunt eum discipuli eius dicentes : Domine salva nos, 

perimus. (Super Canticum.) 

Deus qui nos in tantis periculis constitutos pro humana scis fragilitate 

non posse subsistere, da nobis salutem mentis et corporis, ut ea quae 

pro peccatis nostris nos affligunt, te adjuvante vincamus. Per 



Amen. 

DOMINICA V. POST EPIPHANIAE. 

Psalmi. 32, 92, 105, 28, 36, 78:1-24 


Epistula (ad Vesperas). Ad Colossenses 3:12-17 



149


DOMINICA I. POST EPIPHANIAE. 

Psalmi. 145, 100, 72, 50, 51, 119i, ii, v; 128, 27, 40, 122 



Pacem tuam quaesumus Domine, et pax tua, Christe, maneat in 

mentibus nostris: ut non timeamus a timore nocturno sive diurno, 


(antiphona ferialis.) 

Vigila super nos aeterne salvator, ne nos apprehendat callidus tentator: 

quia tu nobis factus es sempiternus adiutor. (ant. ferialis.) 

In excelso throno vidi sedere virum, quem adorant multitudo 

angelorum, psallentes in unum: Ecce cuius imperii nomen est in 

aeternum. (Esa. 6, Apoc. 4, Introitus.) 

℣. Notum fecit Dominus salutare suum. 

℟. In conspectu gentium revelavit justiciam suam. 

Puer Jesus proficiebat aetate, et sapientia: coram Deo et hominibus. 


Fili, quid fecisti nobis sic: Ego et pater tuus dolentes quaerebamus te. 

Et quid est quod me quaerebatis? : Nesciebatis, quia in his, quae 

Patris mei sunt, oportet me esse? (Super Canticum.) 

Vota nostra, Domine, supplicantis populi tui coelesti pietate 

prosequere, ut ea quae agenda sunt videant, et ad implenda quae 

viderint convalescant. Per Dominum nostrum Jesum Christum filium 



DOMINICA II. POST EPIPHANIAE. 

Psalmi. 66, 107, 15, 145, 36, 115, 127, 128, 23 



Omnis terra adoret te Deus, et psallat tibi: psalmum dicat nomini tuo, 

Altissime. (Ps. 65, Introitus.) 

℣. Omnis terra adoret te, Deus. 

℟. Et psalmum dicat nomini tuo, Altissime. 

Deficiente vino, iussit Jesus implere hydrias aqua: quae in vinum 

conversae sunt. (Super Canticum.) 

Nuptiae factae sunt in Cana Galilaeae: et erat ibi Jesus cum Maria 

matre eius. (Super Canticum.) 

Omnipotens sempiterne Deus, qui coelestia simul et terrestria 

moderaris, supplicationes nostras clementer exaudi, et pacem tuam 

nostris concede temporibus. Per Dominum nostrum Jesum Christum 



DOMINICA III. POST EPIPHANIAE. 

148 

PSALTERIUM 

14 et concupierunt concupiscentiam in deserto * et tentaverunt Deum 

in inaquoso. 

15 Et dedit eis petitionem ipsorum * et misit saturitatem in animas 

eorum. 

[IV] 16 Et zelati sunt Moysen in castris, * Aaron sanctum Domini. 

17 Aperta est terra et deglutivit Dathan * et operuit super 

congregationem Abiram. 

18 Et exarsit ignis in synagoga eorum, * flamma combussit peccatores. 

19 Et fecerunt vitulum in Horeb * et adoraverunt sculptile; 

20 et mutaverunt gloriam suam * in similitudinem tauri comedentis 

fenum. 

[a] 21 Obliti sunt Deum, qui salvavit eos, * qui fecit magnalia in 

Aegypto, 

22 mirabilia in terra Cham, * terribilia in mari Rubro. 

23 Et dixit quia disperderet eos, * nisi affuisset Moyses electus eius: 

stetit in confractione in conspectu eius, * ut averteret iram eius, ne 

destrueret eos. 

24 Et pro nihilo habuerunt terram desiderabilem, * non crediderunt 

verbo eius. 

25 Et murmuraverunt in tabernaculis suis, * non exaudierunt vocem 

Domini. 

26 Et elevavit manum suam super eos, * ut prosterneret eos in deserto 

27 et ut deiceret semen eorum in nationibus * et dispergeret eos in 

regionibus. 

28 Et adhaeserunt Baalphegor * et comederunt sacrificia mortuorum; 

29 et irritaverunt eum in adinventionibus suis, * et irrupit in eos ruina. 

[a] 30 Et stetit Phinees et fecit iudicium, * et cessavit quassatio, 

[a] 31 et reputatum est ei in iustitiam * in generationem et 

generationem usque in sempiternum. 

[IV] 32 Et irritaverunt eum ad aquas Meriba, * et vexatus est Moyses 

propter eos, 

33 quia exacerbaverunt spiritum eius, * et temere locutus est in labiis 

suis. 

34 Non disperdiderunt gentes, * quas dixit Dominus illis. 

35 Et commixti sunt inter gentes * et didicerunt opera eorum. 

36 Et servierunt sculptilibus eorum, * et factum est illis in scandalum. 

37 Et immolaverunt filios suos * et filias suas daemoniis. 

38 Et effuderunt sanguinem innocentem, † sanguinem filiorum 

suorum et filiarum suarum, * quas sacrificaverunt sculptilibus 

Chanaan. 

Et infecta est terra in sanguinibus, † 39 et contaminati sunt in operibus 

suis * et fornicati sunt in adinventionibus suis. 

40 Et exarsit ira Dominus in populum suum * et abominatus est 

hereditatem suam 

41 et tradidit eos in manus gentium, * et dominati sunt eorum, qui 

oderunt eos. 

109


42 Et tribulaverunt eos inimici eorum, * et humiliati sunt sub manibus 

eorum. 

43 Saepe liberavit eos; † ipsi autem exacerbaverunt eum in consilio suo 

* et corruerunt in iniquitatibus suis. 

[a] 44 Et vidit tribulationem eorum, * cum audivit clamorem eorum. - 

45 Et memor fuit testamenti sui * et paenituit eum secundum 

multitudinem misericordiae suae. 

46 Et dedit eos in miserationes * in conspectu omnium, qui captivos 

duxerant eos. 

47 Salvos nos fac, Domine Deus noster, * et congrega nos de 

nationibus, 

ut confiteamur nomini sancto tuo * et gloriemur in laude tua. 

48 Benedictus Dominus, Deus Israel, † a saeculo et usque in saeculum. 

* Et dicet omnis populus: “Fiat, fiat”. 

PSALMUS 107 (106)—AERUMNIS VARIIS LIBERATI. GRATITUDO. 

1 ALLELUIA. 

[I] Confitemini Domino, quoniam bonus, * quoniam in saeculum 


2 Dicant, qui redempti sunt a Domino, * quos redemit de manu 

adversarii 

3 et de regionibus congregavit eos, † a solis ortu et occasu, * ab 

aquilone et mari. 

4 Erraverunt in solitudine, in inaquoso, * viam civitatis habitationis 

non invenerunt. 

5 Esurientes et sitientes, * anima eorum in ipsis defecit. 

6 Et clamaverunt ad Dominum, cum tribularentur, * et de 

necessitatibus eorum eripuit eos. 

7 Et deduxit eos in viam rectam, * ut irent in civitatem habitationis. 

8 Confiteantur Domino propter misericordiam eius * et mirabilia eius 

in filios hominum, 

9 quia satiavit animam sitientem * et animam esurientem replevit 

bonis. 

10 Sedentes in tenebris et umbra mortis, * vincti in mendicitate et ferro, 

11 quia exacerbaverunt eloquia Dei * et consilium Altissimi spreverunt. 

12 Et humiliavit in laboribus cor eorum, * infirmati sunt, nec fuit qui 

adiuvaret. 

[a] 13 Et clamaverunt ad Dominum, cum tribularentur, * et de 

necessitatibus eorum liberavit eos. 

14 Et eduxit eos de tenebris et umbra mortis * et vincula eorum dirupit. 


in filios hominum, 

16 quia contrivit portas aereas * et vectes ferreos confregit. 

[VII] 17 Stulti facti sunt in via iniquitatis suae * et propter iniustitias 

suas afflicti sunt; 

18 omnem escam abominata est anima eorum, * et appropinquaverunt 

usque ad portas mortis. 

110 


IN DIE EPIPHANIAE. 

Psalmi. 72, 19, 45, 47, 48, 67, 87, 96, 100 



Ecce advenit dominator Dominus: et regnum in manu eius, et potestas 

et imperium. (Mal. 3, Ps. 71, Introitus). 

Mirabile mysterium declaratur hodie: innovatur natura, Deus homo 

factus est. Id quod fuit permansit et quod non erat assumpsit: 

necque commixtionem passus, necque divisionem. 

Stella ista, sicut flamma coruscat, et Regem regum Deum demonstrat: 

Magi eam viderunt, et Christo regi munera obtulerunt. 

Quando natus es ineffabiliter de virgine, tunc impletae sunt scripturae: 

Sicut pluvia in vellus descendisti, ut salvum faceres genus 

humanum, te laudamus Deus noster. (Super Canticum, Ps. 71 Deus 

indictum tuum regi da.) 

℣. Tria munera obtulerunt magi. 

℟. Aurum, Thus et Myrrham. 



semine, largitus est nobis suam deitatem. (Super Canticum.) 

Ab Oriente venerunt Magi in Bethlehem adorare Dominum: et apertis 

thesauris suis praeciosa munera obulerunt, aurum sicut Regi 

magno, thus sicut Deo vero, myrrham sepulturae eius, Alleluia. 


Germinavit radix Jessae, orta est Stella ex Jacob, virgo peperit 

Salvatorem; Te laudamus Deus noster, quem Johannes videns 

exclamabat, dicens: Ecce Agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi, 

Alleluia. (De Baptismo Christi.) 

Magnum mysterium declaratur hodie: quia creator omnium in Jordane 

expurgat nostra facinora. (De Baptismo Christi, Super Canticum). 

Deus qui hodierna die unigenitum tuum gentibus stella duce revelasti, 

concede propicius, ut qui te iam ex fide cognovimus, usque ad 

contemplandam speciem tuae Celsitudinis perducamur. Per eundem 



Amen. 

147




semine, largitus est nobis suam deitatem. (In Vigilia Circumcisionis, 

et Epiphaniorum.) 

Magnum haereditatis mysterium, templum Dei factus est uterus 

nesciens virum, non est pollutus ex ea, carnem assumens : Omnes 

gentes venient dicentes, Gloria tibi, Domine. (Circumcisionis, Super 

Canticum) 

Qui de terra est, de terra loquitur, qui de coelo venit, super omnes est 

et quod vidit et audivit, hoc testatur, et testimonium eius nemo 

accepit : Qui autem acceperit, eius testimonium signavit, quia Deus 

verax est. 

Versiculi et Collectae ut Festo Nativitatis. 

Hymni 

1. Jesu, dulcis memoria, / Dans vera cordis gaudia; / Sed super mel et 

omnia / Eius dulcis praesentia. 

2. Nil canitur suavius, / Nil auditur iucundius, / Nil cogitatur dulcius 

/ Quam Jesus Dei Filius. 

3. Nec lingua valet dicere, / Nec littera exprimere, / Expertus potest 

credere / Quid sit Jesum diligere. 

4. Jesu dulcedo cordium, / Fons vivus, lumen mentium, / Excedens 

omne gaudium / Et omne desiderium. 

5. Jesu, spes poenitentibus, / Quam pius es petentibus, / Quam bonus 

te quaerentibus, / Sed quid invenientibus! 

6. Sis, Jesu, nostrum gaudium, / Qui es futurus praemium, / Sit 

nostra in te gloria / Per cuncta semper saecula. 

—ca. 1200 

DOMINICA II. POST NATIVITATIS CHRISTI. 

Psalmi. 8, 106, 145, 138, 16, 72, 97 



146 

PSALTERIUM 


necessitatibus eorum liberavit eos. 

20 Misit verbum suum et sanavit eos * et eripuit eos de interitionibus 

eorum. 


in filios hominum; 

22 et sacrificent sacrificium laudis * et annuntient opera eius in 

exsultatione. 

23 Qui descendunt mare in navibus, * facientes operationem in aquis 

multis, 

[a] 24 ipsi viderunt opera Domini * et mirabilia eius in profundo. 

25 Dixit et excitavit spiritum procellae, * et exaltati sunt fluctus eius. 

26 Ascendunt usque ad caelos † et descendunt usque ad abyssos; * 

anima eorum in malis tabescebat. 

27 Turbati sunt et moti sunt sicut ebrius, * et omnis sapientia eorum 

devorata est. 


necessitatibus eorum eduxit eos. 

29 Et statuit procellam eius in auram, * et tacuerunt fluctus eius. 

30 Et laetati sunt, quia siluerunt, * et deduxit eos in portum voluntatis 

eorum. 


in filios hominum; 

32 et exaltent eum in ecclesia plebis * et in conventu seniorum laudent 

eum. 

[VII] 33 Posuit flumina in desertum * et exitus aquarum in sitim, 

34 terram fructiferam in salsuginem * a malitia inhabitantium in ea. 

35 Posuit desertum in stagna aquarum * et terram sine aqua in exitus 

aquarum. 

36 Et collocavit illic esurientes, * et constituerunt civitatem habitationis. 

37 Et seminaverunt agros et plantaverunt vineas, * et fecerunt fructum 

in proventum suum. 

38 Et benedixit eis, et multiplicati sunt nimis, * et iumenta eorum non 

minoravit. 

39 Et pauci facti sunt et vexati sunt * a tribulatione malorum et dolore. 

40 Effudit contemptionem super principes * et errare fecit eos in 

deserto invio. 

41 Et suscepit pauperem de inopia * et posuit sicut oves familias. 

[a] 42 Videbunt recti et laetabuntur, * et omnis iniquitas oppilabit os 

suum. 

43 Quis sapiens, et custodiet haec * et intelleget misericordias Domini?. 

PSALMUS 108 (107)—LAUDAT BENEFICIA DEI. FELIX. REGNUM CHRISTI. COR 

PARATUM. 

1 Canticum. PSALMUS. David. 

[IV] 2 Paratum cor meum, Deus, † paratum cor meum, * cantabo et 

psallam. Euge, gloria mea! 

3 Exsurge, psalterium et cithara, * excitabo auroram. 

111


4 Confitebor tibi in populis, Domine, * et psallam tibi in nationibus, 

5 quia magna est usque ad caelos misericordia tua, * et usque ad nubes 

veritas tua. 

6 Exaltare super caelos, Deus, * et super omnem terram gloria tua. 

[a] 7 Ut liberentur dilecti tui, * salvum fac dextera tua et exaudi me. 

8 Deus locutus est in sancto suo: † “Exsultabo et dividam Sichimam * 

et convallem Succoth dimetiar; 

9 meus est Galaad, et meus est Manasses, † et Ephraim fortitudo 

capitis mei, * Iuda sceptrum meum. 

10 Moab lebes lavacri mei; † super Idumaeam extendam calceamentum 

meum, * super Philistaeam vociferabor”. 

11 Quis deducet me in civitatem munitam? * Quis deducet me usque in 

Idumaeam?. 

12 Nonne, Deus, qui reppulisti nos? * Et non exibis, Deus, in virtutibus 

nostris? 

13 Da nobis auxilium de tribulatione, * quia vana salus hominis. 

14 In Deo faciemus virtutem, * et ipse conculcabit inimicos nostros. 

PSALMUS 109 (108)—OSORES EXECRATUR, VINDEX. POENAE PERSECUTORUM. 

PERFIDIA JUDAEORUM. 


[VIII] Deus laudis meae, ne tacueris, * 2 quia os peccatoris et os dolosi 

super me apertum est. 

[a] Locuti sunt adversum me lingua dolosa † 3 et sermonibus odii 

circumdederunt me * et expugnaverunt me gratis. 

4 Pro dilectione mea adversabantur mihi; * ego autem orabam. 

5 Et posuerunt adversum me mala pro bonis * et odium pro dilectione 

mea. 

6 Constitue super eum peccatorem, * et adversarius stet a dextris eius. 

7 Cum iudicatur, exeat condemnatus, * et oratio eius fiat in peccatum. 

8 Fiant dies eius pauci, * et ministerium eius accipiat alter. 

9 Fiant filii eius orphani, * et uxor eius vidua. 

10 Instabiles vagentur filii eius et mendicent * et eiciantur de ruinis 

suis. - 

[III] 11 Scrutetur fenerator omnem substantiam eius, * et diripiant 

alieni labores eius. 

12 Non sit qui praebeat illi misericordiam, * nec sit qui misereatur 

pupillis eius. 

13 Fiant nati eius in interitum, * in generatione una deleatur nomen 

eorum. 

14 In memoriam redeat iniquitas patrum eius in conspectu Domini, * et 

peccatum matris eius non deleatur. 

15 Fiant contra Dominum semper, * et disperdat de terra memoriam 

eorum. 

16 Pro eo quod non est recordatus facere misericordiam † et persecutus 

est hominem inopem et mendicum * et compunctum corde, ut 

mortificaret. 

17 Et dilexit maledictionem: * et veniat ei; 

112 

IN NATIVITATE DOMINI 

3. Quidnam iucundius, / Quidnam secretius / Tali Mysterio? / O 

quam mirabilis / O quam laudabilis / Die dignatio. 

4. Huius nodum sacramenti / Non subtilis argumenti / Solvit 

inquisitio. / Modum nosse non est meum, / Scio tamen posse 

deum, / Quod non capit ratio. 

5. Quam subtile / Dei consilium, / Quam sublime / Rei mysterium, / 

Virga florem, / Vellus rorem, / Virgo profert filium. 

6. Nec pudorem / Laedit conceptio, / Nec virorem / Floris emissio, / 

Concipiens / Et pariens / Comparator lilio. 

—Adamus a S. Victore, ca. 1130-1192 

1. Quem pastores laudavere, / Quibus Angeli dixere: / Absit vobis 

iam timere, / Natus est Rex gloriae. 

2. Ad quem Reges ambulabant, / Aurum, myrrhum, thus portabant, / 

Haec sincere immolabant / Principi victoriae. 

3. Exsultemus cum Maria / Et caelesti Hierarchia, / Iubilando voce 

pia / Dulci cum symphonia. 

4. Christo Regi incarnato, / Per Mariam nobis dato, / Accinatur hoc 

affato: / Laus, honor et gloria! 

—ca. 800 

1. Puer natus in Bethlehem / Unde gaudet Ierusalem. / Hic iacet in 

praesepio, / Qui regnat sine termino. 

2. Cognovit bos et asinus / Quod puer erat Dominus. / Reges de Saba 

veniunt, / Aurum, thus, myrrham offerunt. 

3. De matre Natus Virgine / Sine virile semine. / Sine serpentis 

vulnere / De nostro venit sanguine. 

4. In carne nobis similis, / Peccato sed dissimilis. / Ut redderet nos 

homines / Deo et sibi similes. 

5. In hoc natali gaudio / Benedicamus Domino. / Laudatur sancta 

Trinitas, / Deo dicamus gratias. 

1. In dulci jubilo, nu singet und seid fro / Unsers hertzen wonne ligt 

in praesepio, / Und lechtet als die sonne matris in gremio, / Alpha 

es et O, Alpha es et O. 

2. O Jesu parvule, Nach dir ist mir so wehe / Tröst mir mein gemüte, 

o puer optime, / Durch alle deine güte, o princeps gloriae, / trahe 

me post te, trahe me post te. 

3. Ubi sunt gaudia, Nirgend mehr denn da, / Da die Engel singen 

nova cantica, / Unnd die Schellen flingen in regis curia, / Eya 

weren wir dar, Eya weren wir dar. 

IN FESTO CIRCUMCISIONIS ET NOMINIS JESU 

Psalmi. 98, 8, 40, 92, 85, 117, 67 

Evangelium (ad Matutinum). Lucae 2:21 


145


Omnipotens sempiterne Deus, dirige actus nostros in beneplacito tuo, 

ut in nomine dilecti filii tui mereamur bonis operibus abundare. Per 

eundem Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui tecum 

vivit et regnat in unitate Spiritus sancti Deus, per omnia secula 


Hymni 

1. A solis ortus cardine / Ad usque terrae limitem / Christum 

canamus Principem, / Natum Maria virgine. 

2. Beatus auctor saeculi / Servile corpus induit, / Ut carne carnem 

liberans, / Non perderet quos condidit. 

3. Castae Parentis viscera / Caelestis intrat gratia. / Venter puellae 

baiulat / Secreta, quae non noverat. 

4. Domus pudici pectoris / Templum repente fit Dei. / Intacta, 

nesciens virum / Verbo concepit Filium. 

5. Enixa est puerpera / Quem Gabriel praedixerat, / Quem matris 

alvo gestiens / Clausus Joannes senserat. 

6. Foeno iacere pertulit, / Praesepe non abhorruit, / Parvoque lacte 

pastus est, / Per quem nec ales esurit. 

7. Gaudet chorus coelestium / Et Angeli canunt Deo / Palamque fit 

pastoribus / Pastor, Creator omnium. 

8. Gloria tibi, Domine, / Qui natus es de Virgine, / Cum Patre et 


—Caelius Sedulius, ca. 450 

1. Agnoscat omne saeculum, / Venisse vitae praemium; / Post hostis 

asperi iugum / Apparuit redemptio. 

2. Esaias quae cecinit / Completa sunt in Virgine; / Annunciavit 

Angelus, / Sanctus replevit Spiritus. 

3. Maria ventre concipit / Verbi fidelis semine: / Quem totus orbis 

non capit / Portant puellae viscera. 

4. Radix Iesse floruit / Et virga fructum edidit; / Foecunda partum 

protulit / Et Virgo Mater permanet. 

5. Praesepe poni pertulit; / Qui lucis Auctor exstitit, / Cum Patre 

coelos condidit, / Sub Matre pannos induit. 

6. Legem dedit qui saeculo, / Cuius decem praecepta sunt, / 

Dignando factus est homo / Sub legis esse vinculo. 

7. Adam vetus quod polluit / Adam novus hoc abluit; / Tumens quod 

ille deiicit / Humillimus hic erigit. 

8. Iam nata lux est et salus, / Fugata nox et victa mors: / Venite, 

gentes, credite / Deum Maria protulit. 


1. Lux est orta gentibus / In umbra sedentibus / Et mortis caligine. / 

Gaudet miser populus, / Quia undo Parvulus / Nascitur ex 

Virgine. 

2. Ut ascendat homo reus, / Condescendit Homo-Deus / Hominis 

miseriae. / Quis non laudet et laetetur? / Quis non gaudens 

admiretur / Opus novae gratiae? 

144 

PSALTERIUM 

et noluit benedictionem: * et elongetur ab eo. 

18 Et induit maledictionem sicut vestimentum: † et intret sicut aqua in 

interiora eius, * et sicut oleum in ossa eius. 

19 Fiat ei sicut indumentum, quo operitur, * et sicut zona, qua semper 

praecingitur. 

[a] 20 Haec retributio eorum, qui adversantur mihi apud Dominum, * 

et qui loquuntur mala adversus animam meam. 

[V] 21 Et tu, Domine, Domine, fac mecum propter nomen tuum, * quia 

suavis est misericordia tua; 

libera me, 22 quia egenus et pauper ego sum, * et cor meum 

vulneratum est intra me. 

23 Sicut umbra, cum declinat, pertransii, * excussus sum sicut locustae. 

24 Genua mea infirmata sunt ieiunio, * et caro mea contabuit absque 

oleo. 

25 Et ego factus sum opprobrium illis: * viderunt me et moverunt 

capita sua. 

[a] 26 Adiuva me, Domine Deus meus, * salvum me fac secundum 

misericordiam tuam. 

27 Et sciant quia manus tua haec: * tu, Domine, hoc fecisti. 

28 Maledicant illi, et tu benedicas; † qui insurgunt in me, 

confundantur, * servus autem tuus laetabitur. 

29 Induantur, qui detrahunt mihi, pudore * et operiantur sicut diploide 

confusione sua. 

30 Confitebor Domino nimis in ore meo * et in medio multorum 

laudabo eum, 

31 quia astitit a dextris pauperis, * ut salvam faceret a iudicantibus 

animam eius. 

PSALMUS 110 (109)—CHRISTUS AD DEXTRAM PATRIS. DOMINANS IN MEDIO 

INIMICORUM. 


[VII] [a] Dixit Dominus Domino meo: † “Sede a dextris meis, * donec 

ponam inimicos tuos scabellum pedum tuorum”. 

2 Virgam potentiae tuae emittet Dominus ex Sion: * dominare in medio 

inimicorum tuorum. 

3 Tecum principatus in die virtutis tuae, † in splendoribus sanctis, * ex 

utero ante luciferum genui te. 

4 Iuravit Dominus et non paenitebit eum: * “Tu es sacerdos in 

aeternum secundum ordinem Melchisedech”. 

5 Dominus a dextris tuis, * conquassabit in die irae suae reges. 

6 Iudicabit in nationibus: † cumulantur cadavera, * conquassabit capita 

in terra spatiosa. 

7 De torrente in via bibet, * propterea exaltabit caput. 

PSALMUS 111 (110)—DEUS SAPIENS, VERAX, BONUS. CARMEN PASCHALE. 

1 ALLELUIA. 

[III] Confitebor Domino in toto corde meo, * in consilio iustorum et 

congregatione. 

113


[a] 2 Magna opera Domini, * exquirenda omnibus, qui cupiunt ea. 

3 Decor et magnificentia opus eius, * et iustitia eius manet in saeculum 

saeculi. 

4 Memoriam fecit mirabilium suorum, * misericors et miserator 

Dominus. 

5 Escam dedit timentibus se; * memor erit in saeculum testamenti sui. 

6 Virtutem operum suorum annuntiavit populo suo, * ut det illis 

hereditatem gentium; 

7 opera manuum eius veritas et iudicium. * Fidelia omnia mandata 

eius, 

8 confirmata in saeculum saeculi, * facta in veritate et aequitate. 

9 Redemptionem misit populo suo, † mandavit in aeternum 

testamentum suum. * Sanctum et terribile nomen eius. 

10 Initium sapientiae timor Domini, † intellectus bonus omnibus 

facientibus ea; * laudatio eius manet in saeculum saeculi. 

PSALMUS 112 (111)—PIUS VIRET, CADIT MALUS. BEATITUDO FIDELIUM. 

1 ALLELUIA. 

[VI] [a] Beatus vir, qui timet Dominum, * in mandatis eius cupit nimis. 

2 Potens in terra erit semen eius, * generatio rectorum benedicetur. 

3 Gloria et divitiae in domo eius, * et iustitia eius manet in saeculum 

saeculi. 

4 Exortum est in tenebris lumen rectis, * misericors et miserator et 

iustus. 

5 Iucundus homo, qui miseretur et commodat, † disponet res suas in 

iudicio, * 6 quia in aeternum non commovebitur. 

In memoria aeterna erit iustus, * 7 ab auditione mala non timebit. 

Paratum cor eius, sperans in Domino, † 8 confirmatum est cor eius, 

non timebit, * donec despiciat inimicos suos. 

9 Distribuit, dedit pauperibus; † iustitia eius manet in saeculum 

saeculi, * cornu eius exaltabitur in gloria. 

10 Peccator videbit et irascetur, † dentibus suis fremet et tabescet. * 

Desiderium peccatorum peribit. 

PSALMUS 113 (112)—EXCELSUS HUMILES RESPICIT. EXALTATIO INOPIS. 

1 ALLELUIA. 

[IV] Laudate, pueri Domini, * laudate nomen Domini. 

[a] 2 Sit nomen Domini benedictum * ex hoc nunc et usque in 

saeculum. 

3 A solis ortu usque ad occasum * laudabile nomen Domini. 

4 Excelsus super omnes gentes Dominus, * super caelos gloria eius. 

5 Quis sicut Dominus Deus noster, * qui in altis habitat 

6 et se inclinat, ut respiciat * in caelum et in terram? 

7 Suscitans de terra inopem, * de stercore erigens pauperem, 

8 ut collocet eum cum principibus, * cum principibus populi sui. 

9 Qui habitare facit sterilem in domo, * matrem filiorum laetantem. 

PSALMUS 114 (113 A)—MIRACULA ORNANT EXODUM. EXITUS EX AEGYPTO. 

1 ALLELUIA. 

114 


IN DIE NATIVITATIS CHRISTI. 

Psalmi. 2, 8, 19, 45, 72, 85, 96, 98, 132, 145, 95, 80, 24, 93 


Epistula (ad Vesperas). Ad Titum 2:11-14 

Dominus dixit ad me, Filius meus es tu: ego hodie genui te. (Ps. 2 

Quare fremuerunt gentes.) 

Tanquam sponsus Dominus: procedens de thalamo suo. (Ps. 18 Coeli 

enarrant gloriam.) 

Diffusa est gratia in labiis tuis : propterea benedixit te Deus in 

aeternum. (Ps. 45 Eructavit cor meum.) 

Puer natus est nobis, et filius datus est nobis: Cuius imperium super 

humerum eius, et vocabitur nomen eius magni consilii angelus. 

(Esa. 9, Introitus.) 

Tecum principium, in die virtutis tuae: in splendoribus sanctorum ex 

utero ante luciferum genui te. (II. Vesp., Ps. 109 Dixit Dominum.) 

Redemptionem misit Dominus populo suo: mandavit in aeternum 

testamentum suum. (II. Vesp., Ps. 111 Confitebor.) 

De fructu ventris tui: ponam super sedem tuam. (II. Vesp., Ps. 132 

Momento.) 

℣. Verbum caro factum est, Alleluia. 

℟. Et habitavit in nobis, Alleluia. 

Verbum caro factum est, et habitavit in nobis: et vidimus gloriam eius 

gloriam quasi unigeniti a Patre, plenum gratia et veritate. (II. Vesp., 

Magnificat.) 

Notum fecit Dominus, Alleluia: salutare suum, Alleluia, Alleluia. (Ps. 

97, Ant. ferialis super Canticum.) 

Gloria in excelsis Deo: Et in terra pax hominibus bonae voluntatis, 

Alleluia, Alleluia. (Ant. ferialis super Canticum.) 

Ecce Maria genuit nobis salvatorem, quem Johannnes videns 

exclamabat, dicens: Ecce agnus Dei, ecce qui tollit peccata mundi, 

Alleluia. (Ant. ferialis super Canticum.) 

Concede, quaesumus omnipotens Deus, ut nos Unigeniti tui nova per 

carnem Nativitas liberet, quos sub peccati iugo vetusta servitus tenet. 

Per eundem Dominum nostrum Jesum Christum filium tuum, qui 



DOMINICA I. POST NATIVITATIS CHRISTI. 

Psalmi. 93, 45, 91, 26, 110, 111, 84 



Antiphonae ut Festo Nativitatis. 

℣. Dominus regnavit, decorem indutus est. 

℟. Indutus est Dominus fortitudinem et praecinxit se. 

143


IN VIGILIA NATIVITATIS CHRISTI. 

Psalmi. 2, 8, 19, 45, 72, 85, 96, 98, 132, 145, 95, 80, 24, 93 

Judaea et Jerusalem nolite timere: Cras egrediemini, et Dominus erit 

vobiscum, Alleluia. (Ps. 113 Laudate pueri Dominum.) 

Orietur sicut Sol salvator mundi, et descendet in uterum virginis: sicut 

imber super gramen, Alleluia. (Ps. 114 Laudate Dominum omnes 

gentes.) 

Dum ortus fuerit sol de coelo, videbitis regem regum precedentem a 

Patre: tanquam sponsum de thalamo suo. (Ps. 146 Lauda anima mea 

Dominum.) 

Bethlehem, non es minima in principibus Juda: Ex te enim exiet Dux 

qui reget populum meum Israel. Ipse enim salvum faciet populum 

suum: a peccatis eorum. (Ps. 148 Lauda Jerusalem.) 

Gauda et laetare, Jerusalem, Ecce Rex tuus venit : de quo Prophetae 

praedixerunt. Quem angeli semper adorant : cui Cherubin et 

Seraphin sanctus sanctus sanctus proclamant. (Ps. 147 Lauda 

Dominum.) 

℣. Puer natus est nobis. 

℟. Et filius datus est nobis. 

Cum esset desponsata mater Jesu Maria Joseph, antequam 

convenirent, inventa est in utero habens: quod enim in ea natum est, 

de Spiritu Sancto, Alleluia. (Magnificat.) 

Completi sunt dies Mariae: ut pareret Filium suum promogenitum. 

(Nunc Dimittis.) 

Deus qui sacratissimam noctem veri luminis illustratione fecisti 

clarescere, da, quaesumus, ut cuius lucis mysteria in terra cognovimus, 

eius quoque gaudiis in coelo perfruamur. Qui tecum vivit et regnat in 


Da, quaesumus omnipotens Deus, ut qui nova incarnati Verbi tui luce 

perfundimur, hoc in nostro resplendeat opere, quod per fidem fulget 

in mente. Per eundem Dominum nostrum Jesum Christum filium 



142 

PSALTERIUM 

[IX] In exitu Israel de Aegypto, * domus Iacob de populo barbaro, 

2 factus est Iuda sanctuarium eius, * Israel potestas eius. 

3 Mare vidit et fugit, * Iordanis conversus est retrorsum; 

4 montes saltaverunt ut arietes, * et colles sicut agni ovium. - 

5 Quid est tibi, mare, quod fugisti? * Et tu, Iordanis, quia conversus es 

retrorsum? 

6 Montes, quod saltastis sicut arietes, * et colles, sicut agni ovium? 

[a] 7 A facie Domini contremisce, terra, * a facie Dei Iacob, 

8 qui convertit petram in stagna aquarum * et silicem in fontes 

aquarum. 

PSALMUS 115 (113 B)—IDOLA VANA: DEUM TIME. IDOLORUM VANITAS. 

[IX] 1 Non nobis, Domine, non nobis, sed nomini tuo da gloriam * 

super misericordia tua et veritate tua. 

2 Quare dicent gentes: * “Ubi est Deus eorum?”. 

[a] 3 Deus autem noster in caelo; * omnia, quaecumque voluit, fecit. 

4 Simulacra gentium argentum et aurum, * opera manuum hominum. 

5 Os habent et non loquentur, * oculos habent et non videbunt. 

6 Aures habent et non audient, * nares habent et non odorabunt. 

7 Manus habent et non palpabunt, † pedes habent et non ambulabunt; 

* non clamabunt in gutture suo. 

8 Similes illis erunt, qui faciunt ea, * et omnes, qui confidunt in eis. 

9 Domus Israel speravit in Domino: * adiutorium eorum et scutum 

eorum est. 

10 Domus Aaron speravit in Domino: * adiutorium eorum et scutum 

eorum est. 

11 Qui timent Dominum, speraverunt in Domino: * adiutorium eorum 

et scutum eorum est. 

12 Dominus memor fuit nostri * et benedicet nobis: 

benedicet domui Israel, * benedicet domui Aaron, 

13 benedicet omnibus, qui timent Dominum, * pusillis cum maioribus. 

14 Adiciat Dominus super vos, * super vos et super filios vestros. 

15 Benedicti vos a Domino, * qui fecit caelum et terram. 

16 Caeli, caeli sunt Domino, * terram autem dedit filiis hominum. 

17 Non mortui laudabunt te, Domine, * neque omnes, qui descendunt 

in silentium, 

18 sed nos, qui vivimus, benedicimus Domino * ex hoc nunc et usque 

in saeculum. 

PSALMUS 116 (114, 1-9; 115)—LIBERATUS CREDO, CALICEM BIBAM. CALIX 

SALUTIS. CRUX CONFESSIONIS COMES. 

1 ALLELUIA. 

[VIII] Dilexi, quoniam exaudit Dominus * vocem deprecationis meae. 

[a] 2 Quia inclinavit aurem suam mihi, * cum in diebus meis 

invocabam. 

3 Circumdederunt me funes mortis, * et angustiae inferni invenerunt 

me. 

Tribulationem et dolorem inveni † 4 et nomen Domini invocabam: * “O 

Domine, libera animam meam”. 

115


5 Misericors Dominus et iustus, * et Deus noster miseretur. 

6 Custodiens parvulos Dominus; * humiliatus sum, et salvum me 

faciet. 

7 Convertere, anima mea, in requiem tuam, * quia Dominus benefecit 

tibi; 

8 quia eripuit animam meam de morte, † oculos meos a lacrimis, * 

pedes meos a lapsu. 

9 Ambulabo coram Domino * in regione vivorum. - 

10 Credidi, etiam cum locutus sum: * “Ego humiliatus sum nimis”. 

11 Ego dixi in trepidatione mea: * “Omnis homo mendax”. 

12 Quid retribuam Domino * pro omnibus, quae retribuit mihi? 

13 Calicem salutaris accipiam * et nomen Domini invocabo. 

[a] 14 Vota mea Domino reddam * coram omni populo eius. 

15 Pretiosa in conspectu Domini * mors sanctorum eius. 

16 O Domine, ego servus tuus, * ego servus tuus et filius ancillae tuae. 

Dirupisti vincula mea: † 17 tibi sacrificabo hostiam laudis * et nomen 

Domini invocabo. 

18 Vota mea Domino reddam * coram omni populo eius 

19 in atriis domus Domini, * in medio tui, Ierusalem. 

PSALMUS 117 (116)—LAUDATE GENTES DOMINUM. AETERNA VERITAS. 

1 ALLELUIA. 

[VI] [a] Laudate Dominum, omnes gentes; * collaudate eum, omnes 

populi. 

2 Quoniam confirmata est super nos misericordia eius, * et veritas 

Domini manet in aeternum. 

PSALMUS 118 (117)—FRETUS DEÔ FESTUM AGAM. MISERICORDIA DEI IN 

SECULUM. CONFITEMINI. 

1 ALLELUIA. 

[I] [a] Confitemini Domino, quoniam bonus, * quoniam in saeculum 


2 Dicat nunc Israel, quoniam bonus, * quoniam in saeculum 


3 Dicat nunc domus Aaron, * quoniam in saeculum misericordia eius. 

4 Dicant nunc, qui timent Dominum, * quoniam in saeculum 


5 De tribulatione invocavi Dominum, * et exaudivit me educens in 

latitudinem Dominus. 

6 Dominus mecum, * non timebo, quid faciat mihi homo. 

7 Dominus mecum adiutor meus, * et ego despiciam inimicos meos. 

8 Bonum est confugere ad Dominum * quam confidere in homine. 

9 Bonum est confugere ad Dominum * quam confidere in principibus. 

[I] 10 Omnes gentes circuierunt me, * et in nomine Domini excidi eos. 

11 Circumdantes circumdederunt me, * et in nomine Domini excidi 

eos. 

12 Circumdederunt me sicut apes † et exarserunt sicut ignis in spinis, * 

et in nomine Domini excidi eos. 

116 

IN ADVENTU 

3. Esursum agnus mittitur, / Laxare gratis debitum. / Omnes pro 

indulgentia / Vocem demus cum lacrymis. 

4. Secundo ut cum fulserit / Mundumque horro cinxerit, / Non pro 

reatu puniat, / Sed nos pius tunc protegat. 

5. Laus, honor, virtus, gloria / Deo Patri et Filio, / Sancto simul 

Paraclito / In saeculorum saecula. 

—ca. 550 

1. Creator alme siderum, / Aeterna lux credentium, / Jesu, 

Redemptor omnium, / Intende votis supplicum. 

2. Qui, daemonis ne fraudibus / Periret orbis, impetu / Amoris actus, 

languidi / Mundi medela factus es. 

3. Commune qui mundi nefas / Ut expiares, ad crucem / E Virginis 

sacrario / Intacta prodis victima. 

4. Cuius potestas gloriae / Nomenque cum primum sonat, / Et 

caelites et inferi / Tremente curvantur genu. 

5. Te deprecamur ultimae / Magnum diei Iudicem: / Armis supernae 

gratiae / Defende nos ab hostibus. 

6. Virtus, honor, laus, gloria / Deo Patri cum Filio, / Sancto simul 

Paraclito / In saeculorum saecula. 

141


O Adonai et dux domus Israel, qui Moysi in igne flammae rubi 

apparuisti et in Sina legem dedisti : veni ad redimendum nos in 

brachio extento. (Die 18 Decembri, Magnificat.) 

O Radix Jesse, qui stas in signum populorum, super quem continebunt 

reges os suum, quem gentes deprecabuntur : veni ad liberandum 

nos, jam noli tardare. (Die 19 Decembri, Magnificat.) 

O Clavis David et sceptrum domus Israel, qui aperis et nemo claudit, 

claudis et nemo aperit : veni et educ vinctum de domo carceris, 

sedentem in tenebris et umbra mortis. (Die 20 Decembri, Magnificat.) 

O Oriens, splendor lucis aeternae et sol justitiae : veni et illumina 

sedentes in tenebris et in umbra mortis. (Die 21 Decembri, 

Magnificat.) 

O Rex gentium et desideratus earum lapisque angularis, qui facis 

utraque unum : veni et salva hominem, quem de limo formasti. (Die 

22 Decembri, Magnificat.) 

O Emmanuel Rex et legifer noster, exspectatio gentium et Salvator 

earum : veni ad salvandum nos, Domine Deus noster! (Die 23 

Decembri, Magnificat.) 

Excita, quaesumus Domine, potentiam tuam et veni, et magna nobis 

virtute succurre, ut per auxilium gratiae tuae quod nostra peccata 

praepediunt, indulgentia tuae propitiationis acceleret. Qui cum Patre 

et Spiritu sancto vivis et regnas Deus, per omnia secula seculorum. 

Amen. 

Hymni 

1. Veni Redemptor gentium, / Ostende partum virginis, / Miretur 

omne saeculum: / Talis partus decet Deum. 

2. Non ex virile semine, / Sed mystico spiramine / Verbum Dei 

factum est caro, / Fructusque ventris floruit. 

3. Alvus tumescit virginis, / Claustra pudoris permanent, / Vexilla 

virtutum micant, / Versatur in templo Deus. 

4. Procedens thalamo suo, / Pudoris aula regia, / Geminae gigas 

substantiae / Alacris ut currat viam. 

5. Egressus eius a Patre, / Regressus eius ad Patrem, / Excursus usque 

ad inferos, / Recursus ad sedem Dei. 

6. Aequalis aeterno Patri / Carnis tropaeo accingere, / Infirma nostri 

corporis / Virtute firmans perpetim. 

7. Praesepe iam fulget tuum / Lumenque nox spirat novum, / Quod 

nulla nox interpolet / Fideque iugi luceat. 

8. Gloria tibi, Domine, / Qui natus es de virgine, / Cum Patre et 


—Aurelius Ambrosius, ca. 340-397 

1. Vox clara ecce intonat, / Obscura quaeque increpat: / Pellantur 

procul somnia, / Ab aethere Christus promicat. 

2. Mens iam resurgat torpida, / Quae sorde exstat saucia. / Sidus 

refulget iam novum / Ut tollat omne noxium. 

140 

PSALTERIUM 

13 Impellentes impulerunt me, ut caderem, * et Dominus adiuvit me. 

14 Fortitudo mea et laus mea Dominus * et factus est mihi in salutem. 

15 Vox iubilationis et salutis in tabernaculis iustorum: * “Dextera 

Domini fecit virtutem! 

16 Dextera Domini exaltata est; * dextera Domini fecit virtutem!”. 

[a] 17 Non moriar, sed vivam * et narrabo opera Domini. 

18 Castigans castigavit me Dominus * et morti non tradidit me. 

[II] 19 Aperite mihi portas iustitiae; * ingressus in eas confitebor 

Domino. 

[a] 20 Haec porta Domini; * iusti intrabunt in eam. - 

21 Confitebor tibi, quoniam exaudisti me * et factus es mihi in salutem. 

22 Lapidem quem reprobaverunt aedificantes, * hic factus est in caput 

anguli; 

23 a Domino factum est istud * et est mirabile in oculis nostris. 

24 Haec est dies, quam fecit Dominus: * exsultemus et laetemur in ea. 

25 O Domine, salvum me fac; * o Domine, da prosperitatem! 

26 Benedictus, qui venit in nomine Domini. * Benedicimus vobis de 

domo Domini. 

27 Deus Dominus et illuxit nobis. † Instruite sollemnitatem in ramis 

condensis * usque ad cornua altaris. 

28 Deus meus es tu, et confitebor tibi, * Deus meus, et exaltabo te. 

29 Confitemini Domino, quoniam bonus, * quoniam in saeculum 


PSALMUS 119 (118)—VERBI DEI LAUS MAXIMA. ALPHABETICUM 

CHRISTIANORUM. 

1 ALLELUIA. 

[I] ALEPH. Beati immaculati in via, * qui ambulant in lege Domini. 

2 Beati, qui servant testimonia eius, * in toto corde exquirunt eum. 

3 Non enim operati sunt iniquitatem, * in viis eius ambulaverunt. 

4 Tu mandasti * mandata tua custodiri nimis. 

5 Utinam dirigantur viae meae * ad custodiendas iustificationes tuas! 

6 Tunc non confundar, * cum perspexero in omnibus praeceptis tuis. 

7 Confitebor tibi in directione cordis, * in eo quod didici iudicia 

iustitiae tuae. 

[a] 8 Iustificationes tuas custodiam, * non me derelinquas 

usquequaque. 

9 BETH. In quo mundabit adulescentior viam suam? * In custodiendo 

sermones tuos. 

10 In toto corde meo exquisivi te; * ne errare me facias a praeceptis 

tuis. 

11 In corde meo abscondi eloquia tua, * ut non peccem tibi. 

12 Benedictus es, Domine; * doce me iustificationes tuas. 

13 In labiis meis * numeravi omnia iudicia oris tui. 

14 In via testimoniorum tuorum delectatus sum * sicut in omnibus 

divitiis. 

15 In mandatis tuis exercebor * et considerabo vias tuas. 

117


16 In iustificationibus tuis delectabor, * non obliviscar sermonem 

tuum. 

17 GHIMEL. Benefac servo tuo, et vivam * et custodiam sermonem 

tuum. 

18 Revela oculos meos, * et considerabo mirabilia de lege tua. 

19 Incola ego sum in terra, * non abscondas a me praecepta tua. 

20 Defecit anima mea in desiderando iudicia tua * in omni tempore. 

21 Increpasti superbos; * maledicti, qui errant a praeceptis tuis. 

22 Aufer a me opprobrium et contemptum, * quia testimonia tua 

servavi. 

23 Etsi principes sedent et adversum me loquuntur, * servus tamen 

tuus exercetur in iustificationibus tuis. 

24 Nam et testimonia tua delectatio mea, * et consilium meum 

iustificationes tuae. 

25 DALETH. Adhaesit pulveri anima mea; * vivifica me secundum 

verbum tuum. 

26 Vias meas enuntiavi, et exaudisti me; * doce me iustificationes tuas. 

27 Viam mandatorum tuorum fac me intellegere, * et exercebor in 

mirabilibus tuis. 

28 Lacrimata est anima mea prae maerore; * erige me secundum 

verbum tuum. 

29 Viam mendacii averte a me * et legem tuam da mihi benigne. 

30 Viam veritatis elegi, * iudicia tua proposui mihi. 

31 Adhaesi testimoniis tuis, Domine; * noli me confundere. 

32 Viam mandatorum tuorum curram, * quia dilatasti cor meum. 

33 HE. Legem pone mihi, Domine, viam iustificationum tuarum, * et 

servabo eam semper. 

34 Da mihi intellectum, et servabo legem tuam * et custodiam illam in 

toto corde meo. 

35 Deduc me in semitam praeceptorum tuorum, * quia ipsam volui. 

36 Inclina cor meum in testimonia tua * et non in avaritiam. 

37 Averte oculos meos, ne videant vanitatem; * in via tua vivifica me. 

38 Suscita servo tuo eloquium tuum, * quod est ad timorem tuum. 

39 Amove opprobrium meum, quod suspicatus sum, * quia iudicia tua 

iucunda. 

40 Ecce concupivi mandata tua; * in iustitia tua vivifica me. 

41 VAU. Et veniat super me misericordia tua, Domine, * salutare tuum 

secundum eloquium tuum. 

42 Et respondebo exprobrantibus mihi verbum, * quia speravi in 

sermonibus tuis. 

43 Et ne auferas de ore meo verbum veritatis usquequaque, * quia in 

iudiciis tuis supersperavi. 

44 Et custodiam legem tuam semper, * in saeculum et in saeculum 

saeculi. 

45 Et ambulabo in latitudine, * quia mandata tua exquisivi. 

118 

IN ADVENTU 

Ecce in nubibus coeli: Dominus veniet cum potestate magna. Alleluia. 


Excita Domine corda nostra ad praeparandas unigeniti tui vias, ut per 

eius adventum purificatis tibi mentibus serviamus. Per eundem 

Dominum Jesum Christum filium tuum, qui tecum vivit et regnat in 

unitate Spiritus Sancti Deus, per omnia secula seculorum. Amen. 

DOMINICA III. ADVENTUS. 

Psalmi. 85, 90, 111, 81, 4, 106, 9, 102 



Gaudete in Domino semper, iterum dico, gaudete, modestia vestra 

nota sit omnibus hominibus: Dominus prope est, nihil solliciti sitis, 

sed in omni oratione petitiones vestrae, innotescant apud Deum. 

(Phil. 4, Introitus.) 

℣. Memento nostri Domine in beneplacito populi tui. 

℟. Visita nos in salutari tuo. 

Johannes autem cum audisset in vinculis opera Christi, mittens duos 

de discipulis suis, ait illi: Tu es qui venturus es, an alium 

expectamus? (Super Canticum.) 

Tu es, qui venturus es, an alium expectamus? : Dicite Johanni, quae 

vidistis, Ad lumen redeunt coeci, mortui resurgunt, pauperes 

evangelizantur, Alleluia. (Super Canticum.) 

Aurem tuam, quaesumus Domine, precibus nostris accommoda, et 

mentis nostrae tenebras gratia tuae visitationis illustra. Qui cum Patre 

et Spiritu sancto vivis et regnas Deus, per omnia secula seculorum. 

Amen. 

Concede, quaesumus omnipotens Deus, ut qui sub peccati iugo ex 

vetusta servitute deprimimur, expectati unigeniti Filii tui nova 

nativitate liberemur. Per eundem Dominum nostrum Jesum Christum 



DOMINICA IV. ADVENTUS. 

Psalmi. 19, 145, 9, 27, 8, 5, 21, 143 



Rorate coeli de super, et nubes pluant iustum, aperiatur terra et 

germinet salvatorem. (Esa. 45, Introitus.) 

℣. Nolite timere Pusillanimes. 

℟. Deus noster veniet et salvabit nos. 

O Sapientia, quae ex ore Altissimi prodiisti, attingens a fine usque ad 

finem fortiter suaviterque disponens omnia : veni ad docendum nos 

viam prudentiae. (Die 17 Decembri, Magnificat.) 

139

IN ADVENTU 

Antiphonae, Lectiones, Versiculi et Collectae 

DOMINICA I. ADVENTUS. 

Psalmi. 25, 85, 145, 93, 24, 122, 110, 6 



Ad te levavi animam meam, Deus meus: in te confido, non erubescam, 

necque irrideant me inimici mei. Etenim universi, qui te expectant: 

non confundentur. (Ps. 25, Introitus.) 

Veni Domine, et noli tardare: relaxa facinora plebis tuae Israel. (Ps. 144 

Benedictus Dominus Deus meus.) 

℣. Vias tuas Domine demonstra mihi. 

℟. Et semitas tuas doce me. 

Ecce Dominus veniet, et omnes sancti eius cum eo: et erit in die illa lux 

magna, Alleluia. (Super Canticum.) 

Veni et libera nos: Deus noster. (Antiphona ferialis super Canticum.) 

Excita, quaesumus Domine, potentiam tuam, et veni, ut ab 

imminentibus peccatorum nostrorum periculis te mereamur 

protegente eripi, et te liberante saluari. Qui cum Patre et Spiritu sancto 

vivis et regnas Deus, per omnia secula seculorum. Amen. 

DOMINICA II. ADVENTUS. 

Psalmi. 80, 50, 85, 1, 75, 96, 126, 38 



Populus Zion, ecce Dominus veniet, ad salvandas gentes: et auditam 

faciet Dominus gloriam vocis suae, in laeticia cordis vestri. (Esa. 3, 

Introitus.) 

Urbs fortitudinis nostrae Zion, Salvator ponetur in ea murus et 

antemurale : Aperite portas, quia nobiscum Deus, Alleluia. (Super 

Psalmos). 

℣. Ex Sion species decoris eius. 

℟. Deus manifeste veniet. 

Zion noli timere: ecce Deus tuus veniet, Alleluia. (Super Canticum.) 

138 

PSALTERIUM 

46 Et loquar de testimoniis tuis in conspectu regum * et non confundar. 

47 Et delectabor in praeceptis tuis, * quae dilexi. 

48 Et levabo manus meas ad praecepta tua, quae dilexi; * et exercebor 

in iustificationibus tuis. - 

[IV] 49 ZAIN. Memor esto verbi tui servo tuo, * in quo mihi spem 

dedisti. 

50 Hoc me consolatum est in humiliatione mea, * quia eloquium tuum 

vivificavit me. 

51 Superbi deriserunt me vehementer; * a lege autem tua non 

declinavi. 

52 Memor fui iudiciorum tuorum a saeculo, Domine, * et consolatus 

sum. 

53 Indignatio tenuit me * propter peccatores derelinquentes legem 

tuam. 

54 Cantica factae sunt mihi iustificationes tuae * in loco peregrinationis 

meae. 

55 Memor fui nocte nominis tui, Domine, * et custodiam legem tuam. 

56 Hoc factum est mihi, * quia mandata tua servavi. 

57 HETH. Portio mea Dominus: * dixi custodire verba tua. 

58 Deprecatus sum faciem tuam in toto corde meo; * miserere mei 

secundum eloquium tuum. 

59 Cogitavi vias meas * et converti pedes meos in testimonia tua. 

60 Festinavi et non sum moratus, * ut custodiam praecepta tua. 

61 Funes peccatorum circumplexi sunt me, * et legem tuam non sum 

oblitus. 

62 Media nocte surgebam ad confitendum tibi * super iudicia iustitiae 

tuae. 

63 Particeps ego sum omnium timentium te * et custodientium 

mandata tua. 

64 Misericordia tua, Domine, plena est terra; * iustificationes tuas doce 

me. 

65 TETH. Bonitatem fecisti cum servo tuo, Domine, * secundum 

verbum tuum. 

66 Bonitatem et prudentiam et scientiam doce me, * quia praeceptis 

tuis credidi. 

67 Priusquam humiliarer ego erravi; * nunc autem eloquium tuum 

custodiam. 

68 Bonus es tu et benefaciens, * doce me iustificationes tuas. 

69 Excogitaverunt contra me dolosa superbi, * ego autem in toto corde 

meo servabo mandata tua. 

70 Incrassatum est sicut adeps cor eorum, * ego vero in lege tua 

delectatus sum. 

[a] 71 Bonum mihi quia humiliatus sum, * ut discam iustificationes 

tuas. 

72 Bonum mihi lex oris tui * super milia auri et argenti. 

119


73 IOD. Manus tuae fecerunt me et plasmaverunt me; * da mihi 

intellectum, et discam praecepta tua. 

74 Qui timent te, videbunt me et laetabuntur, * quia in verba tua 

supersperavi. 

75 Cognovi, Domine, quia aequitas iudicia tua, * et in veritate 

humiliasti me. 

76 Fiat misericordia tua, ut consoletur me, * secundum eloquium tuum 

servo tuo. 

77 Veniant mihi miserationes tuae, et vivam, * quia lex tua delectatio 

mea est. 

78 Confundantur superbi, quoniam dolose incurvaverunt me, * ego 

autem exercebor in mandatis tuis. 

79 Convertantur mihi timentes te, * et qui noverunt testimonia tua. 

80 Fiat cor meum immaculatum in iustificationibus tuis, * ut non 

confundar. 

81 CAPH. Defecit in salutare tuum anima mea, * et in verbum tuum 

supersperavi. 

82 Defecerunt oculi mei in eloquium tuum, * dicentes: “Quando 

consolaberis me?”. 

83 Quia factus sum sicut uter in fumo; * iustificationes tuas non sum 

oblitus. 

84 Quot sunt dies servi tui? * Quando facies de persequentibus me 

iudicium? 

85 Foderunt mihi foveas superbi, * qui non sunt secundum legem 

tuam. 

86 Omnia praecepta tua veritas; * dolose persecuti sunt me; adiuva me. 

87 Paulo minus consummaverunt me in terra, * ego autem non 

dereliqui mandata tua. 

88 Secundum misericordiam tuam vivifica me, * et custodiam 

testimonia oris tui. - 

89 LAMED. In aeternum, Domine, * verbum tuum constitutum est in 

caelo. 

90 In generationem et generationem veritas tua; * firmasti terram, et 

permanet. 

91 Secundum iudicia tua permanent hodie, * quoniam omnia serviunt 

tibi. 

92 Nisi quod lex tua delectatio mea est, * tunc forte periissem in 

humiliatione mea. 

93 In aeternum non obliviscar mandata tua, * quia in ipsis vivificasti 

me. 

94 Tuus sum ego: salvum me fac, * quoniam mandata tua exquisivi. 

95 Me exspectaverunt peccatores, ut perderent me; * testimonia tua 

intellexi. 

96 Omni consummationi vidi finem, * latum praeceptum tuum nimis. 

[I] 97 MEM. Quomodo dilexi legem tuam, Domine; * tota die meditatio 

mea est. 

120 

PSALTERIUM 

[II] Laudate Dominum in sanctuario eius, * laudate eum in firmamento 

virtutis eius. 

[a] 2 Laudate eum in magnalibus eius, * laudate eum secundum 

multitudinem magnitudinis eius. 

3 Laudate eum in sono tubae, * laudate eum in psalterio et cithara, 

4 laudate eum in tympano et choro, * laudate eum in chordis et organo, 

[a] 5 laudate eum in cymbalis benesonantibus, † laudate eum in 

cymbalis iubilationis: * omne quod spirat, laudet Dominum. 

ALLELUIA. 

137


18 Emittet verbum suum et liquefaciet ea, * flabit spiritus eius, et fluent 

aquae. 

19 Qui annuntiat verbum suum Iacob, * iustitias et iudicia sua Israel. 

20 Non fecit taliter omni nationi * et iudicia sua non manifestavit eis. 

ALLELUIA. 

PSALMUS 148—CREATURAE LAUDANTES. LAUDATE COELI & OMNIA. 

1 ALLELUIA. 

[I] [a] Laudate Dominum de caelis, * laudate eum in excelsis. 

2 Laudate eum, omnes angeli eius, * laudate eum, omnes virtutes eius. 

3 Laudate eum, sol et luna, * laudate eum, omnes stellae lucentes. 

4 Laudate eum, caeli caelorum * et aquae omnes, quae super caelos 

sunt. - 

5 Laudent nomen Domini, * quia ipse mandavit, et creata sunt; 

6 statuit ea in aeternum et in saeculum saeculi; * praeceptum posuit, et 

non praeteribit. 

7 Laudate Dominum de terra, * dracones et omnes abyssi, 

8 ignis, grando, nix, fumus, * spiritus procellarum, qui facit verbum 

eius, 

9 montes et omnes colles, * ligna fructifera et omnes cedri, 

10 bestiae et universa pecora, * serpentes et volucres pennatae. 

11 Reges terrae et omnes populi, * principes et omnes iudices terrae, 

12 iuvenes et virgines, * senes cum iunioribus 

13 laudent nomen Domini, * quia exaltatum est nomen eius solius. 

Magnificentia eius super caelum et terram, * 14 et exaltavit cornu 

populi sui. 

Hymnus omnibus sanctis eius, filiis Israel, * populo, qui propinquus 

est ei. ALLELUIA. 

PSALMUS 149—EXULTATIO ECCLESIAE. SANCTI IN CHRISTO BEANTUR, VINCUNT. 

1 ALLELUIA. 

[VII] Cantate Domino canticum novum; * laus eius in ecclesia 

sanctorum. 

[a] 2 Laetetur Israel in eo, qui fecit eum, * et filii Sion exsultent in rege 

suo. 

3 Laudent nomen eius in choro, * in tympano et cithara psallant ei, 

[a] 4 quia beneplacitum est Domino in populo suo, * et honorabit 

mansuetos in salute. 

5 Iubilent sancti in gloria, * laetentur in cubilibus suis. 

6 Exaltationes Dei in gutture eorum, * et gladii ancipites in manibus 

eorum, 

7 ad faciendam vindictam in nationibus, * castigationes in populis, 

8 ad alligandos reges eorum in compedibus * et nobiles eorum in 

manicis ferreis, 

9 ad faciendum in eis iudicium conscriptum. * Gloria haec est omnibus 

sanctis eius. ALLELUIA. 

PSALMUS 150—INSTRUMENTA LAUDIS. DEO UNIVERSA PSALLITE. 

1 ALLELUIA. 

136 

PSALTERIUM 

98 Super inimicos meos sapientem me fecit praeceptum tuum, * quia in 

aeternum mihi est. 

99 Super omnes docentes me prudens factus sum, * quia testimonia tua 

meditatio mea est. 

100 Super senes intellexi, * quia mandata tua servavi. 

101 Ab omni via mala prohibui pedes meos, * ut custodiam verba tua. 

102 A iudiciis tuis non declinavi, * quia tu legem posuisti mihi. 

103 Quam dulcia faucibus meis eloquia tua, * super mel ori meo. 

[a] 104 A mandatis tuis intellexi; * propterea odivi omnem viam 

mendacii. 

[a] 105 NUN. Lucerna pedibus meis verbum tuum * et lumen semitis 

meis. 

106 Iuravi et statui * custodire iudicia iustitiae tuae. 

107 Humiliatus sum usquequaque, Domine; * vivifica me secundum 

verbum tuum. 

108 Voluntaria oris mei beneplacita sint, Domine, * et iudicia tua doce 

me. 

109 Anima mea in manibus meis semper, * et legem tuam non sum 

oblitus. 

110 Posuerunt peccatores laqueum mihi, * et de mandatis tuis non 

erravi. 

[a] 111 Hereditas mea testimonia tua in aeternum, * quia exsultatio 

cordis mei sunt. 

112 Inclinavi cor meum ad faciendas iustificationes tuas * in aeternum, 

in finem. 

113 SAMECH. Duplices corde odio habui * et legem tuam dilexi. 

114 Tegmen et scutum meum es tu, * et in verbum tuum supersperavi. 

115 Declinate a me, maligni, * et servabo praecepta Dei mei. 

[a] 116 Suscipe me secundum eloquium tuum, et vivam; * et non 

confundas me ab exspectatione mea. 

117 Sustenta me, et salvus ero * et delectabor in iustificationibus tuis 

semper. 

118 Sprevisti omnes discedentes a iustificationibus tuis, * quia 

mendacium cogitatio eorum. 

119 Quasi scoriam delesti omnes peccatores terrae; * ideo dilexi 

testimonia tua. 

120 Horruit a timore tuo caro mea; * a iudiciis enim tuis timui. 

121 AIN. Feci iudicium et iustitiam; * non tradas me calumniantibus 

me. 

122 Sponde pro servo tuo in bonum; * non calumnientur me superbi. 

123 Oculi mei defecerunt in desiderio salutaris tui * et eloquii iustitiae 

tuae. 

[a] 124 Fac cum servo tuo secundum misericordiam tuam * et 

iustificationes tuas doce me. 

125 Servus tuus sum ego; * da mihi intellectum, ut sciam testimonia 

tua. 

121


126 Tempus faciendi Domino; * dissipaverunt legem tuam. 

127 Ideo dilexi praecepta tua * super aurum et obryzum. 

128 Propterea ad omnia mandata tua dirigebar, * omnem viam 

mendacii odio habui. - 

129 PHE. Mirabilia testimonia tua, * ideo servavit ea anima mea. 

130 Declaratio sermonum tuorum illuminat * et intellectum dat 

parvulis. 

131 Os meum aperui et attraxi spiritum, * quia praecepta tua 

desiderabam. 

132 Convertere in me et miserere mei * secundum iudicium tuum cum 

diligentibus nomen tuum. 

133 Gressus meos dirige secundum eloquium tuum, * et non 

dominetur mei omnis iniquitas. 

134 Redime me a calumniis hominum, * ut custodiam mandata tua. 

[a] 135 Faciem tuam illumina super servum tuum * et doce me 

iustificationes tuas. 

136 Rivulos aquarum deduxerunt oculi mei, * quia non custodierunt 

legem tuam. 

[VI] 137 SADE. Iustus es, Domine, * et rectum iudicium tuum. 

138 Mandasti in iustitia testimonia tua * et in veritate nimis. 

139 Consumpsit me zelus meus, * quia obliti sunt verba tua inimici 

mei. 

140 Ignitum eloquium tuum vehementer, * et servus tuus dilexit illud. 

141 Adulescentulus sum ego et contemptus; * mandata tua non sum 

oblitus. 

142 Iustitia tua iustitia in aeternum, * et lex tua veritas. 

143 Tribulatio et angustia invenerunt me; * praecepta tua delectatio 

mea est. 

144 Iustitia testimonia tua in aeternum; * intellectum da mihi, et vivam. 

145 COPH. Clamavi in toto corde, exaudi me, Domine; * iustificationes 

tuas servabo. 

146 Clamavi ad te, salvum me fac, * ut custodiam testimonia tua. 

147 Praeveni diluculo et clamavi, * in verba tua supersperavi. 

148 Praevenerunt oculi mei vigilias, * ut meditarer eloquia tua. 

149 Vocem meam audi secundum misericordiam tuam, Domine, * 

secundum iudicium tuum vivifica me. 

150 Appropinquaverunt persequentes me in malitia, * a lege autem tua 

longe facti sunt. 

151 Prope es tu, Domine, * et omnia praecepta tua veritas. 

152 Ab initio cognovi de testimoniis tuis, * quia in aeternum fundasti 

ea. 

153 RES. Vide humiliationem meam et eripe me, * quia legem tuam 

non sum oblitus. 

154 Iudica causam meam et redime me; * propter eloquium tuum 

vivifica me. 

122 

PSALTERIUM 

[IV] [a] Lauda, anima mea, Dominum; † 2 laudabo Dominum in vita 

mea, * psallam Deo meo, quamdiu fuero. 

3 Nolite confidere in principibus, * in filiis hominum, in quibus non est 

salus. 

4 Exibit spiritus eius, et revertetur in terram suam; * in illa die peribunt 

cogitationes eorum. 

5 Beatus, cuius Deus Iacob est adiutor, * cuius spes in Domino Deo 

suo, 

6 qui fecit caelum et terram, † mare et omnia, quae in eis sunt; * qui 

custodit veritatem in saeculum, 

7 facit iudicium oppressis, * dat escam esurientibus. 

Dominus solvit compeditos, * 8 Dominus illuminat caecos, 

Dominus erigit depressos, * Dominus diligit iustos, 

9 Dominus custodit advenas, † pupillum et viduam sustentat * et viam 

peccatorum disperdit. 

10 Regnabit Dominus in saecula, * Deus tuus, Sion, in generationem et 

generationem. 

PSALMUS 147 (146, 1-11; 147)—AEDIFICATOR JERUSALEM. SANAT ANIMAM, 

CORPUS; CIBAT. 

1 ALLELUIA. 

[I] [a] Laudate Dominum, quoniam bonum est psallere Deo nostro, * 

quoniam iucundum est celebrare laudem. 

2 Aedificans Ierusalem Dominus, * dispersos Israelis congregabit. 

[a] 3 Qui sanat contritos corde * et alligat plagas eorum; 

4 qui numerat multitudinem stellarum * et omnibus eis nomina vocat. 

5 Magnus Dominus noster et magnus virtute, * sapientiae eius non est 

numerus. 

6 Sustentat mansuetos Dominus, * humilians autem peccatores usque 

ad terram. 

7 Praecinite Domino in confessione, * psallite Deo nostro in cithara. 

8 Qui operit caelum nubibus * et parat terrae pluviam. 

Qui producit in montibus fenum * et herbam servituti hominum. 

9 Qui dat iumentis escam ipsorum * et pullis corvorum invocantibus 

eum. 

10 Non in fortitudine equi delectatur, * nec in tibiis viri beneplacitum 

est ei. 

11 Beneplacitum est Domino super timentes eum * et in eis, qui sperant 

super misericordia eius. 

[Irr.] [a] 12 Lauda, Ierusalem, Dominum; * collauda Deum tuum, Sion. 

13 Quoniam confortavit seras portarum tuarum, * benedixit filiis tuis 

in te. 

14 Qui ponit fines tuos pacem * et adipe frumenti satiat te. 

15 Qui emittit eloquium suum terrae, * velociter currit verbum eius. 

16 Qui dat nivem sicut lanam, * pruinam sicut cinerem spargit. 

17 Mittit crystallum suam sicut buccellas; * ante faciem frigoris eius 

quis sustinebit? 

135


PSALMUS 145 (144)—GLORIOSUS DOMINUS. BONUS DAT ESCAM: ADEST PIUS. 

1 Laudes. David. 

[VIII] Exaltabo te, Deus meus, rex, * et benedicam nomini tuo in 

saeculum et in saeculum saeculi. 

2 Per singulos dies benedicam tibi * et laudabo nomen tuum in 

saeculum et in saeculum saeculi. 

[a] 3 Magnus Dominus et laudabilis nimis, * et magnitudinis eius non 

est investigatio. 

4 Generatio generationi laudabit opera tua, * et potentiam tuam 

pronuntiabunt. 

5 Magnificentiam gloriae maiestatis tuae loquentur * et mirabilia tua 

enarrabunt. 

6 Et virtutem terribilium tuorum dicent * et magnitudinem tuam 

narrabunt. 

7 Memoriam abundantiae suavitatis tuae eructabunt * et iustitia tua 

exsultabunt. 

[IV] 8 Miserator et misericors Dominus, * longanimis et multae 

misericordiae. 

[a] 9 Suavis Dominus universis, * et miserationes eius super omnia 

opera eius. 

10 Confiteantur tibi, Domine, omnia opera tua; * et sancti tui 

benedicant tibi. 

11 Gloriam regni tui dicant * et potentiam tuam loquantur, 

12 ut notas faciant filiis hominum potentias tuas * et gloriam 

magnificentiae regni tui. 

13 Regnum tuum regnum omnium saeculorum, * et dominatio tua in 

omnem generationem et generationem. 

Fidelis Dominus in omnibus verbis suis * et sanctus in omnibus 

operibus suis. 

14 Allevat Dominus omnes, qui corruunt, * et erigit omnes depressos. 

15 Oculi omnium in te sperant, * et tu das illis escam in tempore 

opportuno. 

16 Aperis tu manum tuam * et imples omne animal in beneplacito. 

[IV] [a] 17 Iustus Dominus in omnibus viis suis * et sanctus in omnibus 

operibus suis. 

18 Prope est Dominus omnibus invocantibus eum, * omnibus 

invocantibus eum in veritate. 

19 Voluntatem timentium se faciet * et deprecationem eorum exaudiet 

et salvos faciet eos. 

20 Custodit Dominus omnes diligentes se * et omnes peccatores 

disperdet. 

21 Laudationem Domini loquetur os meum, * et benedicat omnis caro 

nomini sancto eius in saeculum et in saeculum saeculi. 

PSALMUS 146 (145)—OPERA DEI MAGNIFICA. FIDAS NON PRINCIPI, SED DEO. 

1 ALLELUIA. 

134 

PSALTERIUM 

155 Longe a peccatoribus salus, * quia iustificationes tuas non 

exquisierunt. 

156 Misericordiae tuae multae, Domine; * secundum iudicia tua 

vivifica me. 

157 Multi, qui persequuntur me et tribulant me; * a testimoniis tuis non 

declinavi. 

158 Vidi praevaricantes, et taeduit me, * quia eloquia tua non 

custodierunt. 

159 Vide quoniam mandata tua dilexi, Domine; * secundum 

misericordiam tuam vivifica me. 

160 Principium verborum tuorum veritas, * in aeternum omnia iudicia 

iustitiae tuae. 

161 SIN. Principes persecuti sunt me gratis, * et a verbis tuis formidavit 

cor meum. 

162 Laetabor ego super eloquia tua, * sicut qui invenit spolia multa. 

163 Mendacium odio habui et abominatus sum; * legem autem tuam 

dilexi. 

[a] 164 Septies in die laudem dixi tibi * super iudicia iustitiae tuae. 

165 Pax multa diligentibus legem tuam, * et non est illis scandalum. 

166 Exspectabam salutare tuum, Domine, * et praecepta tua feci. 

167 Custodivit anima mea testimonia tua, * et dilexi ea vehementer. 

168 Servavi mandata tua et testimonia tua, * quia omnes viae meae in 


169 TAU. Appropinquet deprecatio mea in conspectu tuo, Domine; * 

iuxta verbum tuum da mihi intellectum. 

170 Intret postulatio mea in conspectu tuo; * secundum eloquium tuum 

libera me. 

171 Eructabunt labia mea hymnum, * cum docueris me iustificationes 

tuas. 

172 Cantet lingua mea eloquium tuum, * quia omnia praecepta tua 

iustitia. 

173 Fiat manus tua, ut adiuvet me, * quoniam mandata tua elegi. 

174 Concupivi salutare tuum, Domine, * et lex tua delectatio mea est. 

[a] 175 Vivet anima mea et laudabit te, * et iudicia tua adiuvabunt me. 

176 Erravi sicut ovis, quae periit; * quaere servum tuum, quia 

praecepta tua non sum oblitus. 

PSALMUS 120 (119)—LIBERA ME À CALUMNIIS. LINGUA FALSA. 

1 Canticum ascensionum. 

[VII] [a] Ad Dominum, cum tribularer, clamavi, * et exaudivit me. 

2 Domine, libera animam meam a labiis mendacii, * a lingua dolosa. 

3 Quid detur tibi aut quid apponatur tibi, * lingua dolosa? 

4 Sagittae potentis acutae * cum carbonibus iuniperorum. 

5 Heu mihi, quia peregrinatus sum in Mosoch, * habitavi ad 

tabernacula Cedar! 

6 Multum incola fuit anima mea * cum his, qui oderunt pacem. 

7 Ego eram pacificus; * cum loquebar, illi impugnabant me. 

123


PSALMUS 121 (120)—NON DORMITAT CUSTOS. CUSTOS PERPETUUS. 


[VIII] Levabo oculos meos in montes: * unde veniet auxilium mihi? 

[a] 2 Auxilium meum a Domino, * qui fecit caelum et terram. 

3 Non dabit in commotionem pedem tuum * neque dormitabit, qui 

custodit te. 

4 Ecce non dormitabit neque dormiet, * qui custodit Israel. 

5 Dominus custodit te, * Dominus umbraculum tuum ad manum 

dexteram tuam. 

6 Per diem sol non percutiet te, * neque luna per noctem. 

7 Dominus custodiet te ab omni malo; * custodiet animam tuam 

Dominus. 

8 Dominus custodiet introitum tuum et exitum tuum * ex hoc nunc et 

usque in saeculum. 

PSALMUS 122 (121)—HIEROSOLYMIS EST TEMPLUM. FELICITAS JERUSALEM. 

1 Canticum ascensionum. David. 

[IV] [a] Laetatus sum in eo, quod dixerunt mihi: * “In domum Domini 

ibimus”. 

2 Stantes iam sunt pedes nostri * in portis tuis, Ierusalem. 

3 Ierusalem, quae aedificata est ut civitas, * sibi compacta in idipsum. 

4 Illuc enim ascenderunt tribus, tribus Domini, * testimonium Israel, ad 

confitendum nomini Domini. 

5 Quia illic sederunt sedes ad iudicium, * sedes domus David. 

6 Rogate, quae ad pacem sunt Ierusalem: * “Securi sint diligentes te! 

7 Fiat pax in muris tuis, * et securitas in turribus tuis!”. 

8 Propter fratres meos et proximos meos * loquar: “Pax in te!”. 

9 Propter domum Domini Dei nostri * exquiram bona tibi. 

PSALMUS 123 (122)—DEUM OCULI SUSPICIUNT. OCULUS SPERANS. 


[VI] Ad te levavi oculos meos, * qui habitas in caelis. 

2 Ecce sicut oculi servorum ad manus dominorum suorum, * sicut 

oculi ancillae ad manus dominae suae, 

[a] ita oculi nostri ad Dominum Deum nostrum, * donec misereatur 

nostri. 

3 Miserere nostri, Domine, miserere nostri, * quia multum repleti 

sumus despectione; 

4 quia multum repleta est anima nostra * derisione abundantium et 

despectione superborum. 

PSALMUS 124 (123)—DUCE DEÔ EVASIMUS. SAEVITIA HOSTIUM. 


[I] Nisi quia Dominus erat in nobis, * dicat nunc Israel, 

2 nisi quia Dominus erat in nobis, * cum exsurgerent homines in nos: 

3 forte vivos deglutissent nos, * cum irasceretur furor eorum in nos. 

4 Forsitan aqua absorbuisset nos, * torrens pertransisset animam 

nostram; 

124 

PSALTERIUM 

Non abscondas faciem tuam a me, * ne similis fiam descendentibus in 

lacum. 

8 Auditam fac mihi mane misericordiam tuam, * quia in te speravi. 

Notam fac mihi viam, in qua ambulem, * quia ad te levavi animam 

meam. 

[a] 9 Eripe me de inimicis meis, * Domine, ad te confugi. 

10 Doce me facere voluntatem tuam, * quia Deus meus es tu. 

[a] Spiritus tuus bonus deducet me in terram rectam; * 11 propter 

nomen tuum, Domine, vivificabis me. 

In iustitia tua educes de tribulatione animam meam * 12 et in 

misericordia tua disperdes inimicos meos; 

et perdes omnes, qui tribulant animam meam, * quoniam ego servus 

tuus sum. 

PSALMUS 144 (143)—BELLATOR DOMINUS. ME VINDICES AB HYPOCRITIS. 

1 David. 

[II] [a] Benedictus Dominus, adiutor meus, † qui docet manus meas ad 

proelium * et digitos meos ad bellum. 

2 Misericordia mea et fortitudo mea, * refugium meum et liberator 

meus; 

scutum meum, et in ipso speravi, * qui subdit populum meum sub me. 

3 Domine, quid est homo, quod agnoscis eum, * aut filius hominis, 

quod reputas eum? 

4 Homo vanitati similis factus est, * dies eius sicut umbra praeteriens. 

5 Domine, inclina caelos tuos et descende; * tange montes, et 

fumigabunt. 

6 Fulgura coruscationem et dissipa eos; * emitte sagittas tuas et 

conturba eos. 

7 Emitte manum tuam de alto; † eripe me et libera me de aquis multis, 

* de manu filiorum alienigenarum, 

8 quorum os locutum est vanitatem, * et dextera eorum dextera 

mendacii. 

[VI] 9 Deus, canticum novum cantabo tibi, * in psalterio decachordo 

psallam tibi, 

10 qui das salutem regibus, * qui redimis David servum tuum de 

gladio maligno. 

11 Eripe me et libera me * de manu filiorum alienigenarum, 

quorum os locutum est vanitatem, * et dextera eorum dextera 

mendacii. 

12 Filii nostri sicut novellae crescentes * in iuventute sua; 

filiae nostrae sicut columnae angulares, * sculptae ut structura templi. 

13 Promptuaria nostra plena, * redundantia omnibus bonis; 

oves nostrae in milibus † innumerabiles in campis nostris, * 14 boves 

nostrae crassae. 

Non est ruina maceriae neque egressus * neque clamor in plateis 

nostris. 

[a] 15 Beatus populus, cui haec sunt; * beatus populus, cui Dominus est 

Deus. 

133


4 Non declines cor meum in verbum malitiae * ad machinandas 

machinationes in impietate 

cum hominibus operantibus iniquitatem; * et non comedam ex deliciis 

eorum. 

5 Percutiat me iustus in misericordia et increpet me; † oleum autem 

peccatoris non impinguet caput meum, * quoniam adhuc et oratio 

mea in malitiis eorum. 

6 Deiecti in manus duras iudicum eorum, * audient verba mea, 

quoniam suavia erant. 

7 Sicut frusta dolantis et dirumpentis in terra, * dissipata sunt ossa 

eorum ad fauces inferni. 

8 Quia ad te, Domine, Domine, oculi mei; * ad te confugi, non effundas 

animam meam. 

9 Custodi me a laqueo, quem statuerunt mihi, * et a scandalis 

operantium iniquitatem. 

10 Cadent in retiacula sua peccatores simul, * ego autem ultra 

pertranseam. 

PSALMUS 142 (141)—EJULATUS AFFLICTI. OPPRESSUS ORO, LIBERA. 

1 Maskil. David, cum esset in caverna. Precatio. 

2 Voce mea ad Dominum clamo, * voce mea ad Dominum deprecor; 

3 effundo in conspectu eius lamentationem meam, * et tribulationem 

meam ante ipsum pronuntio. 

4 Cum deficit in me spiritus meus, * tu nosti semitas meas. 

In via, qua ambulabam, * absconderunt laqueum mihi. 

5 Considerabam ad dexteram et videbam, * et non erat qui cognosceret 

me. 

Periit fuga a me, * et non est qui requirat animam meam. - 

6 Clamavi ad te, Domine; † dixi: “Tu es refugium meum, * portio mea 

in terra viventium. 

7 Intende ad deprecationem meam, * quia humiliatus sum nimis. 

Libera me a persequentibus me, * quia confortati sunt super me. 

[a] 8 Educ de custodia animam meam * ad confitendum nomini tuo; 

me circumdabunt iusti, * cum retribueris mihi”. 

PSALMUS 143 (142)—LIBERATIONIS DESIDERIUM. NE JUDICES! REGE, REFICE! 


[VIII] Domine, exaudi orationem meam, † auribus percipe 

obsecrationem meam in veritate tua; * exaudi me in tua iustitia. 

2 Et non intres in iudicium cum servo tuo, * quia non iustificabitur in 

conspectu tuo omnis vivens. 

3 Quia persecutus est inimicus animam meam, † contrivit in terra 

vitam meam, * collocavit me in obscuris sicut mortuos a saeculo. 

4 Et anxiatus est in me spiritus meus, * in medio mei obriguit cor 

meum. 

5 Memor fui dierum antiquorum, † meditatus sum in omnibus 

operibus tuis, * in factis manuum tuarum recogitabam. 

6 Expandi manus meas ad te, * anima mea sicut terra sine aqua tibi. 

7 Velociter exaudi me, Domine; * defecit spiritus meus. 

132 

PSALTERIUM 

5 forsitan pertransissent animam nostram * aquae intumescentes. 

6 Benedictus Dominus, * qui non dedit nos in direptionem dentibus 

eorum. 

7 Anima nostra sicut passer erepta est * de laqueo venantium: 

laqueus contritus est, * et nos erepti sumus. 

[a] 8 Adiutorium nostrum in nomine Domini, * qui fecit caelum et 

terram. 

PSALMUS 125 (124)—JUSTOS DEUS CIRCUMDAT. MONS AETERNUS. 


[V] Qui confidunt in Domino, sicut mons Sion: * non commovebitur, in 

aeternum manet. 

[a] 2 Ierusalem, montes in circuitu eius, † et Dominus in circuitu populi 

sui * ex hoc nunc et usque in saeculum. 

3 Quia non requiescet virga iniquitatis super sortem iustorum, * ut non 

extendant iusti ad iniquitatem manus suas. 

4 Benefac, Domine, * bonis et rectis corde. 

5 Declinantes autem per vias pravas † adducet Dominus cum 

operantibus iniquitatem. * Pax super Israel! 

PSALMUS 126 (125)—CAPTIVA FLET, REDIENS OVAT. TRISTITIA IN GAUDIUM. 

AMARUM DULCE. 


[VII] In convertendo Dominus captivitatem Sion, * facti sumus quasi 

somniantes. 

2 Tunc repletum est gaudio os nostrum, * et lingua nostra exsultatione. 

Tunc dicebant inter gentes: * “Magnificavit Dominus facere cum eis ”. 

[a] 3 Magnificavit Dominus facere nobiscum; * facti sumus laetantes. 

4 Converte, Domine, captivitatem nostram, * sicut torrentes in austro. 

5 Qui seminant in lacrimis, * in exsultatione metent. 

6 Euntes ibant et flebant * semen spargendum portantes; 

venientes autem venient in exsultatione * portantes manipulos suos. 

PSALMUS 127 (126)—NIL SINE DEÔ FIT PROSPERÈ. OECONOMIA BONA. 

1 Canticum ascensionum. Salomonis. 

[VII] [a] Nisi Dominus aedificaverit domum, * in vanum laborant, qui 

aedificant eam. 

Nisi Dominus custodierit civitatem, * frustra vigilat, qui custodit eam. 

2 Vanum est vobis ante lucem surgere et sero quiescere, † qui 

manducatis panem laboris, * quia dabit dilectis suis somnum. 

3 Ecce hereditas Domini filii, * merces fructus ventris. 

4 Sicut sagittae in manu potentis, * ita filii iuventutis. 

5 Beatus vir, qui implevit pharetram suam ex ipsis: * non confundetur, 

cum loquetur inimicis suis in porta. 

PSALMUS 128 (127)—CONJUGIUM BENEDICTUM. 


[I] [a] Beatus omnis, qui timet Dominum, * qui ambulat in viis eius. 

2 Labores manuum tuarum manducabis, * beatus es, et bene tibi erit. 

125


3 Uxor tua sicut vitis fructifera * in lateribus domus tuae; 

filii tui sicut novellae olivarum * in circuitu mensae tuae. 

4 Ecce sic benedicetur homo, * qui timet Dominum. 

5 Benedicat tibi Dominus ex Sion, † et videas bona Ierusalem * 

omnibus diebus vitae tuae; 

6 et videas filios filiorum tuorum. * Pax super Israel! 

PSALMUS 129 (128)—ARATOR IMPIUS ARESCAT. CRUX VICTRIX. 


[II] Saepe expugnaverunt me a iuventute mea, * dicat nunc Israel, 

2 saepe expugnaverunt me a iuventute mea, * etenim non potuerunt 

adversum me. 

3 Supra dorsum meum araverunt aratores, * prolongaverunt sulcos 

suos. 

4 Dominus autem iustus * concidit cervices peccatorum. 

[a] 5 Confundantur et convertantur retrorsum * omnes, qui oderunt 

Sion. 

6 Fiant sicut fenum tectorum, * quod, priusquam evellatur, exaruit; 

7 de quo non implevit manum suam, qui metit, * et sinum suum, qui 

manipulos colligit. 

8 Et non dixerunt, qui praeteribant: † “Benedictio Domini super vos, * 

benedicimus vobis in nomine Domini”. 

PSALMUS 130 (129)—INCLAMO, SPERO TE BONUM. CLAMANS DE PROFUNDIS. 


[VIII] [a] De profundis clamavi ad te, Domine; * 2 Domine, exaudi 

vocem meam. 

Fiant aures tuae intendentes * in vocem deprecationis meae. 

3 Si iniquitates observaveris, Domine, * Domine, quis sustinebit? 

4 Quia apud te propitiatio est, * ut timeamus te. 

5 Sustinui te, Domine, * sustinuit anima mea in verbo eius; 

speravit 6 anima mea in Domino * magis quam custodes auroram. 

Magis quam custodes auroram * 7 speret Israel in Domino, 

quia apud Dominum misericordia, * et copiosa apud eum redemptio. 

8 Et ipse redimet Israel * ex omnibus iniquitatibus eius. 

PSALMUS 131 (130)—NON SUM SUPERBUS: SPE FRUOR. ALTIORA TE NE 

QUAESIERIS. 


[Irr.] [a] Domine, non est exaltatum cor meum, * neque elati sunt oculi 

mei, 

neque ambulavi in magnis * neque in mirabilibus super me. 

2 Vere pacatam et quietam * feci animam meam; 

sicut ablactatus in sinu matris suae, * sicut ablactatus, ita in me est 

anima mea. 

3 Speret Israel in Domino * ex hoc nunc et usque in saeculum. 

PSALMUS 132 (131)—PERENNE SIT REGNUM ZION. LOCUS DEI ELECTUS. 


126 

PSALTERIUM 

16 Imperfectum adhuc me viderunt oculi tui, † et in libro tuo scripti 

erant omnes dies: * ficti erant, et nondum erat unus ex eis. 

17 Mihi autem nimis pretiosae cogitationes tuae, Deus; * nimis gravis 

summa earum. 

18 Si dinumerabo eas, super arenam multiplicabuntur; * si ad finem 

pervenerim, adhuc sum tecum. 

19 Utinam occidas, Deus, peccatores; * viri sanguinum, declinate a me. 

20 Qui loquuntur contra te maligne: * exaltantur in vanum contra te. 

21 Nonne, qui oderunt te, Domine, oderam * et insurgentes in te 

abhorrebam? 

22 Perfecto odio oderam illos, * et inimici facti sunt mihi. 

23 Scrutare me, Deus, et scito cor meum; * proba me et cognosce 

semitas meas 

24 et vide, si via vanitatis in me est, * et deduc me in via aeterna. 

PSALMUS 140 (139)—TURBATOR OCCIDAT MALUS. HYPOCRITAE CRUENTI. 


[IV] 2 Eripe me, Domine, ab homine malo, * a viro violentiae serva me. 

3 Qui cogitaverunt mala in corde, * tota die constituebant proelia. 

4 Acuerunt linguas suas sicut serpentis, * venenum aspidum sub labiis 

eorum. 

5 Custodi me, Domine, de manu peccatoris † et a viro violentiae serva 

me, * qui cogitaverunt supplantare gressus meos. 

6 Absconderunt superbi laqueum mihi † et funes extenderunt in rete, * 

iuxta iter offendicula posuerunt mihi. 

7 Dixi Domino: “Deus meus es tu; * auribus percipe, Domine, vocem 

deprecationis meae”. 

8 Domine, Domine, virtus salutis meae, * obumbrasti caput meum in 

die belli. 

[a] 9 Ne concedas, Domine, desideria impii; * consilia eius ne perficias. 

Exaltant 10 caput, qui circumdant me; * malitia labiorum ipsorum 

operiat eos. 

11 Cadant super eos carbones ignis, * in foveas deicias eos, et non 

exsurgant. 

12 Vir linguosus non firmabitur in terra, * virum violentiae mala 

capient in interitu. 

13 Cognovi quia faciet Dominus iudicium inopis * et vindictam 

pauperum. 

14 Verumtamen iusti confitebuntur nomini tuo, * et habitabunt recti in 


PSALMUS 141 (140)—SACRIFICIUM DEO GRATUM. RECTA EDOCE: FALSI CADANT. 


[IV] [a] Domine, clamavi ad te, ad me festina; * intende voci meae, cum 

clamo ad te. 

2 Dirigatur oratio mea sicut incensum in conspectu tuo, * elevatio 

manuum mearum ut sacrificium vespertinum. - 

3 Pone, Domine, custodiam ori meo * et vigiliam ad ostium labiorum 

meorum. 

131


PSALMUS 138 (137)—REGES CANENT CELSUM DEUM. GRATULATIO REDEMTORUM. 

1 David. 

[V] Confitebor tibi, Domine, in toto corde meo, * quoniam audisti 

verba oris mei. 

[a] In conspectu angelorum psallam tibi, † 2 adorabo ad templum 

sanctum tuum; * et confitebor nomini tuo 

propter misericordiam tuam et veritatem tuam, * quoniam magnificasti 

super omne nomen eloquium tuum. 

3 In quacumque die invocavero te, exaudi me; * multiplicabis in anima 

mea virtutem. 

4 Confitebuntur tibi, Domine, omnes reges terrae, * quia audierunt 

eloquia oris tui. 

5 Et cantabunt vias Domini, * quoniam magna est gloria Domini; 

6 quoniam excelsus Dominus et humilem respicit * et superbum a 

longe cognoscit. 

7 Si ambulavero in medio tribulationis, vivificabis me; † et contra iram 

inimicorum meorum extendes manum tuam, * et salvum me faciet 

dextera tua. 

8 Dominus perficiet pro me; † Domine, misericordia tua in saeculum: * 

opera manuum tuarum ne despicias. 

PSALMUS 139 (138)—SCIS CUNCTA, UBIQUE CONDITOR. PROVIDENTIA DEI. 


[VII] [a] Domine, scrutatus es et cognovisti me, * 2 tu cognovisti 

sessionem meam et resurrectionem meam. 

Intellexisti cogitationes meas de longe, * 3 semitam meam et accubitum 

meum investigasti. 

Et omnes vias meas perspexisti, † 4 quia nondum est sermo in lingua 

mea, * et ecce, Domine, tu novisti omnia. 

5 A tergo et a fronte coartasti me * et posuisti super me manum tuam. 

6 Mirabilis nimis facta est scientia tua super me, * sublimis, et non 

attingam eam. 

7 Quo ibo a spiritu tuo * et quo a facie tua fugiam? 

8 Si ascendero in caelum, tu illic es; * si descendero in infernum, ades. 

9 Si sumpsero pennas aurorae * et habitavero in extremis maris, 

10 etiam illuc manus tua deducet me, * et tenebit me dextera tua. 

11 Si dixero: “Forsitan tenebrae compriment me, * et nox illuminatio 

erit circa me”, 

12 etiam tenebrae non obscurabuntur a te, † et nox sicut dies 

illuminabitur * sicut tenebrae eius ita et lumen eius -. 

[Irr.] 13 Quia tu formasti renes meos, * contexuisti me in utero matris 

meae. 

[a] 14 Confitebor tibi, quia mirabiliter plasmatus sum; * mirabilia opera 

tua, et anima mea cognoscit nimis. 

15 Non sunt abscondita ossa mea a te, † cum factus sum in occulto, * 

contextus in inferioribus terrae. 

130 

PSALTERIUM 

[III] Memento, Domine, David * et omnis mansuetudinis eius, 

2 quia iuravit Domino, * votum vovit Potenti Iacob: 

3 “Non introibo in tabernaculum domus meae, * non ascendam in 

lectum strati mei, 

4 non dabo somnum oculis meis * et palpebris meis dormitationem, 

5 donec inveniam locum Domino, * tabernaculum Potenti Iacob”. 

6 Ecce audivimus eam esse in Ephratha, * invenimus eam in campis 

Iaar. 

7 Ingrediamur in tabernaculum eius, * adoremus ad scabellum pedum 

eius. - 

8 Surge, Domine, in requiem tuam, * tu et arca fortitudinis tuae. 

9 Sacerdotes tui induantur iustitiam, * et sancti tui exsultent. 

10 Propter David servum tuum * non avertas faciem christi tui. 

11 Iuravit Dominus David veritatem * et non recedet ab ea: 

[a] “De fructu ventris tui * ponam super sedem tuam. 

12 Si custodierint filii tui testamentum meum * et testimonia mea, quae 

docebo eos, 

filii eorum usque in saeculum * sedebunt super sedem tuam”. 

13 Quoniam elegit Dominus Sion, * desideravit eam in habitationem 

sibi: 

14 “Haec requies mea in saeculum saeculi; * hic habitabo, quoniam 

desideravi eam. 

15 Cibaria eius benedicens benedicam, * pauperes eius saturabo 

panibus. 

16 Sacerdotes eius induam salutari, * et sancti eius exsultatione 

exsultabunt. 

17 Illic germinare faciam cornu David, * parabo lucernam christo meo. 

18 Inimicos eius induam confusione, * super ipsum autem efflorebit 

diadema eius”. 

PSALMUS 133 (132)—FRATRUM CONCORDIA FRAGRANS. CONCORDIA. 


[I] [a] Ecce quam bonum et quam iucundum * habitare fratres in unum: 

2 sicut unguentum optimum in capite, † quod descendit in barbam, 

barbam Aaron, * quod descendit in oram vestimenti eius; 

3 sicut ros Hermon, qui descendit in montes Sion, † quoniam illic 

mandavit Dominus benedictionem, * vitam usque in saeculum. 

PSALMUS 134 (133)—OMNES CANITE SERVI DOMINO. OFFICIUM MINISTRORUM. 


[VIII] Ecce benedicite Dominum, omnes servi Domini, * qui statis in 

domo Domini per noctes. 

[a] 2 Extollite manus vestras ad sanctuarium * et benedicite Dominum. 

3 Benedicat te Dominus ex Sion, * qui fecit caelum et terram. 

PSALMUS 135 (134)—DEUS POTENS, VANI DII. COLLATIO DEI CUM IDOLIS. 

1 ALLELUIA. 

[VII] [a] Laudate nomen Domini, * laudate, servi Domini, 

2 qui statis in domo Domini, * in atriis domus Dei nostri. 

127


[a] 3 Laudate Dominum, quia bonus Dominus; * psallite nomini eius, 

quoniam suave. 

4 Quoniam Iacob elegit sibi Dominus, * Israel in peculium sibi. 

5 Quia ego cognovi quod magnus est Dominus, * et Deus noster prae 

omnibus diis. 

6 Omnia, quaecumque voluit, Dominus fecit in caelo et in terra, * in 

mari et in omnibus abyssis. 

7 Adducens nubes ab extremo terrae, † fulgura in pluviam facit, * 

producit ventos de thesauris suis. 

8 Qui percussit primogenita Aegypti * ab homine usque ad pecus. 

9 Misit signa et prodigia in medio tui, Aegypte, * in pharaonem et in 

omnes servos eius. 

10 Qui percussit gentes multas * et occidit reges fortes: 

11 Sehon regem Amorraeorum † et Og regem Basan * et omnia regna 

Chanaan. 

12 Et dedit terram eorum hereditatem, * hereditatem Israel populo suo. 

13 Domine, nomen tuum in aeternum; * Domine, memoriale tuum in 

generationem et generationem. 

14 Quia iudicabit Dominus populum suum * et servorum suorum 

miserebitur. 

15 Simulacra gentium argentum et aurum, * opera manuum hominum. 

16 Os habent et non loquentur, * oculos habent et non videbunt. 

17 Aures habent et non audient; * neque enim est spiritus in ore 

ipsorum. 

18 Similes illis erunt, qui faciunt ea, * et omnes, qui confidunt in eis. 

19 Domus Israel, benedicite Domino; * domus Aaron, benedicite 

Domino; 

20 domus Levi, benedicite Domino; * qui timetis Dominum, benedicite 

Domino. 

21 Benedictus Dominus ex Sion, * qui habitat in Ierusalem. ALLELUIA. 

PSALMUS 136 (135)—SOLUS FACIT MIRACULA. MAGNALIA DEI. BONITAS 

AETERNA. 

1 ALLELUIA. 

[I] [a] Confitemini Domino, quoniam bonus, * quoniam in aeternum 


2 Confitemini Deo deorum, * quoniam in aeternum misericordia eius. 

3 Confitemini Domino dominorum, * quoniam in aeternum 


4 Qui facit mirabilia magna solus, * quoniam in aeternum misericordia 

eius. 

5 Qui fecit caelos in intellectu, * quoniam in aeternum misericordia 

eius. 

6 Qui expandit terram super aquas, * quoniam in aeternum 


7 Qui fecit luminaria magna, * quoniam in aeternum misericordia eius: 

8 solem, ut praeesset diei, * quoniam in aeternum misericordia eius; 

9 lunam et stellas, ut praeessent nocti, * quoniam in aeternum 


128 

PSALTERIUM 

[III] 10 Qui percussit Aegyptum in primogenitis eorum, * quoniam in 

aeternum misericordia eius. 

11 Qui eduxit Israel de medio eorum, * quoniam in aeternum 


12 in manu potenti et brachio extento, * quoniam in aeternum 


13 Qui divisit mare Rubrum in divisiones, * quoniam in aeternum 


14 Et traduxit Israel per medium eius, * quoniam in aeternum 


15 Et excussit pharaonem et virtutem eius in mari Rubro, * quoniam in 

aeternum misericordia eius. 

16 Qui traduxit populum suum per desertum, * quoniam in aeternum 


17 Qui percussit reges magnos, * quoniam in aeternum misericordia 

eius; 

18 et occidit reges potentes, * quoniam in aeternum misericordia eius: 

19 Sehon regem Amorraeorum, * quoniam in aeternum misericordia 

eius; 

20 et Og regem Basan, * quoniam in aeternum misericordia eius. 

21 Et dedit terram eorum hereditatem, * quoniam in aeternum 


22 hereditatem Israel servo suo, * quoniam in aeternum misericordia 

eius. 

[a] 23 Qui in humilitate nostra memor fuit nostri, * quoniam in 

aeternum misericordia eius; 

24 et redemit nos ab inimicis nostris, * quoniam in aeternum 


25 Qui dat escam omni carni, * quoniam ìn aeternum misericordia eius. 

26 Confitemini Deo caeli, * quoniam in aeternum misericordia eius. 

PSALMUS 137 (136)—BABYLONE CAPTUS INGEMIT. CAPTIVITAS BABEL. ECCLESIA 

OPPRESSA. 

[VIII] 1 Super flumina Babylonis, illic sedimus et flevimus, * cum 

recordaremur Sion. 

2 In salicibus in medio eius * suspendimus citharas nostras. 

3 Quia illic rogaverunt nos, qui captivos duxerunt nos, * verba 

cantionum, 

et, qui affligebant nos, laetitiam: * “Cantate nobis de canticis Sion”. 

4 Quomodo cantabimus canticum Domini * in terra aliena? 

5 Si oblitus fuero tui, Ierusalem, * oblivioni detur dextera mea; 

[a] 6 adhaereat lingua mea faucibus meis, * si non meminero tui, 

si non praeposuero Ierusalem * in capite laetitiae meae. 

7 Memor esto, Domine, adversus filios Edom * diei Ierusalem; 

qui dicebant: “Exinanite, exinanite * usque ad fundamentum in ea ”. 

8 Filia Babylonis devastans, † beatus, qui retribuet tibi retributionem 

tuam, * quam retribuisti nobis; 

9 beatus, qui tenebit * et allidet parvulos tuos ad petram. 

129

sacrosanctae ecclesiae confessionis augustanae preces

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?